ตอนที่ 844 ประตูสู่โลกใบใหม่ + ตอนที่ 845 ชู้รักของหวงอวี้เหลียน โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 844 ประตูสู่โลกใบใหม่
เซียวเซ่อต่อว่าเหมยเหมยยกใหญ่อยู่พักหนึ่งและเปิดประตูโลกใบใหม่แก่เธอ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอายในความโง่ของตัวเอง!
ที่แท้ธุรกิจหลักของเสี่ยวกัวไม่ได้อยู่ในประเทศ สำนักงานนักสืบของเขาอยู่ที่ฮ่องกง แต่เขาชอบอาหารและทิวทัศน์ภายในประเทศ ดังนั้นเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่เมืองหลวง ปกติจะเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ถ้าหากอากาศหนาวเขาจะกลับไปฮ่องกง
ตามที่เซียวเซ่อเล่า เสี่ยวกัวมีชื่อเสียงมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทุกคนเรียกเขาว่าเทพนักสืบ และเขาเป็นคนกว้างขวางมาก รู้จักคนที่มีความสามารถมากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ดังนั้นเสี่ยวกัวจึงสามารถค้นหาความจริงที่นักสืบคนอื่นไม่สามารถค้นหาได้ด้วยประสิทธิภาพที่สูงมาก เป็นเพราะว่าเขามีเพื่อนที่เก่งกาจหลายคนคอยช่วยเหลืออยู่
อีกอย่างค่าใช้จ่ายที่เสี่ยวกัวเรียกเก็บก็ค่อนข้างสูง เลขศูนย์ที่เขียนอยู่บนเช็คของเซียวเซ่อ แม้แต่เหมยเหมยยังตกตะลึง และยังเป็นสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ หากแลกเป็นสกุลเงินฮวาเซี่ยแล้วเกรงว่ายังต้องเพิ่มเลขศูนย์อีกหลายตัว
เหมยเหมยอดรู้สึกกระดากใจไม่ได้ เธอกล่าวเสียงเบา “เซ่อเซ่อ เรื่องเงินให้ฉันจ่ายเถอะ แต่ว่าฉันไม่มีสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐนะ ฉันให้เธอเป็นสกุลเงินฮวาเซี่ยได้ไหม?”
“เธอบ้าหรือเปล่า? ถ้ายังพูดเรื่องเงินกับฉันอีกก็ออกไปจากบ้านฉันได้เลย!”
เซียวเซ่อส่งสายตาขึงขังใส่เธอ เหมยเหมยหดคอลงด้วยความกลัวแล้วไม่กล้าปริปากพูดสักคำ คุณหนูใหญ่เซียวแสดงอนุภาพอันน่าเกรงขาม ขนาดไท่เฮายังกลัว แล้วเธอจะไม่กลัวเหรอ!
สถานที่ที่เสี่ยวกัวนัดพบคือร้านน้ำชาที่เงียบสงบมากอยู่ในป่าไผ่แห่งหนึ่ง เถ้าแก่เป็นผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้ม ทั้ง ๆ ที่อายุค่อนข้างเยอะแล้ว แต่กลับดูอายุที่แท้จริงไม่ออก
จะพูดได้ว่าอายุยี่สิบปีหรืออายุสามสิบปีก็ยังได้ ถ้ามองดูเฉพาะ ตา จมูก ปากไม่ได้ดูสวย แต่เมื่ออยู่รวมๆ เข้าด้วยกันแล้วกลับมีรสนิยมมาก เป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งทีเดียว!
“เถ้าแก่เนี้ยกับเสี่ยวกัวเป็นชู้กัน เหตุผลหลักที่เสี่ยวกัวอยู่ที่นี่ก็เพราะเถ้าแก่เนี้ย” เซียวเซ่อนินทาเสียงเบาข้างๆ หูเหมยเหมย
เหมยเหมยอดไม่ได้ก็หันไปมองเถ้าแก่เนี้ยกำลังนั่งเท้าค้างอยู่ทางเคาน์เตอร์ เถ้าแก่เนี้ยกระพริบตาให้เธอ เหมยเหมยขนลุกซู่ไปทั้งตัวราวกับถูกไฟฟ้าช๊อต
นี่ก็คือจิ้งจอกสาวที่ยังมีชีวิตอยู่สินะ!
ขนาดเธอที่เป็นผู้หญิงยังทนไม่ไหว ไม่แปลกใจที่เสี่ยวกัวผู้นั้นจะหลงเสน่ห์ได้
เถ้าแก่เนี้ยพาพวกเธอขึ้นไปที่ห้องหรูส่วนตัวชั้นสอง หันมายิ้มหวานให้พวกเธออีกครั้ง เซียวเซ่อสีหน้าเรียบนิ่งเหมยเหมยกลับใบหน้าแดงจรดใบหู เธอเขินจนก้มหน้าลง แอบสวดภาวนาในใจ
เสี่ยวกัวเป็นชายอายุประมาณสามสิบปี เกินความคาดหมายของเหมยเหมย ผู้ชายคนนี้ดูธรรมดามาก หมายความว่าหน้าตาธรรมดามาก ๆ รูปร่างก็แค่ปานกลาง ใบหน้าและรูปร่างไม่มีอะไรน่าจดจำสักนิด
คนทั่วไปถึงแม้จะเคยเห็นเสี่ยวกัวหลายครั้ง แต่เกรงว่าจะบอกไม่ได้ว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร!
โชคดีที่เหมยเหมยเป็นจิตกร การจดจำรูปลักษณ์ของคนเป็นสิ่งที่เธอต้องมี เธอเห็นบ่อยๆ เธอจึงจำได้
เสี่ยวกัวอดมองเหมยเหมยบ่อย ๆไม่ได้ แต่ก็รีบดึงสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว เขาหยิบซองจดหมายสองซองออกมาจากในกระเป๋าและวางลงด้านหน้าเซียวเซ่อ
“นี่คือของที่คุณให้ผมไปสืบมาอยู่ในนี้ทั้งหมดแล้วครับ” เสียงของเสี่ยวกัวก็ธรรมดามาก เป็นผู้ชายที่ไม่มีอะไรพิเศษเลยสักนิด ไม่เตะตายิ่งกว่าหญ้าที่อยู่ข้างถนนเสียอีก
เหมยเหมยรีบร้อนอยากจะรู้ที่อยู่ของหยียนหมิงซุ่น เธอไม่เปิดซองจดหมายออก เธอเอ่ยถาม “คุณกัวคะ บอกฉันได้ไหมว่าเหยียนหมิงซุ่นเขาไปไหนคะ?”
เสียวกัวยิ้มแต่ไม่พูด เพียงทำปากยื่นหันไปที่ซองจดหมาย เหมยเหมยจึงต้องข่มอารมณ์ไว้และเปิดซองจดหมาย เธอไม่ได้ดูของหวงอวี้เหลียน เธอดูแต่ของเหยียนหมิงซุ่น
ในซองจดหมายมีเพียงโน้ตแผ่นเดียว เขียนประโยคที่ทำให้คนคาดไม่ถึง
ไปเคารพพ่อบุญธรรม ปลอดภัยดี ไม่มีอันตรายใด ๆทั้งสิ้น จะกลับมาวันนี้!
………………………………
ตอนที่ 845 ชู้รักของหวงอวี้เหลียน
เหมยเหมยอ่านเข้าใจเสียที่ไหน ทว่าหลังจากที่เธอเห็นคำว่า ปลอดภัยดี ไม่มีอันตรายใด ๆทั้งสิ้น หัวใจก็หล่นไปอยู่ที่พื้น ไม่ว่าจะทำอะไร ขอเพียงคนปลอดภัยก็พอแล้ว
เซียวเซ่ออ่านแล้วก็จับต้นชนปลายไม่ถูก กล่าวอย่างหงุดหงิด “เขียนตำราสวรรค์เหรอ? เขียนไม่มีที่มาที่ไปอย่างนี้ ฉันจะไปอ่านเข้าใจได้อย่างไร? ไปเคาพพ่อบุญธรรมอะไรกัน?
“คุณเซียวครับ คุณแค่ให้ผมหาที่อยู่ของเหยียนหมิงซุ่น ไม่ได้บอกให้ผมไปหาว่าพ่อบุญธรรมคือใคร ถ้าคุณอยากรู้ก็หาให้ได้ครับ พวกเราคิดบิลต่อบิล!” เสี่ยวกัวยิ้มตาหยีพลางกล่าว คำพูดที่พูดออกมากลับทำให้คนอยากจะต่อยเขา
เซียวเซ่อตบโต๊ะอย่างโมโห จนทำให้ฝาปิดของแก้วน้ำชาสั่นไปหมด และน้ำชากระเด็นลงโต๊ะ
“คุณเซียวครับ โมโหก็ส่วนโมโห อย่าทำแก้วของหลินหลางของผมแตกเลยครับ”
เสี่ยวกัวขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขาเก็บรวบรวมแก้วที่อยู่บนโต๊ะทั้งหมด และเอาตั่งที่ทำด้วยไม้ไผ่เล็กๆ ใต้โต๊ะมาวางอย่างรู้ใจ เขาวางไว้ตรงหน้าเซียวเซ่อ และบอกเธอว่าให้เธอเอาไปทุบเล่น
เหมยเหมยกลั้นขำ เธอก้มหน้าลงทันที ไม่กล้าให้เซียวเซ่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ผ่านไปสักพักเธอถึงหยุดขำได้ จึงเงยหน้าขึ้นมาอย่างเงียบๆ
แม้ว่าเซียวเซ่อจะโมโหแต่เธอก็จนปัญญากับเสี่ยวกัว เอาชนะไม่ได้ เถียงสู้ไม่ได้ เซียวเซ่อเคยเรียนรู้ความหน้าด้านไร้ยางอายของเสี่ยวกัวมานานแล้ว เธอขี้เกียจนะเถียงกับเขา
“เซ่อเซ่อ แค่รู้ว่าพี่หมิงซุ่นปลอดภัยดีก็พอแล้ว เรื่องอื่นๆ ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร” เหมยเหมยพูดปลอบใจ
ค่าใช้จ่ายที่เสี่ยวกัวเก็บก็แพงไปหน่อย เธอไม่สามารถให้เพื่อนต้องจ่ายมากกว่านี้อีก เซียวเซ่อไม่ใช่แค่เสียดาย แต่เธอเสียดายมาก เลขศูนย์ตั้งหลายตัว!
เสี่ยวกัวเหลือบมองไปที่กระเป๋าเป้สะพายหลังของเหมยเหมย เขาก็แววตาเป็นประกาย ถ้าเขาเดาไม่ผิด ในกระเป๋าใบนั้นคงจะเป็นสิ่งมีชีวิต และบนข้อมือของสาวน้อยแสนงามคนนี้ก็มีสิ่งมีชีวิต
เพื่อนของคุณเซียวน่าสนใจเช่นเดียวกับเธอ!
เซียวเซ่อจ้องเสี่ยวกัวตาเขม็ง เธอเปิดซองจดหมายอีกซอง มีรูปถ่ายหลายใบหล่นลงมา ในรูปคือหวงอวี้เหลียนกับผู้ชายคนหนึ่งกำลังทำสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้
“รูปภาพเหล่านี้ไม่เหมาะสำหรับเด็ก พวกคุณได้ดูแล้วก็แล้วๆ กันไป อย่าคิดว่าดูหนังสือการ์ตูนล่ะ!” เสี่ยวกัวเตือนด้วยความหวังดี
“อย่ายุ่งเรื่องคนอื่น อย่าพูดไร้สาระ!”
เซียวเซ่อตวาด เสี่ยวกัวถูจมูกแต่ก็ไม่โกรธ เขาก็จิบชาอย่างมีความสุข ศิลปะในการชงชาของหลินหลางนับวันยิ่งยอดเยี่ยม รสชายติยอดเยี่ยมมาก!
ถ้าสามารถไปฮ่องกงกับเขาได้ก็ยิ่งสนุกกว่านี้!
สำหรับหญิงเซียวที่มีผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน การบอกเป็นนัยในรูปถ่ายมันช่างคุ้มค่าจริงๆ เธอมองตาไม่กระพริบ เหมยเหมยหน้าแดงก่ำแต่ก็ไม่หันหน้าหนี เธอไม่ยอมแพ้เซียวเซ่อหรอก!
“หญิงแก่คนนี้ไม่ใส่เสื้อผ้า น่าเกลียดกว่าใส่เสื้อผ้าอีก คุณดูนี่หย่อนคล้อยหมดแล้ว และที่หน้าท้องก็มีแต่ไขมัน เอวเหมือนกับถังน้ำ ผู้ชายคนนี้ตาบอดเหรอ แบบนี้ยังทำได้ลง? “
เซียวเซ่อชี้ไปที่ภาพและวิพากษ์วิจารณ์คนในภาพ เธอพูดถึงหวงอวี้เหลียนจนไม่เหลือชิ้นดี
เหมยเหมยข่มความรู้สึก เธอดูทุกภาพ เซียวเซ่อก็พูดเกินไป ถึงแม้หวงอวี้เหลียนจะอ้วนไปหน่อย และหย่อนคล้อยแต่ยังเหมาะสมกับอายุ ส่วนเว้าส่วนโค้งก็มีเหมาะสม มีเสน่ห์ในแบบของผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่
“ผู้ชายคนนี้เป็นใคร? น่าจะไม่ใช่โอหยางเซี่ยงหมิงใช่ไหม?”
ทันทีที่เหมยเหมยถาม เธอก็ตระหนักได้ว่าตัวเองนั้นถามคำถามโง่ๆ พื้นหลังในรูปถ่ายดูก็รู้ว่าเป็นโรงแรม ถ้าหวงอวี้เหลียนทำเรื่องอย่าว่ากับสามีของเธอ เธอจำเป็นต้องไปโรมแรมด้วยเหรอ!
ต้องเป็นชู้รักของเธอแน่นอน!
ผู้หญิงไร้ยางอาย ตัวเองชื่อเสียงเน่าเฟะเหมือนรองเท้าขาด แล้วยังใส่ร้ายป้ายสีเธออีก!
………………………………