ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 783 สารภาพรักต่อหน้าสาธารณะ!
“เธอนี่กล้าหาญมากเลยนะ คำพูดนี้ ต่อให้ธนากรที่เป็นพ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่กล้าพูดต่อหน้าฉัน”
ในที่สุดไชยันต์ก็ปริปากแล้ว
เขายกชามเหล้านั้นขึ้น แววตามีความเย็นชาเล็กน้อย แน่นอนว่าใบหน้าที่ชรานั้นก็ไม่ดีเท่าไรนัก
แต่แสงดาวเห็นแล้ว ก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย
“ผิดแล้ว ถ้าพ่อของฉันยังอยู่ เขาก็ต้องพูดแบบนี้เหมือนกันแน่นอน ตอนนั้น เขาเสี่ยงภัยอันตรายที่อาจต้องตายอยู่ตลอดเวลา ช่วยชีวิตน้องชายและแม่ของเขาเอาไว้เชียวนะ แล้วถ้าตอนนี้ เขาจะมาพูดย้ำแบบนี้กับคุณ ก็สมควรแล้วไม่ใช่หรือคะ?”
แสงดาวยกชามเหล้าในมือขึ้นมา ชนชามเหล้าที่อยู่มือของคุณท่านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ไชยันต์ “……”
ม็อกโก “……”
ผู้หญิงที่ทำอะไรตรงไปตรงมาไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใดนั้นพวกเขาพบเจอมาเยอะแล้ว เช่นผู้หญิงสองคนในตระกูลเทวเทพของพวกเขาเอง คนหนึ่งนีรวรรณ อีกคนจูเน่ ล้วนไม่ใช่คนที่กลัวปัญหา
แต่ว่า ในนาทีนี้ เมื่อพวกเขาได้เจอกับผู้หญิงคนนี้แล้ว กลับพบว่า ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงคนไหน ก็ไม่มีใครที่มีความน่าเกรงขามเหมือนเธอเลย!
ที่เหล่าลูกๆหลานๆของตระกูลเทวเทพกล้าทำตัวกำเริบ นั่นเพราะตระกูลเทวเทพที่เป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ต้นนี้
แต่ความกำเริบของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้ นั่นกลับเป็นเพราะเธอคือนายของตัวเอง!
ไชยันต์ลดระดับสายตาลงในที่สุด แล้วหัวเราะขึ้น เขาไม่ได้พูดอะไรต่ออีก และแล้วก็เงยหน้าดื่มเหล้าในชามไป
เมื่อแสงดาวเห็นดังนั้น ก็ดื่มจนหมดตามไปทันที
ม็อกโกมองดูอย่างประหลาดใจมาก
ผู้หญิงคนนี้ ก่อนหน้านี้เขาดูถูกเธอมากเกินไปสินะ
เมื่อดื่มเหล้าสองไหไป ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรอีก ไชยันต์ไม่ได้กล่าวโทษแสงดาวอีก และก็เป็นเพราะเหล้าสองไหนี้ แล้วก็ห้องเก็บไวน์ที่แสงดาวพูดออกมา เธอจึงได้พักอยู่ที่เดอะซีวิวอย่างราบรื่น
“ให้เธอไปพักห้องนอนที่แพทย์หญิงคนนั้นพักก่อนหน้านั้นแล้วกัน”
“ครับ คุณปู่”
ม็อกโกรีบไปพยุงผู้หญิงคนนี้ทันที
แต่แสงดาวที่เมาไปแล้ว จู่ๆก็ชูนิ้วขึ้นมาส่ายต่อหน้าเขา “ไม่ได้ ฉันจะอยู่กับน้องชายฉัน ฉันจะ……จะอยู่กับน้องชายฉัน!”
ม็อกโก “……”
เพียงมองด้วยตาเปล่า ก็สามารถเห็นได้เลยว่าสีหน้าของคุณท่านเริ่มไม่พอใจอีกแล้ว เขาจะกล้าให้ผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่ต่อไปได้อย่างไร?
เขารีบพยุงเธอออกจากตรงนั้นทันที
“พี่คะ คุณแสงดาวเมาหรือคะ? ให้ฉันไปส่งเธอบนห้องไหมคะ?”
เมื่อพยุงไปถึงหน้าประตูลิฟต์ ขวัญเมืองก็ออกมาพอดี หลังจากที่เห็นว่าพี่ชายกำลังพยุงแสงดาวที่เมาจนยืนไม่ไหวแล้ว ก็รีบเดินเข้ามาหา จะพยุงเอง
เขาเป็นผู้ชาย จะมาพยุงผู้หญิงแบบนี้ได้อย่างไรกัน?
ขวัญเมืองยื่นมือออกไป……
“เดี๋ยวก่อน!” แสงดาวที่ดื่มจนแก้มแดงก่ำ จู่ๆก็ลืมตาขึ้นมา
“เธอจะทำอะไร? ฉัน……ฉันไม่ให้เธอจับ ไม่ให้เธอพยุง ฉันจะให้เขาพยุง”
แสงดาวสะบัดมือของขวัญเมืองออก ดวงตาที่เมาแล้วพร่ามัวของเธอมองไปยังม็อกโก อ้าแขนสองข้างไปโอบคอของเขาไว้
ม็อกโก “!!!”
แทบจะโยนยัยขี้เมานี่ออกไปตรงนั้นเลย
และขวัญเมืองที่ยืนอยู่ข้างๆเมื่อเห็นดังนั้น ใบหน้าเล็กๆก็ซีดลงทันที ความโกรธก็เอ่อล้นออกมาจากดวงตาของเธอ
“คุณแสงดาว นี่คุณ……”
“ม็อกโก นายนี่หล่อชะมัด ทำไมนายถึงไม่ชอบฉันล่ะ? ฉันชอบนายมากจริงๆนะ เพราะฉันไม่สวยหรือ? หรือว่า……นายคิดว่าตระกูลฉันเทียบนายไม่ติด?”
แสงดาวเมาจนไม่มีสติเลยแม้แต่น้อย เธอโอบผู้ชายคนนี้แล้ว ก็สารภาพรักออกมากลางที่สาธารณะ
ทันใดนั้น ภายในห้องโถง ไม่เพียงแต่ขวัญเมืองเท่านั้น แม้แต่พวกคนใช้ก็หันมามองตาโตอ้าปากค้าง
พระเจ้า!
ผู้หญิงคนนี้ ช่างห้าวหาญเหลือเกิน กล้าสารภาพรักกับคุณชายใหญ่ของพวกเขาตรงๆเลย!
สีหน้าของม็อกโกเปลี่ยนไป “แสงดาว เธอพูดอะไรออกมาน่ะ? เธอเมามากไปแล้วนะ!”
“ไม่ ฉันไม่ได้เมา ฉัน……ก็ฉันชอบนายจริงๆนี่ นายเอง……ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้นี่” แสงดาวแอบหัวเราะเบาๆ แล้วก็ยกริมฝีปากขึ้นเข้าไปจูบเขา
นี่มันเกินไปแล้วนะ!
ขวัญเมืองตัวสั่น
นี่คือคุณหนูตระกูลเศรษฐีจริงหรือ?
ทำไมเธอถึงหน้าด้านขนาดนี้? กล้าทำเรื่องน่าอายแบบนี้กับผู้ชายต่อหน้าคนอื่นได้อย่างไร ตระกูลหิรัญชาพวกเขาสั่งสอนมาแบบนี้หรือ?
เธอเสียสติไปแล้ว รีบพุ่งตัวเข้าไปหาทันที เธอเอาแขนของผู้หญิงที่โอบพี่ชายตัวเองไว้ออก
“ขวัญ?”
“พี่ เธอเมาแล้ว ฉันจะส่งเธอขึ้นไปเอง!”
เธอไม่หลงเหลือความออดอ้อนอ่อนหวาน ใบหน้าถูกครอบคลุมด้วยความเย็นยะเยือก แล้วก็ลากแสงดาวเข้าไปในลิฟต์
ม็อกโกที่เห็นดังนั้น ก็ขมวดคิ้ว
การที่ถูกแต๊ะอั๋งอย่างน่าตกใจเมื่อกี้นี้ จริงอยู่ที่เขาอยากจะโยนเธอออกไปอยู่ทุกวินาที
แต่ว่า พอตอนนี้เห็นว่าเธอถูกลากเข้าไปในลิฟต์ เขาก็รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อยที่เธอถูกผู้หญิงส่งขึ้นไป จะล้มหรือเปล่า? แล้วถ้าล้มไป แล้วแสนรักตื่นขึ้น จะบอกกับเขาว่าอย่างไร?
ม็อกโกยืนมองอยู่นาน
จนกระทั่งประตูลิฟต์ปิดลง เขาจึงจะหันหลังเดินไป
ช่างเถอะ ขี้เกียจจะไปสนใจเธอ
ม็อกโกออกไปจากเดอะซีวิวไป
แต่ที่เขาไม่รู้ก็คือ หลังจากที่เขาจากไหน แสงดาวทุถูกลากขึ้นไป กลับถูกขวัญเมืองพาเข้าห้องนอนแล้ว ผลักเธอลงบนที่นอนอย่างแรง
“ทำไมเธอถึงหน้าด้านขนาดนี้? คุณหนูตระกูลเศรษฐีอย่างพวกเธอเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรือไง? ชอบผู้ชายคนไหนก็จู่โจมเข้าไปทันที!”
เธอจ้องแสงดาวเขม็งด้วยความเดือดดาล ใบหน้าเล็กๆที่สวยงาม ดูดุร้ายขึ้นมา