คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1450
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่มีวันลืมจิตใจที่ชั่วร้ายภายใต้รูปลักษณ์ที่งดงามของยูมิ! เขาจะไม่มีวันลืมว่าฟลอเรียนและยูมิใส่ร้ายเขาเอาไว้อย่างไร
เป็นเพราะพวกเขา ที่ทำให้แดร์ริลถูกกล่าวหาว่าเขาเป็นคนทำให้พี่น้องของเขาต้องเป็นมลทิน เขาต้องถูกไล่ออกจากตระกูลดาร์บี้ ต่อมาเขาก็ถูกผู้คนในเมืองตงไห่ขับไล่และเขาก็ยังตกเป็นเป้าหมายของผู้บ่มเพาะในทวีปจักรวาลโลกอีกด้วย
ถึงแม้ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นจะผ่านไปนานแล้ว และแดร์ริลก็สามารถกอบกู้ชื่อเสียงของเขากลับคืนมาได้ แต่เขาก็ไม่เคยลืมเรื่องนั้นเลย!
โดยเฉพาะก่อนหน้านี้ที่ในพระราชวังแห่งโลกใหม่ เมื่อตอนที่แดร์ริลต้องการล้างแค้นให้กับฟอร์ด เซาธ์อาจารย์ของเขา แดร์ริลถูกฟลอเรียนโจมตีในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด ถ้าหากไม่ใช่เพราะอีเวตต์ที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ เขาอาจจะตายด้วยน้ำมือของฟลอเรียนไปแล้ว!
แดร์ริลไม่เคยลืมเรื่องการแก้แค้น! แต่เขาไม่คาดคิดว่าเขาจะได้มาพบกับฟลอเรียนที่นี่
แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเขารู้ว่าผู้ว่าการรัฐที่ปาร์คเกอร์พูดถึงคือฟลอเรียน
‘เ-ี้ย!’ พวกมันทั้งสองคนเคยทำร้ายฉัน ไม่เพียงแต่พวกมันจะไม่ได้รับผลกรรม ตรงกันข้ามเลย ทั้งคู่ยังมีชีวิตที่ดีขึ้นอีกด้วย!’
แดร์ริลกำหมัดแน่นเมื่อเขาคิดเช่นนั้น
ถ้าหากไม่ใช่เพราะการประลอง แดร์ริลก็คงจะจัดการกับพวกเขาไปแล้ว
ยูมิไม่พอใจเมื่อเธอเหลือบไปเห็นสายตาของแดร์ริล
เขาเป็นเพียงแค่สาวกแต่กลับจ้องมองเธออย่างไม่สุภาพ เขาช่างหยาบคาย!
ฟลอเรียนเองก็ขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นเช่นนั้น แต่เนื่องจากว่าปาร์คเกอร์อยู่ที่นั่นด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้
ฟลอเรียนและยูมิไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาคือแดร์ริล คนที่พวกเขาต้องการกำจัดแม้ในฝัน!
บรรยากาศเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เมื่อได้เห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปของแดร์ริล ปาร์คเกอร์ก็ถามขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “มีอะไรหรือเปล่า? คุณรู้จักผู้ว่าการรัฐเหรอ?”
“เปล่า!” แดร์ริลถอนหายใจขณะตอบเธอด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
แดร์ริลถอนสายตาจากพวกเขาและแสร้งทำเป็นอ่อนน้อมถ่อมตนทันทีที่กล่าวเช่นนั้น
มังกรที่หนึ่งบอกแดร์ริลว่า เมื่อสวมใส่หน้ากากนี้แล้วเขาไม่ควรจะตื่นตระหนกมากเกินไป ถ้าไม่อย่างนั้น ผู้คนที่คุ้นเคยจะจดจำเขาได้
ปาร์คเกอร์ไม่ได้พูดอะไรอีกขณะเดินนำแดร์ริลเข้าไปภายในห้องโถงใหญ่
‘บ้าจริง! ทำไมมีคนเยอะเช่นนี้?’
แดร์ริลตกตะลึง
เมื่อเข้ามาถึงภายในห้องโถง แดร์ริลก็เหลือไปเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยมากมาย
ไวแอตต์ เยนัสจากสำนักบู๊ตึ๊ง ๆ ที่มีชื่อเสียงจากทั่วทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่อีกมากมาย
วินาทีต่อมา ดวงตาของแดร์ริลก็จับจ้องไปที่มัตเตโอ แฮนสัน
แดร์ริลถอนหายใจและครุ่นคิดว่า โชคดีที่เขายับยั้งตัวเองไม่ให้จัดการกับฟลอเรียนในวันนี้ เนื่องจากมีผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ ดังนั้น เขาอาจจะไม่สามารถล่าถอยออกไปได้อย่างปลอดภัย
แดร์ริลอารมณ์ไม่ดีและต้องการจะหนีออกไปจากที่นี่ แต่ถ้าหากว่าเขาทำเช่นนั้น เขาอาจจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คน ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงระงับอารมณ์ความโกรธและเดินตามปาร์คเกอร์เข้าไปภายในห้องโถงใหญ่
ในเวลานี้ แขกเกือบทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว และในบรรดาผู้คนเหล่านั้น มัตเตโอเป็นบุคคลที่มีอำนาจและมีชื่อเสียงมาก ดังนั้น ฟลอเรียนจึงจัดให้เขานั่งที่โต๊ะหลัก
ปาร์คเกอร์มาจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ที่มีชื่อเสียง ดังนั้นที่นั่งของเธอจึงอยู่ด้านหน้าด้วยเช่นกัน
ในเวลานั้น แดร์ริลกำลังจะนั่งลงข้าง ๆ ปาร์คเกอร์ แต่ก่อนที่เขาจะได้นั่งลง น้ำเสียงที่ฟังดูไม่พอใจก็ดังขึ้นทันที “เฮ้…”
จากนั้น ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เย้อหยิ่ง “นี่คือที่นั่งของฉัน นายมีสิทธิ์อะไรมานั่งตรงนี้!”
ชายผู้นั้นคือเจฟฟ์ เจฟเฟอร์สัน นายน้อยจากตระกูลใหญ่ในทวีปโลกใต้เมฆี เขาเคยชินกับการทำตัวหยิ่งยโส ดังนั้น เขาจึงไม่มีความสุขเมื่อมีคนกำลังจะแย่งที่นั่งของเขา
เจฟฟ์คิดว่าแดร์ริลเป็นสาวกของปาร์คเกอร์!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แขกที่อยู่ภายในห้องโถงต่างก็เหลือบมองไปที่แดร์ริลทันที
แดร์ริลรู้สึกเคอะเขินขณะยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นเขาก็เหลือบมองปาร์คเกอร์ที่นั่งอยู่ในที่นั่งของเธอ