“อยู่ต่อหน้าข้ายังคงสงบนิ่ง รุ่นเยาว์ช่างน่ากลัวยิ่งนัก”

ร่างหนึ่งออกมาจากกระบี่รบรูปหงส์ ใบหน้าเกรงขาม สวมมงกุฎจักรพรรดิ และมองดูหลัวซิวด้วยท่าทีที่สูงส่ง

“คนรุ่นใหม่จะเก่งกว่ารุ่นเก่า เจ้าเป็นแค่คนที่เกิดเร็วกว่าข้าหลายพันปีเท่านั้น อย่ามาทำตัวเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าข้า” หลัวซิวเยาะเย้ยอย่างเหยียดหยาม

“เป็นเรื่องปกติที่คนหนุ่มกล้าพูดใหญ่โตเมื่อพวกเขาเก่งกาจบางอย่าง แต่ถ้ามากเกินไป ส่วนใหญ่จะจบไม่สวย”

ตามด้วยการพูดของจักรพรรดิหงส์ เจตนาฆ่าที่เยือกเย็นที่กัดกินกระดูกก็แผ่ขยายไปทั่วในทันที ทำให้ความว่างเปล่านับพันไมล์กลายเป็นน้ำแข็ง

จอมยุทธ์ของกองกำลังต่าง ๆ ในป่าอู๋ถงที่อยู่ด้านล่าง ต่างตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เพราะไม่สามารถทนต่อเจตนาฆ่าของจักรพรรดิหงส์ได้

เห็นเพียงว่าจักรพรรดิหงส์ไม่ได้เคลื่อนไหวเลยก็มีเปลวไฟโผล่ออกมาจากอากาศ ควบแน่นเป็นหอกเปลวไฟ ทะลุผ่านอากาศแล้วแทงไปที่หน้าอกของหลัวซิว

พลังแห่งกฎเคลื่อนไหวตามการนึกคิด นี่คือความสามารถของผู้แข็งแกร่งที่สามารถครอบครองพลังแห่งกฎดั้งเดิมได้

แม้หลัวซิวจะสามารถกระตุ้นแหล่งดั้งเดิมความเป็นตายรวมกันเป็นหนึ่งออกมาได้ แต่ระดับแดนนั้นยังไม่ถึงขั้นที่พลังแห่งกฎเคลื่อนไหวตามการนึกคิด

เขาก้าวขึ้นไปในอากาศ ปกป้องร่างกายของเขาด้วยไฟเทว แทงออกไปด้วยหอกรบในมือ แทงหอกเพลิงที่พุ่งมาให้สลาย

แม้ว่าหอกรบจะแตกเป็นเสี่ยง แต่ก็ยังมีออร่าไฟที่แผดเผาบินมาหาเขา อากาศที่ลุกโชติช่วงก็ค่อยๆ พังทลายลง

“บึง!”

ท้องฟ้าสั่นสะเทือน หอกเปลวไฟจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นรอบๆ หลัวซิว ราวกับฝนลูกธนูนับพันลูก

หลัวซิวกระตุ้นกฎชีวิตและไฟเทวสว่าง แสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดเบ่งบาน เปลี่ยนเป็นการป้องกัน ต่อต้านการบุกรุกของพลังเปลวไฟ

“บูม! บูม! บูม!…”

ร่างของหลัวซิวจมอยู่ใต้หอกเปลวไฟจำนวนนับไม่ถ้วนทันที พลังแสงสว่างดั้งเดิมและพลังเปลวไฟดั้งเดิมปะทะกัน ทำลายพื้นที่รอบด้านเป็นบริเวณกว้าง ก่อให้เกิดฉากการทำลายล้างครั้งใหญ่ที่ทรุดโทรม

“สามารถกระตุ้นพลังของนักยุทธ์เทพมารได้ในระดับนี้ ข้าประเมินเจ้าต่ำไป”

จักรพรรดิหงส์ไม่ได้จริงจังกับเขานัก เขาเอื้อมมือออกไปจับ กระบี่ขนนกบรรพบุรุษคนแรกปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของเขา

กระบี่รบระดับมหาจักรพรรดิเล่มนี้ ถูกเปลี่ยนโดยขนนกของบรรพบุรุษคนแรก และเป็นสัญลักษณ์ของผู้นำเผ่าหงส์ของแต่ละรุ่น แล้วยังเป็นอาวุธของหัวหน้าเผ่าด้วย

ในกระบี่ขนนก ได้บรรจุเจตจำนงของเทพหงส์โบราณ ท่ามกลางสมบัติวิเศษชั้นสูง ก็เป็นอาวุธชั้นยอดอีกด้วย

ทุกการเคลื่อนไหวของจักรพรรดิหงส์ จะมีแสงกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวของเปลวไฟที่ลุกโชติช่วง แสงกระบี่แต่ละดวงมีขนาดใหญ่มาก กลายเป็นรูปหงส์มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่จะฉีกฟ้าดินออกจากกัน

“บูม! บูม! บูม!”

หลัวซิวใช้ไฟเทวปกป้องร่างกาย ถือหอกมังกรดำพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ต่อสู้กับกระบี่รูปหงส์เรืองแสงด้วยหอกมังกรดำ ออร่าน่าน่าหวาดหวั่น

“เพลิงจักรพรรดิหงสาทะลวง”

จักรพรรดิหงส์ตะคอกเสียงดังอย่างกะทันหัน เปลวไฟไร้ที่สิ้นสุดโผล่ออกมา เปลวไฟเหล่านี้มีกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวของการเผาไหม้ ทำให้ฟ้าดินเดือดพล่าน ร่างของหลัวซิวจมหายเข้าไปในเปลวไฟ

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งตำหนักดารานภาสีหน้าจริงจังเช่นกัน พลังของจักรพรรดิหงส์แข็งแกร่งจริง ๆ สมกับแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์แต่งตั้ง

“เปลวไฟของเจ้าไม่มีผลกับข้า”

ทันใดนั้น เสียงของหลัวซิวก็ดังออกมาจากใจกลางของเปลวไฟ เห็นเพียงภาพเด็กที่ปรากฏขึ้นข้างๆ เขา เด็กคนนั้นอ้าปากเล็กๆ สูบเปลวไฟที่อยู่รอบๆ ไปแล้วกลืนเข้าไปในท้องทั้งหมด

“ภูตอัคคีกลืนกิน สามารถวิวัฒนาการได้โดยการกลืนกินภูตอัคคี!” ม่านตาของจักรพรรดิหงส์หดตัว

ปัจจุบัน ภูตอัคคีกลืนกินได้พัฒนาจนเกือบจะมีตัวตน จากสภาวะที่งงงวยไม่เข้าใจก่อนหน้านี้ ตอนนี้ได้ค่อยๆ มีปัญญา เพราะเคยกลืนกินภูตอัคคีสามชนิดมาแล้วและได้พัฒนาภูตอัคคีแดนที่สาม