อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 2053 สภาวะที่…ไม่อาจถูกทำลายได้
ครืนนนนน!
ของล้ำค่ายังคงพุ่งเข้าใส่จางเซวียน แรงกดดันมหาศาลทำให้เกิดรอยร้าวสีดำสนิทในมิติโดยรอบ แม้ปราการแสงจะยุบเข้ามาเพราะแรงกดดันจากตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำ และดูเหมือนพร้อมจะระเบิดได้ทุกขณะ แต่จางเซวียนก็ยังคงยืนนิ่งอยู่ภายใต้การคุ้มกันของปราการแสงนั้น เขารู้สึกได้ถึงความหนักอึ้งที่กดทับแผงอกของเขา
แบบนี้ไม่ได้ เราต้องตายแน่ จางเซวียนคิด
พลังงานที่อยู่ในเครื่องรางปกป้องนั้นมีจำกัด แม้หานเจี้ยนชิวจะเคยบอกว่ามันสามารถต้านทานการโจมตีจากนักรบขั้นกึ่งสรวงสวรรค์ได้ แต่เขาก็รู้ดีว่ามันจะอยู่ได้จนกระทั่งใช้พลังงานหมดเท่านั้น ทันทีที่ปราการแสงแตกสลายไป เขาจบเห่แน่!
“แกรออะไรอยู่ล่ะ? รีบออกมากินของล้ำค่าชิ้นนั้นสิ!” จางเซวียนเร่งอย่างร้อนใจ
“มันทรงพลังเกินไป…เว้นเสียแต่คุณจะยับยั้งการโจมตีของมันได้นานพอให้ผมมีเวลากลืนกินมันจนหมด ไม่อย่างนั้นละก็ ผมรับมือกับแรงกดดันที่มันแผ่ออกมาไม่ได้หรอก” น้ำเต้าตงฉู่โอดครวญอย่างสิ้นหวัง
“ยับยั้งการโจมตีของมัน?” จางเซวียนหน้าดำคร่ำเครียด
ถ้าเขาทำได้ คงไม่ต้องจนมุมอยู่แบบนี้*!*
รู้ดีว่าจะมัวชักช้าไม่ได้ จางเซวียนตะโกน “แกก็ออกมาช่วยฉันด้วยสิ!”
ตัวโคลนปรากฏตัวขึ้นทันที มันย่นหน้าผากอย่างขัดใจ จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ชายวัยรุ่น
แรงกดดันหนักหน่วงที่ตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำแผ่ออกมานั้นปกคลุมทั่วทั้งพื้นที่ ซึ่งหมายความว่าตัวโคลนย่อมได้รับผลกระทบเช่นกัน แต่ดูเหมือนจะยับยั้งการเคลื่อนไหวของมันไม่ได้มากนัก
ตัวโคลนของเขาถูกหลอมขึ้นจากบัวเก้าหัวใจ ทำให้มีร่างกายที่แข็งแกร่งทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ ด้วยความแข็งแกร่งของมัน ตัวโคลนยังคงยืนหยัดอยู่ได้แม้ตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำจะแผ่แรงกดดันมหาศาลออกมา ประสิทธิภาพการต่อสู้ของมันลดลงไม่มาก
“นี่ตัวโคลนของคุณหรือ?”
ชายวัยรุ่นคิดไม่ถึงว่าจางเซวียนจะมีตัวโคลนที่ทรงพลังถึงขนาดต้านทานแรงกดดันจากตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำซึ่งมีวรยุทธขั้นกึ่งสรวงสวรรค์ได้ เขารีบสลัดความประหลาดใจออกไปและคำรามเยาะ “มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอก ชะตากรรมของคุณน่ะถูกกำหนดไว้แล้ว!”
ขณะที่ชายวัยรุ่นพูด เขาก็รวบรวมพละกำลังเข้าสู่กำปั้นและปล่อยหมัดหนักหน่วงเข้าใส่ตัวโคลน
พลั่ก!
หมัดทรงพลังนั้นปะทะศีรษะของตัวโคลนอย่างจัง
ศีรษะของตัวโคลนยุบเข้าไปด้านใน แต่ก็ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่สะทกสะท้าน ตัวโคลนยังคงรุดหน้าด้วยพละกำลังอันน่าสะพรึง
พลั่ก! ตุ้บ!
ตัวโคลนพุ่งเข้าปะทะแผงอกของชายวัยรุ่น ทำให้ซี่โครงของอีกฝ่ายหักเป็นท่อนๆ
“คุณ…”
ชายวัยรุ่นผงะกับความอึดถึกของตัวโคลน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็ต้องประหลาดใจหนักกว่าเดิมที่เห็นศีรษะของอีกฝ่ายกลับสู่สภาพปกติแล้ว ราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย
“นี่คือสภาวะที่…ไม่อาจถูกทำลายได้?”
ชายวัยรุ่นหรี่ตา แผ่นหลังชุ่มเหงื่อ
กล่าวได้ว่าสภาวะที่ไม่อาจถูกทำลายได้เป็นความสามารถที่มีแต่เทพเจ้าเท่านั้นที่มี แต่ตัวโคลนของจางเซวียน ทำได้…มันเกิดอะไรขึ้น?
“ผมไม่เชื่อหรอก ไม่มีทางที่ลำพังตัวโคลนตัวหนึ่งจะเข้าถึงสภาวะที่ไม่อาจถูกทำลายได้!” ชายวัยรุ่นตะโกนก้อง
ชายวัยรุ่นกระโจนออกมา ร่างของเขาพร่าเลือนขณะพุ่งเข้าใส่ตัวโคลน ตอนนี้เขามีแขนเพียงข้างเดียว ทำให้เสียเปรียบ อานุภาพของเครื่องรางปกป้องและสภาวะที่ไม่อาจถูกทำลายได้ของตัวโคลนทำให้เขาถึงกับผงะ เพียงแค่เริ่มรู้สึกว่าการปฏิบัติภารกิจครั้งนี้อาจล้มเหลวก็มากพอจะทำให้เขาสติแตกแล้ว
ไม่ว่าอย่างไร เขาจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!
ชายวัยรุ่นแกว่งแขนอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนมีแขนนับพันงอกออกจากร่างของเขา ขณะที่พลังปราณพวยพุ่งออกมาพร้อมกับการเคลื่อนไหว บรรยากาศโดยรอบก็หนักอึ้งขึ้นมาทันที
แม้จะเสียแขนไปข้างหนึ่ง แต่ดูเหมือนประสิทธิภาพการต่อสู้ของเขาจะไม่ถูกกระทบมากนัก พละกำลังที่ชายวัยรุ่นแผ่ออกมายังคงน่าสะพรึงดังเดิม
“ลูกไม้ห่วยๆ รอดูก็แล้วกัน ผมเขี่ยการโจมตีของคุณออกได้ภายในกระบวนท่าเดียว!” ตัวโคลนประกาศอย่างภาคภูมิใจ
ตัวโคลนไม่ต้องใช้เทคนิคหรือกลยุทธใดๆ เขาโถมกำลังพุ่งเข้าใส่ชายวัยรุ่นอีกครั้ง
ตุ้บ! ตุ้บ! ปึ้ก! พลั่ก!
ชายวัยรุ่นใช้หมัดตะบันหน้าตัวโคลน ต่อด้วยหน้าอก หน้าท้อง และทุกส่วนของร่างกาย รอยยุบมากมายนับไม่ถ้วนปรากฏพรึ่บพรั่บบนร่างของตัวโคลน แต่ก็ไม่อาจยับยั้งเรี่ยวแรงของตัวโคลนได้ ยังไม่ทันที่ชายวัยรุ่นจะรู้ตัว เขาก็ถูกตัวโคลนเล่นงานจนคว่ำไปอีกครั้ง
พลั่ก!
ชายวัยรุ่นกระอักเลือดออกมาขณะถูกสอยกระเด็นไป ในตอนนั้น เขาสิ้นหวังเสียจนรู้สึกเหมือนร่างจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
บ้าบออะไรกัน*? นี่มันไม่ใช่การต่อสู้ด้วยซ้ำ! หมอนั่นใช้สภาวะร่างกายที่ไม่อาจถูกทำลายได้ของตัวเองเล่นงานเรา…*
นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกคับอกคับใจนับตั้งแต่เริ่มต้นฝึกฝนวรยุทธมา
“ถ้าคุณเก่งจริงล่ะก็ ทำไมไม่เลิกใช้ไหล่ชนผมแล้วมาดวลกันแบบลูกผู้ชายล่ะ!” ชายวัยรุ่นคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
“คุณไม่อยากให้ผมพุ่งชนคุณ?” ตัวโคลนส่ายหน้า “ก็ได้อยู่นะ”
พลั่ก!
จากนั้น ตัวโคลนก็กระโจนขึ้นไปนั่งทับร่างของชายวัยรุ่น
เมื่อรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ใบหน้า ชายวัยรุ่นกระอักเลือดออกมา
ผมบอกคุณว่าอย่าพุ่งชน คุณก็เลยใช้ก้นนั่งทับหน้าผม*? ไม่มีศักดิ์ศรีของผู้เชี่ยวชาญเลยหรือไง?*
ให้นรกกินเถอะ คุณน่ะชั่วร้ายกว่านักเลงข้างถนนเสียอีก*!*
จางเซวียนถอนหายใจอย่างโล่งอกขณะเฝ้ามองตัวโคลนต่อสู้กับชายวัยรุ่น
เพราะชายวัยรุ่นรับมือกับตัวโคลนของเขาอยู่ แรงกดดันจากตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำจึงลดลงมาก นี่เป็นโอกาสดีที่จางเซวียนจะเคลื่อนไหว เมื่อคิดได้ เขารีบส่งโทรจิตหาน้ำเต้าตงฉู่ “แกมัวรีรอหาอะไร? ออกไปสิ!”
“ได้!”
น้ำเต้าตงฉู่พุ่งออกจากจุดตันเถียนของจางเซวียน และยังไม่ทันที่ตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำจะได้ตอบโต้ มันก็หายวับไป
น้ำเต้าตงฉู่กลืนมันไปแล้ว
ฟึ่บ!
ในเวลาเดียวกัน ปราการแสงจากเครื่องรางปกป้องก็ใช้พละกำลังจนเต็มพิกัดและสลายตัวไป
โชคดีที่จางเซวียนจัดการได้เร็วพอ ไม่อย่างนั้นตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำคงกลายเป็นงานใหญ่
จางเซวียนถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็หันไปมองตัวโคลนกับชายวัยรุ่นขณะประเมินว่าทำอย่างไรถึงจะเข้าไปช่วยตัวโคลนเล่นงานนักรบอมตะขั้นสูงสรวงสวรรค์ให้อยู่หมัดได้ แต่ทันใดนั้น มิติที่อยู่เหนือตัวเขาก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง
รังสีไร้เทียมทานค่อยๆลอดออกมา
ตัวโคลนกับชายวัยรุ่นตื่นตระหนกกับรังสีนั้น ทั้งคู่ชะงักและเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
น้ำเต้าลูกหนึ่งลอยตัวอย่างเงียบเชียบอยู่กลางอากาศ
การกลืนกินของล้ำค่าระดับกึ่งสรวงสวรรค์เข้าไปทำให้มันปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากฉนวนได้สำเร็จ
“นั่นคือตัวการที่กลืนกินของล้ำค่าของผม?”
ชายวัยรุ่นหน้าซีดตัวสั่น
ทั้งดาบระดับอมตะขั้นสูงสรวงสวรรค์ ฉนวนระดับอมตะขั้นสูงปฐพี และตัวล็อคจิตวิญญาณทองคำระดับกึ่งสรวงสวรรค์…ทั้งหมดถูกเจ้านี่กลืนกินหรือ?
มันเป็นแค่น้ำเต้าจริงๆหรือเปล่า*?*
“สำเร็จไหม?” จางเซวียนตาโต
ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขามอบยาเม็ดอมตะขั้นพิเศษ 200 เม็ดให้น้ำเต้าตงฉู่ เจ้านั่นบอกว่ามันใกล้ฝ่าด่านวรยุทธได้สำเร็จเต็มทีแล้ว แต่ยังขาดแรงผลักดันขั้นสุดท้าย ใครจะไปคิดว่าการกลืนกินของล้ำค่าระดับกึ่งสรวงสวรรค์จะทำให้เกิดแรงผลักดันที่มันต้องการ และปลดปล่อยตัวมันให้เป็นอิสระจากฉนวนนั้นได้จริงๆ?
เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นว่าน้ำเต้าตงฉู่เป็นอสูรในตำนานชนิดไหน ถึงแผ่รังสีสง่างามแบบนั้นออกมาได้ เป็นมังกรสวรรค์โบราณ? เต๋าตี้? หรือปี่เซียะ?
จางเซวียนจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยลมหายใจถี่กระชั้น
จากการแนะนำตัวของน้ำเต้าตงฉู่และความสามารถของมันในการกลืนกินของล้ำค่าและพลังงาน จางเซวียนรู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นอสูรที่เหนือชั้นกว่าธรรมดา เขาได้ค้นหาลักษณะของอสูรที่น่าจะเกี่ยวข้อง และพอจะตีกรอบชนิดของอสูรในตำนานเหล่านั้นได้
มังกรสวรรค์โบราณเป็นอสูรที่ได้รับพรจากสวรรค์ให้มีพละกำลังมหาศาลตั้งแต่เกิด เป็นคู่ต่อสู้ที่น่าสะพรึงมาก
เต๋าตี้ขึ้นชื่อเรื่องความสามารถในการกลืนกินทุกอย่างในโลก มันเกิดมาพร้อมกับมิติขนาดใหญ่ภายในช่องท้อง ทำให้กักเก็บเหยื่อได้ทุกขนาด
ส่วนปี่เซียะสามารถกินเหยื่อของมันได้ทีเดียวทั้งตัว ไม่ปล่อยให้อะไรหลงเหลือ และสุดท้าย เหยื่อที่มันกินเข้าไปจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของมัน
…..
ไม่ว่าน้ำเต้าตงฉู่จะเป็นตัวไหน สิ่งหนึ่งที่แน่ใจได้ก็คือทันทีที่มันปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากฉนวนได้ จะไม่มีใครยับยั้งมันไว้ได้อีก
ต่อให้หอเทพเจ้าส่งเทพเจ้าตัวจริงมาเล่นงานเขา เขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัว!
จางเซวียนตัวสั่นไม่หยุดด้วยความตื่นเต้นขณะมองเห็นวันคืนภายภาคหน้าที่ราบรื่นและง่ายดายกว่าเดิม
รังสีที่น้ำเต้าตงฉู่แผ่ออกมาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขนาดที่มิติลี้ลับเริ่มสั่นสะท้าน รอยแยกบนตัวน้ำเต้าตงฉู่ลากลงต่ำกว่าเดิม เกิดเสียงครืดคราดดังชัดเจน
“…เราไม่มีทางสู้กับอะไรแบบนี้ได้ ต้องเผ่นแล้วล่ะ!”
เห็นภาพนั้น ชายวัยรุ่นตัวแข็ง เขารีบหันหลังกลับและฉีกกระชากมิติลี้ลับที่อยู่ตรงหน้า ตั้งใจจะเผ่นหนี
ต่อให้เขาต้องละทิ้งภารกิจนี้ ก็จะรายงานนายท่านว่าเป้าหมายมีของล้ำค่าที่ทรงพลังเกินไป!
“คุณคิดว่าจะหนีพ้นหรือ?”
จางเซวียนจะปล่อยให้ชายวัยรุ่นเผ่นหนีกลับไปหอเทพเจ้าได้อย่างไร? เขาถ่ายทอดเจตจำนงเพลงดาบของเทพเจ้าเข้าสู่ดาบถงซังและกวัดแกว่งมันเข้าใส่ชายวัยรุ่น
ทั้งตัวโคลน น้ำเต้าตงฉู่ หุ่นโลหะไร้วิญญาณ และเครื่องรางปกป้อง…เขาใช้ไม้ตายทุกชนิดเล่นงานชายวัยรุ่นแล้ว หากยังปล่อยให้หมอนี่หนีไปได้พร้อมกับความลับทั้งหมด หอเทพเจ้าจะต้องเตรียมการรับมือกับเขาแน่!
ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องกำจัดอีกฝ่ายให้ได้!
เมื่อเจอกับการโจมตีอย่างดุเดือดของจางเซวียน ชายวัยรุ่นไม่มีทางเลือกนอกจากหันกลับมาปกป้องตัวเอง ด้วยการโจมตีอันหนักหน่วงจากฝ่ามือ เขาสกัดกั้นกระแสดาบฉีของจางเซวียนไว้ได้อย่างหวุดหวิด
แม้จะมีเจตจำนงเพลงดาบของเทพเจ้าที่มีพละกำลังมหาศาล แต่วรยุทธของจางเซวียนยังอ่อนด้อยอยู่ เมื่อเผชิญหน้ากับชายวัยรุ่นที่เป็นนักรบอมตะขั้นสูงสรวงสวรรค์ เขาก็ไม่อาจพลิกสถานการณ์มาถือไพ่เหนือกว่าได้
เห็นการต่อสู้เริ่มพลิกผัน ตัวโคลนพุ่งชนชายวัยรุ่นอีกครั้ง ไม่ช้ากระดูกกระเดี้ยวของอีกฝ่ายก็หักเรียบ
“อ๊ากกกกกกกก!”
ชายวัยรุ่นคับอกคับใจจนแทบจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
เขาไม่เคยรู้สึกแย่ขนาดนี้มาก่อน!