ตอนที่ 725 แว้งกัด

หมอดูยอดอัจฉริยะ

ตอนที่ 725 แว้งกัด
“จี๊ดๆ!”

ต่อให้เจ้าแมลงหน้าตาน่าเกลียดตัวนั้นดิ้นรนขัดขืนสักเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากนิ้วมือทั้งสองของเยี่ยเทียน เพียงเสี้ยววินาทีก็ถูกเปลวไฟที่ปลายนิ้วเผาผลาญจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

และในขณะเดียวกัน นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ภายในกระท่อมไม้ห่างออกไปหลายพันกิโลเมตรในพม่า ก็กระอักเลือดออกมาจากปากเดี๋ยวนั้น ร่างกายของเขาที่เดิมทีก็ผอมลีบเล็ก กลับหดฟีบลงชนิดเห็นได้ด้วยตาเปล่าอย่างรวดเร็ว

“ใครก็ได้!”

นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ส่งเสียงแหบแห้งออกมาจากปาก ร่างทั้งร่างสั่นเทาไม่หยุด เหงื่อเหนียวข้นไหลรินซึมออกมาจากหน้าผาก หลังจากเขาส่งเสียงออกมา ก็ล้มพับทั้งตัวลงไปกองกับพื้น

“ท่านราชครู ท่านเป็นอะไรไปคะ?”

เสียงของนายทักษิณ ทำให้คนนอกกระท่อมตกอกตกใจ เด็กสาวหน้าตาสะสวย อายุเพียงสิบหกสิบเจ็ดปีเดินเข้ามาข้างใน พอเห็นนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์อยู่บนพื้น ก็กรีดร้องออกมาด้วยความหวาดผวา รีบพุ่งตัวเข้าไปพยุงเขา

แต่สิ่งที่ทำให้เด็กสาวคาดไม่ถึงก็คือ ศีรษะของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์กลับหงายขึ้นมา จนริมฝีปากอยู่เหนือลำคอของเด็กสาวพอดิบพอดี ฟันเหลืองอ๋อยทั้งสองแนว กัดกร้วมลงบนเส้นเลือดที่ลำคอของเด็กสาวอย่างเต็มรัก

“อึกๆ!”

เสียงดื่มเลือดสดอึกใหญ่ ดังมาจากลำคอของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ จวบจนกระทั่งเสียชีวิต ดวงตาของเด็กสาวคนนั้นยังแสดงให้เห็นถึงความสับสน เธอไม่รู้ว่าเหตุใดท่านราชครูผู้น่ายกย่องนับถือ จึงดื่มเลือดสดของเธอ?

หลังจากผ่านไปแค่สี่ถึงห้านาที ใบหน้าแดงด้วยเลือดฝาดของเด็กสาวก็ไร้ซึ่งสีเลือดอีกต่อไป ทั้งเนื้อตัวดูราวกับว่าแห้งเหี่ยวลง ลมหายใจที่ปลายจมูกเหือดหายไปนานแล้ว

“เยี่ยเทียน!”

ผละริมฝีปากออกมาจากลำคอของเด็กสาว แล้วนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ที่ปากเต็มไปด้วยเลือดก็เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาเปี่ยมด้วยแววอาฆาตแค้น คำรามเสียงต่ำ “เยี่ยเทียน ฉันกับแกอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้!”

“จี๊ดๆ!”

ในเวลานั้นเอง ภายในร่างของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ก็มีเสียงดังจี๊ดๆ ออกมา ทำให้เขาตกใจจนต้องรีบอ้าปากกว้าง แล้วแมลงประหลาดขนาดตัวโตเท่ากำปั้นเด็ก ก็คลานออกมาจากปากเขา

หากเยี่ยเทียนอยู่ที่ตรงนั้น เขาจะพบว่า รูปร่างภายนอกของแมลงตัวนี้ เหมือนกับตัวที่เขาเผาทิ้งตัวนั้นไม่มีผิด เพียงแต่ขนาดตัวใหญ่กว่าหลายเท่า ดูโหดเหี้ยมดุร้ายยิ่งกว่าอย่างชัดเจน

หลังจากแมลงตัวนี้ปีนออกมาแล้ว ก็พุ่งตรงเข้าสู่ปากของเด็กสาวที่เสียชีวิตแล้วคนนั้น หลังจากนั้นจึงมีเสียงเคี้ยวกินดังขึ้นตามมา มันกำลังกลืนกินอวัยวะภายในของเด็กสาวนั่นเอง

เมื่อเห็นภาพนั้นแล้ว สีหน้าถมึงทึงของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์จึงได้ผ่อนคลายลง หมอผีและพ่อมดแม้ว มีต้นกำเนิดมาจากแหล่งเดียวกัน ทักษะที่เชี่ยวชาญที่สุดของพวกเขา คือวิชาใช้แมลง

แต่ถึงแม้วิชาแมลงพิษจะสามารถสังหารคนได้อย่างไร้ร่องรอย ก็ยังมีความเสี่ยงถึงชีวิตด้วยเช่นกัน นั่นก็คือหากฝึกฝนถึงระดับใช้แมลงพิษแม่ลูกแทนตัวแล้ว หากแมลงตัวลูกตายไป แมลงตัวแม่จะได้รับความเจ็บปวดแสนสาหัส จนถึงขั้นหันมาแว้งกัดนายของมันอย่างโหดร้าย

ที่นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์เลี้ยงไว้ภายในร่างกาย ก็คือแมลงพิษตัวแม่นั่นเอง ตามตำนานกล่าวว่า “แมลงพิษแม่ลูกเชื่อมใจถึงกัน” หลังจากเขาปล่อยแมลงตัวลูกออกไปแล้ว การเคลื่อนไหวของตัวลูกก็จะไปควบคุมชะตาชีวิตของเป้าหมายโดยอาศัยการควบคุมจากตัวแม่อีกที

แมลงพิษตัวแม่ของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์นี้ เป็นแมลงที่มีพิษร้ายแรงถึงตาย ซึ่งเขาได้จับพวกมันมาจากในป่าเขาลึกของประเทศไทยเป็นจำนวนนับแสนตัว หลังจากนั้นค่อยแบ่งแมลงพิษนับแสนตัวนี้ออกเป็นสิบกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีแมลงพิษอยู่นับหมื่นตัว เข้าต่อสู้ห้ำหั่นกัน

หลังจากตัดสินได้แมลงราชาผู้ชนะมาได้สิบตัวแล้ว นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ก็จะแบ่งพวกมันออกอีกเป็นสองกลุ่ม เป็นฝั่งตัวผู้และตัวเมียให้ต่อสู้กันเองอีกครั้ง

สุดท้ายเมื่อปรากฎราชาแห่งแมลงทั้งสองตัว เขาจึงค่อยใช้วิชาลับในศาสตร์แห่งคุณไสย สกัดเอาไข่และน้ำเชื้อของแมลงสองตัวนี้ออกมา ผสมเข้าด้วยกันแล้วเอาไปฟักในท้องของหญิงสาวบริสุทธิ์

รอจนกระทั่งหญิงสาวตายเพราะถูกสูบเลือดออกจนแห้ง แมลงตัวแม่ก็ออกมายังโลก เขาค่อยใช้เลือดจากหัวใจตนเองมาเลี้ยงดูมันทุกๆวัน ขั้นตอนนี้ต้องใช้เวลายาวนานกว่าสิบปี แมลงตัวแม่ถึงจะสามารถฟักแมลงตัวลูกออกมา

แมลงพิษตัวลูกมีบางส่วนที่ไม่เหมือนกับแมลงตัวแม่ มันสามารถกลายร่างเป็นแมลงพิษนับสิบล้านตัวได้ราวกับแบคทีเรีย ฝังอยู่ในกระแสเลือดของมนุษย์ ทันทีที่มีคำสั่งจากตัวแม่ ก็จะสูบเลือดคนผู้นั้นจนแทบจะแห้งเหือดไปในทันใด

ขณะเดียวกันร่างของแมลงพิษแม่ลูกต่างมีความทนทานอย่างเหลือเชื่อ สามารถรับแรงโจมตีขนาดหนักได้หลายร้อยชั่งโดยไม่ตาย

ดังนั้นนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์จึงได้วางใจ นำเอาแมลงตัวลูกส่งเข้าไปยังในร่างกายของจู้เหวยเฟิง เดิมทีเขาตั้งใจให้แมลงสูบเลือดของจู้เหวยเฟิงจนแห้งเหือดต่อหน้าเยี่ยเทียน เพื่อเยี่ยเทียนจะได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดในการสูญเสียมิตรสหาย

แต่นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์คาดไม่ถึงว่า เยี่ยเทียนกลับสามารถตัดสายสัมพันธ์แมลงพิษแม่ลูกของเขา หลังจากสังหารแมลงพิษตัวลูกตาย ยังทำให้แมลงพิษตัวแม่คุ้มคลั่งขึ้นมาอีกด้วย ถ้าหากสาวรับใช้คนนั้นเข้ามาไม่ทันเวลา ชั่วพริบตาแมลงพิษตัวแม่อาจสูบเลือดของเขาจนกลายเป็นมัมมี่ไปแล้ว

สิ่งนี้ทำให้นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์เกิดความแค้นต่อเยี่ยเทียนขึ้นมา แต่ว่าในใจเขาก็ยังคงหลงเหลือความกลัวอยู่เสี้ยวหนึ่งเช่นกัน มีเพียงผู้เลี้ยงแมลงเท่านั้นถึงจะเข้าใจความน่ากลัวของแมลงพิษ แต่เยี่ยเทียนกลับสามารถเผาผลาญลูกแมลงพิษได้อย่างง่ายดาย หากเป็นตัวเขาคงไม่สามารถทำได้

เสี้ยวนาทีหลังจากนั้น แม่แมลงพิษแหกท้องเด็กสาวเป็นโพรงขนาดใหญ่แล้วปีนออกมา แต่สติสัมปชัญญะของมันเฉื่อยชาลงอย่างเห็นได้ชัด การตายของลูกแมลงทำให้มันเจ็บปวดแทบขาดใจ

“ใครก็ได้ มาเอานางออกไป!”

นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์เก็บแม่แมลงใส่ไว้ในร่างกายตนอีกครั้ง บอกกับคนที่เข้ามาว่า “ไปรายงานกับพระมหากษัตริย์ ว่าฉันต้องเก็บตัวสักระยะหนึ่ง ภายในสามปีนี้ห้ามมารบกวนเด็ดขาด!”

เมื่อลูกแมลงตายไป ความสามารถของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนจะหายไปเกือบครึ่ง

เวลานี้นายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ไม่มีเวลาและไม่อาจหาญไปตามหาเรื่องเยี่ยเทียนอีก เขาจะต้องไปตามหาแมลงมีพิษเพื่อมาเป็นอาหารให้แก่แม่แมลง ด้วยหวังว่ามันจะให้กำเนิดลูกขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง

……………………

หลังจากเผาลูกแมลงตัวนั้นจนกลายเป็นเถ้าถ่านแล้ว เยี่ยเทียนก็คิดอะไรบางอย่างอยู่ครู่หนึ่ง เงยหน้าขึ้นมาเห็นจู้เหวยเฟิงกำลังมองตัวเองอ้าปากค้าง จึงอดหัวเราะตำหนิกลับไปไม่ได้ “ยืนเหม่อมองผมอยู่ทำไม? นิ้วมือของคุณยังมีเลือดไหลอยู่เลย”

เยี่ยเทียนออกแรงบีบเค้นให้ลูกแมลงตัวนั้นออกมา เพราะเขาไม่มีปัญญาทำให้มันคืบคลานออกมาจากปากดีๆ เลยทำให้คุณชายจู้ได้รับบาดแผลเล็กน้อย

จู้เเหวยเฟิงได้ยินเข้าก็รีบฉีกเสื้อผ้าบนตัวออกมาชิ้นหนึ่ง พันรอบนิ้วเอาไว้ พยายามอดทนอดกลั้นไม่ให้อาเจียนออกมา ถามว่า “เยี่ยเทียน เจ้า…เจ้าตัวนั้นคือวิชาคุณไสยของหมอผีหรือ?”

เมื่อคิดว่าก่อนหน้านี้ภายในร่างกายรู้สึกเหมือนมีแมลงประหลาดตัวหนึ่ง ขนหัวจู้เหวยเฟิงก็อดขนลุกชูชันไม่ได้ หยาดเหงื่อไหลตรงลงมาถึงคอ จนเสื้อผ้าด้านหลังเปียกชุ่มชื้นไปหมด

“เรียกว่าแมลงพิษก็ได้ ล้วนเป็นของที่บรรพบุรุษของพวกเราส่งผ่านสืบต่อกันมา”

เยี่ยเทียนพยักหน้า บอกว่า “แมลงพิษตัวนั้นในร่างของคุณมีจิตวิญญาณเข้มข้นมาก มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นแมลงตัวแทนของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ อย่างน้อยเขาจะต้องหยุดพักไปสักสองสามปี”

แม้ว่าจะไม่ได้เห็นภาพที่เกิดขึ้นทางฝั่งประเทศไทย แต่เยี่ยเทียนก็สามารถคาดเดาได้แปดถึงเก้าในสิบส่วน การกระทำครั้งนี้ของนายทักษิณ สวรรค์ศักดิ์สิทธิ์เปรียบเหมือนคนขโมยไก่ไม่สำเร็จ กลับยังเสียข้าวสารอีกหนึ่งกำมือ ต้องสูญเสียลูกแมลงตัวแทนของตัวเองที่ชุบเลี้ยงมาหลายสิบปีไปเปล่าๆ

“เยี่ยเทียน ในร่างของเหล่าต่งมีแมลงพิษหลงเหลืออยู่หรือเปล่า?”

หลังจากได้ยินคำพูดของเยี่ยเทียนแล้ว จู้เหวยเฟิงก็โล่งอกขึ้นมาก แม้ว่าเขาจะเคยได้ยินเรื่องวิชาเลี้ยงแมลงของดินแดนแม้ว แต่พอเหตุเกิดขึ้นกับตัวเอง กลับมีความรู้สึกที่แตกต่างกันไปโดยสิ้นเชิง

“ในตัวของเหล่าต่งก็มีแมลงพิษเหมือนกัน แต่ว่าไม่ใช่แมลงแทนตัว กำจัดทิ้งได้ง่ายกว่ากันมาก”

การขับไล่แมลงออกจากจู้เหวยเฟิง ทำให้เยี่ยเทียนเหงื่อโซมทั้งตัว แม้ว่าเขาจะเข้าสู่ระดับเซียนเทียน แต่การใช้เพลิงเซียนที่ไม่คุ้นเคยนับว่าอาจหาญเกินไปหน่อย

“ท่านเยี่ย ผมไม่ต้องการให้ช่วยรักษา ขอเพียงท่านฆ่าฟรุสกับคนที่ปล่อยแมลงพิษนั่น สะสางหนี้แค้นให้ผมก็พอ!”

เมื่อไม่นานมานี้ต่งเซิงไห่เพิ่งรู้ว่า คู่ชีวิตของตนทั้งลูกชายอีกสามคน ล้วนตายในกองเพลิงที่มอสโคว เรื่องนี้จึงทำให้เขาไม่มีความกล้าหาญจะใช้ชีวิตอยู่อีกต่อไป

“เหล่าต่ง ผมสัญญา ว่าฟรุสจะต้องตายแน่นอน!”

เยี่ยเทียนยื่นมือมาวางลงบนบ่าของต่งเซิงไห่ กล่าวว่า “แต่คุณยังต้องใช้ชีวิตอยู่ต่อไป ไม่อย่างนั้นจิตใจของจู้เหวยเฟิงจะไม่สงบสุข!”

จู้เหวยเฟิงพยักหน้าติดต่อกันอยู่ด้านข้าง พูดว่า “ใช่แล้วเหล่าต่ง ผมส่งคนให้ไปตามหาหลานชายของคุณแล้ว คุณวางใจเถอะ เขาจะต้องไม่เป็นอะไรแน่!”

ถึงแม้ต่งเซิงไห่จะมีลูกสามคน แต่ก็มีหลานเพียงคนเดียว เวลานี้เรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษ หลังจากเกิดเรื่องก็ติดต่อไม่ได้เช่นกัน เมื่อตระกูลต่งสูญสิ้น จึงกลายเป็นหนึ่งในสาเหตุความอยากตายของเขา

“เขายังมีชีวิตอยู่ยังงั้นหรือ?”

ภายในดวงตาของต่งเซิงไห่เปล่งประกายแห่งความหวัง เดิมทีเขาเป็นคนในวงการมาเฟีย จึงเข้าใจในวิธีการของคนพวกนั้นเป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าการกระทำนี้ต้องการกวาดล้างชนิดขุดรากถอนโคน

“เขาชื่อว่าอะไรล่ะ?”

เยี่ยเทียนเอ่ยปากถาม ขณะเดียวกันก็ส่งพลังปราณชีวิตแท้เข้าไปในร่างกายของต่งเซิงไห่ แมลงพิษในร่างกายเขาไม่ใช่แมลงตัวแทน จึงไม่ได้ผสมปนเปภายในกระแสเลือด การขับไล่และรับมือจึงสะดวกง่ายดายกว่าเล็กน้อย

“ชื่อว่าต่งต้าจ้วง ท่าน…ท่านพอจะทำนายได้ไหมว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?” ต่งเซิงไห่มองมายังเยี่ยเทียนด้วยสายตาเปี่ยมด้วยความหวัง หลังจากเกิดเหตุวินาศกรรมแล้วครั้งหนึ่ง เขาจึงไม่กล้าดูแคลนวิชาทำนายของเยี่ยเทียนอีกต่อไป

“ต่งต้าจ้วงหรือ? ชื่อนี้ดีนะ สามัญและเข้าใจง่าย เป็นคนชะตาแข็งคนหนึ่ง!”

เยี่ยเทียนคำนวณอยู่ภายในใจครู่หนึ่ง แล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ “เหล่าต่ง หลานของคุณคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ก็อยู่ที่รัสเซีย เขาไม่ใช่คนดวงจู๋ คุณไม่ต้องกลัวไป!”

“อะไรนะ? เขาอยู่ที่รัสเซียเหรอ?”

ต่งเซิงไห่ได้ยินเข้าก็ตกตะลึง ร้องออกมาทันทีว่า “ไอ้ฟรุส จะต้องเป็นฟรุสที่จับตัวเขาไปแน่ ท่านเยี่ย ต้องช่วยต้าจ้วงให้ได้นะ!”

พอคิดถึงวิธีการของพวกฟรุสแล้ว ร่างกายของต่งเซิงไห่ก็กระตุกขึ้นมา ตระกูลต่งเหลือเพียงทายาทคนนี้คนเดียวแล้ว อีกทั้งตอนนี้เขายังกลายเป็นแบบนี้ ถึงแม้จะอยากมีลูกอีกก็เหลือแค่เจตนาทว่าไร้ซึ่งความสามารถ

ขณะที่กำลังดิ้นรนขอร้องเยี่ยเทียนอยู่บนรถเข็น ขาข้างที่ขาดของต่งเซิงไห่พลันรู้สึกชาขึ้นมา เลือดสดๆ ไหลพุ่งออกมา เยี่ยเทียนใช้มือข้างขวาคว้าจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว ตอนที่เขาชักมือกลับมา ระหว่างนิ้วก็มีแมลงพิษลักษณะเหมือนกันเพิ่มขึ้นอีกตัวหนึ่ง

แต่ว่าแมลงพิษตัวนี้ไม่ใช่แมลงตัวแทน หลังจากหลุดออกมาจากร่างที่ฝังตัวแล้วก็ดูไร้เรี่ยวแรงอย่างเห็นได้ชัด ทั้งยังค่อนข้างหวาดกลัวต่อแสงอาทิตย์ สติสัมปชัญญะอ่อนเปลี้ยเพลียกำลัง

“พวกคุณจะทำอะไรน่ะ? ข้างในมีคนกำลังคุยกันอยู่ พวกคุณเข้าไปไม่ได้นะ” ตอนที่เยี่ยเทียนกำลังคิดจะทำลายแมลงพิษอยู่นั้นเอง ด้านนอกประตูก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้น

“โอ๊ย พวกคุณกล้าลงมือเหรอ?” เยี่ยเทียนขมวดคิ้ว ขณะที่กำลังจะพูด ก็มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังมา