ตอนที่ 1287

Alchemy Emperor of the Divine Dao

“ข้าอยากจะถามเจ้าว่า เจ้าเห็นว่าข้าเป็นคนตัดฝืนหรือไม่?” หลิงฮันถามด้วยรอยยิ้มอย่างไม่แยแส

เชี่ยตงหลายถึงกับพูดไม่ออก หลิงฮันพูดแบบนั้นออกมานั่นหมายความว่าเขาสั่งให้หลิงฮันไปตัดฟืนมิใช่หรือ? มันช่างเป็นคำสั่งที่ไร้สาระยิ่งนัก สั่งให้จอมยุทธระดับสุริยันจันทราไปตัดฝืน? ตลก!

ใบหน้าของเชี่ยตงหลายกลายเป็นซีดขาว เมื่อถูกผู้ใต้บังคับบัญชากล้าพูดจาเถียงเขาต่อหน้าทุกคน นี่ทำให้เขาไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

“หลิงฮัน เจ้าคิดจะขัดคำสั่งของข้าอย่างนั้นรึ!” เชี่ยตงหลายตะคอกใส่หลิงฮัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าจะขัดคำสั่งผู้นำเชี่ยที่น่าเกรงขามได้อย่างไร! ” หลิงฮันหัวเราะแล้วพูดว่า “ผู้นำเชี่ยผู้น่าเกรงขาม ห่างจากที่นี่ออกไปหลายร้อยไมล์คือที่ตั้งกองทัพดินแดนใต้พิภพ ผู้นำเชี่ยช่วยไปที่นั่นเพื่อขับไล่พวกมันไปได้หรือไม่?”

นี่เจ้ากำลังพูดจาล้อเลียนข้า?

เชี่ยตงหลายจ้องมองไปที่หลิงฮันและอยากจะบีบคอให้ตาย ทั้งที่เขามีระดับพลังเหนือกว่า มีภูมิหลังที่น่าเกรงขามกว่า แต่ทำไมถึงไม่สามารถข่มหลิงฮันได้เลย?

เขาพูดว่า “เนื่องจากเจ้าเป็นหนึ่งในทหารที่อยู่ภายใต้การดูแลของข้า เช่นนั้นข้าจะสอนวิธีเอาตัวรอดให้เจ้าเอาไว้อย่าง อย่างน้อยเจ้าจะได้ไม่ถูกฆ่าตายในสนามรบ!”

“ผู้นำเชี่ยช่างใจกว้างยิ่งนัก!” หลิงฮันแสยะยิ้ม

“นั่นคือหยุดพูดจาไร้สาระและข้าเป็นผู้บังคับบัญชาของเจ้า ซึ่งเจ้าต้องเชื่อฟังคำสั่งของข้า!” เชี่ยตงหลายกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“หากเจ้าไม่เชื่อฟัง เจ้าจะต้องไปผ่าฟืนวันละหนึ่งหมื่นท่อนต่อวัน!” เขาเพิ่มจำนวนเข้าไปเพื่อไม่ให้หลิงฮันเอ้อระเหย

หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “ผู้นำเชี่ยจะเอาฟืนจำนวนมากไปทำอะไร? หากต้องการมากขนาดนั้นทำไมไม่ให้ข้ารับใช้ที่บ้านของเจ้าไปตัดเองล่ะ?”

“ย่อมได้ ในเมื่อเจ้ากล้าท้าทายอำนาจผู้บัญชาการของเจ้า ข้าก็ไม่มีทางเลือก! เข้ามา ข้าจะดูเองว่าเจ้ามีคุณสมบัติหรือไม่!” เชี่ยตงหลายเริ่มเคลื่อนไหว เขาพลิกฝ่ามือและกดทับไปที่หลิงฮัน

ตู้ม แรงกดดันมหาศาลกดทับหลิงฮันทันทีเพื่อบดขยี้เขาหรือไม่ก็ให้นั่งคุกเข่าลง

ถึงแม้ระดับบ่มเพาะพลังของทั้งสองคนจะแตกต่างกันอยู่สองขั้นเล็ก แต่ความแตกต่างของพลังนั้นกว้างใหญ่มาก

ทว่าหลิงฮันกลับยืนหยัดอย่างไม่ไหวติ่งภายใต้แรงกดดันดังกล่าว เลือนร่างของเขาเปล่งประกายด้วยแสงของอักขระศักดิ์สิทธิ์ และถ้าจ้องมองให้ดีจะเห็นมังกรเก้าด้วยที่แต่ละตัวดูแตกต่างกัน

เทคนิคบ่มเพาะกายาเก้ามังกรทรราช!

มังกรทั้งเก้าตัวนั้นยังไม่ใช่มังกรที่แท้จริง บางตัวมีเขา บางตัวไม่มีกรงเล็บ เมื่อใดที่กายหยาบของหลิงฮันพัฒนาขึ้นก็จะทำให้พวกมันพัฒนาเช่นกัน

ตราบใดที่มังกรทั้งเก้าตัวกลายเป็นมังกรที่แท้จริง นั่นหมายความว่าเทคนิคบ่มเพาะกายาเก้ามังกรทรราชของหลิงฮันจะทะลวงผ่านสูงสุดและเข้าสู่ระดับเซียน

“มังกรเก้าตัวนั่นมันอะไรกัน!”

“ตราบใดที่มันเป็นทักษะเกี่ยวกับมังกรมันก็ไม่แปลกที่จะทรงพลัง”

“ข้าไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงกล้าเผชิญหน้ากับเชี่ยตงหลาย”

“อย่างไรก็ตาม ช่องว่างระหว่างพลังของพวกเขาทั้งสองคนก็แตกต่างกันอยู่ดี”

“จะพูดว่าเป็นความคิดที่ไม่เลวก็ไม่ผิดที่เชี่ยตงหลายจะแก้แค้นหลิงฮันในเวลานี้”

ทุกคนเริ่มซุบซิบ ซึ่งส่วนใหญ่นั้นเห็นอกเห็นใจหลิงฮันและเหยียดหยามเชี่ยตงหลาย แต่ก็ไม่มีใครสักคนออกมาหยุด

ถึงแม้ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะเป็นทหาร แต่ก็เป็นกองกำลังผสม แล้วพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในเวลาสั้นๆได้อย่างไร? แล้วทำไมพวกเขาจะต้องเอาตัวเอาเข้าไปเสี่ยงเพื่อช่วยหลิงฮันด้วย? ในทางตรงข้ามกลับมีหลายคนที่ดูความขัดแย้งของทั้งสองคนด้วยความตื่นเต้น

หลิงฮันนั้นไม่เพียงแค่บ่มเพาะกายาด้วยเทคนิคเก้ามังกรทรราช กระดูกของเขายังแข็งแกร่งพอๆกับแร่เหล็กศักดิ์สิทธิ์ระดับแปด แต่อีกฝ่ายกลับต้องการสยบเขาด้วยแรงกดดัน? ตลก

“เชี่ยตงหลาย เจ้าอยากจะให้ข้าไปตัดฟืนขนาดนั้นเลยรึ?” หลิงฮันกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“บัดซบ!” เชี่ยตงหลายพูดในใจ ทั้งที่เขาปลดปล่อยแรงกดดันของจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุดออกมา แต่ก็ไม่สามารถสยบจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นกลางต่อหน้าทุกคนได้ แล้วเขาจะไม่อับอายขายหน้าได้อย่างไร?

ในตอนที่เขามาหาหลิงฮัน เขาก็คิดว่าแค่พลิกฝ่ามือก็สามารถสยบหลิงฮันได้แล้ว ซึ่งนั่นก็เพียงพอที่จะทำให้หลิงฮันอับอายขายหน้า นอกจากนั้นเขายังอ้างความชอบธรรมได้อีกว่าหลิงฮันไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขา

แต่ไม่คิดเลยว่าหลิงฮันจะเป็นคนที่จัดการยากขนาดนี้

ในเวลาเดียวกัน ฝูงชนก็ส่งเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น

“หุบปาก!” เชี่ยตงหลายคำราม มือของเขากลายเป็นกรงเล็บและกระโจนเข้าใส่หลิงฮัน

ตู้ม เห็นได้ชัดว่าเขาใช้ทักษะลับ มือทั้งสองข้างของเขากลายเป็นกรงเล็บสีดำและส่งแสงมันวาวด้วยความหนาวเย็นเหมือนกับโลหะ

“นั่นมันเป็นกรงเล็บอินทรีทองทมิฬใช่หรือไม่?”

“ตามตำนานกล่าวไว้ว่าอินทรีทองทมิฬเป็นสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวมาก กรงเล็บของมันสามารถฉีกกระฉากแร่เหล็กศักดิ์สิทธิ์ในระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดาย”

“ถ้าเจ้าหนุ่มนั้นโดนกรงเล็บนี้เข้าจะต้องทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน”

มีจอมยุทธหลายคนที่รู้จักทักษะลับของเชี่ยตงหลายและเผยทักษะลับของอีกฝ่าย

ตู้ม เมื่อกรงเล็บตกลงมา ราวกับว่าห้วงอากาศถูกฉีกขาดและกลายเป็นวังวนสีดำที่ดูผิดปกติ

หลิงฮันไม่คิดที่จะรับการโจมตีของเชี่ยตงหลาย เขารีบเคลื่อนตัวหลบและหายเข้าไปในกลุ่มฝูงชน

เชี่ยตงหลายสะบัดกรงเล็บและวิ่งไล่ตาม ตู้ม ตู้ม ตู้ม เกิดสียงอึกทึกดังไปทั่ว ผู้คนที่ยืนขวางทางเชี่ยตงหลายก็ถูกซัดกระเด็นปลิวออกไป ซึ่งพวกเขาแต่ละคนต่างกระอักโลหิตออกมาด้วยความเจ็บปวด ทำให้สถานการณ์ในตอนนี้เริ่มวุ่นวายมากยิ่งขึ้น

“ทุกคนไม่ได้มีความขัดแย้งหรือความเกลียดชังต่อเจ้า แต่เจ้ากับโจมตีพวกเขาอย่างไม่ปรานี เชี่ยตงหลายหรือว่าเจ้าจะเป็นสายลับของดินแดนใต้พิภพ?” หลิงฮันตะโกนขณะปะปนอยู่ในกลุ่มฝูงชน

เชี่ยตงหลายรู้สึกโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น นี่เจ้ายังกล้าพูดจายั่วยุข้าอีกงั้นเรอะ? แต่เขาขี้เกียจที่จะพูดโต้เถียงและไล่ตามหลิงฮันต่อ

“ช่วยด้วย จอมยุทธจากดินแดนใต้พิภพกำลังเข่นฆ่าพวกเรา!” หลิงฮันยังคงวิ่งแฝงเข้าไปในกลุ่มฝูงชนและส่งเสียงตะโกน

หืม! ผู้คนรีบหันสายตาไปมองในทิศทางต้นตอของเสียงและเห็นเชี่ยตงหลายกำลังโจมตีใส่ทุกคนที่ขวางทางเขาอย่างบ้าคลั่งในค่ายทหาร