มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 905
“ไปตายซะ!”
ไกลออกไป เอริค เทพบุตรสุริยันแสดงสีหน้าดุร้าย และแสงศักดิ์สิทธิ์ของไฟเทวในมือก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า กลายเป็นออร่ากระบี่สีทองที่ยาวหลายร้อยไมล์ พร้อมพุ่งเข้าหาหลัวซิว
ภายใต้การโจมตีของภูตมรณะเทพมารและการโจมตีสองด้านของเขา เอริคสามารถมั่นใจได้ว่าผู้ชายคนนี้จะต้องตายแน่นอน!
แต่ในขณะนี้ ภูตมรณะเทพมารที่พุ่งเข้าหาหลัวซิวก็หยุดนิ่งกะทันหันครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็ตบไปยังออร่ากระบี่สีทองด้วยฝ่ามืออย่างรุนแรง
บูม!
เสียงดังกึกก้องกังวานในอากาศ ร่างของภูตมรณะเทพมารแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แค่ฝ่ามือเดียวก็คบออร่ากระบี่สีทองให้สลายไปด้วยฝ่ามือเดียว
“เกิดอะไรขึ้น?” สีหน้าเอริค เทพบุตรสุริยาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
“โฮก!” ภูตมรณะเทพมารเงยหน้าขึ้นคำราม ดวงตาสีแดงก่ำคู่นั้นที่กระหายเลือดจับจ้องไปที่เอริค และร่างกายที่แข็งแกร่งได้บดขยี้ความว่างเปล่าและพุ่งเข้าหาเขา
ปฏิกิริยาแรกของเอริคคือหลบหนี แต่เขาจะเร็วกว่าปีกทิพย์ไร้มลทินของหลัวซิวได้อย่างไร?
“เทพบุตรสุริยา ข้าเคยบอกแล้วว่าวันนี้เจ้าจะตายที่นี่” ปีกเปลวไฟสีดำคู่หนึ่งกระพืออยู่ข้างหลังเขา หลัวซิวก็ตามทันแล้วขวางทางของเอริคได้ด้วยไม่กี่วินาที
ก่อนหน้านี้เขายังคงโจมตีหลัวซิวพร้อมภูตมรณะ แต่ตอนนี้ หลัวซิวได้เข้าร่วมมือกับภูตมรณะเทพมารเพื่อโจมตีตัวเขาเอง
“เจ้าสามารถควบคุมภูตมรณะเทพมารได้?” เอริคเข้าใจในที่สุด สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป
“ยินดีด้วย เจ้าตอบถูกต้อง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีรางวัล”
หลัวซิวยิ้มเล็กน้อย จากนั้นในดวงตาของเขามีเจตนาฆ่าที่รุนแรงผ่านออกมา กระบี่เทวมืดในมือฟันออก
“แสงเหนือไร้เทียมทาน!”
เอริคคำราม แสงสีทองส่องไปทั่วร่างกายของเขา และไฟเทวในมือของเขาส่องประกายระยิบระยับไม่หยุด
หลัวซิวฟันทุกอย่างด้วยกระบี่เทวมืด ทำลายการปิดล้อมของแสงศักดิ์สิทธิ์มากมาย ในไม่ช้าก็ไปถึงตรงหน้าเอริค
กระบี่เทวพุ่งออกไปพร้อมเจตนาฆ่ามากมาย เอริคตกตะลึงรีบยกไฟเทวในมือขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อต่อต้าน
แคร่ง!
กระบี่เทวมืดฟันลงไปบนไฟเทว เปลวไฟที่ลุกโชนอยู่ที่ไส้ตะเกียงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กระเซ็นไฟออกมา
การโจมตีรุนแรง แรงโจมตีทำให้แขนของเอริคที่ถือไฟเทวระเบิดเนื้อหนังและเลือดออกมา ร่างของเขาถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า
“เจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้!”
เอริคใช้พลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ และแขนที่บาดเจ็บก็ฟื้นฟูด้วยความเร็วที่เร็วมาก
กฎสว่างเป็นส่วนหนึ่งที่แยกออกมาจากกฎชีวิต ยังมีความสามารถในการรักษาที่ทรงพลังอีกด้วย
ทั้งสองมีนักยุทธ์เทพมาร แม้ว่าพลังการต่อสู้ของหลัวซิวจะสามารถกดขี่เอริคได้ แต่ก็เป็นเรื่องยากมากนักที่จะฆ่าเขา
แต่ในขณะนี้ หลัวซิวไม่ใช่คนเดียว
“บูม!”
เอริคต่อต้านการโจมตีของหลัวซิว เขากำลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก ภูตมรณะเทพมารที่อยู่ข้างหลังเขาโจมตีเขา
เขารีบใช้ไฟเทวต่อต้านอีกครั้ง พลังของภูตมรณะเทพมารน่ากลัวยิ่งกว่ากระบี่ของหลัวซิวเมื่อครู่นี้ เขาถูกโจมตีและกระเด็นออกไป หมอกโลหิตก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา เลือดท่วมตัว
“โฮก! โฮก!…”
ทันใดนั้น เสียงคำรามอย่างต่อเนื่องก็ดังขึ้นในเมืองเทพ และเทพมารที่แข็งแกร่งมากมายก็บินออกมา ออร่ากดดันท่วมท้นไปทั่วทั้งพื้นที่
หลัวซิวเงยหน้าขึ้นมอง รอบกายภูตมรณะเทพมารเหล่านี้เต็มไปด้วยพลังแห่งความตาย กลายเป็นเมฆสีดำที่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ และเมฆปีศาจก็กลิ้งไปมา ซึ่งน่ากลัวมาก
“มีเทพมารเก้าองค์!”
หลัวซิวตกตะลึง เมื่อนับเทพมารที่ถูกเขาตราเครื่องหมาย มีเทพมารที่แข็งแกร่งอย่างน้อยสิบองค์ที่อาศัยอยู่ในเมืองเทพโบราณ!
จะเห็นได้ว่าในยุคโบราณอันห่างไกลนั้น การฝึกตนในโลกเชิ่งถิงก็เจริญรุ่งเรืองอย่างมากเช่นกัน
และโลกแสงดาวในตอนนี้ รวมถึงหลิวหงเทียนจ้าวแห่งดินแดนศักดิสิทธิ์ มีเพียงห้าเทพมารเท่านั้นเอง