Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่973 โรยเกลือบนบาดแผล
เซียวต้าว เซียวยวี่เฉิง เซียวหลินทั้งสามได้ยินคำพูดของเย่เซิ่งเทียน และจำความแค้นต่างๆได้ทันที
ในตอนนั้นที่เซียวเทียนเฉิงขึ้นครองตำแหน่ง ไม่ได้สุภาพกับพวกเขามากนัก
โดยเฉพาะบ้านสองกับบ้านสามตอนนั้นเคยแย่งชิงตำแหน่ง เจ้าบ้านตระกูลกับเขา เคยเกิดความขัดแย้งกัน
หลังจากที่เซียวเทียนเฉิงขึ้นครองตำแหน่ง ตอนนั้นมีการปราบปรามบ้านสองกับบ้านสามอย่างรุนแรง สองบ้านนี้จึงถูกระงับไว้ได้
พูดจากปากของเซียวเทียนเฉิง พวกเขาประหลาดใจ
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขากังวลก็คือ เซียวเทียนเฉิงยังจำสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นไว้
ในตอนนั้น แม่ของเซียวเทียนเฉิงเสียชีวิตเพราะการต่อสู้ระหว่างบ้านสองกับบ้านสามแต่พวกเขาไม่ได้ตั้งใจ
เป็นเพราะการต่อสู้กันระหว่างบ้านสองกับบ้านสามทำให้แม่ของเซียวเทียนเฉิงเสียชีวิต ดังนั้นทั้งสองบ้านจึงถอยคนละก้าว
แม้ว่าหลังจากที่เซียวเทียนเฉิงขึ้นครองตำแหน่ง และทำการปราบปรามทั้งสองบ้าน ทั้งสองบ้านก็ยอม ไม่ไปต่อต้าน
เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาผิดก่อน
แต่ตอนนี้ เซียวเทียนเฉิงกลับจำสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นไว้ ซึ่งทำให้พวกเขาทั้งสองต้องกังวล
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้พวกเขายังได้ลงมือกับเซียวเทียนเฉิง หากเขาจะคิดบัญชีกับพวกเขาในอนาคต สมาชิกทั้งสองบ้าน จะถูกเซียวเทียนเฉิงฆ่าตายหมดแน่นอน!
สายตาของเซียวต้าวกับเซียวยวี่เฉิงสบตากัน และพวกเขาก็เข้าใจความหมายของกันและกันในทันที
เซียวเทียนเฉิงไม่ตาย พวกเขาทั้งสองบ้านจะไม่มีชีวิตที่ดีแน่!
เซียวเทียนเฉิงฆ่าแม้แต่น้องชายแท้ๆของเขา แล้วเขาจะไม่ลงมือกับพวกเขาทั้งสองบ้านได้ไงล่ะ?
สิ่งที่พวกเขากลัว ไม่ใช่ว่าเซียวเทียนเฉิงจะปราบปรามทั้งสองบ้าน
สิ่งที่กลัวคือ การที่เซียวเทียนเฉิงผูกพยาบาท
สิ่งที่น่าแค้นใจยิ่งกว่าคือ เซียวเทียนเฉิงในฐานะ เจ้าบ้านตระกูล ต้องการจัดการกับพวกเขาทั้งสองบ้านเพียงเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น!
สีหน้าของเซียวหลินก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง
ตอนนั้น พวกเขาที่ไม่ใช่สายตรงของตระกูล ได้สนับสนุนเซียวเทียนเฉิงแต่ก็ได้ให้เงื่อนไขมากมายแก่เซียวเทียนเฉิง เพื่อเป็นการแลกกับผลประโยชน์ในการสนับสนุนเซียวเทียนเฉิง
แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เซียวเทียนเฉิงกดขี่พวกเขาทั้งอย่างเปิดเผยและลับๆ ได้เอาผลประโยชน์มากมายที่เป็นของพวกเขาไป
พวกเขาไม่พอใจตั้งนานแล้ว
ตอนนี้ได้พูดต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ ได้พูดออกมาตรงๆแล้ว โดยไม่มีการปกปิดอีก
นิสัยของเซียวเทียนเฉิงเป็นคนเผด็จการอยู่แล้ว และโดยปกติไม่มีใครในตระกูลเซียวที่กล้าขัดต่อเจตจำนงของเขา
โดยเฉพาะเขายังเป็นคนที่หยิ่งผยอง และไม่เคยคิดที่จะอธิบายให้คนในตระกูลเซียวฟัง
แม้แต่ลูกชายของเขา เขาก็ไม่อยากอธิบาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเซียวต้าวกับเซียวยวี่เฉิง พวกเขาเลย
อันที่จริงแล้ว เย่เซิ่งเทียนได้สร้างเรื่องและใส่ร้ายตามข้อมูลที่เหย้ซูหลิงให้มาในตอนนั้น
โดยเฉพาะตระกูลใหญ่เช่นนี้ การต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจ จะไม่มีความขัดแย้งได้อย่างไร?
เขาไม่เชื่อหรอกว่าเซียวเทียนเฉิงจะไม่เคยพูดคำเหล่านี้เพราะความโกรธ
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังได้สังเกตสีหน้าของเซียวต้าวและคนอื่นๆ
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป ก็รู้ทันทีว่าสิ่งที่ตนเองพูดไปเรื่อยนั้น ได้กระตุ้นความสงสัยและเริ่มระวังเซียวเทียนเฉิง
ดังนั้นเขาจึงถามต่อว่า”เจ้าบ้าน สิ่งเหล่านี้ที่ผมพูด ท่านยอมรับไหม?ถ้าท่านบอกว่าท่านไม่เคยพูด ทุกอย่างที่ผมพูดก่อนหน้านี้เป็นเพียงเรื่องไร้สาระ!เป็นการใส่ร้ายป้ายสีทั้งนั้น!”
เซียวเทียนเฉิงขี่หลังเสือแล้วลงไม่ได้ เขาเคยพูดแบบนี้ ด้วยนิสัยที่หยิ่งผยองและเผด็จการของเขา เขาไม่ได้อยากไปเถียง
แต่คำพูดเหล่านี้ เป็นแค่คำพูดตอนโมโห แค่บ่นไปงั้นๆ
คิดไม่ถึงว่า ไอ้หมาแก่เหล่าฝงจะพูดออกมาในเวลานี้
ถ้าพูดในเวลาทั่วไป ก็ไม่เป็นอะไร
แต่ในเวลาเช่นนี้ คำพูดเหล่านี้เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้อูฐหลังหัก!
“ใช่ ผมเคยพูด แต่มันเป็นเพียงคำพูดตอนโมโหเท่านั้น!”
เซียวต้าวหัวเราะเยาะตัวเอง”ฮ่าฮ่า คำพูดตอนโมโห?”
เซียวยวี่เฉิงลงมือเร็วขึ้นและพูดอย่างโกรธเคือง”เซียวเทียนเฉิงเสียดายที่เรายังเชื่อคำพูดหลอกลวงของคุณในตอนนั้น ที่แท้คุณต้องการฆ่าพวกเราให้หมดนี่เอง!”
การตายของแม่ของเซียวเทียนเฉิงในตอนนั้น เป็นรอยร้าวที่ไม่สามารถแก้ไขได้ระหว่างเซียวเทียนเฉิงกับบ้านสอง บ้านสาม!
มีดเล่มสุดท้ายของเย่เซิ่งเทียน ถูกแทงเข้าไปในรอยร้าวระหว่างพวกเขา! เซียวเทียนเฉิงคุณก็มีวันนี้ด้วยเหรอ?
ในที่สุด คุณก็ได้สัมผัสถึงรสชาติของการถูกทรยศโดยคนที่คุณไว้ใจแล้วใช่ไหม?
ไม่ต้องรีบ มันยังไม่จบ
สายตาของเย่เซิ่งเทียนมองไปที่เซียวจิ่งที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขา