ไป๋เหยียนเอ๋อร์กล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “แน่นอนว่าต้องการ ท่านหมิงจีสามารถช่วยข้าได้ เหยียนเอ๋อร์ดีใจอย่างมาก”
“ข้าต้องการให้มู่เฉียนซีพ่ายแพ้”
หมิงจีกล่าวว่า “ข้าจะทำตามที่เจ้าต้องการ จงมอบร่างกายของเจ้าให้ข้าควบคุมเสีย!”
“ได้!”
ดวงตาของไป๋เหยียนเอ๋อร์ที่เหมือนดั่งน้ำในฤดูใบไม้ร่วงได้กลายเปลี่ยนเป็นความมืด
เป็นครั้งแรกที่ไป๋อู๋ห่ายรู้สึกว่าลูกสาวที่อยู่ข้าง ๆ ได้เปลี่ยนไปจากเดิมและดูมีความน่าเคารพยำเกรงขึ้นมา
นี่ไม่ใช่ลูกสาวของเขาอีกต่อไป แต่เป็นบุคคลที่แข็งแกร่งเป็นอันดับสองของแดนนรก ท่านหมิงจีแห่งนรก
ไป๋เหยียนเอ๋อร์มองไปที่มู่เฉียนซีอย่างแปลกประหลาด และมุมปากของนางก็ยกขึ้นอย่างเย็นชา
เมื่อนักปรุงยากำลังจะปรุงยา การใช้พลังวิญญาณรับมือจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด
เฟิงอวิ๋นซิวรู้สึกถึงกลิ่นอายที่อันตราย เขาเหลือบมองไปที่ไป๋เหยียนเอ๋อร์ก็รู้สึกได้ในทันทีว่าไป๋เหยียนเอ๋อร์นั้นไม่เหมือนเดิมแล้ว
อาถิงไม่ได้มองไป แต่กลิ่นอายน่าขยะแขยงที่สตรีผู้นั้นได้เปิดเผยออกมาไม่จำเป็นต้องเห็นเขาก็รู้สึกได้ในทันที
ดูเหมือนว่าดอกบัวหัวใจดำนั่นในร่างกายของดอกบัวขาวกำลังจะลงมือกับนางผู้หญิงบ้าแล้ว
กล้าที่จะลงมือต่อหน้าเขา ก็ลองดู?
ไป๋อู๋ห่ายได้เตือนสติหมิงจีว่า “ท่านหมิงจี หมอปีศาจก็อยู่ที่นี่ด้วย ข้าเกรงว่าคงลงมือได้ไม่สะดวกนัก”
“ก็แค่เจ้าเด็กที่มีความสามารถพิเศษคนหนึ่งเท่านั้น แต่เขาไม่ได้มีความแข็งแกร่งพอที่จะหยุดข้าได้”
แม้แต่จิ่วเยี่ยนางก็ไม่กลัว แล้วจะไปกลัวเด็กน้อยผู้นี้ได้อย่างไร?
มู่เฉียนซีรู้สึกได้ว่าแววตาของไป๋เหยียนเอ๋อร์ที่มองนางนั้นเปลี่ยนไป เมื่อนางเงยหน้ามองขึ้นไป…หมิงจี
เพียงมองไปแวบเดียวนางก็รู้ได้ทันที!
หมิงจีไม่มีทางโผล่มาโดยไร้เหตุผล เกรงว่าคงต้องมีแผนการบางอย่าง
เวลาค่อย ๆ ผ่านไปอย่างช้า ๆ จนทุกคนแทบรอที่จะได้ปรุงยาไม่ไหวแล้ว
เมื่อเห็นสมุนไพรวิญญาณที่พวกเขาจะใส่เข้าไป มู่เฉียนซีก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเม็ดยาที่พวกเขากำลังจะหลอมขึ้น
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “มีคนกำลังจะหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ และถ้าข้าต้องการจะชนะ อย่างน้อยก็ต้องเป็นยาเม็ดระดับสวรรค์ถึงจะได้”
นิรันดร์กล่าวว่า “ที่รัก มันก็แค่ยาเม็ดระดับสวรรค์เท่านั้นเอง! เจ้าเพียงแค่จูบข้าสักหน่อย แล้วข้าจะร่วมมือกับเจ้าหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ขึ้นมา”
“นิรันดร์ เจ้าเป็นไพ่ใบสำคัญที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ต้องรอถึงการแข่งขันนักปรุงยาในรอบหมื่นปีถึงจะสามารถใช้ได้ การแข่งขันเช่นนี้มันไม่เหมาะสมกับเจ้า”
นิรันดร์กล่าวว่า “เช่นนั้นที่รักคงกำลังคิดที่จะใช้ความสามารถของตนเองลงมือ แต่ที่รักก็จงอย่าได้ลืมไปว่า ความแข็งแกร่งของเจ้าเป็นเพียงจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกเท่านั้น ในระดับของจักรพรรดิแห่งภูตเจ้าสามารถหลอมยาเม็ดระดับปฐพีได้ถือเป็นขีดจำกัดสูงสุดแล้ว และถ้ามากไปกว่านั้น เกรงว่ามันคงยากที่จะประสบความสำเร็จ”
เขากล่าวเสริมอีกว่า “แม้ว่าเจ้าจะเข้าสู่ขอบเขตการรวมกันของวิญญาณสมุนไพร แต่อย่างน้อยเจ้าก็ต้องมีความแข็งแกร่งถึงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นสูงถึงจะสามารถหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ออกมาได้”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “นิรันดร์ ข้ารู้เรื่องนี้ดี แต่อย่างไรข้าก็จะลองพยายามอย่างดีที่สุด”
นิรันดร์ยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าที่รักต้องการลองดู ก็ลองดูเถอะ! เพียงให้เวลาข้าแค่หนึ่งควันธูป ข้าก็สามารถช่วยให้เจ้าได้รับอันดับที่หนึ่งได้อย่างแน่นอน”
“เป้าหมายของข้าคือหญ้าจิ่วอินหยวน และในการแข่งขันครั้งนี้ถ้าข้าไม่สามารถคว้าอันดับหนึ่งมาด้วยความแข็งแกร่งของข้า ข้าก็จะไม่ฝืน”
นิรันดร์กลับกล่าวว่า “ที่รัก ข้าเป็นของเจ้า และพลังของข้าก็เป็นของเจ้า ข้าร่วมมือกับเจ้า ก็ถือว่าเป็นการอาศัยความแข็งแกร่งของเจ้าเช่นกัน!”
“ถ้ายอดดวงใจของข้า ไม่ได้อันดับหนึ่ง ข้าคงเสียใจ! ข้าเป็นถึงหม้อเทพนิรันดร์เชียวนะ!”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ข้าจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหลอมยาให้สำเร็จ”
ระดับปฐพีและระดับสวรรค์ นั่นมันเป็นอุปสรรคจากสวรรค์ที่ยากต่อการก้าวข้าม โดยเฉพาะในตอนนี้ที่ระดับการบ่มเพาะของนางไม่ถึงขั้น นั่นมันจึงยากยิ่งขึ้น
แต่อย่างไรนางก็ไม่ต้องการให้ผู้ทำพันธสัญญาของนางต้องผิดหวัง
ยาเม็ดระดับสวรรค์ในหัวของนางถูกคัดเลือกออกมา และมู่เฉียนซีก็ได้เริ่มนำสมุนไพรวิญญาณออกมาแล้ว
“นี่…นี่…” ดวงตาของปรมาจารย์จางเบิกกว้างขึ้น สมุนไพรวิญญาณที่มู่เฉียนซีหยิบออกมามากมายนั้นเป็นสมบัติของตำหนักโอสถของเขา
นอกจากนี้ยังมีสมุนไพรวิญญาณที่เขาต้องการมาตลอดชีวิตของเขา และถ้าไม่ใช่โอกาสที่ผิด เขาก็อยากจะรีบพุ่งขึ้นไปและนำสมุนไพรวิญญาณเหล่านั้นมายึดครองเป็นของตัวเองยิ่งนัก
มีความคิดเช่นนี้ได้ แน่นอนว่าไม่พ้นปรมาจารย์จางผู้นี้
นักปรุงยาคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน “สาวน้อยผู้นี้มีสมบัติเช่นนี้ได้ ช่างทำให้ผู้คนอิจฉาเสียจริง ๆ”
“เป็นผู้ใดกันที่ปลูกฝังลูกศิษย์ที่สุรุ่ยสุร่ายถึงเพียงนี้ ดอกบัววิญญาณสวรรค์! ข้าตามหามาเป็นร้อยปีก็ไม่พบสมุนไพรวิญญาณระดับปฐพีขั้นสูงเช่นนี้”
“และนั่น…”
มู่เฉียนซีได้นำสมุนไพรวิญญาณที่สร้างความประหลาดใจให้แก่ผู้คนออกมา
นางรู้ว่าพลังวิญญาณของนางไม่เพียงพอ และหากต้องการหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์นางย่อมต้องพยายามในด้านอื่น ๆ
ต้องเป็นสมุนไพรวิญญาณที่ดีที่สุด!
หม้อยา ก็ต้องใช้เป็นหม้อวิญญาณนิรันดร์อย่างแน่นอน!
เปลวไฟ นางไม่ใช่จอมภูตธาตุไฟ ทำได้เพียงใช้ไฟวิญญาณสมุนไพร
ยิ่งด้านเสริมสมบูรณ์แบบมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้นเท่านั้น
หนึ่งในยอดปรมาจารย์นักปรุงยากล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “สาวน้อยผู้นี้ได้นำสมุนไพรวิญญาณล้ำค่าออกมามากมายเช่นนี้ นาง…นางคงไม่ได้จะหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์กระมัง!”
“ยาเม็ดระดับสวรรค์ ปรมาจารย์ท่านนี้พูดเล่นแล้วกระมัง! ผู้ฝึกบำเพ็ญระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกจะไปหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ได้อย่างไร แม้ว่านางจะสามารถเข้าสู่ขอบเขตการรวมกันของวิญญาณสมุนไพรได้ แต่ก็ไม่สามารถข้ามระดับใหญ่เช่นนี้เพื่อหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ได้”
“ยังไม่เข้าสู่ระดับมหาจักรพรรดิแห่งภูต คิดอยากจะหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ คงเป็นได้แค่ความฝันของคนผู้นี้!”
ในขณะที่ทุกคนกำลังวิพากษ์วิจารณ์ ก็มีคนกล่าวว่า “แต่สมุนไพรวิญญาณล้ำค่าเช่นนี้ ก็ไม่ได้จำเป็นเลยกับยาเม็ดระดับปฐพี!”
แน่นอนว่าก็มีบางคนมองจุดนี้ออก และในใจของพวกเขาเริ่มเจ็บปวด
“สาวน้อยผู้นี้เสี่ยงเกินไปแล้วกระมัง! แม้คิดอยากจะเข้าสู่สามอันดับแรก อย่างน้อยก็ต้องหลอมยาเม็ดระดับสวรรค์ แต่ถ้าใช้ความแข็งแกร่งของนางในการหลอมยาเม็ดระดับปฐพี แน่นอนว่าสามารถเข้าสู่สิบอันดับแรกได้อย่างมั่นคง”
“สาวน้อยผู้นี้คงหยิ่งผยองคิดอยากจะเป็นอันดับหนึ่ง!”
“ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย ให้เวลานางไปอีกสิบปีก็เพียงพอที่จะสลัดคนอันดับต้น ๆ ทิ้งได้แล้ว ทำไมถึงได้ใจร้อนนัก?”
“ผลที่จะตามมาของความใจร้อนนี้ เรื่องความล้มเหลวที่จะสูญเสียคุณสมบัติของสิบอันดับแรกนั่นก็ชั่งเถอะ แต่สมุนไพรวิญญาณนี้ล่ะ…”
ใบหน้าของยอดปรมาจารย์นักปรุงยาเหล่านี้ล้วนแสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวด จากนั้นนักปรุงยาท่านหนึ่งก็ถามว่า “สาวน้อยผู้นี้ต้องการหลอมยาชนิดใดกัน ข้าดูไม่ออก ไม่ทราบว่าปรมาจารย์จางรู้หรือไม่?”
หลายคนหันมองไปที่ปรมาจารย์จางเพราะพวกเขาก็มองไม่ออกเช่นกัน
ปรมาจารย์จางที่ยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกอึดอัดขึ้นมาเล็กน้อย เพราะเขาเองก็ไม่รู้เช่นกัน
ปรมาจารย์จางกล่าวว่า “เกรงว่าสาวน้อยผู้นี้คงโชคดีพอที่จะได้รับสูตรยาโบราณ แต่ข้าเองก็ยังมองไม่ออกเช่นกัน”
คนอื่น ๆ รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย และทำได้เพียงจ้องมองการปรุงยาของมู่เฉียนซีอยู่ด้านข้างเท่านั้น
มู่เฉียนซีเข้าสู่สภาวะที่ดีที่สุดของการรวมกันของวิญญาณสมุนไพร และคนอื่น ๆ ก็รู้สึกได้ถึงขอบเขตที่ลึกลับนี้อีกครั้ง ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้น
“ขอบเขตการรวมกันของวิญญาณสมุนไพรนี้ ไม่ใช่ว่าแม้แต่นักปรุงยาที่มีความสามารถพิเศษก็แทบจะไม่สามารถเข้าไปได้แม้แต่ครั้งเดียวในรอบร้อยปีหรือ? ทำไมสาวน้อยผู้นี้ดูเหมือนอยากเข้าก็เข้าไปได้แบบนั้น”
“วิปริตยิ่งนัก!”
“……”
พวกเขามั่นใจว่า ไม่ว่ามู่เฉียนซีจะประสบความสำเร็จในการท้าประลองยาเม็ดระดับสวรรค์หรือไม่ นางก็สามารถบรรลุตำนานในประวัติศาสตร์การปรุงยาของโลกสี่ทิศได้
“เหอ เหอ เหอ! การรวมกันของวิญญาณสมุนไพร สถานการณ์เช่นนี้เหมาะที่จะลงมือยิ่ง” หมิงจียิ้มอย่างเย็นชาและกล่าว