อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1183 วางแผน
“เช่นนั้นก็ให้ราชินียกเลิกความคิดที่จะแต่งงานซะ”
“อ๋อ…..ถูกแล้ว คนที่ราชินีจะแต่งงานด้วยก็คือเจ้า หึ…..แต่งงานกับราชินี จะมีอำนาจยิ่งใหญ่ค้ำฟ้านับแต่นี้ไป ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการอยู่พอดีหรือ?”
“….”
เห็นว่าแรงสังหารของเวินเส้าหยีรุนแรงขึ้นอีกเล็กน้อย กู้ชูหน่วนจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
“ไม่ใช่ว่าข้าจะไม่ช่วยเจ้า มีเวลาเพียงแค่สองวันก่อนงานแต่งงาน ข้าบาดเจ็บไปทั้งตัว สองวันจะรีบไปให้ถึงพระราชวังได้หรือไม่ก็ไม่รู้ อีกอย่างข่าวการอภิเษกสมรสของราชินีก็ประกาศไปทั่วหล้าแล้ว เรื่องนี้ เกรงว่าจะยากเป็นที่สุด…”
“ไม่เป็นไร เวลาเดียวกันกับที่ข้าแต่งงานกับราชินี ก็คือเวลาที่ซือโม่เฟยจะถูกข้าหล่อหลอม”
“เจ้าหาเขาไม่เจอหรอก”
“ข้าลงข้อห้ามไว้บนตัวของเขา ไม่ว่าเขาจะวิ่งไปไกลสุดหล้าฟ้าเขียว ก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือข้า ขั้นสูงสุดระดับหกพุ่งขึ้นสู่ระดับเจ็ด…..ระดับเจ็ดในทวีปปิงหลิงเกรงว่าก็คงจะเป็นคนแรกสินะ”
เวินเส้าหยีกำลังขู่
กู้ชูหน่วนก็ฟังการข่มขู่ของเขาออกแล้ว
นางปัดเสื้อผ้าที่มีรอยยับย่นของตัวเอง ชำเลืองมองร่างกายอันผอมบางของตัวเอง ยิ้มและกล่าวด้วยความอ่อนแรงว่า “คิดจะทำให้ราชินียกเลิกพระราชโองการอภิเษกสมรสความจริงก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิธีโดยสิ้นเชิง เพียงแต่บาดแผลทั้งตัวนี้ของข้า…..”
เวินเส้าหยีฟังออกแล้ว
นางอยากให้เขาช่วยนางรักษาอาการบาดเจ็บ
อาการบาดเจ็บของเขาเพิ่งจะหาย ไม่เหมาะที่จะเคลื่อนกำลังภายในอีก
แต่เมื่อคิดถึงว่าตัวเองกำลังจะต้องแต่งงานราชินีโหดผู้นั้น เวินเส้าหยีก็ทำได้เพียงยอม
นั่งขัดสามธิลง เคลื่อนลมปราณให้หมุนเวียน ใช้กำลังภายในของตัวเองช่วยกู้ชูหน่วนฟื้นฟูอาการบาดเจ็บบนร่างกาย
เขาสามารถควบคุมน้ำได้ บนตัวของกู้ชูหน่วนล้วนเป็นพลังอันบ้าคลั่ง ใช้น้ำสร้างไฟ ใช้ความอ่อนสร้างความแข็ง วิทยายุทธทั้งหมดที่เขาฝึกฝนเหมาะสมในการรักษาอาการบาดเจ็บของกู้ชูหน่วนเป็นที่สุด
สองชั่วยามผ่านไป เวินเส้าหยีจึงได้ค่อยๆเก็บพลัง
ไม่ง่ายกว่าจะฟื้นฟูพลังยุทธได้ เวลานี้เริ่มแตกพ่ายไปอีกแล้ว
บนใบหน้าดั่งเทพเซียนไร้ราคีของเขา ซีดขาวขึ้นมาก
กลับมามองสีหน้าของกู้ชูหน่วนเทียบกับเมื่อครู่ก็ดีขึ้นมาก กระทั่งยังมีความแดงระเรื่อเล็กน้อย ไม่พูดไม่ได้ว่า อาการบาดเจ็บที่นางได้รับเหมาะสมที่จะให้เวินเส้าหยีรักษาให้เป็นที่สุด
เวินเส้าหยีเคลื่อนพลังอีกครั้ง ทำให้พลังยุทธของตัวเองแข็งแรง
ขณะที่เหลือบมองขึ้นมาเห็นว่าอาการบาดเจ็บของกู้ชูหน่วนไม่เพียงแค่ฟื้นฟูขึ้นมาเท่านั้น กระทั่ง…..พลังยุทธก็ทะยานไปถึงขั้นสูงสุดระดับสี่แล้ว
ขั้นสูงสุดระดับสี่…..
เขาเพียงแค่ช่วยนางรักษาบาดแผลเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะทำให้พลังยุทธของนางพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วได้อีกครั้ง…
ทันใดนั้นเวินเส้าหยีก็ราวกับจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว
ไม่กี่วันมานี้ ที่มู่หน่วนช่วยเขา แต่ไม่รักษาตัวเอง น่าจะไม่ใช่เพียงแค่อยากช่วยเขาเท่านั้น
แต่เดิมทีแล้วมู่หน่วนก็ไม่มีทางจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองได้เลย จึงทำได้เพียงหันมารักษาอาการบาดเจ็บให้เขาให้ดีก่อน
จะได้ทำให้อาการบาดเจ็บของนางฟื้นตัวขึ้น โดยผ่านความช่วยเหลือของเขา กระทั่ง…อาศัยการรักษาของเขา บรรลุขั้นสูงสุดระดับสี่…..
ความรู้สึกซาบซึ้งเล็กน้อยที่มีต่อนางเมื่อครู่ ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่อกู้ชูหน่วนเลื่อนขึ้นเป็นขั้นสูงสุดระดับสี่
กู้ชูหน่วนยิ้ม “เจ้าผีเสื้อ วิทยายุทธของเจ้าไม่เลว ดูสิ อาการบาดเจ็บของข้าหายดีแล้ว”
“หึ…..สองวัน…..หลังจากสองวันหากว่าราชินีไม่สามารถยกเลิกการอภิเษกสมรสได้ เจ้าก็รอซือโม่เฟยกลายเป็นบันไดในการเลื่อนขึ้นเป็นระดับเจ็ดของข้าได้เลย”
“คำเตือนของเจ้าข้าจำไว้แล้ว”
เวินเส้าหยียกเท้าก็ต้องการจะจากไป แต่ต้นขาก็ถูกคนกอดไว้แล้ว เขาก้มลง เห็นกู้ชูหน่วนกอดต้นขาเขาไว้แน่น กล่าวด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองว่า “อาการบาดเจ็บของข้าเพิ่งจะหาย ที่นี่ไปถึงพระราชวังก็ไกลเกินไป ไม่เช่นนั้นเจ้าส่งข้าไปรอบหนึ่ง ข้าจะได้ประหยัดเวลา”
เวินเส้าหยีกำลังจะปฏิเสธ แต่กู้ชูหน่วนก็แย่งพูดขึ้นก่อน
“ข้าไปที่วังก็เพื่อทำงานให้เจ้า ยังไงซะวิชาตัวเบาของเจ้าก็เก่งกาจ ส่งข้าไปสักรอบก็ใช้เวลาไม่มากเท่าไหร่”
“เจ้าสามารถคุมสัตว์ได้ไม่ใช่หรือ? เจ้าไม่มีเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจ้าเสือน้อยหรือไง?”
“เวลาคับขัน ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปอยู่ที่ไหนนี่นา…..”
“…”
อาการบาดเจ็บของเขาก็เพิ่งดีขึ้นเช่นกัน ช่วยนางรักษาอาการบาดเจ็บก็ใช้พลังไปมากมาย หากต้องใช้วิชาตัวเบาไปส่งนางที่พระราชวังอีก เช่นนั้นก็ไม่เท่ากับว่าเขาจะใช้วิทยายุทธไม่ได้ไปอีกหลายวันหรอกหรือ?