ตอนที่ 1419

แม้แต่หลิงฮันก็รู้สึกขนลุกในใจ หากดาบเล่มนี้มีจ้าวอสูรปรากฏตัวออกมาจริงๆคงตลกน่าดู

แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือภรรยาของเขา!

ฆ่า!

หลิงฮันเคลื่อนไหวด้วยย่างก้าวไล่ตามดาราและจู่โจมอย่างรวดเร็วด้วยทักษะดาบฟ้าคำราม เมื่อผสานเข้ากับพลังทำลายอันน่าสะพรึงกลัวของดาบไม้ด้วยแล้ว ตัวเขาในตอนนี้กล่าวได้ว่าเป็นเครื่องจักรสังหารดีๆนี่เอง

โลหิตและอวัยวะลอยกระเด็นไปทั่วบริเวณ!

ปรมาจารย์ทุกคนที่นี่เป็นตัวตนระดับดารากันทั้งหมดแต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งหลิงฮันได้ ปรมาจารย์ระดับดาราขั้นสูงทั้งสิบเก้าคนถูกหลิงฮันไล่สังหารอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปเพียงครึ่งวันจำนวนของพวกเขาก็ลดเหลือเพียงสิบเอ็ดคน

การต่อสู้ครั้งนี้จะต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ดาวเหอหนิงเป็นแน่ ขนาดในช่วงเวลาอย่างน้อยหนึ่งพันล้านปีที่ผ่านมาก็ไม่มีจอมยุทธระดับดาราตกตายมากเท่าการต่อสู้ในครั้งนี้

ถึงแม้จะยังมีปรมาจารย์ระดับดาราขั้นสูงสุดอยู่ถึงเจ็ดคนก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดหลิงฮันด้วยพลังต่อสู้ที่ลดลงสองดาว

ดาบของหลิงฮันนั้นรวดเร็วเกินไปโดยไม่ที่สามารถคาดเดาได้ว่าใครจะเป็นคนถูกโจมตี ทันทีที่ดาบของหลิงฮันสะบั้นออกมาก็สายไปแล้วที่ช่วยเหลือปรมาจารย์ที่ตกเป็นเป้าโจมตีของหลิงฮัน

ตอนนี้แม้กระทั่งระดับดาราขั้นสูงก็ยังไม่ใช่ศัตรูของหลิงฮัน?

“บัดซบ!” ทั้งจักรพรรดิโจ้วเทียนและจักรพรรดิปี้ลั่วเปลี่ยนสีหน้า นอกจากพวกเขาสองคนแล้วไม่มีใครจัดการหลิงฮันได้เลย?

“พวกเจ้าโจมตีไปยังเนินเขา!” จักรพรรดิปี้ลั่วกล่าวขึ้น

ใช่แล้ว!

ก่อนหน้านี้หลิงฮันไม่เป็นฝ่ายบุกจู่โจมและเลือกที่จะรับการโจมตีของพวกเขาก็เพื่อจะปกป้องประตูหินที่เนินเขา

นั่นคือจุดอ่อนของเขา!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ปรมาจารย์ทุกคนก็ลงมือทันใด พวกเขาพุ่งทะยานหันการโจมตีไปยังเนินเขา

หลิงฮันเกรี้ยวกราดและปลดปล่อยจิตสังหารออกมายิ่งกว่าเดิม ตัวเขาได้รับผลกระทบจากดาบไม้ในมือ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นแดงฉาย เส้นผมสยายชี้ขึ้นฟ้า เสื้อผ้าฉีกขาดทำให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งราวกับหิน

หลิงฮันเคยดูดซับแก่นพลังของจ้าวอสูรมาก่อน ตอนนี้เมื่อเขาได้รับผลกระทบบางอย่างจากดาบไม้ ทั่วทั้งร่างของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลง รูปแบบอาคมศักดิ์สิทธิ์สีดำปรากฏขึ้นบนผิวหนังพร้อมกับปลดปล่อยออร่าอันชั่วร้าย

“สิ่งมีชีวิตใต้พิภพ!”

ถึงแม้ดาวดวงนี้จะไม่มีประตูผ่านระหว่างสองดินแดน แต่ทุกคนก็รู้ถึงการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตใต้พิภพเนื่องจากดินแดนใต้พิภพนั้นทำสงครามกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาเป็นเวลานาน แม้ในดาวที่สงบสุขก็คงมีเพียงน้อยคนที่จะไม่รู้จักพวกมัน

“เจ้าหนูนั่น… แปลงกลายเป็นอสูร!”

“ฆ่า! สิ่งมีชีวิตใต้พิภพเป็นสิ่งที่พวกเราต้องร่วมมือกันกำจัด!”

“ฮึ่ม ในเมื่อเขากลายเป็นอสูรแล้วย่อมต้องถูกกีดกันโดยสวรรค์และปฐพีของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทำให้ไม่สามารถใช้อำนาจแห่งกฎเกณฑ์ได้อีกต่อไป หากไร้อำนาจแห่งกฎเกณฑ์เขาอาจจะอ่อนแอกว่าจอมยุทธระดับดาราขั้นกลางทั่วไปด้วยซ้ำ”

หลิงฮันอดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทีดีใจออกมา การที่หลิงฮันแปลงเป็นอสูรก็ไม่ต่างอะไรกับการตัดแขนทั้งสองข้างของตัวเอง

“แปลงเป็นอสูรแล้วมันอย่างไร!” หลิงฮันหัวเราะ ดวงตาของเขามีรูปแบบอาคมที่ดูชั่วร้ายส่องสว่างออกมา รูปแบบอาคมชั่วร้ายแพร่กระจายลามไปทั่วใบหน้า หลิงฮันในตอนนี้ราวกับถูกจ้าวอสูรครอบงำ ออร่าที่สัมผัสได้รอบกายของเขานั้นทรงพลังเกินกว่าจะเป็นของจอมยุทธระดับดารา

“ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องคนของข้า ต่อให้ข้ากลายเป็นอสูรเก้าพิภพ ข้าก็จะคลานขึ้นมาจากนรกเพื่อสังหารพวกเจ้าให้หมด!” หลิงฮัวหัวเราะ ‘ครืนน’ จู่ๆดาบไม้ก็เกิดการเผาไหม้ ไม่สิ… ดาบไม่ได้ถูกเผาไหม้แต่เปลวเพลิงได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวดาบ

เพลิงทมิฬ… เปลวเพลิงแห่งความตาย!

‘พรึบ’ หลิงฮันกวัดแกว่งดาบ เปลวเพลิงแห่งความตายถูกฟันออกไป ปรมาจารย์ระดับดาราขั้นต้นคนหนึ่งที่คอยมองดูสถานการณ์อยู่ในระยะห่างไกลจู่ๆถูกเพลิงโอบล้อมเอาไว้โดยไม่รู้ตัว เขารีบปล่อยการโจมตีเพื่อดับเปลวเพลิงอย่างลุกลี้ลุกลน

แต่ที่น่าตกตะลึงก็คือ… เพลิงสีดำเหล่านี้ไม่สามารถดับได้!

ไม่เพียงแต่ไม่ดับมอด แต่เปลวเพลิงทมิฬเหล่านี้ยังลามขึ้นมาบนตัวและค่อยๆเผาไหม้แก่นพลังของเขา!

แก่นพลังคือสิ่งสำคัญที่สุดของสิ่งมีชีวิต หากแก่นพลังเสียหายพลังชีวิตก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย เขาจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกพันปี ร้อยปีหรืออาจจะเพียงไม่กี่วันเท่านั้น

ปรมาจารย์ระดับดาราขั้นต้นรู้สึกหวาดกลัว เขายังไม่อยากตาย!

เขารีบไปขอความช่วยเหลือกับปรมาจารย์ระดับดาราขั้นกลาง แต่ผลลัพธ์ก็คือ… คนที่ช่วยเหลือเขาถูกเพลิงเผาไหม้ไปด้วย

หรือก็คือเพลิงแห่งความตายเหล่านี้สามารถแพร่กระจายหาผู้อื่นได้?

ครั้งนี้ปรมาจารย์ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง

ปรมาจารย์สองคนที่ถูกเพลิงเผาไหม้ต้องการขอให้ปรมาจารย์คนอื่นช่วย แต่ปรมาจารย์คนอื่นๆได้หลบหลีกพวกเขาทั้งสองอย่างรวดเร็ว

“องค์จักรพรรดิ!” ปรมาจารย์ทั้งสองคนไปขอความช่วยเหลือจากจักรพรรดิโจ้วเทียน ทั้งสองคนคือคนของจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์

จักรพรรดิโจ้วเทียนผลักฝ่ามือเขาหาทั้งสองคนพร้อมกับปลดปล่อยพลังอันรุนแรงออกมา แม้การเผาไหม้ของเปลวเพลิงจะถูกยับยั้งเอาไว้ได้แต่เปลวเพลิงก็ไม่ได้สลายไป

ใบหน้าของจักรพรรดิโจ้วเทียนเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดและหวาดกลัว

อย่างที่คิด เจ้าหนูนี่ไม่อาจดูถูกได้เลย อีกฝ่ายยังมีไพ่ลับเก็บซ่อนเอาไว้

“พี่ชายโจ้วเทียน จัดดารเจ้าหนูนั่นกันก่อน!” จักรพรรดิปี้ลั่วกล่าว เขารู้สึกว่าในตอนนี้หลิงฮันคือคนที่เป็นภัยคุกคามมากที่สุด เขาหวั่นเกรงหลิงฮันยิ่งกว่าจักรพรรดิโจ้วเทียนเสียอีกจึงต้องกำจัดก่อนเป็นอันดับแรก

“ก็ดี!” จักรพรรดิโจ้วเทียนพยักหน้า เมื่อตกลงกันได้แล้วทั้งสองก็พุ่งเข้าหาหลิงฮัน

‘พรึบ’ หลิงฮันปลดปล่อยอำนาจสวรรค์ พลังต่อสู้ของจักรพรรดิทั้งสองถูกลดลงทันที

ตราบใดที่ศัตรูไม่ได้มีระดับพลังที่ห่างจากหลิงฮันมากเกินไป อีกฝ่ายจะได้รับผลกระทบจากอำนาจสวรรค์อย่างเลี่ยงไม่ได้ ยกตัวอย่างเช่นในการชุมนุมของผู้ถูกเลือกแห่งสองดินแดน อัจฉริยะสิบดาวเหล่านั้นมีวิธีรับมือกับอำนาจสวรรค์ของเขาได้

แต่พวกเขาเหล่านั้นคืออัจฉริยะสิบดาว!

ส่วนจักรพรรดิโจ้วเทียนกับจักรพรรดิปี้ลั่วนั้นไม่ใช่

“เจ้าเด็กเปรต!” จักรพรรดิทั้งสองปิดความตกตะลึงเอาไว้ไม่มิด นอกจากดาบของหลิงฮันจะสามารถลดพลังต่อสู้ของพวกเขาได้แล้ว ตัวของหลิงฮันก็ยังทำแบบเดียวกันได้ด้วย จักรพรรดิทั้งสองหวาดกลัวจนจิตใจเย็นยะเยือก

ตราบใดที่มีพลังบ่มเพาะเท่าหลิงฮัน ใครจะเป็นคู่ต่อสู้ของหลิงฮันได้? แม้กระทั่งอัจฉริยะสองดาวยังถูกลดพลังต่อสู้ถึงสองดาว!

จักรพรรดิทั้งสองไม่ลังเลอีกต่อไปและใช้ทักษะทรงพลังออกมา

จักรพรรดิทั้งสองแข็งแกร่งเกินไป พวกเขากระหน่ำปลดปล่อยทักษะอันทรงพลังออกมาจนหยดวารีนิรันดร์ไม่สามารถรักษาบาดแผลได้อีกต่อไป

หลิงฮันมีหยดวารีนิรันดร์อยู่ทั้งหมดสิบหยด ยิ่งใช้ติดต่อกันประสิทธิ์ภาพก็ยิ่งลด เมื่อหยดวารีนิรันดร์ทั้งสิบหยดถูกใช้จนหมดหลิงฮันก็เหมือนกับถูกต้อนจนมุม

“ตาย!” จักรพรรดิทั้งสองโจมตีผสาน คลื่นวารีและเปลวเพลิงไม่ต่อต้านกันแม้แต่น้อยและกลับเกื้อหนุนกันจนเกิดเป็นการโจมตีที่ทรงพลัง

คลื่นวารีและเปลวเพลิงผสานกันเป็นคลื่นพลังขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่หน้าอกหลิงฮันและประตูหินที่อยู่ด้านหลัง มั่นใจได้เลยว่าด้วยการโจมตีผสานของจักรพรรดิทั้งสอง ประตูหินที่ไม่มีอำนาจแห่งจักรภพค่อยสนับสนุนอีกต่อไปแล้วคงพังทลายด้วยการโจมตีครั้งเดียว

หลิงฮันกัดฟันและโคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์เต็มพลังเพื่อสร้างการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด

หากเข้าใจหลักการของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์จนถึงขั้นสูงสุด เขาจะสามารถป้องกันหนึ่งการโจมตีจากตัวตนระดับสร้างสรรพสิ่งได้ ด้วยความเข้าใจในหลักการที่ว่าของหลิงฮันในตอนนี้ ต่อให้เป็นการโจมตีของระดับวารีนิรันดร์เขาก็ไม่สะทกสะท้าน

ตูม!

หลิงฮันไขว้มือทั้งสองเอาไว้ด้านหน้า เสาวารีและเปลวเพลิงที่พุ่งเข้ามาปะทะกับร่างของเขาก่อให้เกิดเป็นคลื่นกระแทกอันรุนแรง พลังทำลายที่ระเบิดออกมาไม่ใช่พลังของทักษะอย่างเดียวแต่ยังเป็นพลังทำลายจากอำนาจแห่งกฎเกณฑ์ของจักรพรรดิทั้งสอง

เพียงแต่ว่าหลิงฮันสามารถป้องกันคลื่นทำลายได้อย่างสมบูรณ์!