เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1400
ยืมคำพูดที่เขาได้จากตระกูลหลู่มาใช้
นั่นก็คือ “ความรู้เป็นของฟรี ถ้าไม่ตักตวงของฟรีไว้เยอะๆ ก็เท่ากับเป็นคนโง่เขลาอย่างแท้จริง”
ลู่ฝานไม่ใช่คนโง่ ดังนั้นเขาจึงถามอย่างเต็มที่
ไม่นาน อย่างที่ธิดาเทพพูด ประเทศหลิงส่งคนออกมาจริงๆ
เห็นเรือลำใหญ่แกว่งซ้ายแกว่งขวาออกมาจากแสงห้าสี
มีผู้อาวุโสยืนอยู่บนเรือ บุคลิกไม่ธรรมดา แต่มีปีกใสเหมือนผีเสื้ออยู่ด้านหลัง เห็นแล้วรู้สึกตลก
ธิดาเทพอธิบายขึ้นข้างๆ ว่า “นี่คือคนของประเทศหลิง ประชากรทั้งหมดของประเทศพวกเขาจะมีปีก บินได้ตั้งแต่เกิด บนปีกมีลายหมุนวนเหมือนเกลียว ยิ่งลายเยอะเท่าไร ฐานะก็ยิ่งสูงส่ง ฉันจำได้ว่าในหนังสือบอกว่ามากสุดคือลายหมุนวนสิบลาย นั่นก็คือประมุขของพวกเขา!”
ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ มองไปทางคนที่มาอย่างละเอียด
บนปีกของผู้อาวุโสคนนี้มีลวดลายซับซ้อน ลายหมุนวนไม่น้อยเลย
ลองนับดูเล่นๆ มีประมาณ 8-9 ลาย เห็นถึงฐานะอันสูงส่งของเขา!
ผู้อาวุโสมองรถม้าผลึกน้ำแข็งในอากาศเวิ้งว้าง แล้วพูดด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มว่า “ยินดีต้อนรับธิดาเทพประเทศเป่ยเสิน! หลินหลิงหลิน ราชเลขาธิการประเทศหลิงขอคารวะ!”
คารวะแล้วโค้งคำนับ เหมือนประเพณีนี้เหมือนกันทุกที่
ธิดาเทพคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คารวะมหาเสนาบดีหลิน ฉันเดินทางมาไกล ออกท่องใต้หล้าเป็นครั้งแรก หวังว่ามหาเสนาบดีหลินจะนำทางเข้าประเทศ!”
มหาเสนาบดีหลินพูดเสียงดังว่า “เชิญธิดาเทพ!”
ระหว่างพูด มหาเสนาบดีหลินหันหัวเรือ เคลื่อนตัวเข้าไปข้างใน
เห็นได้ชัดว่าเรือของเขาเป็นของล้ำค่าที่เดินทางในอุโมงค์ข้ามมิติได้เหมือนกัน
ธิดาเทพโบกมือให้ผู้อาวุโส ผู้อาวุโสรีบบังคับรถม้าตามมหาเสนาบดีหลินเข้าไปในมวลแสงห้าสี
เคลื่อนตัวตามช่องไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ลู่ฝานเพิ่งสัมผัสถึงความเร็วของรถม้าผลึกน้ำแข็ง
เมื่อกี้เพิ่งอยู่ข้างนอกมวลแสงห้าสี เพียงพริบตาเดียว พวกเขาเข้ามาอยู่ในแสงห้าสีแล้ว
อีกพริบตาเดียว รถม้าผลึกน้ำแข็งเคลื่อนตัวเข้ามาในอุโมงค์ห้าสีอันกว้างใหญ่
ลู่ฝาน หลิงเหยา สิบสาม รวมถึงเจ้าดำ เบิกตาโตมองทุกสิ่งข้างนอก
การเดินทางแบบนี้ คนทั่วไปไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้แน่ๆ รอวันหนึ่งพวกเขากลับไป มีเรื่องให้โม้พวกศิษย์พี่หานเฟิงแล้ว
เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง จู่ๆ อุโมงค์ห้าสีหายไป
หลังจากนั้น เรือลำใหญ่ของราชเลขาธิการที่อยู่ด้านหน้าทะลุอากาศเวิ้งว้าง เคลื่อนตัวไปอย่างรวดเร็ว
รถม้าผลึกน้ำแข็งของธิดาเทพทะลุอากาศเวิ้งว้างตามไปติดๆ
ทันใดนั้น ฟ้าดินเปลี่ยนแปลง
ฟ้าครามเมฆขาวปรากฏขึ้นอีกครั้ง!
ทันใดนั้นสิ่งที่ปรากฏในสายตาคือเขาเขียวชอุ่ม อีกทั้งนกประหลาดที่บินผ่านข้างรถม้า!
เรือของมหาเสนาบดีหลินหยุดลง เขาชี้ไปไกลๆ แล้วพูดว่า “ธิดาเทพยินดีต้อนรับสู่เมืองท้องฟ้า เมืองหลวงประเทศหลิง!”
ทุกคนมองตามสายตาของมหาเสนาบดีหลิน เห็นคูเมืองและกำแพงเมืองขนาดใหญ่ มีปีกใสของผีเสื้อลอยอยู่กลางอากาศ
ปีกขนาดใหญ่มหึมาสะบัดอย่างต่อเนื่อง สะท้อนแสงอาทิตย์เป็นประกายแสงออกมา
คูเมืองและกำแพงเมืองสีเขียวปรากฏในสายตา ด้านบนมีเงาเคลื่อนไหวไปมา เมื่อมองดูดีๆ นั่นเป็นประชาชนประเทศหลิงที่บินไปบินมา
นี่คือประเทศหลิงในตำนาน
นี่คือเมืองหลวงของประเทศหลิง
ลู่ฝานหัวเราะร่าแล้วพูดว่า “หลิงเหยา ทิวทัศน์ของที่นี่งดงามจริงๆ!”
หลิงเหยาพิงอยู่ในอกลู่ฝาน ยิ้มงดงามราวกับดอกไม้