ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 780 ไม่ว่าใครก็ห้ามรังแกน้องชายฉัน
เส้นหมี่วางโทรศัพท์ลง
“ดี ถ้างั้นก็เข้าห้องผ่าตัดเถอะ” เธอแสดงสีหน้าจริงจังเข้มงวดออกมา
คณาธิปเห็นดังนั้น ก็อดรู้สึกขำไม่ได้
ไม่ได้พูดอะไรต่อ และให้พยาบาลสองคนเข้ามา ไม่ช้า หญิงสาวคนนี้ก็ถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัดไป ให้หมอศัลยกรรมที่เขาเชิญมาจากทั่วโลกมาเริ่มลงมือรักษาใบหน้า”
“วืด……”
โทรศัพท์ที่ไม่ได้ถูกนำไปด้วยสั่นขึ้นครู่หนึ่ง
เมื่อเขาได้ยิน จึงก้มหน้าดู ข้อความจากวีแชตข้อความหนึ่งที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ
【แสงดาว : แต่ฉันไม่เข้าใจจริงๆ หรือฉันไม่สวยงั้นหรือ? ทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้อยู่เรื่อย? ฉันล่ะอยากจะรวบหัวรวบหางเขาให้จบๆไปเลย!” 】
ประโยคด้านหลังนี้ แสงดาวจ้องผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แล้วส่งออกไปด้วยความไม่พอใจและหัวเสียล้วนๆ
เป็นเพียงการระบายล้วนๆ
สุดท้าย ไม่ถึงสองนาที ผู้ชายอีกคนในวีแชตก็ส่งข้อความมา
【คณาธิป : ลองดูสิ? 】
【แสงดาว : …… 】
ฉิบหาย!
ไอ้นี่มันเป็นใคร? ถึงได้กล้ามายุ่งเรื่องของเธอ? นี่มันคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!!
แสงดาวรู้สึกทั้งอายทั้งหัวเสียจนจะระเบิดแล้ว!
แต่ความจริง ระเบิดก็ส่วนระเบิด อยากจะบอกกับคนที่ส่งข้อความมาในวีแชตว่า “เกี่ยวอะไรกับแก” เธอก็ไม่มีความกล้าแม้แต่นิด สุดท้ายก็ขี้ขลาดจนทำได้แค่ปิดเครื่องโทรศัพท์ไปอย่างเงียบๆ
ไอ้สัตว์เดรัจฉาน คอยดูเถอะฉันจะกลับไปจัดการกับแก!
แสงดาวมาถึงเขตเมืองอย่างไม่สบอารมณ์ตลอดทาง แล้วค่อยถูกพาไปที่เดอะซีวิว
“คุณชายม็อกโก กลับมาแล้วหรือคะ?”
“อืม คุณท่านล่ะ?”
ม็อกโกพาหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังลงรถ แล้วมุ่งหน้าไปยังประตูใหญ่ของเดอะซีวิวทันที
ยามเฝ้าประตูชี้ไปที่รถจี๊ปที่ดูก็รู้ว่าสองวันมานี้ไม่ได้ขับออกไปไหนเลย แล้วยิ้มอย่างลำบากใจ
ม็อกโก “……”
ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี จึงหันไปมองหญิงสาวที่ตามหลังอยู่ “เข้าไปเถอะ อยู่ด้านในนี้”
“โอเค”
แสงดาวมาถึงที่นี่ ก็ไม่กล้ากำเริบมากนัก
ที่นี่ มันใหญ่เกินไปแล้ว มันใหญ่มากจนเมื่อเทียบกับคฤหาสน์หิรัญชาแล้ว ราวกับเป็นเพียงส่วนลานบ้าน ไม่ต้องถามถึงมันออร่าความน่าเกรงขามที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าที่เธอรู้สึกได้เลย
แสงดาวเดินตามเข้าไปอย่างระมัดระวัง
“ไสหัวไป……”
ทันทีที่ทั้งคู่เดินเข้ามาในปราสาทที่ใหญ่โตมโหฬารนี้ ก็ได้ยิน เสียงตะโกนร้องสุดเสียงราวกับสัตว์ป่าของชายคนหนึ่งดังมาจากชั้นบน ความคลุ้มคลั่งและดุร้าย แสงดาวที่เพิ่งเดินเข้ามาได้ยินก็ขาสั่น
“นี่มัน?”
“เขาไงล่ะ อาการคลั่งยาคงจะกำเริบอีกแล้ว ฉันขึ้นไปดูก่อนนะ เธอรออยู่ตรงนี้” และแล้ว ม็อกโกก็รีบก้าวเท้าวิ่งไปยังลิฟต์
แสงดาวอึ้งไปพักหนึ่ง
น้องชายของเธอหรือ?
ทำไมน้องชายของเธอถึงได้กลายเป็นแบบนี้?
ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างมาแทงที่อกของเธออย่างแรง ไม่รอช้า เธอเองก็ขว้างสัมภาระทิ้งจากมือแล้ววิ่งตามไป
หลังจากไม่กี่นาที เมื่อทั้งคู่ขึ้นมาถึงแล้ว สิ่งที่แวบเข้ามาในตาของเธอ มันคือภาพที่น่าสยองยิ่งกว่า และยิ่งทำให้เขารับไม่ได้กับภาพนี้
“กดเขาไว้ กดเขาไว้ให้แน่นๆ!!”
เสียงออกคำสั่งที่โหดเหี้ยมจนไม่เหลือความเป็นคนแม้แต่น้อยดังออกมาจากห้องที่เละเทะ แสงดาวยืนอยู่ตรงหน้าประตูลิฟต์ เห็นเหล่าคนชุดดำที่อยู่ด้านนอกเดินเข้าไปในพริบตา
หลังจากนั้น เพียงวินาทีเดียว เสียงร้องโหยหวนเสียงดังของชายหนุ่มก็ดังออกมา
“หลีกไป……”
“……”
แสงดาวสะดุ้งอย่างแรง
เพียงพริบตา สมองของเธอ ก็เหมือนย้อนไปยังอดีต ปรากฏภาพอีกภาพหนึ่งออกมาทันที
นั่นก็เป็นห้องที่ถูกล็อกไว้เช่นกัน แล้วก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งถูกคนกลุ่มหนึ่งกดร่างไว้แน่นอย่างมาก เขาพยายามขัดขืนอย่างที่สุด ร้องโหยหวนเสียงดัง ราวกับสัตว์ตัวน้อยที่ถูกขังไว้
แต่ว่า มันไม่มีประโยชน์อะไร
เหล่าคนที่กดร่างเขาไว้ ยังคงจับแขนเล็กๆของเขาไว้แน่นเหมือนเดิม แล้วก็เทยาเม็ดทั้งหมดเข้าไปในปากของเขาราวกับน้ำ
“แค่กๆๆ……ไม่เอา……ผมไม่ได้ป่วย……”
“ไม่กิน……”
แสงดาว จะยังจดจำภาพนี้ไปตลอดกาล
เพราะว่าตอนนั้นเธอนอนคว่ำหน้าอยู่ใต้หน้าต่างบานนั้น มองเห็นแววตาสิ้นหวังคู่นั้นที่มองมาที่เธอด้วยตาตัวเอง แต่เธอ กลับขี้ขลาดจนไม่กล้าแม้แต่จะมองเขา
แล้วเธอก็แอบวิ่งหนีไป
นั่นเป็นฝันร้ายของเธอทั้งชีวิต!
และก็เป็นหนามยอกอกของเธอเหมือนกัน นั่นจึงทำให้ช่วงที่พวกเขาเติบโต ทำไมเธอถึงมักสวมหน้ากากนั้นไว้ ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเย็นชาและโหดร้ายที่สุด
นั่นก็เพื่อ แน่นอนว่าไม่อยากจะเผชิญหน้ากับเขา
แสงดาวร้องไห้ออกมา น้ำตาไหลระรื้นลงมา ม็อกโกยังไม่ทันได้มองชัดเจน ผู้หญิงคนนี้ก็วิ่งไปอย่างรวดเร็วราวกับสายลม
“พวกแกปล่อยน้องชายฉันนะ! ปล่อยเขา!!!”
เธอบุกเข้ามาราวกับคนบ้า เมื่อเห็นว่าภายในห้องเป็นภาพเดียวกันกับภาพในหัวของเธอในปีนั้นแล้ว ดวงตาของเธอก็หรี่ลง
เพียงพริบตา เธอก็เตะคนที่อยู่ใกล้ที่สุดกระเด็นไป
ทุกคนในห้องยืนอึ้งไป
รวมถึงไชยันต์ด้วย!
แต่แสงดาวก็ยังไม่หยุด หลังจากที่เธอเตะคนคนนี้ปลิวไป มองเห็นอีกสองคนยังคงกดน้องชายของเธอไว้ ก็พุ่งเข้าไปโจมตีพร้อมกันทันที ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งจนสามารถกระโดดขึ้น แล้วถีบบอดี้การ์ดสองคนนั้นของไชยันต์คว่ำไป
ผู้หญิงคนนี้ มันเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ!
ม็อกโกที่ตามเข้ามาทันเห็นถาพนี้ ก็ตัวแข็งทื่อราวกับหินไป