หลัวซิวรู้ว่าคำพูดเช่นนี้ของหวูชิวไม่ใช่เพื่อที่จะแช่งชิงม้วนหยก แต่เพื่อชี้ช่องทางเอาชีวิตรอดให้กับเขา
กองกำลังอื่น ๆ ก็เคยพูดทำนองนี้ แต่หลัวซิวกลับรู้ดีว่า หากเขาเอาม้วนหยกมอบให้ไปจริง ๆ กองกำลังพวกนั้นก็ไม่มีวันเลิกตามฆ่าเขาอย่างแน่นอน เพราะเนื้อหาในม้วนหยกนั้นเขาได้รับรู้มันแล้ว กองกำลังที่ได้รับม้วนหยกไม่มีทางปล่อยให้เขารอดไปได้แน่นอน
แต่กับหวูชิวนั้นไม่เหมือนกัน เขาพูดว่าจะปกป้องตนก็จะต้องปกป้อง แต่ถึงอย่างไรหวูชิวก็เป็นเพียงแค่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ จะสามารถปกป้องเขาได้จริง ๆ งั้นหรือ?
“ความหวังดีของท่านผู้อาวุโสข้าน้อยขอรับไว้ด้วยใจ”
หลัวซิวยกมือขึ้นคารวะ จากนั้นก็เหาะไปในทิศทางที่ตั้งของค่ายวาร์ป
เมื่อเห็นว่าหลัวซิวปฏิเสธข้อเสนอของเขา หวูชิวก็ไม่ได้พูดอะไรต่อให้มากความ หากจะพูดว่าเขามีพลังที่จะหยุดหลัวซิวไว้ได้หรือไม่ ต่อให้มีพลังนั้น เขาก็จะไม่บีบบังคับใจใครอยู่ดี
ในโลกยุทธ์แห่งนี้มีผู้แข็งแกร่งอยู่มากมาย แต่ก็มีคนบางกลุ่มที่มีขีดจำกัดและแนวทางเป็นของตนเอง
ก่อนหน้านี้ที่หลัวซิวฆ่าเจ้ายุทธจักรดารา ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์หลายคนที่เฝ้าอยู่รอบ ๆ ค่ายวาร์ปต่างก็เห็นกันอย่างชัดเจน
ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์เหล่านี้ต่างไม่มีใครออกมาต้านไว้ ปล่อยให้หลัวซิวเปิดใช้งานค่ายวาร์ป และร่างนั้นก็หายไป
……
สุดฝั่งตะวันออกของโลกแสงดาวคือมหาสมุทรกว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุด กลางมหาสมุทรมีอสูรกายจำนวนมหาศาลอยู่ อีกทั้งยังเป็นขอบเขตอำนาจของเผ่าพันธุ์มารอีกด้วย
เผ่าพันธุ์มนุษย์ครอบครองดินแดนอันกว้างใหญ่ เผ่าพันธุ์มารก็ครอบครองมหาสมุทรกว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุด กองกำลังของเผ่าพันธุ์ปีศาจก็ครอบครองห้วงลึกมหันต์ภัยที่สุดฝั่งใต้
ในวันนี้ ท้องฟ้าเหนือทะเลบูรพามีเมฆฝนฟ้าคะนอง พลังปริภูมิที่คุ้มคลั่งม้วนกวาดล้างทุกสรรพสิ่ง คลื่นลูกใหญ่เสียดฟ้า ราวกับเป็นทิวทัศน์ของวันสิ้นโลก
เผ่าพันธุ์มารผู้แข็งแกร่งที่ครอบครองพื้นที่แห่งนี้ต่างตื่นตกใจ ค่อย ๆ พากันเข้ามาตรวจดู
“ท่านหลงหมิง!”
ชายสวมเสื้อคลุมสีเงินที่มีใบหน้าขี้โกงบินมาทางอากาศ เผ่าพันธุ์มารทุกคนที่เห็นเขาต่างพากันทำความเคารพ
เผ่าพันธุ์มารบางกลุ่มที่ค่อนข้างมีสถานะต่างก็รู้ดีว่าท่านหลงหมิงที่อยู่ตรงหน้านั้น คือผู้แข็งแกร่งตระกูลมังกรในสมัยโบราณ อีกทั้งยังเป็นเผ่าพันธุ์มังกรไร้ร่างที่ครอบครองพลังแห่งปริภูมิต้องแต่กำเนิด
นับตั้งแต่สงครามพ้นพิบัติ เผ่าพันธุ์มังกรไร้ร่างก็มีอยู่น้อยมากจนแทบจะสูญพันธุ์ไปแล้ว ท่านผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้า เรียกได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งตระกูลมังกรเพียงคนเดียวที่มีสายเลือดของมังกรไร้ร่างในปัจจุบัน
อาณาจักรสมุทรแห่งนี้ คืออาณาเขตของหลงหมิง
“ช่างเป็นคลื่นกฎปริภูมิดั้งเดิมที่แข็งแกร่ง”
หลงหมิงมาถึงที่นี่ เงยหน้าขึ้นมอง สายตานั้นราวกับสามารถมองทะลุผ่านอนัตตาได้ มองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
“แกรก!”
ปริภูมิที่เกิดปรากฏการณ์เมฆฝนฟ้าคะนองเกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ จากนั้น ร่างหนึ่งก็เดินออกมาจากรอยแยกของปริภูมินั้น รอบกายแผ่ขยายไปด้วยออร่าแข็งแกร่งมหาศาลไม่อาจประมาณได้
ท้องฟ้าเหนือทะเลบูรพาอาณาจักรสมุทร ร่างหนึ่งเดินออกมาจากรอยแยกของปริภูมิ สวมชุดคลุมสีดำยาว รอบกายปะทุไปด้วยออร่ามหาศาลไม่อาจประมาณได้ นัยน์ตาคู่นั้นลึกราวกับขุมนรก ราวกับมองทะลุทุกสิ่งได้
คนที่ปรากฏตัวขึ้นมานี้ แน่นอนว่าต้องเป็นหลัวซิว
เขาใช้ค่ายวาร์ปที่แดนดารานอก รู้ดีว่ามันจะต้องส่งยังสถานที่ที่กำหนดเอาไว้ กระทั่งมีโอกาสที่จะส่งไปยังกลางรังของแดนศักดิ์สิทธิ์สักแห่งโดยตรง
ดังนั้นในระหว่างการวาร์ปนั้น เขาบังคับให้เปิดช่องปริภูมิระหว่างทาง ดังนั้น กองกำลังต่าง ๆ ของโลกแสงดาวต่อให้รู้ว่าเขากลับมาแล้ว แต่ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาอยู่ที่ใดกันแน่
“ทะเลบูรพา ……เผ่าพันธุ์มาร?”
หลัวซิวกวาดสายตามองไปทั่วทั้งสี่ทิศ สังเกตเห็นอาณาเขตของอสูรยักษ์จำนวนมากที่กลางมหาสมุทร กลางอากาศที่ไกล ๆ ยังมีเผ่าพันธุ์มารบางกลุ่มที่แปลงเป็นมนุษย์ได้อยู่
เมื่อเขาสังเกตเห็นผู้นำของเหล่าเผ่าพันธุ์มาร ก็ชะงักไปเล็กน้อย
“หลงหมิง?” แค่มองเขาก็สามารถจำได้ ชายผู้นั้นที่สวมชุดคลุมยาวสีเงิน ก็คือมังกรไร้ร่างหลงหมิงที่แปลงร่างเป็นมนุษย์