คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1743
“พระมเหสีฉางเอ๋อ!”
เมื่อองครักษ์เห็นการเปลี่ยนแปลงในท่าทีของเธอ เขาพูดอย่างระมัดระวังว่า “ปรมาจารย์เอ้อหลางเป็นผู้ที่ภักดี เขาไม่เคยต้องการที่จะเป็นจักรพรรดิ แต่เมื่อฝ่าบาทสิ้นพระชนม์แล้ว อาณาจักรจะเกิดความวุ่นวาย เราต้องการใครสักคนที่จะทำให้สถานการณ์มั่นคงขึ้น ดังนั้น-” เขาเป็นคนสนิทของหยางเจียน ดังนั้นเขาจึงต้องการอธิบายสถานการณ์นี้
แต่ทว่าก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ฉางเอ๋อก็ขัดจังหวะเขา
“ออกไป! ข้าไม่อยากฟังเรื่องนี้!” เธอพูดอย่างเย็นชาในขณะที่ร่างกายของเธอสั่นเทา
องครักษ์ไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก เขาน้อมรับและกำลังจะออกจากห้องขัง
“เดี๋ยวก่อน!”
อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเองฉางเอ๋อก็ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ขึ้นมา เธอชี้ไปที่แดร์ริลและผู้หญิงอีกสองคน เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “เอากรรมกรสามคนนี้ออกไปด้วย!”
เธอคือพระมเหสีฉางเอ๋อ และเธอมีฐานะที่สูงส่ง เธอจะถูกขังอยู่กับสามัญชนคนธรรมดาสามคนได้อย่างไร? มันน่าขายหน้าเกินไป
‘กรรมกร?’
แดร์ริลรู้สึกไม่พอใจเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
“พระมเหสีฉางเอ๋อ!” องครักษ์ทำอะไรไม่ถูกไปเล็กน้อย เขายิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “เป็นราชโองการของฝ่าบาทให้ขังทั้งสามคนไว้กับพระองค์ กระหม่อมไม่กล้าขัดต่อราชโองการของจักรพรรดิ กระหม่อมหวังว่าพระองค์จะทรงเข้าใจ!”
จากนั้นองครักษ์ก็หันหลังกลับและเดินจากไป
เหลือเพียงแดร์ริล เซลีน ควีนนี่ และฉางเอ๋ออยู่ในห้องขังนั้น
ฉางเอ๋อรู้สึกฉุนเฉียว แต่เธอก็ขี้เกียจเกินไปที่จะยุ่งกับแดร์ริลและคนอื่น ๆ เธอนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ เธอหลับตาลงและพักผ่อน
แดร์ริลไม่ได้ถือสาอะไรกับอารมณ์เย็นชาของฉางเอ๋ออยู่แล้ว เพราะเธอเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและเป็นเทพธิดาจันทราที่งดงามในตำนาน เธอถูกขังอยู่ในคุก ดังนั้นเขาจึงเข้าใจอารมณ์โมโหร้ายของเธอ
ที่สำคัญกว่าไปนั้น ฉางเอ๋อถูกจับก็เพราะเขา
หากเขาไม่ใช้เทคนิคการเลียนเสียงเพื่อหลอกล่อจักรพรรดิโฮ่วอี้ จักรพรรดิก็คงไม่เสียสติและตายไป เขาคงจะไม่ได้จารึกชื่อฉางเอ๋อและจูปาเจี๋ยไว้บนแท่นหยกในห้องบ่มเพาะของเขาด้วยซ้ำ
“พี่แดร์ริล ฉันเหนื่อย!” ควีนนี่ดึงแขนแดร์ริล เธอพูดเบา ๆ ว่า “ฉันเหนื่อยเหลือเกิน!”
เซลีนเพิ่งกำจัดพลังแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ในควีนนี่ได้สำเร็จ แม้ว่าชีวิตของควีนนี่จะไม่ตกอยู่ในอันตรายใด ๆ แล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังอ่อนแอมากหลังจากผ่านความทรมานนั้นมามากมาย
เซลีนไม่ได้พูดอะไร แต่ใบหน้าที่งดงามของเธอก็ดูเหนื่อยล้าเช่นกัน
อืม!
แดร์ริลตอบรับด้วยน้ำเสียงในลำคอ จากนั้นเขาก็ไปที่มุมห้องเพื่อหาหญ้าแห้งมาทำเป็นที่นอนแบบง่าย ๆ
เมื่อเขาทำเสร็จแล้ว เขาก็ปล่อยให้เซลีนและควีนนี่นอนลงเพื่อได้พักผ่อนสักพัก
“นี่ ใครอนุญาตให้พวกเจ้านอนที่นี่กัน?” แต่ทว่าในขณะนั้นเอง เสียงเย็นชาของฉางเอ๋อก็ดังไปทั่วทั้งห้อง “ถ้าเจ้านอนที่นี่ ข้าจะนอนที่ไหน? กรรมกรโง่เง่า เจ้าไม่รู้กฎงั้นรึ?”
เมื่อฉางเอ๋อพูดออกมาเช่นนั้น เธอก็ได้จ้องไปที่แดร์ริล สีหน้าของเธอดูไม่พอใจ
แดร์ริลตกตะลึง เขารู้สึกไม่ปลื้มอย่างมาก! แม้ว่าเธอจะเป็นพระมเหสีฉางเอ๋อที่สูงส่งและทรงพลัง แต่ตอนนี้พวกเขาต่างก็ล้วนเป็นนักโทษ เธอยังกล้าดีอย่างไรที่เสแสร้งว่าสูงส่งและยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้?
ขณะที่เขาครุ่นคิด แดร์ริลยิ้มและมองไปที่ฉางเอ๋อ “พระมเหสีฉางเอ๋อ ง่ายนิดเดียว หากพระองค์ต้องการพักผ่อน เราก็แค่ต้องเบียดเสียดกันสักหน่อย!”
จากนั้นแดร์ริลก็จงใจขยับร่างของเขาไปด้านข้างเพื่อให้มีที่ว่าง
“หยาบคาย!” ใบหน้าของฉางเอ๋อแดงก่ำ เธออับอายและโกรธมาก เธอตำหนิเขาว่า “เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? ทำไมข้าถึงต้อง… ข้าเป็นคนตั้งกฎที่นี่! ถ้าข้าต้องการจะพัก พวกเจ้าจะต้องยืนขึ้น เจ้าเข้าใจไหม?”
แดร์ริลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
ฉางเอ๋ออยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่เธอก็ยังคิดว่าเธอยังคงเป็นพระมเหสีฉางเอ๋อผู้สูงส่งและทรงพลังอย่างนั้นเหรอ?
“นี่!”
ควีนนี่รับไม่ได้อีกต่อไป เธอก้าวไปหาฉางเอ๋อและพูดว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ หม่อทฉันรู้ว่าพระองค์ลำบากใจที่ถูกขังอยู่ในคุก แต่ได้โปรดเคารพคนอื่นด้วย เราทุกคนถูกขังไว้ด้วยกัน พระองค์มีสิทธิ์อะไรที่จะนอนพักได้เพียงคนเดียว แต่เรากลับทำไม่ได้?”
ควีนนี่เป็นเด็กผู้หญิงที่มีจิตใจดี หากเป็นสถานการณ์ปกติ เธอจะไม่สู้กับผู้อื่น แต่เมื่อเธอเห็นว่าฉางเอ๋อไร้ซึ่งเหตุผล เธอก็ไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้อีกต่อไป
“เคารพ?”