บทที่ 920 รักกันเข่นฆ่ากัน + ตอนที่ 921 ฝันลามกที่สุดแสนจะยิ่งใหญ่

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 920 รักกันเข่นฆ่ากัน + ตอนที่ 921 ฝันลามกที่สุดแสนจะยิ่งใหญ่ โดย Ink Stone_Romance

ตอนที่ 920 รักกันเข่นฆ่ากัน

เหมยเหมยกับเจ้าอ้วนน้อยที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นหัวเราะจนน้ำตาเล็ด เซียวเซ่อช่างปากคอเราะราย  แถมยังมีพลังทำลายล้างยิ่งกว่าระเบิดปรมาณูเสียอีก!

สยงมู่มู่ที่เขินปนโกรธรีบอาบน้ำจนเสร็จแล้ววิ่งออกมาทั้งที่ผมยังเปียกชุ่มน้ำหยดติ๋ง ๆลงบนพื้น เขาชี้ไปที่เซียวเซ่อที่นั่งดื่มน้ำแตงโมเงียบ ๆพลางตะคอกใส่ “กระดานซักผ้าอย่างเธอ ฉันคบกับเธอก็ไม่ต่างอะไรจากคู่รักเกย์เลยสักนิด!”

“งั้นวันหน้านายก็รักษาปณิธานนี้ไว้หน่อยนะ ถึงตอนนั้นอย่ามาหลงเสน่ห์ฉันเข้าล่ะ!”

เซียวเซ่อดื่มน้ำแตงโมรวดเดียวจนหมดแล้วเชิดปลายคางอย่างเย่อหยิ่ง ยกนิ้วก้อยใส่สยงมู่มู่ก่อนจะเดินไปอาบน้ำอย่างเท่!

ผ่านไปพักใหญ่สยงมู่มู่ถึงเข้าใจความหมายของเซียวเซ่อ อารมณ์โกรธพุ่งสูงจนกลายเป็นเสียงหัวเราะ “ฉันจะไร้สติไปหลงเสน่ห์ผู้หญิงที่เหมือนผู้ชายเนี่ยนะ? ฉันสมองไม่ดีหรือตาบอดหรือไง?”

เขาคิด ๆดูแล้วยังไม่สะใจเลยตะโกนตามหลังเซียวเซ่อไป “ต่อให้โลกนี้เหลือแค่เราสองคน ฉันก็จะยอมบวชเป็นพระไม่มีวันไปหาทอมบอยอย่างเธอ!”

เซียวเซ่อชะงักกัดฟันกรอดแล้วหยิบส้มลูกสีเขียวบนโต๊ะเตี้ยข้าง ๆโยนใส่ตัวสยงมู่มู่เพื่อปิดปาก

“ถ้าโหวกเหวกโวยวายอีก ฉันจะทำลายกุนเชียงเล็กของนาย แล้วก็ส่งนายไปเป็นขันที!”

สยงมู่มู่เอามือปิดเป้าตามสัญชาตญาณ  เหงื่อซึมเต็มแผ่นหลัง

อยู่ที่นี่นานไม่ได้!

ถ้าอยู่ต่อไปตระกูลสยงจะไม่เหลือทายาทให้สืบสกุลแน่!

เหมยเหมยมองคู่รักคู่กัดตรงหน้าอย่างนึกสนุก รักกันไปเข่นฆ่ากันไป ออร่าความรักกระจายเชียว!

ดูอย่างไรก็เป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริง ๆ!

หากจับคู่สยงมู่มู่กับเซียวเซ่อได้ ในอนาคตสยงมู่มู่ก็ไม่มีทางไปชอบผู้ชายแล้ว!

เหมยเหมยยิ่งคิดก็ยิ่งถูกใจ ถึงสยงมู่มู่จะใจแคบไปหน่อยอารมณ์ก็ประหลาดไปนิด แต่กลับเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง จะว่าไปเซียวเซ่อก็มีนิสัยเดียวกันเลยนี่นา ทั้งสองคนวัน ๆก็เอาแต่เปิดสงครามน้ำลาย ไม่มีใครยอมใครแต่ความจริงก็ต้องมีความผูกพันกันบ้างแหละ!

ไม่อย่างนั้นทำไมพวกเขาถึงไม่มาหาเรื่องเธอหรือเจ้าอ้วนน้อยล่ะ!

“เหมยเหมย เธอจะซื้อบ้านพวกนี้หมดเลยเหรอ? ต้องใช้เงินเท่าไหร่เนี่ย!” เจ้าอ้วนน้อยคำนวณเงินในใจอยู่นานก็ผวากับตัวเลขมหาศาลที่คำนวณได้

โอ้แม่เจ้า เงินมากมายขนาดนี้เขาต้องเขียนกี่บทความกัน?

กลัวก็แต่เขียนจนแก่ก็หาไม่ได้เท่านี้น่ะสิ?

เหมยเหมยคำนวณมาแล้ว บวกกันทั้งหมดน่าจะหกแสนกว่าหยวน ในมือเธอมีเพียงหมื่นกว่าหยวนแต่เหยียนหมิงซุ่นต้องมีแน่ ๆ ตอนเที่ยงจะลองโทรไปปรึกษาเรื่องนี้กับเหยียนหมิงซุ่นดู

ตอนนี้อาจจะดูจะแพงไปเสียหน่อยแต่ในอนาคตต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็หาซื้อไม่ได้แล้ว!

คุ้มค่ายิ่งกว่าอะไร!

“ฉันไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้น แต่พี่หมิงซุ่นมี ฉันจะซื้อพร้อมกับเขา” เหมยเหมยอธิบาย คิด ๆแล้วเธอก็พูดเสริม “เสี่ยวเชาฉันจะบอกนายให้นะ อนาคตถ้านายมีเงินเหลือต้องซื้อบ้าน ห้ามเก็บเงินไว้ในธนาคาร ยิ่งเก็บก็ยิ่งจน”

เจ้าอ้วนน้อยเขียนไปอีกหลายบทความ ซึ่งมีบทความทั่วไปบ้างมีนิทานสำหรับเด็กบ้าง เขาส่งไปทั้งที่สำนักพิมพ์และนิตยสาร บางทีเขาอาจจะเกิดมาเพื่องานสายนี้โดยเฉพาะจริง ๆ อย่างน้อยก็มีแค่เพียงหนึ่งบทความที่ถูกตีกลับมา ส่วนบทความฉบับอื่นก็ถูกรับไว้หมด แค่เงินค่าต้นฉบับก็จำนวนไม่น้อยแล้ว!

อู่เชาพยักหน้ารับอย่างงง ๆ แม้จะรู้สึกว่าการซื้อบ้านเป็นเรื่องที่ห่างไกลจากเขามากแต่เขาก็จดจำคำพูดของเหมยเหมยได้ขึ้นใจ

จึงเป็นเหตุผลที่ในอีกหลายปีให้หลังเมื่อเจ้าอ้วนน้อยดูโฉนดที่เป็นชื่อของตัวเองด้วยความพึงพอใจ เขาก็บอกได้แค่เพียงว่าขอบคุณพระเจ้าที่ส่งเหมยเหมยมาในชีวิตเขา!

ส่วนสูงอาจจะไม่มากพอแต่ก็มีเงิน มีโฉนดบ้านในมือหลายหลัง เจ้าอ้วนน้อยที่แต่เดิมไม่มีความมั่นใจเท่าไรก็มีเสน่ห์ของลูกผู้ชายแผ่ออร่าสีทองกระจายออกมา  จนข้างกายของเขาไม่เคยขาดสาวงาม…

……………………….

ตอนที่ 921 ฝันลามกที่สุดแสนจะยิ่งใหญ่

ตอนที่เหยียนหมิงซุ่นรับสายโทรศัพท์ของเหมยเหมย  เหงื่อไหลไคลย้อยจนทั้งตัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

เมื่อก่อนเขาคิดมาตลอดว่าร่างกายของเขาแข็งแรงดีมาก แต่พอมาที่ศูนย์ฝึกถึงได้ค้นพบว่าที่นี่มีแต่พวกสัตว์ประหลาด ไม่ใช่คนสักนิด

พวกเขาสามารถทำทุกอย่างที่เกินขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย  ถ้าเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของเขาเอง ตีเขาให้ตายก็ไม่เชื่อ ไหนจะกล้ามเนื้อของคนพวกนี้ที่แข็งเหมือนหินแกรนิตเสียอย่างนั้น ถ้าได้ระเบิดพลังขึ้นมาคงน่ากลัวไม่เบา

เวลานี้เหยียนหมิงซุ่นถึงเพิ่งรู้ว่าเหนือมนุษย์ยังมียอดมนุษย์ เหนือฟ้ายังมีฟ้าก็คราวนี้ ความหยิ่งยโสของเขาในตอนนี้โดนทุบจนกลายเป็นผงปลิวหายไปกับสายลม ทุกวันสามารถทำได้แค่เพียง ——

ฝึกซ้อม… ฝึกซ้อม…แล้วก็ฝึกซ้อม…

“พี่หมิงซุ่น…”

พอได้ยินเสียงใส ๆหวานจับใจในโทรศัพท์ ความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียของเหยียนหมิงซุ่นก็หายไปในชั่วพริบตา

“เหมยเหมย คิดถึงพี่ใช่ไหม?” เขายิ้มและหยอกล้อแฟนสาวตัวน้อยของเขา ไม่ได้สนใจครูฝึกทหารที่ทำหน้าเย็นชาอยู่ข้างกายแม้แต่น้อย

“ก็ใช่น่ะสิ ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งหลายวันแล้ว ขนาดฝันยังฝันถึงเลย แล้วพี่ล่ะคิดถึงฉันไหม?” เหมยเหมยกอดโทรศัพท์เอาไว้พูดเสียงเล็กเสียงน้อย ทำเอาคนที่หยุดอยู่ด้านหลังต่างก็หูผึ่ง ทุกคนต่างทำหูยืดหูยาว ถ้ากระชากโทรศัพท์มาได้สิดี!

“คิดถึงสิ เมื่อคืนฝันถึงเหมยเหมยด้วยนะ”

เหยียนหมิงซุ่นไม่ปิดบังความคิดถึงที่มีต่อเหมยเหมยเลยแม้แต่น้อย

เมื่อคืนเขาฝันถึงเจ้าหญิงน้อยของเขาจริง ๆ อีกทั้งในฝันยังทำเรื่องที่ไม่สามารถบรรยายด้วยคำพูดได้อีกต่างหาก จนต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำกลางดึกและโดนครูฝึกทหารพบเข้า…

ผลลัพธ์ก็คือวันนี้ครูฝึกทหารจึงเพิ่มการฝึกของเขาเข้าไปอีก เหตุผลก็คือ ——

ยังมีแรงไปฝันลามกแบบนั้น ชี้ให้เห็นว่ายังฝึกซ้อมไม่โหดพอ ต้องเพิ่มเข้าไปอีก!

เหยียนหมิงซุ่นแอบถามคนที่ฝึกซ้อมด้วยกันว่า ระดับไหนถึงเรียกว่าโหด คำตอบของคนพวกนี้ทำให้เขาตัวเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า ——

อะไรแค่ไหนถึงเรียกว่าโหด?

ทำให้นายเหนื่อยเหมือนหมา แม้แต่หยางกุ้ยเฟยเปลือยกายปีนป่ายบนตัวนาย เลียของนาย นายก็ไม่แข็ง…

พอได้ยินคำพูดหวานซึ้งของคนรัก เหมยเหมยดีใจจนหน้าชื่นตาบาน  อารมณ์ของเหยียนหมิงซุ่นก็ดีมากเช่นกัน แต่เขากลับลืมไปเสียสนิทว่ามีครูฝึกทหารหน้าโหดอยู่ข้างกายเขา  ในใจจึงกำลังสบถด่าบุพการี ——เหอะ

อุตส่าห์เพิ่มการฝึกเข้าไปให้แล้ว คิดไม่ถึงว่ายังจะมีแรงจีบสาวอยู่อีก?

ตอนบ่ายจะเพิ่มของว่างแถมให้!

ให้ตาย…กันไปเลย!

“พี่หมิงซุ่น ฉันจะพูดกับพี่เรื่องหนึ่งนะ ฉันน่ะถูกตาต้องใจ……”

เหมยเหมยกระซิบกระซาบเรื่องที่เธออยากได้เรือนสี่ประสานนับสิบหลังมาไว้ในมือ เหยียนหมิงซุ่นยังไม่ทันได้กระพริบตาก็พูดว่า “เหมยเหมยชอบก็ซื้อ พรุ่งนี้พี่จะเข้าไปจัดการด้วยกันกับเธอแล้วกัน”

“พี่หมิงซุ่นใจดีจริง ๆ ไม่เหมือนพี่ชายฉัน เขาเพิ่งจะด่าฉันว่าฉันเป็นลูกที่ล้างผลาญครอบครัว!” เหมยเหมยเบะปากฟ้อง จ้าวเสวียหลินที่อยู่ด้านหลังโมโหจนกัดฟันกรอด เด็กโง่อกตัญญูไม่สำนึกบุญคุณ เขาแค่กลัวว่าจะเสียเงินโดยเปล่าประโยชน์ต่างหาก!

อีกอย่างเอาบ้านมากมายขนาดนั้นไปจะมีประโยชน์อะไร?

กินก็ไม่ได้ใช้ก็ไม่ได้ ปล่อยมันถูกทิ้งไว้ว่าง ๆจนสกปรกหรือยังไง?

อันที่จริงที่จ้าวเสวียหลินปวดใจที่สุดก็คือเรื่องเงิน ตั้งหกแสนกว่า!

เขาโตขนาดนี้แล้ว แม้แต่เศษเสี้ยวของเงินหกแสนเขาก็ยังไม่เคยเห็น แต่น้องสาวตัวดีกลับพูดว่าจะใช้ก็ใช้ แถมยังซื้อบ้านพุพังมาหนึ่งหลัง เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ต่อให้มีเงินก็ไม่ควรผลาญขนาดนี้!

เหยียนหมิงซุ่นพูดจาหวานแหววกับเหมยเหมยอีกหลายประโยค ถึงจะวางสายไปอย่างอาลัยอาวรณ์ หันไปพูดกับครูฝึกทหารที่หน้าดำคร่ำเครียดว่า “พรุ่งนี้ผมอยากจะออกไปครับ”

“ฉันรับผิดชอบเฉพาะการฝึกอบรมเท่านั้น เรื่องการลาหรือขอพักต่าง ๆไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของฉัน”

ครูฝึกทหารพูดเสียงเย็นชา อยู่ดี ๆก็ตวาดลั่นว่า “เหยียนหมิงซุ่น แบกน้ำหนักสิบเอ็ดกิโลวิ่งสิบห้ากิโล ปฎิบัติ!”

เหยียนหมิงซุ่นด่าในใจ โคตร—— จะถึงเวลากินข้าวอยู่แล้วยังจะให้เขาแบกน้ำหนักวิ่งอีกสิบห้ากิโล ตั้งใจจะไม่ให้เขากินข้าวแล้วใช่ไหม!

……………………………………………