“เอาล่ะ งั้นเราไปจับเย่เซิ่งเทียนก่อน แล้วค่อยไปคุยกับเจ้าบ้าน พยายามเกลี้ยกล่อมเจ้าบ้านก่อน เพราะในเวลานี้ หากมีเรื่องวุ่นวายแม้แต่น้อยเกิดขึ้น มันก็ไม่เป็นผลดีต่อตระกูลเซียวของเราเลย”
เซียวต้าวพูดด้วยใบหน้าจริงจัง“ตอนนี้ สรวงสวรรค์ต้องการให้เราส่งมอบทรัพยากรมากกว่าปีที่แล้ว 20% ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา เติบโตขึ้นทั้งหมด 50% ไม่เพียงแค่ตระกูลเซียวของเราเท่านั้น ตระกูลอื่นๆก็เช่นกันจุดประสงค์ของสรวงสวรรค์คืออะไร?มันหมายความว่าสรวงสวรรค์กำลังรีบ ห้าเทพอาวุโสแห่งสรวงสวรรค์เตรียมพร้อมที่จะบุกทะลุ แต่ละตระกูลต่างแย่งชิงทรัพยากรกัน ผมคิดว่า ต่อไปจะต้องเกิดความวุ่นวายแน่นอน ดังนั้นตระกูลเซียวของเราจึงอยู่ในช่วงที่สำคัญ ห้ามมีเรื่องกันเองเด็ดขาด”
เซียวเทียนยี่ถอนหายใจและกล่าวว่า“ใช่ สรวงสวรรค์ขูดรีดเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ต่อไปจะต้องเกิดความวุ่นวายขึ้นอย่างแน่นอน หากตระกูลเซียวของเราต้องการเป็นมหาอำนาจในยุคที่วุ่นวาย เราต้องแน่ใจก่อนว่าเราจะไม่ตีกันเองก่อน ไม่อย่างนั้น ทุกอย่างก็ไม่มีประโยชน์”
หลังจากพวกเขาคุยกันเสร็จ จึงตัดสินใจไปจับตัวเย่เซิ่งเทียนก่อน
มีเพียงจับตัวเย่เซิ่งเทียนให้ได้ก่อน จึงจะสามารถไปหยุดเซียวเทียนเฉิงได้
“เย่เซิ่งเทียน ไอ้คนร้ายตัวดี ต้องจับเขาให้ได้ก่อน”
เย่เซิ่งเทียนที่อยู่ด้านข้าง พูดอย่างไม่พอใจ
ครั้งแรกที่ให้คนอื่นมาจับตัวเอง ความรู้สึกนี้มันค่อนข้างรู้สึกแปลกเล็กน้อย
“ไปจับเย่เซิ่งเทียน ผมกับยวี่เฉิงไปก็พอ ไปเยอะขนาดนี้ เกรงว่ามันจะทำให้เกิดความเข้าใจผิด”
เซียวเทียนยี่เหลือบมองไปที่เซียวเทียนหมิงและเสนอ
“ก็ดี”
เซียวต้าวและคนอื่นๆก็ไม่คัดค้าน เซียวเทียนยี่กับเซียวยวี่เฉิงไปจับเย่เซิ่งเทียน ซึ่งถือว่าประเมินไอ้เด็กคนนั้นสูงแล้ว
เซียวจิ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึม”ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พรุ่งนี้เช้าเราก็ไปหาเจ้าบ้าน คืนนี้ก็ให้เย่เซิ่งเทียนคายทรัพยากรที่เหลือออกมา หรือว่า ฆ่ามันเลย!”
คนที่เหลือต่างก็พยักหน้า
เย่เซิ่งเทียนมองไปที่เซียวจิ่ง
อยากจะฆ่าผมงั้นหรือ คุณควรรักษาชีวิตตัวเองให้ดีเสียก่อนเถอะ
เซียวต้าว มองไปที่เซียวเทียนหมิงและพูดอย่างเฉยเมย”เทียนหมิง ผมรู้ว่าคุณเข้าข้องเจ้าบ้านมาโดยตลอด แต่คราวนี้เราไม่มีความคิดอื่นๆ ก่อนที่จะจับเย่เซิ่งเทียน ผมหวังว่าคุณจะไม่ไปหาเจ้าบ้าน หลังจากที่จับตัวเย่เซิ่งเทียนได้แล้ว คุณจะไปหาเจ้าบ้านยังไงก็ได้ เราจะไม่ห้ามคุณ”
สีหน้าของเซียวเทียนหมิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เดิมที เขาคิดว่าเดี๋ยวจะไปหาพี่ใหญ่เลย และเกลี้ยกล่อมให้เขายอมมอบเย่เซิ่งเทียนออกมาเอง หากเป็นเช่นนี้ ขอเพียงทำได้ถูกต้องตามหลัก ชื่อเสียงก็จะไม่ได้รับผลกระทบ
คิดไม่ถึงว่าเซียวต้าวจะพูดออกมาโดยตรงแบบนี้
เซียวเทียนหมิง พูดอย่างเย็นชา“ผมเข้าใจอยู่แล้ว และผมก็ขอพูดให้ชัดเจนกับพวกคุณนะ ผมไม่สนใจว่าในใจพวกคุณมีความคิดอะไร สิ่งที่ผมต้องการคือทำให้พี่ใหญ่ที่ทำผิดกลับตัวใหม่ หากพวกคุณต้องการทำอะไรใหญ่ อย่าโทษผมใจร้ายแล้วกัน”
หลังจากพูดจบ เขาหันหลังและเดินจากไป
“ผมเชื่อว่าลุงสามรู้ว่าตอนนี้อะไรควรอะไรไม่ควร”
เซียวจิ่งพูดอย่างเรียบสงบ“ต่อจากนี้ ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับลุงสองและลุงยวี่เฉิงแล้ว”
ทันใดนั้น เซียวเทียนยี่กับเซียวยวี่เฉิงก็ไปจับตัวเย่เซิ่งเทียน
เย่เซิ่งเทียนแสร้งทำเป็นพูดว่า“ถ้าเช่นนั้น ที่นี่ก็ขอฝากไว้กับทุกท่านแล้วนะ นายน้อย ผมขอไปที่เจ้าบ้านก่อนนะ”
เซียวจิ่งพยักหน้าและกล่าวว่า“ท่านฝงคราวนี้ต้องขอบคุณคุณมาก ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าเรื่องมันร้ายแรงแค่ไหน กลับไปเถอะ เดี๋ยวพ่อจะสงสัย”
ในขณะนี้ สำหรับเซียวจิ่งและคนอื่นๆ เหมือนลูกธนูอยู่ในธนูแล้ว และต้องยิง
แต่ในความคิดของเย่เซิ่งเทียน แค่ทำให้เจ้าบ้านถอดถอนจากตำแหน่งมันยังไม่เพียงพอ
หลังจากจากไป เย่เซิ่งเทียนไม่ได้ไปหาเซียวเทียนเฉิง แต่ไปหาเซียวเทียนหมิง
“เซียวเทียนหมิงภักดีต่อเซียวเทียนเฉิงมาก ถ้าเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเซียวเทียนเฉิง จะมีใครในตระกูลเซียวที่เชื่อในเซียวเทียนเฉิงอีก?”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างชั่วร้าย
“คุณชายหมิงเจ้าบ้านเรียกท่านไปพบ”
เซียวเทียนหมิงเห็นว่าเป็นเหล่าฝง และพูดอย่างไม่พอใจว่า”เหล่าฝงคุณหมายความว่าอย่างไร?เรื่องของคืนนี้ คุณได้ปรึกษากับพี่ใหญ่ล่วงหน้าแล้วหรือยัง?คุณทำเช่นนี้ มันจะทำให้พี่ใหญ่ของผมอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกนะ!!”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และกระซิบว่า“คุณชายหมิงคุณไม่คิดหรือว่านี่คือสิ่งที่เจ้าบ้านเจตนาทำ?”
สีหน้าของเซียวเทียนหมิงเปลี่ยนไป”คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวว่า“รายละเอียดคืออะไร คุณควรไปถามเจ้าบ้านด้วยตนเองจะดีกว่า เจ้าบ้านกำลังรอคุณอยู่ คุณไปที่นั่นคนเดียวเถอะ ผมไม่ไปแล้ว”
เซียวเทียนหมิงรีบร้อนใจมาก และรีบไปทันที
เย่เซิ่งเทียนที่อยู่ข้างหัวเราะอย่างเย็นชา รีบแปลงตัวเป็นเซียวเทียนเฉิงอีกครั้งและรีบไปก่อนเซียวเทียนหมิงเพื่อรอเขามา