เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1573
เสียงดังก้องกังวานไปทั่ว
ลู่ฝานพูดจบก็เดินไปข้างหน้า แต่เดินได้สองก้าว ลู่ฝานถอยกลับมา ยื่นมือไปหาผู้อาวุโสสาม หั่วหลงชิ่งและคนอื่นแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโส คุณชายใหญ่ คุณชายรอง หัวหน้าเก้า จะไม่สนับสนุนสมุนไพรให้ฉันสักหน่อยเหรอ”
ผู้อาวุโสสามหน้าแดงทันที เขาถลึงตาดุใส่ลู่ฝาน
ไอ้เด็กนี่ไม่รู้งานเลย กลั่นเสร็จแล้วค่อยมาขอไม่ได้หรือไง
มาขอสมุนไพรต่อหน้าคนตระกูลอื่นแบบนี้ คนตระกูลหั่วอับอายจริงๆ เหมือนตระกูลหั่วเป็นตระกูลที่ขี้เหนียวมาก ให้คนอื่นมาประลองแล้วยังไม่ให้สมุนไพรอีก!
ผู้อาวุโสตระกูลสุ่ย ผู้อาวุโสตระกูลมู่และคนอื่น ผู้ฝึกชี่ที่อยู่ในนี้รวมถึงผู้อาวุโสด้านยาทั้งสามคนพากันหัวเราะออกมา
ผู้อาวุโสสามไม่พูดพร่ำทำเพลง ถอดแหวนอากาศธาตุของตัวเองออกมา ยัดใส่มือลู่ฝานแล้วพูดว่า “ไปซะ รีบไปกลั่นยาเร็วๆ”
ลู่ฝานตรวจดูสมุนไพรในแหวน แล้วอุทานออกมา ไม่น้อยเลยจริงๆ!
สมุนไพร สูตรยา ยาเม็ด วางไว้เป็นหมวดหมู่ เป็นของดีทั้งนั้น
ลู่ฝานพูดว่า “ผู้อาวุโส ถ้าใช้ไม่หมดเดี๋ยวฉันคืนให้”
ผู้อาวุโสสามหัวเราะเสียงดัง “ไม่ต้องคืนหรอก มันเป็นของนายทั้งหมด ไปกลั่นยาเถอะ!”
ผู้อาวุโสสามยื่นมือไปดันตัวลู่ฝาน
ขายหน้าจริงๆ ผู้ฝึกชี่ทั้งประเทศตันเซิ่งกำลังมองพวกเขาอยู่
ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป พวกเขาคงหัวเราะจนฟันหัก ครั้งนี้ตระกูลหั่วโดนเหลี่ยมไอ้เด็กนี่แล้ว
ส่วนความจริงก็เหมือนกับที่ผู้อาวุโสสามคิดไว้
ตอนนี้ผู้ฝึกชี่ทั่วทุกที่ในประเทศตันเซิ่งกำลังหัวเราะจนใกล้บ้าแล้ว
โดยเฉพาะตอนเห็นผู้อาวุโสสามดันลู่ฝานออกไป ผู้ฝึกชี่บางคนหัวเราะเกือบตาย
“โอ๊ย ตลกชะมัด ตระกูลหั่วผู้ยิ่งใหญ่ แค่สมุนไพรยังไม่เตรียมให้เขาเลย ขายหน้ามาก!”
“ฉันว่าคนตระกูลอื่นดึงลู่ฝานไปเป็นพวกเถอะ อยู่ในตระกูลขี้เหนียวแบบนี้ไปทำไม”
“ครั้งนี้ตระกูลหั่วทำขายหน้าต่อหน้าต่อตาทุกคน”
……
ในตระกูลหั่วที่สวรรค์ชั้นหนึ่ง
เดิมทีผู้อาวุโสห้าและคนอื่นกำลังดูอย่างมีความสุข เมื่อเห็นภาพนี้ผู้อาวุโสห้าถึงกับพ่นชาออกมาเต็มพื้น
ชี้ลู่ฝานที่อยู่ในห้าธาตุสรวงสวรรค์แล้วด่าว่า “นี่จงใจหรือเปล่า ฉันให้เขาดูแลสวนยาวิเศษแล้ว แต่เขากลับทำแบบนี้ เก็บสมุนไพรเองแล้วค่อยไปไม่ได้หรือไง ขายหน้าชะมัด!”
ผู้อาวุโสที่อยู่ข้างๆ ก็สีหน้าไม่สู้ดี
ภายในนั้นผู้อาวุโสใบหน้าเต็มไปด้วยรอยตีนกา ดูแก่มากพูดขึ้นว่า “ไอ้เฒ่าห้า รอเขากลับมาให้สวนยาวิเศษเขาสักสิบแห่ง ไม่ใช่สิ ให้เขาตอนนี้เลย สาวใช้ของเขาอยู่ตระกูลหั่วไม่ใช่เหรอ เอาให้เธอก่อน คนจะได้ไม่หัวเราะเยาะว่าตระกูลหั่วขี้เหนียว!”
ผู้อาวุโสห้าพูดอย่างประหลาดใจว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ แต่เขา……”
ผู้อาวุโสใหญ่ปรายตามองผู้อาวุโสห้าแล้วพูดว่า “แต่อะไร ฉันรู้ว่านายจะบอกว่าที่มาของเขาไม่ใสสะอาด แต่เรื่องเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของตระกูล รีบไปจัดการซะ”
ผู้อาวุโสห้าแอบกัดฟัน เหวี่ยงมือสะบัดแสงออกไป
ผู้อาวุโสห้าแอบพูดเบาๆ “ลู่ฝาน นายนี่โหดเหี้ยมจริงๆ!”
ในเจดีย์ยาเมฆขาว ลู่ฝานเอาหม้อยาตัวเองออกมาด้วยรอยยิ้มสดใส จากนั้นมาตรงหน้าสุ่ยโม่หราน
บนตัวเขามียาเทวดาไม่เยอะ แค่ต้นเดียวก็ยังไม่อยากใช้
ผู้ฝึกชี่ในประเทศตันเซิ่งกินดีอยู่ดีไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่อดอยากหรอก ลู่ฝานที่มาจากประเทศอู่อานรู้ถึงความล้ำค่าของยาเทวดาเป็นอย่างดี เขาไม่ยอมเสียของดีเพราะการประลองครั้งนี้หรอก