บทที่ 610
แขนซ้ายของจางจื่อโจวแหลกสลาย แขนซ้ายมีเพียงเนื้อหนังที่ต่อกันเท่านั้น สูญสิ้นการควบคุม ได้แต่ห้อยอยู่ข้างๆ และการตอบสนองเขา ก็คือสีหน้าที่ตกใจอย่างมาก！
เขาเป็นถึงสุดยอดหน่วยรบพิเศษ！พลังมหาศาล！ในหน่วยทหารไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้เขาได้！
ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลอู๋จ่ายเงินจำนวนมาก ด้วยความโอหังและกำลังของเขา คงไม่ยอมมาเป็นบอดี้การ์ดแบบนี้หรอก
หลายปีมานี้ จางจื่อโจวไม่เคยได้รับความพ่ายแพ้ แต่ไม่คิดเลยว่าพอได้พบกับเย่เฉิน ก็ถูกหักแขน พลังของเย่เฉินคนนี้ มันจะเกินไปแล้วมั้งเนี่ย？！
เย่เฉินมองจางจื่อโจวที่กำลังตกใจกลัว ก็พูดว่า “ทำไมล่ะ? กลัวแล้วรึ? ”
จางจื่อโจวตั้งสติได้ แล้วก็ถอยหลังไป พร้อมถามว่า “มึงเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงมีพลังแบบนี้? ”
เย่เฉินพูดนิ่งๆ ว่า “กูจะเป็นใคร? ก็เป็นคนที่ชีวิตนี้มึงไม่ควรหาเรื่องไงเล่า！”
จางจื่อโจวกัดฟัน แล้วก็พูดกับพวกพ้องอีก4คนว่า “เข้าไปพร้อมกัน ฆ่ามันให้ตายเลย！”
อีก4คนที่เหลือก็บุกเข้าไปพร้อมกัน จางจื่อโจวก็สะบัดแขนง่อยๆ ของตนเอง บุกเข้าไปเหมือนกัน！
ทั้ง5คนก็ล้อมเย่เฉินไว้ในพริบตา เต็มไปด้วยรัศมีการฆ่า！
แต่ว่า สีหน้าของพวกเขาก็เคร่งขรึม！
เมื่อครู่ที่เย่เฉินลงมือ แม้แต่จางจื่อโจวเอง ก็ไม่สามารถปัดป้องได้ แสดงว่าฝีมือของฝั่งตรงข้าม เหนือกว่าพวกเขาไม่น้อย！
ดังนั้น พวกเขาก็ได้แต่หวังว่า พอ5คนร่วมมือกัน จะสามารถเหนือกว่าเย่เฉินได้！
เย่เฉินก็ยิ้มเย็นๆ แล้วพูดเบาๆ ว่า “พวกหมากระจอก”
ต่อจากนั้น เย่เฉินก็เคลื่อนไหวตัวอย่างรวดเร็ว พริบตาก็สู้รบปรบมือกับทั้ง5คน！
แต่ว่า ความไวของเย่เฉิน พลัง แรง ล้วนเหนือกว่าพวกเขาทั้งสิ้น！
ดังนั้น ต่อหน้าเย่เฉิน คนพวกนี้ไม่มีกระบวนท่าอะไรที่สู้เลย！
ได้ยินแต่เสียงหักแตกของอะไรบางอย่าง แล้วตามด้วยเสียงร้องอย่างเจ็บปวด ดังขึ้นในห้องอาหารตลอด
ทั้ง5คน รู้สึกว่าตนเองถูกโจมตีตลอดเวลา！
บ้างก็ถูกโจมตีที่หน้าแก ซี่โครงหักไปหลายซี่！
บ้างก็เหมือนจางจื่อโจว พอไม่ระวังก็ถูกหักแขน กลายเป็นเดชไอ้ด้วนจอมยุทธแขนเดียว！
ยิ่งอานถกว่านั้นก็คือ ถูกเย่เฉินต่อยปลายคางจนแหลก ริมฝีปากล่างเละไปพร้อมกับกรามล่าง ดูแล้วน่าอนาถอย่างมาก！
จางจื่อโจวก็ไม่ได้ดีอะไร ท้องของเขาถูกโจมตี ทั้งตัวก็กลายเป็นเหมือนกับหมาตัวหนึ่ง นอนฟุบลงที่พื้น ขยับตัวไม่ได้！
เขาในตอนนี้ ก็ตกใจจนเอ๋อไป！
ก่อนวันนี้ เขาไม่เคยคิดว่า จะมีคนที่เก่งกาจถึงระดับนี้ แค่ลงมือเบาๆ ก็สามารถกำราบตนเองได้！
แต่ตอนนี้ คนที่ไม่มีคู่ต่อสู้มาหลายปีอย่างเขา ในที่สุดก็รู้แล้วว่า เหนือฟ้ายังฟ้า！
พลังของเย่เฉิน สำหรับเขาแล้ว มันถึงระดับที่น่ากลัวจนแทบบ้า！ตนเองอยู่ต่อหน้าเขา ก็เป็นเพียงมดตัวหนึ่งเท่านั้น！
ส่วนสองพ่อลูกหลิวกว่าง ที่เมื่อครู่ยังโอหังอยู่ พอเห็นดังนั้น ก็สีหน้าเปลี่ยนไปตามกัน！
เขาไม่คิดเลยว่า พอจางจื่อโจวอไม่มีสิทธิ์ต่อหน้าเย่เฉิน จะถูกตีเสียจนเหมือนหมานอนตายตัวหนึ่ง！
ไม่เพียงแค่เขา ยังมีลูกน้องอีก4คน ก็กลายเป็นเพียงหมา4ตัวที่นอนพะงาบๆ ด้วยความกลัว
เย่เฉินเอาเท้ากระทืบลงไปที่หน้าอกของจางจื่อโจวแรงๆ จนกระดูกซี่โครงหักไปหลายซี่
เขามองจางจื่อโจวที่เต็มไปด้วยความกลัว มองเขากระอักเลือดออกมา แล้วถามว่า “มา กูจะบอกให้ ว่าใครกันแน่ที่เป็นมดตัวเล็กๆ ？！”