บทที่ 968 ถลำลึกลงไปอย่างทรมาน + ตอนที่ 969 ได้รับการช่วยชีวิต

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 968 ถลำลึกลงไปอย่างทรมาน + ตอนที่ 969 ได้รับการช่วยชีวิต โดย Ink Stone_Romance

ตอนที่ 968 ถลำลึกลงไปอย่างทรมาน

เหมยซูหานรู้สึกเหมือนตนเองอยู่ในขุมนรก เจ็บปวดจนไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของเขาในเวลานี้ออกมาได้…ทว่าเขากลับรู้สึกอับอายมากเช่นกันเพราะเขารู้สึกถึงความสุข…และจิตใจอันว้าวุ่น

ท่าทีรุนแรงของเฮ่อเหลียนเช่อในตอนแรกบัดนี้กลับกลายเป็นความอ่อนโยนราวกับน้ำ…เสมือนเรือใบที่เคยเจอคลื่นพายุไต้ฝุ่นโหมซัดกระหน่ำลอยมาถึงท่าเรืออันเงียบสงบ ขยับท่วงท่าเบา ๆอย่างนิ่มนวลพร้อมทั้งพูดกระซิบที่ทำให้คนฟังต้องใจสั่น

“อย่าทรยศฉัน…ใครก็ทรยศฉันได้…ยกเว้นก็แต่นายเท่านั้น”

เฮ่อเหลียนเช่อพรมจูบตรงบาดแผลพวกนั้นไม่หยุด ใช้ลิ้นเลียหยดเลือด…ตอนแรกเขาใช้แรงบังคับ แต่ทันทีที่เข้าไป…เขากลับกลายเป็นคนรักที่นุ่มนวลที่สุดในโลก…

ความอับอาย…ความสุข…ความชั่วร้าย…ความทุกข์ทรมาน…ความลังเลใจ

เหมยซูหานบรรยายความรู้สึกของเขาออกมาได้ยากนัก เขาไร้หนทางที่จะต้านทานได้ เพราะขนาดเขาเองยังไม่เข้าใจเลย เหตุใดเวลาชั่วพริบตาเมื่อครู่เขาถึงหลงระเริงไปกลับมัน และเขาก็เข้าสู่ห้วงแห่งความฝันอีกครั้ง…

และสาเหตุที่ทำให้เขาล้มเลิกที่จะต้านทานก็คือ—

เฮ่อเหลียนเช่อเข้าไปอยู่ในความฝันของเขา เห็นเพียงแค่ผมขาวโพลนทั้งสองข้างแต่ร่างกายยังคงแข็งแรง ห้วงแห่งความฝันช่างสั้นนักแต่มันก็ชัดเจนมากพอ…

เขาและเฮ่อเหลียนเช่อก็กำลังทำกิจกรรมเช่นเดียวกันกับที่ทำในขณะนี้ แต่มีบางส่วนที่แตกต่างกันเพราะเขาในความฝันยินยอมพร้อมใจเองอย่างสิ้นเชิงทั้งยังหวั่นไหวใจสั่น เขาและเฮ่อเหลียนเช่อถลำเข้าไปในห้วงแห่งความฝัน ช่างมีความสุขเหลือเกิน…

เหมยซูหานล้มเลิกที่จะต้านทานแล้วจริง ๆ เขาสับสนพร่าเบลอไปหมดแล้ว…

ตกลงแล้วคนรักในชาติก่อนของเขาคือใครกันแน่?

เหมยเหมย? อู่เยวี่ย? หรือเฮ่อเหลียนเช่อ?

นับตั้งแต่ตอนนี้ไปเรื่องสัมพันธ์รักอันแนบแน่นของเขาและอู่เยวี่ยในความฝันก็ได้ทำกับเฮ่อเหลียนเช่อแล้วเช่นกัน แต่ก่อนหน้านี้ความรู้สึกที่เขามีต่อเหมยเหมยถึงจะเป็นความรู้สึกของคนรักอย่างแท้จริง ทว่าตอนนี้เขากลับไม่แน่ใจแล้ว…

เพราะห้วงฝันที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วนั้น…เหมยซูหานจึงไม่ได้ขัดขืนเฮ่อเหลียนเช่ออย่างก่อนหน้านี้อีก ร่างกายอ่อนระทวย นี่จึงทำให้เฮ่อเหลียนเช่อดีใจเป็นอย่างมาก ท่วงท่าก็ยิ่งนุ่มนวลมากกว่าเดิม…

 …ลึกลงไป…ถลำลึกลงไปอีกครั้ง

ประตูถูกคนถีบเปิดออกเสียงดังพลั่ก เฮ่อเหลียนเช่อที่ถูกขัดอารมณ์สะบักมือเหวี่ยงมีดออกไป ไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้ากล้ามารบกวนเวลาแห่งความสุขของเขาก็สมควรตายทั้งนั้น!

เสี่ยวเมิ่งรับมีดด้วยท่าทีสบาย ๆ  ต่อให้เขาอยากจะให้มีดลอยมาปักทะลุตัวหนิงเฉินเซวียนมากเท่าไรก็ตาม แต่หากเขาไม่รับมีดนั้นไว้ ลูกน้องของหนิงเฉินเซวียนก็ต้องมารับอยู่ดี งั้นสู้เขาแย่งเอามาเป็นหนี้บุญคุณดีกว่า

“คุณชายหนิง อย่าลืมบุญคุณที่ช่วยชีวิตล่ะ!”

สองมือของเสี่ยวเมิ่งหนีบมีดทรงใบหลิวที่ส่องแสงวิบวับไว้แล้วส่ายไปมาตรงหน้าที่แสนบึ้งตึงของหนิงเฉินเซวียน ใช้แรงเหวี่ยงเบา ๆมีดทรงใบหลิวก็ปักเข้ากลางบานประตูด้านหลัง

เฮ่อเหลียนเช่อเห็นว่าผิดปกติจึงรีบคว้าผ้าปูเตียงมาปกปิดเรือนร่างของตนกับเหมยซูหานไว้ แล้วมองไปยังกลุ่มคนที่ยืนตรงประตูอย่างเหนือความคาดหมาย

“คุณอา ทำไมไปอยู่กับเขาได้?” เฮ่อเหลียนเช่อชี้ไปที่เสี่ยวเมิงอย่างนึกรังเกียจ

หนิงเฉินเซวียนเห็นหนุ่มหน้าใสที่มุดอยู่ในผ้าปูเตียงนั่นตั้งนานแล้ว น่าจะเป็นคนโปรดคนใหม่ของเฮ่อเหลียนเช่อเห็นเล่าลือกันว่าถูกอกถูกใจ แต่เขากลับไม่ได้แยแสสักนิด ไม่มีใครเข้าใจลูกชายเท่าพ่ออีกแล้ว เขารู้จักสันดานของเฮ่อเหลียนเช่อยิ่งกว่าใคร

สามารถยืนหยัดได้ครบเดือนก็เก่งแล้ว!

ขอแค่วันหน้าเฮ่อเหลียนเช่อแต่งงานมีลูกมีทายาทสืบทอดให้หนิงเฉินเซวียนก็พอ ส่วนเขาจะไปเล่นสนุกข้างนอกอย่างไร จะเล่นสนุกกับผู้ชายหรือผู้หญิงหนิงเฉินเซวียนก็ไม่สนใจทั้งนั้น เอาตามที่เฮ่อเหลียนเช่อพอใจเลย

แต่ตอนนี้เขาสังเกตเห็นว่าเจ้าหนุ่มหน้าใสเหมยซูหานคนนี้จะมีผลต่อเฮ่อเหลียนเช่อมากเกินไปแล้ว

เพียงแค่เพราะหึงหวง เฮ่อเหลียนเช่อถึงขนาดลืมคำสั่งของเขากล้าไปลักพาตัวจ้าวเหมยตอนกลางวันแสก ๆ ทำเอาเรื่องบานปลายมาถึงตอนนี้ สิ่งพวกนี้ที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็เพราะเหมยซูหานเป็นตัวต้นตอ

หนิงเฉินเซวียนจ้องเหมยซูหานที่อยู่ใต้ผ้าปูที่นอนเขม็ง และตัดสินใจจะลงทัณฑ์เอาเขาให้ถึงตาย!

………………………………………………………

ตอนที่ 969 ได้รับการช่วยชีวิต

หนิงเฉินเซวียนเข้าใจเฮ่อเหลียนเช่อ ก็เหมือนเฮ่อเหลียนเช่อที่รู้จักหนิงเฉินเซวียนอย่างทะลุปรุโปร่ง เขาแค่เห็นสายตาของหนิงเฉินเซวียนก็รู้ว่าหนิงเฉินเซวียนเกิดความคิดที่จะฆ่าเหมยซูหาน

สายตาแบบนี้เขาคุ้นเคยมากที่สุด เพราะว่าตอนที่เขายังเด็กมีพี่สาวที่ดีกับเขามาก ๆคนหนึ่ง

พี่สาวคนนี้ทำก๋วยเตี๋ยวหมูผักดองอร่อยมาก ทั้งยังเล่านิทานให้เขาฟังได้อีก แถมยังสอนให้เขารู้จักช่วยเหลือผู้อื่น ทำตัวเป็นเด็กดีให้มีคนรักคนเอ็นดู…

เขาชอบพี่สาวคนสวยคนนั้นมาก ๆ แต่หนิงเฉินเซวียนไม่ชอบ สายตาที่เขามองพี่สาวคนนั้นก็เหมือนกับตอนนี้

มีวันหนึ่งเขากลับมาจากข้างนอก แต่อยู่ดี ๆกลับไม่พบพี่สาวคนนั้นแล้ว อาบอกกับเขาว่าพี่สาวกลับบ้านเก่าไปแล้ว แต่เขารู้ว่าพี่สาวโดนอาฆ่าตายไปแล้ว

จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่สามารถหาศพของพี่สาวคนนั้นเจอเลย!

เริ่มตั้งแต่นั้นมา เฮ่อเหลียนเช่อก็เปลี่ยนไป…

เขาเปลี่ยนไปเป็นคนที่กระหายเลือด ฆ่าคนง่าย ๆ โหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ความเมตตา…

ไม่ต้องเก็บกดความเหี้ยมโหดภายในร่างกายอีกต่อไป…ใช้ชีวิตตามที่หัวใจต้องการ…ฆ่าคนเป็นเรื่องที่เขาทำแล้วมีความสุข…มองเห็นคนอื่นคุกเข่าขอความสงสาร เขารู้สึกว่ามีความสุขมาก ๆ

และเหมือนกัน นี่ก็เป็นสิ่งที่อาชอบที่จะเห็น!

เรื่องที่ได้เจอกับเหมยซูหานเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของเขา แผนการในชีวิตของเขาเดิมทีไม่มีการปรากฏตัวของเหมยซูหาน แต่ตอนนี้เขากลับปรากฏตัวออกมาแล้ว อีกทั้งยังทำให้เขามีความรู้สึกเหมือนกับพี่สาวคนสวยคนนั้นมากอีกด้วย

อบอุ่นขนาดนั้น…สุขุมขนาดนั้น…

เฮ่อเหลียนเช่อปกป้องเหมยซูหานเอาไว้โดยสัญชาตญาณ พูดกับหนิงเฉินเซวียนว่า “คุณอา ถ้าหากอาลงมือทำอะไรเขา ก็อย่ามาโทษว่าผมโกรธแล้วกัน!”

“เพี๊ยะ”

หนิงเฉินเซวียนฟาดหน้าเฮ่อเหลียนเช่อไปฉาดใหญ่ แก้มด้านข้างบวมเป่งขึ้นมา แต่เฮ่อเหลียนเช่อกลับไม่แสดงท่าทีอะไร เพียงแค่มองเขาอย่างดื้อรั้น สายตาแน่วแน่

ตอนยังเด็กไม่มีความสามารถที่จะปกป้องพี่สาวคนสวยคนนั้น ตอนนี้เขามีความสามารถพอแล้ว เขาจะต้องปกป้องเหมยซูหานให้ได้!

ดวงตาของเสี่ยวเมิ่งเป็นประกายเหลือบไปมองคนบนเตียงอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง ดูเหมือนว่าชายคนนี้จะชื่อเหมยซูหาน หรือว่าจะเป็นรักที่แท้จริงของเฮ่อเหลียนเช่อ?

ไม่เคยเห็นเด็กเวรนี่ทำเพื่อใครเลย ถึงกับกล้าขัดใจหนิงเฉินเซวียนเชียวเหรอ!

เหอ ๆช่างน่าสนใจ กลับไปบอกกับนายท่าน นายท่านจะต้องดีใจเมื่อได้ยินข่าวดีนี้แน่ ๆ

เหมยเหมยค่อย ๆฟื้นขึ้นมา กลับเห็นภาพสีขาว ทันทีก็มีเสียงจ้อกแจ้กจอแจเป็นห่วงเป็นใยทะลุเข้ามา

“เจ็บมาก ๆเลยใช่หรือไม่? เจ็บตรงไหนบอกกับคุณปู่เร็ว…”

“เหมยเหมยอยากดื่มน้ำไหม…”

..

เหมยเหมยกะพริบตาปริบ ๆมองเห็นใบหน้าที่แสดงความเป็นห่วง ในใจก็มีความอบอุ่นทะลักเข้ามา เธอส่ายหัวเบา ๆ แสดงออกให้เห็นว่าเธอไม่เจ็บปวดหรือกระหายน้ำ อาการบาดเจ็บที่ร่างกายน่าจะเกิดจากยา เบาสบาย ไม่ได้เจ็บปวดอะไรเลยแม้แต่น้อย

คุณปู่เมื่อเห็นว่าหลานสาวของเขามีชีวิตชีวาดี เขาก็วางใจ เขาปล่อยให้เหมยเหมยพักในโรงพยาบาลและบอกอีกด้วยว่าเขาจะต้องล้างแค้นให้เธอแน่นอน

“ครั้งนี้ปู่จะต้องสั่งสอนไอเวรนี่อย่างโหดเหี้ยมให้ได้ เห็นคนแก่อย่างฉันตายไปแล้วหรืออย่างไร!”

คุณปู่จ้าวมีความมั่นใจเป็นอย่างมาก เดิมทีนายใหญ่ไม่พอใจสองอาหลานเฮ่อเหลียนเช่อมากอยู่แล้ว ครั้งนี้หลานสาวเกิดเรื่องขึ้น ก็นับว่าเป็นข้ออ้างที่ดีให้กับนายใหญ่ เกรงว่าครั้งนี้หนิงเฉินเซวียนคงต้องเสียเลือดครั้งใหญ่แล้ว!

เพียงแต่ครั้งนี้หลานสาวได้รับความไม่เป็นธรรมอย่างใหญ่หลวง!

คุณปู่มองหลานสาวที่อ่อนแรงแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะถาม “เหมยเหมย หลานรู้จักเฮ่อเหลียนชิงด้วยเหรอ?”

ตามที่นายใหญ่พูด ต่อให้เขาไม่โทรศัพท์หาหนิงเฉินเซวียน เหมยเหมยก็ไม่มีทางเกิดเรื่องขึ้นได้อยู่แล้ว เสี่ยวเมิ่งลูกน้องฝีมือดีของเฮ่อเหลียนชิงพาคนติดตามไปด้วยแล้ว!

ทำเอาคุณปู่เกิดอาการฉงนอย่างมาก เฮ่อเหลียนชิงตัวคนเดียวในเมืองหลวงไม่ไปมาหาสู่กับใคร อีกทั้งยังไม่ยื่นมือไปยุ่งเรื่องของคนอื่น ครั้งนี้ทำไมถึงได้ยื่นมือมาช่วยหลานสาวของเขาได้ล่ะ?

คุณปู่ก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองหน้าใหญ่อะไรขนาดนั้น แม้กระทั่งนายใหญ่เฮ่อเหลียนชิงยังไม่ค่อยไว้หน้าเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับเขาล่ะ?

…………………………………………