คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1473
จากนั้น ฟลอเรียนก็ขี่ม้าไปพร้อมกับทหารของกองทัพหลวงโดยมีผู้เข้าแข่งขันเดินตามเขาเพื่อมุ่งหน้าไปยังสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์
สนามฝึกซ้อมของราชวงศ์อยู่ห่างจากเมืองหลวงไปทางตอนใต้ไม่กี่กิโลเมตร แม้ว่าในทวีปโลกใหม่จะมีสนามรบโบราณอยู่หลายแห่ง แต่เนื่องจากว่า สนามรบโบราณแห่งนี้อยู่ใกล้กับเมืองหลวง ดังนั้น ราชวงศ์แห่งโลกใหม่จึงใช้สนามรบแห่งนี้เพื่อการฝึกซ้อม และสนามรบแห่งนี้ก็ยังเป็นสถานที่ต้องห้ามที่มีเพียงราชวงศ์ของทวีปโลกใหม่เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป
เนื่องจากการแข่งขันในรอบนี้ เป็นรอบรองชนะเลิศ ดังนั้นจักรพรรดิแห่งโลกใหม่จึงอนุญาตให้ใช้สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่จัดการแข่งขันการประลองเพื่อคัดเลือกเจ้าชายพระราชสวามีให้กับเจ้าหญิงอีเวตต์
ในไม่ช้าทุกคนก็มาถึงยังสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์
แดร์ริลอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์ที่อยู่ตรงหน้า
ไม่เพียงแต่สนามฝึกซ้อมของราชวงศ์แห่งนี้จะมีความกว้างใหญ่ไพศาลเท่านั้น แต่สภาพแวดล้อมในสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์แห่งนี้ยังดูซับซ้อนมากอีกด้วย ภายในสนามมีซากปรักหักพัง เถาวัลย์ และต้นไม้ใหญ่ปกคลุมอยู่ทั่วทุกพื้นที่
ในเวลานั้น กองทัพหลวงจำนวนหนึ่งหมื่นนาย ได้ปิดล้อมสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ใดเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต มีเพียงทางเดินเล็ก ๆ สำหรับผู้เข้าแข่งขันเท่านั้น
“เอาล่ะ ทุกคนเข้าไปได้แล้ว!”
ทันทีที่พวกเขามาถึงยังทางเข้าของสนามฝึกซ้อมของราชวงศ์ ฟลอเรียนก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “จงจำไว้ว่า ผู้ที่สามารถสะสมโอสถเล่นแร่แปรธาตุได้มากที่สุดเท่านั้น ที่จะเป็นผู้ชนะและผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้! ขอให้ทุกคนโชคดี!”
จากนั้นผู้เข้าแข่งขันทั้ง 200 คนก็รีบเดินเข้าไปในพื้นที่การแข่งขันทันที
แดร์ริลรีบเดินเข้าไปในพื้นที่การแข่งขันอย่างไม่รีรอ หลังจากที่พวกเขาเข้ามาข้างในแล้ว แดร์ริลไม่ได้เดินตามผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ ไป แต่เขากลับเดินไปในพื้นที่ที่ไม่มีผู้คนแทน
‘ฮ่า ๆ ! ไม่มีผู้ตัดสินคอยสังเกตการณ์การแข่งขันในวันนี้! เพราะอย่างนั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนพลังที่แท้จริงของฉันอีกแล้ว! ฉันจะใช้พลังของฉันตามที่ฉันต้องการ!’
ส่วบ!
เมื่อแดร์ริลเดินเข้าไปในป่า เขาก็ได้เห็นเงาสีขาวแวบผ่านเขาไปด้วยความเร็วสูง ดวงตาคู่นั้นมีสีแดงเลือดที่สองประกายแวววาวขณะที่ร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยขนสีขาวราวกับหิมะและเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งพลังวิญญาณ!
มันคือหมาป่าวิญญาณแห่งวายุ!
‘ฉันเพิ่งจะเข้ามา ฉันก็ได้พบกับหมาป่าวิญญาณแห่งวายุแล้ว โชคดีจริง ๆ เลยโว้ย!’
จากนั้น แดร์ริลก็รีบวิ่งเข้าไปจู่โจมหมาป่าวิญญาณแห่งวายุทันที! หมาป่าตัวนี้อยู่ในระดับปราชญ์ยุทธ์ ดังนั้นมันจะต้องมีโอสถเล่นแร่แปรธาตุอย่างแน่นอน!
ปัง!
ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที แดร์ริลก็ฆ่าหมาป่าวิญญาณแห่งวายุและได้รับโอสถเล่นแร่แปรธาตุมาอย่างง่ายดาย!
แดร์ริลทั้งรู้สึกดีใจและตื่นเต้นเมื่อเขาได้รับโอสถเล่นแร่แปรธาตุจากหมาป่าวิญญาณแห่งวายุ
‘ฉันสัมผัสได้ถึงพลังทางวิญญาณที่อยู่ข้างในป่า!’
หลังจากได้รับโอสถมาแล้ว แดร์ริลก็มองเข้าไปในป่า จากนั้นเขาก็เห็นการเคลื่อนไหวของหมาป่าวิญญาณแห่งวายุที่มีมากกว่าหนึ่งตัวอยู่ที่นั่น
“ว้าว! นายช่างโชคดีจริง ๆ!”
ในขณะที่แดร์ริลกำลังจะเดินลึกเข้าไปในป่านั้น เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นจากข้างหลัง เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็ได้เห็นชายที่อยู่ในชุดดำกำลังเดินเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้มเสแสร้ง
ชายผู้นั้นคือคาร์ล วูดส์ จากสำนักวายุแห่งจิตวิญญาณในทวีปเวสท์ริงตัน เขาเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นสอง
ในช่วงสองวันที่ผ่านมา คาร์ลมักจะอยู่ในอันดับแรก ๆ ของผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดเสมอ
แดร์ริลขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นชายผู้นั้น
“หึ! หึ!”
ในเวลานั้น คาร์ลเหลือบมองไปที่หมาป่าวิญญาณแห่งวายุที่ตายแล้วที่อยู่ด้านข้าง จากนั้น เขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยว่า “การแข่งขันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นแต่นายก็สามารถฆ่าหมาป่าวิญญาณแห่งวายุได้แล้ว ช่างโชคดีจริง ๆ !”
จากนั้นคาร์ลก็ยื่นมือออกไปและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ส่งโอสถเล่นแร่แปรธาตุมาให้ฉัน!”
ก่อนหน้านี้ คาร์ลได้เดินสำรวจรอบ ๆ พื้นที่แต่เขาก็ยังไม่พบหมาป่าวิญญาณแห่งวายุเลยสักตัว จากนั้นเมื่อเขาเห็นว่าแดร์ริลได้รับโอสถเล่นแร่แปรธาตุ เขาก็รู้สึกอิจฉาและต้องการที่จะแย่งชิงมันมา
‘อะไรวะ! นี่เขาอยากแย่งโอสถเล่นแร่แปรธาตุไปจากฉันงั้นเหรอ?!’
ในขณะที่คิดเช่นนั้น แดร์ริลก็หันมองไปที่ชายผู้นั้นด้วยรอยยิ้ม
“คาร์ล กฎกติกาการแข่งขันได้ระบุเอาไว้อย่างชัดเจนว่า เมื่อผู้เข้าแข่งขันเข้าสู่สนามฝึกซ้อมของราชวงศ์แล้ว ทุกคนจะต้องใช้ความสามารถของตนเองในการตามหาโอสถเล่นแร่แปรธาตุ แล้วทำไมฉันจะต้องยกโอสถของฉันให้นายด้วย?”
“ทำไมงั้นเหรอ?”
คาร์ลหัวเราะเมื่อได้ยินแดร์ริลกล่าวเช่นนั้น
จากนั้นดวงตาของคาร์ลก็ฉายแววความชั่วร้ายขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “ก็เพราะว่าฉันมีพลังมากกว่านายยังไงล่ะ!”