อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 2188 กินยานี้เสีย!
ด้วยความประหลาดใจ คุณเฉินรีบขับเคลื่อนพลังปราณเพื่อดูว่าสิ่งนี้เป็นเพียงภาพลวงตาที่เพียงครู่เดียวก็จะหายไปหรือเปล่า แต่ผลการตรวจสอบของเธอก็คือ…ตัวเธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ!
ยาเม็ดนี้ไม่เพียงแต่จะทำให้ผิวพรรณของเธอเรียบเนียนและดูอ่อนเยาว์กว่าเก่า แต่อาการบอบช้ำที่เคยได้รับ อีกทั้งพิษยาที่สะสมตกค้างในร่างกายก็ถูกขจัดออกไปด้วย แม้วรยุทธจะไม่เพิ่มสูงขึ้น แต่ความแข็งแกร่งของเธอก็มีมากกว่าเดิม
“นี่…มันไม่ใช่แค่ยาเม็ดเพิ่มความงามแบบทั่วไป แต่มีอานุภาพทรงพลังในการเยียวยาด้วย” คุณเฉินอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
ในฐานะทายาทของตระกูลนักปรุงยา เธอรู้ทันทีว่ายาเม็ดเพิ่มความงามเม็ดนี้มีค่าขนาดไหน ลำพังแค่อานุภาพในการเพิ่มความสวยสดงดงามก็น่าทึ่งพออยู่แล้ว แต่มันยังส่งผลดีต่อวรยุทธด้วย
การจ่ายค่ายาเม็ดนี้ด้วยราคาเพียง 1,000 เหรียญสวรรค์จัดว่าถูกมาก!
“คุณเฉิน, ว่าอย่างไร?” ฉีหลิงเอ๋อถามยิ้มๆ
“เอ่อ…อานุภาพของมันถือว่ายอดเยี่ยม แต่ฉันยังอยากตรวจสอบอีกนิดว่ามีผลข้างเคียงใดๆหรือเปล่า อย่างที่คุณรู้ ยาเม็ดที่มีศักยภาพสูงก็มักจะมีผลข้างเคียง” คุณเฉินระงับความตื่นเต้นไว้และตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ก็จริง…”
ฝูงชนพากันพยักหน้า
เป็นที่รู้กันทั่วไปว่ายิ่งยาเม็ดหนึ่งมีคุณสมบัติทางยาเข้มข้นมากขึ้นเท่าไหร่ ก็มีโอกาสที่จะทำให้ร่างกายของผู้ที่กินเข้าไปบอบช้ำมากขึ้น ข้อสังเกตของคุณเฉินทำให้ทุกคนเกิดความสงสัยขึ้นมาทันทีว่ามีข้อบกพร่องรุนแรงแบบนั้นอยู่ในยาเม็ดเพิ่มความงามหรือเปล่า
ฉีหลิงเอ๋อขมวดคิ้วกับคำพูดของคุณเฉิน
เมื่อครู่นี้ อีกฝ่ายแสดงทีท่าชัดเจนว่ารับรู้อานุภาพของยาเม็ดเพิ่มความงามแล้ว แต่ยังถ่วงเวลาให้ทุกอย่างยืดเยื้อ?
“คุณเฉิน ไม่ทราบว่าผลข้างเคียงชนิดไหนที่คุณคาดว่าจะมีอยู่ในยาเม็ดนี้?” ใครคนหนึ่งในหมู่ฝูงชนตั้งคำถาม
“เอ่อ…ฉันเองก็ไม่แน่ใจ ต้องขอตรวจสอบให้ดีก่อน” คุณเฉินพูดพร้อมกับครุ่นคิด เธอหันไปเจรจากับฉีหลิงเอ๋อ “ตอนนี้คุณมียาเม็ดเพิ่มความงามอยู่กับตัว 18 เม็ดใช่ไหม? ทำไมไม่ขายทั้งหมดนั่นให้ฉัน? ฉันจะได้ทำการค้นคว้าและวิเคราะห์กับสามีเพื่อตรวจสอบว่ามีผลข้างเคียงรุนแรงหรือไม่ ถ้าเราแก้ไขข้อบกพร่องได้ทั้งหมด ฉันเชื่อว่าทุกคนจะได้ประโยชน์มาก…”
“อย่างนั้นหรือ?” ฉีหลิงเอ๋อย้อนถามขณะยิ้มเยาะ
เธอกำลังนึกสงสัยว่ายาเม็ดเพิ่มความงามมีบางอย่างผิดปกติจริงๆหรือเปล่า แต่กลับกลายเป็นว่าแท้ที่จริงนั้น คุณเฉินประทับใจกับอานุภาพของมันและอยากกอบโกยยาทั้งหมดไว้คนเดียว
คุณหลิวก็รู้สึกทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอก้าวเข้ามาและพูดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ “คุณจะซื้อหมดนั่นเลยหรือ? ไม่ได้นะ ฉันก็อยากลองเหมือนกัน!”
“ฉันด้วย!”
“ให้ฉันลองเม็ดหนึ่ง!”
“ถ้าอย่างนั้นฉันเอาเม็ดนี้!”
“คุณจะแย่งกับฉันหรือไง? ฉันให้ราคา 1,100 เหรียญสวรรค์!”
“ถ้าอย่างนั้นฉันให้ 1,200!”
ในกลุ่มคนที่รวมตัวกันอยู่ตรงนี้ ไม่มีใครโง่เขลาเบาปัญญา ในฐานะชนชั้นนำของเมืองตะวันรอน ทุกคนรู้เจตนาที่แท้จริงของคุณเฉินในทันที
มียาเม็ดเพิ่มความงามอยู่เพียง 18 เม็ดเท่านั้น ซึ่งหากไม่รีบคว้าไว้ ใครจะรู้ว่าเมื่อไหร่จะมีโอกาสได้ครอบครองทรัพย์สมบัติล้ำค่าแบบนี้อีก?
ด้วยการซื้อขายที่ชลมุนวุ่นวาย ไม่นาน ยาเม็ดเพิ่มความงามทั้ง 18 เม็ดก็หมดเกลี้ยง แถมราคายังพุ่งขึ้นไปแตะ 1,500 เหรียญสวรรค์ สูงกว่าราคาที่ฉีหลิงเอ๋อตั้งไว้ตอนแรก
เมื่อเห็นว่ายาเม็ดเล็กๆสามารถขายได้ในราคาสูงจนน่าทึ่ง สุภาพสตรีวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะมองฉีหลิงเอ๋ออย่างประทับใจ
สมกับที่เป็นนายหญิงน้อย วิธีการของเธอไม่เคยธรรมดา
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ายาเม็ดเพิ่มความงามคือผลิตภัณฑ์ที่แสนจะน่าทึ่ง แต่หากปราศจากยุทธวิธีทางการตลาดที่ดีพอ ก็คงเปล่าประโยชน์
ด้วยการเน้นย้ำเรื่องปริมาณที่มีจำกัดและการแสดงให้ทุกคนเห็นชัดๆถึงอานุภาพอันเป็นปาฏิหาริย์ของมัน ราคาของยาเม็ดจึงพุ่งพรวด ไม่อย่างนั้น ต่อให้พวกเธอเสนอขายที่ราคาเม็ดละ 500 เหรียญสวรรค์ แต่ไม่ทำอะไร ก็คงไม่มีใครแม้แต่จะชายตามอง
แต่สำหรับตอนนี้ ผ่านไปเพียงชั่วโมงเดียวทุกอย่างก็หมดเกลี้ยง แถมยังสร้างชื่อเสียงระบือลือลั่นให้กับยาเม็ดเพิ่มความงามได้ด้วย ครั้งต่อไปที่นำมาวางขาย ก็มั่นใจได้เลยว่าคงขายหมดภายในเวลาไม่นาน
เย่โชวเยี่ยนมองฉีหลิงเอ๋อด้วยความอยากรู้
เธอคิดว่าฉีหลิงเอ๋อคงแค่โฆษณาชวนเชื่อ แต่อานุภาพของยาเม็ดเพิ่มความงามกลับอยู่เหนือความคาดหมายของเธอมาก ฉีหลิงเอ๋อหลอมยาเม็ดที่มีอานุภาพไร้เทียมทานขนาดนี้ได้อย่างไร?
เธอสำรวจทั่วทั้งเมืองหลวงมาแล้ว แต่ก็ไม่เคยพบอะไรที่มหัศจรรย์แบบนี้ ขนาดทุกอย่างเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา แต่ก็ยังอดรู้สึกไม่ได้ว่าฝันไป
เย่โชวเยี่ยนหันกลับไปสั่งการผู้อาวุโสที่อยู่ด้านหลัง “สืบเสาะเรื่องนี้นะ หาต้นตอของยาเม็ดให้ได้ ฉันคิดว่าต่อให้ราชันย์ผู้ทรงเกียรติฉีเหมิงก็ไม่น่าจะหลอมอะไรแบบนี้ได้หรอก”
“ขอรับ” ผู้อาวุโสพยักหน้าก่อนจะหายวับไปในฝูงชน
ในฐานะผู้แทนของเมืองตะวันรอน เย่โชวเยี่ยนมีเครือข่ายข้อมูลข่าวสารของเธอ
…..
ที่คฤหาสน์ท่านเจ้าเมือง
ชายวัยกลางคนที่สวมชุดเกราะคนหนึ่งกำลังมองกล่องในมือของเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว
เจ้าเมืองอู๋ฟังชิง
เขาคือท่านพ่อของอู๋เฉียวเฉี่ยว สาวน้อยปากกล้าที่จางเซวียนเคยพบก่อนหน้านี้
“ยานี่มีประสิทธิภาพดีอย่างที่คุณพูดจริงๆหรือ?” อู๋ฟังชิงเงยหน้ามองชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า
ผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ตรงหน้าอู๋ฟังชิงประสานมือ “ใช่แล้ว ผมเห็นมากับตา”
แม้ราคายาจะถูกปั่นขึ้นไปจนสูงลิ่ว แต่ด้วยเส้นสายของคฤหาสน์ท่านเจ้าเมือง การจะได้มาสักเม็ดก็ไม่ได้ยากเกินไป
อู๋ฟังชิงยังไม่แน่ใจ เขาครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะออกคำสั่ง “เรียกเฉียวเฉี่ยวมาที่นี่”
“ท่านพ่อ เรียกหาฉันหรือ?”
ไม่ช้า อู๋เฉียวเฉี่ยวก็มาอยู่ตรงหน้าอู๋ฟังชิง เธอพูดอายๆ “ฉันกำลังตั้งหน้าตั้งตาฝึกฝนวรยุทธ ไม่ได้เหยาะแหยะเลยนะ”
“พ่อไม่ได้เรียกเจ้ามาเพื่อพูดเรื่องวรยุทธ กินยานี้เสีย!” อู๋ฟังชิงสั่งการ
“กินยานี้?” อู๋เฉียวเฉี่ยวงุนงงกับการที่ท่านพ่อเรียกตัวมาที่นี่เพียงเพื่อให้กินยาเม็ดแก่นสารเทพเจ้าเม็ดหนึ่ง แต่เธอก็หยิบมันขึ้นมาและกลืนลงไป
หลังจากกินเข้าไปเพียงครู่เดียว ก็เห็นท่านพ่อของเธอซึ่งโดยปกติมีสีหน้าเรียบเฉยถึงกับหน้าถอดสีด้วยความตกใจ ราวกับได้เห็นบางอย่างที่เหลือเชื่อ
“ท่านพ่อ มีอะไร?”
ในสายตาของเธอ ท่านพ่อคือชายผู้เคร่งขรึมซึ่งแทบจะไม่เคยแสดงอารมณ์หรือความรู้สึกใดๆออกมา อู๋เฉียวเฉี่ยวจึงชะงักกับสีหน้าตกตะลึงของเขา เกรงว่าตัวเธออาจทำอะไรผิด
“นายหญิงน้อย คุณควรจะดูตัวคุณเองนะ!”
ผู้อาวุโสที่อยู่ในห้องรีบยื่นกระจกเงาให้อู๋เฉียวเฉี่ยว
อู๋เฉียวเฉี่ยวรับกระจกเงามาส่องอย่างงุนงง จากนั้นก็เริ่มตัวสั่นขณะหยิกแก้มของตัวเองอย่างแรง “นี่คือตัวฉัน…จริงๆหรือ?”
ในกระจกเงาบานนั้น เธอเห็นรอยตกกระและแผลเป็นที่เกิดจากสิวหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย แม้รูปลักษณ์หน้าตาโดยรวมของเธอจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ แต่ก็สวยสดงดงามกว่าเดิมมาก
แถมการเปลี่ยนแปลงยังไม่ได้มีแค่หน้าตา ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง รูปร่างและบุคลิกของเธอก็ดูจะสง่างามขึ้น
ไม่น่าเชื่อว่าการกินยาเพียงเม็ดเดียวจะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้มากขนาดนี้
“ท่านพ่อ ยาที่ท่านพ่อให้ฉัน…” อู๋เฉียวเฉี่ยวมองหน้าอู๋ฟังชิงอย่างร้อนใจ
“ไม่มีอะไรมากหรอก” อู๋ฟังชิงตอบห้วนๆขณะลุกขึ้นยืน จากนั้นก็เดินวนกลับไปมาพร้อมกับเอาสองมือไพล่หลัง
จู่ๆเขาก็หันกลับมาตั้งคำถามกับอู๋เฉียวเฉี่ยว “บอกพ่อเรื่องจางเซวียน คนที่เจ้าเคยพบ”
“จางเซวียน?” เธอออกจะฉงนกับคำถามปุบปับของท่านพ่อ
แต่ก็พยักหน้าและบอกทุกเรื่องของจางเซวียนที่เธอรู้
เมื่ออู๋เฉียวเฉี่ยวพูดจบ อู๋ฟังชิงก็โบกมือ “ตามนั้นแหละ เจ้าออกไปได้”
ในฐานะเจ้าเมือง แน่นอนว่าเขารับรู้เรื่องตลาดมืดใต้ดิน และอันที่จริง สายสืบจำนวนหนึ่งของเขาก็แทรกซึมอยู่ในนั้น
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรู้ทันทีว่าผู้หลอมยาที่เรียกกันว่ายาเม็ดเพิ่มความงามนั้นคือจางเซวียน
เมื่อหวนนึกถึงรายงานที่เขาได้รับก่อนหน้านี้ว่าจางเซวียนได้โควต้าเข้าสู่ภูเขาสรวงสวรรค์ถึง 15 ที่ติดต่อกันได้อย่างไร ก็ยากที่จะเพิกเฉยต่อชายหนุ่มผู้นี้ได้ ต่อให้ไม่อยากยุ่งก็ตาม!
“ท่านเจ้าเมืองอู๋ มูลค่าของยาเม็ดนี้น่ะสูงเกินกว่าจะประเมินได้!” ผู้อาวุโสพึมพำด้วยนัยน์ตาเป็นประกายเมื่ออู๋เฉียวเฉี่ยวออกจากห้อง
ใครก็ตามที่ไม่ได้ตาบอดย่อมรู้ทันทีว่าต่อไปยาเม็ดเพิ่มความงามจะต้องกลายเป็นบ่อเงินบ่อทอง
อู๋ฟังชิงพยักหน้า “ถ้าเราได้สูตรยา คงพัฒนาเมืองตะวันรอนได้อีกมาก นี่เป็นโอกาสดีที่ผมจะได้เลื่อนตำแหน่ง…แต่ก็อย่างที่คุณเพิ่งได้ฟังนั่นแหละ ดูเหมือนจางเซวียนคนนั้นจะมีอาจารย์ที่ทรงพลังมาก และอาจารย์ของเขาอาจเป็นปรมาจารย์ด้วย! ยาเม็ดเพิ่มความงามนั่นก็คงเป็นฝีมือของอาจารย์ของเขา”
เหตุผลที่เขาเรียกลูกสาวเข้ามาก็เพื่อจะให้อีกฝ่ายทดสอบอานุภาพของยาและถามไถ่เรื่องภูมิหลังของจางเซวียนให้แน่ชัด
“โม่หย่วนเป็นแค่นักรบระดับเทพเจ้าขั้นกลาง ความสามารถในการระบุวรยุทธอาจยังอ่อนด้อย ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าหยางชวนคนนั้นจะทรงพลังอย่างที่เขาคิด ทำไมไม่ให้ผมสืบเสาะเรื่องนี้ให้ชัดเจนล่ะ?” ผู้อาวุโสตั้งคำถามขณะหรี่ตา
“ระวังตัวด้วยก็แล้วกัน ผมอยากให้คุณเจรจาต่อรองกับเขาแทนผม ดูว่าเขาเต็มใจจะขายสูตรยาหรือไม่ ถ้าเขาไม่เต็มใจ เราก็แค่หาวิธีอื่น แต่นั่นแหละ อย่าให้เขารู้เด็ดขาดว่าผมคือผู้ซื้อ!” อู๋ฟังชิงสั่งการ
“ผมเข้าใจแล้ว” ผู้อาวุโสพยักหน้าก่อนจะหายตัวไป
ผู้ที่ไต่เต้าขึ้นมาจนได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองและผงาดเงื้อมเหนือกฎหมายย่อมมีวิถีทางที่เหนือชั้นอยู่มากมาย
ซึ่งก็แน่นอนว่าเขาสนใจยาเม็ดที่มีอานุภาพไร้เทียมทานชนิดนี้
หากได้มันมาด้วยวิธีการที่ถูกต้องก็ย่อมดี แต่ถ้าทำไม่ได้ ก็แค่หาวิธีอื่น
“หลอมยาเม็ดเพิ่มความงาม, แทงเลขของวงล้อเสี่ยงทายได้ถูกต้องทุกครั้ง, เล่นงานสายเทาซึ่งมีวรยุทธระดับเทพเจ้าขั้นกลางได้ทั้งที่ตัวเองเป็นแค่นักรบระดับเทพเจ้าขั้นต่ำ…จางเซวียนคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ…” อู๋ฟังชิงกำหมัดแน่น
“แต่ต่อให้คุณไม่ใช่คนธรรมดา ก็แล้วอย่างไร? ผมคือผู้บงการทุกอย่างในเมืองตะวันรอนแห่งนี้ ต่อให้คุณเป็นมังกรผงาด ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องศิโรราบให้ผม การที่คุณจะเป็นใครนั้นไม่ได้สร้างความแตกต่างใดๆกับผมเลย ต่อให้เป็นปรมาจารย์ก็เถอะ!”