บทที่ 987 กลับไปไม่ได้แล้ว

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 987 กลับไปไม่ได้แล้ว
เย่เซิ่งเทียนในเวลานี้ผมและคิ้วทั้งหมดต่างก็ร่วงหมดแล้ว

นี่ก็คือสิ่งตอบแทนที่เผาผลาญพลังชีวิต

ผิวบนตัวของเขาต่างก็เริ่มเปลี่ยนเป็นหย่อนยาน

เขาดูเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเหล่าจู่ตระกูลเซียว แต่คือเข้าสู่ในสถานะใดสถานะหนึ่งพูดพึมพำกับตัวเอง

“ชั้นเก้าสรุปแล้วคืออะไร?เพราะอะไรเราไม่มีวิธีที่จะรับรู้ถึง?สรุปแล้วคืออะไร?”

เย่เซิ่งเทียนเป็นปีศาจบ้าแล้ว เขาตรวจดูทั้งตัวแต่ยังคงไม่มีต้นสายปลายเหตุ

เขารู้ตระกูลเหย้ทางนั้นจะต้องชัดเจนแดนสะพานเทพชั้นเก้าตามหายังไงแน่นอน แต่ยังคงไม่ได้บอกเขา

ตระกูลเหย้มีการเก็บรักษาต่อเขา

เขาไม่มีวิธีที่จะไปตำหนิโทษแค้นเคืองตระกูลเหย้ ยังไงเขาก็มีการเตรียมป้องกันตระกูลเหย้อยู่

แต่จุดมุ่งหมายที่ตระกูลเหย้ทำอย่างนี้คืออะไรอีก?

หรือว่าตระกูลเหย้ก็เหมือนกับตระกูลเซียว ก็ไม่อยากมองเห็นตัวเองโตขึ้นมาอย่างแท้จริง?

จุดมุ่งหมายของพวกเขาก็คือวัตถุของเทพในร่างกายของตัวเอง?

เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างน่าเวทนา“ในเมื่อไม่มีวิธีหาเจอ ฉันวันนี้ก็เผาผลาญพลังชีวิตให้หมดสิ้นก็จะไม่ทิ้งความหวังแม้แต่นิดให้พวกแก!”

เหล่าจู่ตระกูลเซียวสีหน้าเปลี่ยน“ฉันอยู่ที่นี่ นายอยากตายต่างก็เป็นความหวังที่เป็นจริงได้ยาก”

เขาออกมือในพริบตา อยากที่จะควบคุมเย่เซิ่งเทียนที่เผาผลาญพลังชีวิตอย่างต่อเนื่อง

แต่นาทีต่อมาเขาพบอย่างตกใจ คิดไม่ถึงไม่มีวิธีที่จะควบคุมการเผาผลาญพลังชีวิตของเย่เซิ่งเทียน!

ก็หมายถึงนอกจากว่าเย่เซิ่งเทียนเองยินยอมไม่งั้นใครก็ห้ามพลังชีวิตของเย่เซิ่งเทียนไม่ได้ ถูกเผาผลาญจนหมดสิ้น!

“หยุดให้ฉัน!”

เหล่าจู่ตระกูลเซียวร้อนรนแล้ว

เย่เซิ่งเทียนเป็นความหวังของทุกคนที่จะบรรลุก้าวสุดท้ายนั่น

ถ้าเขาตายแล้วแผนการนับพันปีก็ล้มเหลวทั้งหมด

สรวงสวรรค์ทางนั้นถ้ารู้ว่าเย่เซิ่งเทียนตายที่ตระกูลเซียวแล้ว จะต้องฆ่าล้างตระกูลเซียวแน่นอน

สรวงสวรรค์เพื่อสามารถวิจัยค้นคว้าเย่เซิ่งเทียนตัวทดลองอย่างนี้อันหนึ่งออกมา เปลืองแรงกายแรงใจและทรัพยากรนับไม่ถ้วนแล้ว

มองเห็นใกล้จะสำเร็จแล้วกลับตายที่ตระกูลเซียวแล้ว แค่คิดก็รู้สรวงสวรรค์จะทำปฏิกิริยาอะไรออกมา

“หมาแก่ คุณก็กลัวเหรอ?คุกเข่าขอร้องฉัน ฉันก็ไม่ตาย!”

เย่เซิ่งเทียนเหมือนเป็นคนบ้าอย่างนั้นหัวเราะเสียงดังอยู่

ยิ้มอยู่อย่างหมดหวัง

เขาคิดว่าตัวเองสามารถทำลายสถานการณ์ได้ สามารถช่วยแม่ออกมาได้ สามารถเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเผ่าซวนหยวนและตระกูลเย่ได้

เขาคิดว่าตัวเองสามารถปกป้องภรรยาและลูกได้ สามารถปกป้องคนรอบข้างได้

แต่ความเป็นจริงกลับตบหน้าเขาแล้วอย่างรุนแรง

เขาต่างก็ทำอะไรไม่ได้

ถึงแม้เอาชีวิตนี้ไปเขายังคงทำไม่ได้

เขาไม่ยินยอมมาก แต่ไม่ยินยอมจะมีประโยชน์อะไรอีก!

อาจจะสภาพการณ์ของเย่หลงกับตัวเองที่ต้องเผชิญในปีนั้นเหมือนกันมั้ง

เมื่อก่อนมอบออกไปกระทั่งชีวิตต่างก็ไม่เอาแล้ว กลับยังคงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้

บรรทุกความหวังมาเต็ม สุดท้ายกลับหมดหวังแล้วตาย

“เย่เซิ่งเทียน นายกล้าตาย ฉันก็ไปจับลูกสาวของนาย!ลูกสาวของนายก็เป็นเลือดเทพที่ผสมผสานสองชนิด ในเมื่อสามารถมีชีวิตมาก็เป็นนายต่อไป!”

เซียวเทียนเฉิงพูดอย่างโหดร้าย

เขาก็รู้ถ้าเย่เซิ่งเทียนตายแล้ว แผนการทั้งหมดต่างก็จะล้มเหลว

“ถ้านายกล้าตาย ครอบครัวของนาย ญาติเพื่อนสนิทของนายฉันต่างก็จะไม่ปล่อยไปสักคน!”

เย่เซิ่งเทียนดึงมุมปากอย่างลำบาก เขายิ้มอยู่

ยิ้มเยาะอยู่

เขาอยากพูดแต่พลังชีวิตไหลผ่านไปอย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งพลังที่เขาจะพูดต่างก็ไม่มีแล้ว

ก็เหมือนเย่ห้าวที่เผาผลาญพลังชีวิตจนหมดสิ้นในวันนั้น อยากพูดอะไรบางอย่างต่างก็พูดไม่ออกมา

เหล่าจู่ตระกูลเซียวโมโหจนคลั่ง เขาเอาเย่เซิ่งเทียนจับไว้กลางอากาศ อยากที่จะหยุดแต่ก็ไร้ประโยชน์ใด ๆ

เขาอยากที่จะหาวัตถุของเทพในร่างกายของเย่เซิ่งเทียนให้เจอ กลับไม่ได้รับอะไรเลย

กระทั่งเลือดที่ดีของเย่เซิ่งเทียนต่างก็เผาผลาญแล้ว ของอะไรต่างก็เผาผลาญแล้วเขาจะหาเจอได้ยังไงอีก

เย่เซิ่งเทียนค่อย ๆ ปิดสองดวงตาลงแล้ว

เหนื่อยมากแล้ว

นี่ก็ใกล้จะตายแล้วใช่ไหม?

ซีเอ๋อร์ ซือซือ ขอโทษ

ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว

ฉันรักพวกเธอ