คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1583

“เป็นชาวประมงยังไงก็ยังเป็นชาวประมงอยู่วันยังค่ำ! แต่เขากลับกล้าใช้กลอุบายหลอกเด็กเช่นนั้นได้อย่างไร? เขากำลังจะทำให้ดินแดนพฤกษาสวรรค์ของพวกเรากลายเป็นตัวตลกสำหรับดินแดนอื่น ๆ…”

ฝูงชนยังคงดูถูกเหยียดหยามเขาต่อไป

พวกเขาต่างก็คิดว่าทักษะของแดร์ริลใช้ไม่ได้ผล

ไดอาน่าพยักหน้าอย่างสุขุม เธอเองก็ไม่คิดว่าสาวกที่เธอเพิ่งจะรับเข้ามานั้นจะรู้ทักษะมากมาย

แดร์ริลไม่สนใจเคำเยาะเย้ยของฝูงชน ขณะจ้องมองไปที่มหาสมุทรและเลียนแบบเสียงปลากระดี่มังกรต่อไป

“เฮ้!”

ฮาร์วีย์ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ถอยออกไป! เลิกทำให้ดินแดนพฤกษาสวรรค์อับอายขายขี้หน้าได้แล้ว!”

ฮาร์วีย์ยื่นมือไปดึงตัวแดร์ริลกลับมาทันที

ดินแดนมัจฉาเหมกำลังหัวเราะเยาะดินแดนพฤกษาสวรรค์ แต่แดร์ริลก็ยังคงเล่นตลกต่อไปไม่เลิก!

พรึบ! พรึบ! พรึบ!

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มือของฮาร์วีย์จะสัมผัสโดนตัวแดร์ริล พื้นผิวน้ำทะเลก็สาดกระเซ็นขึ้นมาทันที!

“ดูปลากระดี่มังกรพวกนั้นสิ!”

“ดูสิ! พวกมันกำลังจะกระโดดขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ!”

“หรือว่าดาร์เรนจะเรียกปลากระดี่มังกรพวกนั้นขึ้นมาได้จริง ๆ?”

เมื่อฮาร์วีย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบหันมองตามสาวกไปทันที วินาทีต่อมา ร่างของเขาก็สั่นเทาเพราะความตกตะลึงเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า

ฝูงปลากระดี่มังกรนับพันตัวกำลังว่ายเข้ามาที่เรือของดินแดนพฤกษาสวรรค์!

กลั้ก! กลั้ก! กลั้ก!

แดร์ริลยังคงใช้ทักษะการพากย์เสียงต่อไป

พรึบ! พรึบ! พรึบ!

ในขณะที่ปลากระดี่มังกรยังคงกระโจนขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

เสียงดังกึกก้องไปทั่วพื้นที่ดาดฟ้าเรือ ในชั่วพริบตาดาดฟ้าของเรือก็เต็มไปด้วยปลากระดี่มังกร!

ทุกคนอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อสายตา

ดาร์เรนสามารถเรียกปลากระดี่มังกรได้จริง ๆ !

ไม่เพียงแต่ ดาร์เรนจะสามารถเรียกปลากระดี่มังกรได้เท่านั้น แต่ฝูงปลาเหล่านั้นยังกระโดดขึ้นมาบนเรือของพวกเขาด้วยตัวพวกมันเองอีกด้วย!

ถ้าไม่ได้เห็นกับตา พวกเขาจะไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด!

ฮาร์วีย์จ้องมองไปที่แดร์ริลอย่างตกตะลึงจนพูดไม่ออก

‘เ-ี้ย! เขาเก่งจริง ๆ !’

ฝูงชนต่างก็คิดว่าแดร์ริลเพียงแค่เลียนแบบเสียงของปลาเท่านั้น แต่พวกเขาไม่รู้ว่าอันที่จริง แดร์ริลได้ขอความช่วยเหลือไปยังปลาเหล่านั้น!

ทักษะการพากย์เสียงของแดร์ริลนั้นน่าทึ่ง ฝูงปลากระดี่มังกรเหล่านั้นคิดว่าหนึ่งในพวกมันกำลังตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นมันจึงขอความช่วยเหลือจากพวกมัน

หลังจากที่ฝูงปลากระดี่มังกรขึ้นมากองอยู่บนดาดฟ้าของเรือราวกับเนินเขาลูกเล็ก ๆ แล้ว แดร์ริลก็หยุดทักษะการพากย์เสียงทันที

แดร์ริลหันมองพืชผลที่อยู่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพึมพำกับตัวเองภายในใจว่า ‘ฉันขอโทษที่ต้องเรียกพวกเจ้าขึ้นมาแบบนี้ ฉันไม่มีทางเลือกอื่น แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะปล่อยพวกเจ้าไปเร็ว ๆ นี้!’

“ดาร์เรน!”

ใบหน้าที่งดงามของดอนน่าดูมีความสุข เธอรีบเดินเข้าไปหาแดร์ริลทันที “คุณน่าทึ่งมาก! คุณสามารถเลียนแบบเสียงของพวกมันเพื่อเรียกพวกมันขึ้นมาได้มากมายขนาดนี้!”

ในขณะเดียวกัน ดวงตาของไดอาน่าเองก็เต็มไปด้วยความชื่นชมและยกย่องแดร์ริล

เธอไม่คาดคิดว่าแดร์ริลจะสามารถทำให้ทุกคนตกตะลึงได้ด้วยทักษะการพากย์เสียงของเขา!