Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 982 ตระกูลเซียววุ่นวายใหญ่
“ผมไม่เชื่อเจ้าบ้านจะฆ่าคนตระกูลเซียวให้ตายทั้งหมด ให้ผู้อาวุโสเหล่านั้นออกมาไปขัดขวาง”
เย่เซิ่งเทียนส่งเสียงไปทางเซียวยวี่เฉิงและเซียวหลินสองคน
เซียวเทียนเฉิงเป็นคนที่แข็งกร้าวและมีใจทะเยอทะยานคนหนึ่ง
มีน้ำใจพอ
แต่เย่เซิ่งเทียนยังคงไม่เชื่อ เซียวเทียนเฉิงจะตัดสินใจฆ่าทุกคนในตระกูลเซียวให้หมดได้อย่างใจดำจริง ๆ
เซียวยวี่เฉิงและเซียวหลินก็รู้อยากที่จะขัดขวางเซียวเทียนเฉิงตอนนี้มีเพียงวิธีเดียวอย่างนี้
“เจ้าบ้านบ้าแล้ว ต้องการฆ่าทุกคนในตระกูลเซียวให้หมด ผู้อาวุโสทุกท่านขอให้พวกคุณออกมายับยั้งเจ้าบ้าน”
“เซียวเทียนเฉิงต้องการทำลายล้างตระกูลเซียว เทียนยี่ เซียวต้าว เซียวจิ่ง เทียนหมิงต่างก็ได้ถูกฆ่าแล้ว ทุกคนในตระกูลเซียวออกไปเดี๋ยวนี้”
สองคนตระโกนอยู่ วิ่งหนีตลอดทาง
ตระกูลเซียววุ่นวายใหญ่
ทุกคนต่างก็กำลังเป็นห่วง เซียวเทียนเฉิงจะฆ่าตัวเองหรือเปล่า
เมื่อกี้คนกลุ่มนั้นที่ลงมือ ยิ่งหนีเอาชีวิตรอดเหมือนคนบ้าอย่างนั้น
“ใครกล้าวุ่นวาย ตาย！”
เซียวเทียนเฉิงถึงแม้มีน้ำใจพอแต่ยังไงตระกูลเซียวนับร้อยคน เวลานี้หนีตายไปทั่ววุ่นวายอย่างสิ้นเชิงแล้ว เขาอยากที่จะปราบปรามความวุ่นวายกลับไม่มีประโยชน์
“พวกนายสามคนไปตายซะเถอะ！”
เซียวเทียนเฉิงรู้ ใจคนได้กระเจิดกระเจิงแล้ว ขอแค่ฆ่าเซียวยวี่เฉิง เซียวหลินและฝงชงสามคนก็สามารถทำให้คนที่เหลืออื่น ๆ ตกใจกลัวได้
แต่สามคนนั้นน่าเกลียดมาก ใช้คนอื่น ๆ มาบดบังไม่หยุด
“เทียนเฉิง นายต้องการจะเอาคนตระกูลเซียวฆ่าให้ตายทั้งหมดเหรอ？”
ผู้เฒ่าสองสามท่านของตระกูลเซียวออกมา ขัดขวางเซียวเทียนเฉิง
“พวกคุณหลีกทางให้ผม ตอนนี้ผมคือกำลังฆ่าล้างคนทรยศ！”
เซียวเทียนเฉิงไม่ได้ลงมือ ถึงแม้เขาพูดข่มขู่แล้วแต่ยังไงที่นี่คือตระกูลเซียว
ต้องการฆ่าทุกคนให้หมดจริง ๆ เขาทำไม่ได้
“เทียนเฉิง ที่พวกเรามองเห็นคือนายกำลังฆ่าคน！นายยังคิดถึงความผิดพลาดของตัวเองไม่ได้เหรอ？จะต้องการให้คนตระกูลเซียวเห็นนายกลายเป็นศัตรู？”
“เทียนเฉิง หยุดมือเถอะ มีเรื่องอะไรพวกเรานั่งลงเจรจากัน แหล่งทรัพยากรเงินที่ขาดทุนไปสามสิบกว่าล้านล้าน ตระกูลเซียวของพวกเรากัดฟันหน่อยอดทนสองสามปีก็ผ่านไปได้แล้ว นายฆ่าอย่างนี้ต่อไปตระกูลเซียวก็ไม่มีคนแล้ว”
ผู้เฒ่าสองสามคนขวางด้านหน้าของเซียวเทียนเฉิงอยู่ ให้คนอื่น ๆ ได้มีเวลาหนีไป
เซียวเทียนเฉิงโมโหมาก“พวกคุณเป็นผู้อาวุโสของผม ผมไม่ฆ่าพวกคุณแต่พวกคุณถ้ายังคงทำเรื่องโง่เขลาก็อย่าโทษว่าผมไม่เกรงใจ เมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วหรือพวกคุณไม่ชัดเจน？เซียวยวี่เฉิง เซียวหลิน ฝงชงสามคนถึงจะเป็นหัวหน้าทำความผิดทำความชั่วร้าย！ หลีกทางให้ผม！”
ผู้เฒ่าท่านหนึ่งพูด“เฮ้อ เทียนเฉิง นายคือต้องการบังคับให้พวกเราตายเหรอ”
ผู้เฒ่าอีกคนหนึ่งพูดตำหนิว่า“เทียนเฉิง นายได้ฆ่าเทียนยี่ เซียวต้าวและจิ่งเอ๋อสามคนแล้ว หยุดมือเดี๋ยวนี้ไม่งั้นพวกเราตายต่อหน้านาย”
“ถ้าการตายของพวกเราสามารถแลกมาด้วยสติปัญญาและการเข้าใจที่กระจ่างของนายได้ งั้นก็คุ้มค่าแล้ว”
“เทียนเฉิง พวกเรารู้ว่านายมีความขมขื่น แต่นายได้ฆ่าหลายคนแล้วพวกเขาสามคนไม่สามารถตายได้อีก ไม่งั้นไม่เป็นผลดีต่อตระกูลเซียวเรา”
“พวกคุณไสหัวไปให้ผม！”
ฝ่ามือหนึ่งของเซียวเทียนเฉิงตบลง ทำให้ผู้เฒ่าสองสามคนนี้ที่อยู่ด้านหน้าตกลงพื้น
ยังคงไม่ได้ลงมือฆ่า
เขาก็รู้ถ้าฆ่าคนเหล่านี้จริง ๆ ตระกูลเซียวก็กระจัดกระจายอย่างสิ้นเชิงแล้ว
แต่เขาไม่อยากฆ่าคน ผู้เฒ่าสองสามคนนี้กลับมีความตั้งใจที่จะตาย
“เทียนเฉิง ถ้านายไม่คลายความโกรธงั้นพวกเราตาแก่ที่เลอะเทอะสองสามคนก็ใช้ชีวิตมาแลกชีวิตของ ยวี่เฉิง เซียวหลินและฝงชงพวกเขาสามคน”
ในใจของเซียวเทียนเฉิงตกใจ ตอนที่อยากจะขัดขวางก็ได้สายไปแล้ว
ผู้เฒ่าสองสามท่านนี้ คิดไม่ถึงไม่เสียดายที่จะตักเตือนด้วยความตาย ฆ่าตัวเองตายเลยทันที
เซียวเทียนเฉิงตะลึงอยู่กับที่
“หรือเราผิดแล้วจริง ๆ เหรอ？”
เวลานี้พอเซียวยวี่เฉิงและเซียวหลินตื่นตกใจก็หนีออกห่างไปถึงหลายพันเมตร มองเห็นฉากนี้พูดคำรามอย่างเจ็บปวดเสียใจว่า“เซียวเทียนเฉิงวันนี้ถ้าพวกเราไม่ตายจะต้องฆ่าแก！”
“น่าเสียดาย พวกนายสองคนไม่มีโอกาสแล้ว”
ทันใดนั้นเย่เซิ่งเทียนลงมือต่อพวกเขาสองคนแล้ว