บทที่ 981 ขิงแฟนต่อหน้าคนอื่น

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 981 ขิงแฟนต่อหน้าคนอื่น

สุดท้ายเส้นหมี่ก็รับปาก

เธอไม่ได้สนใจจะเข้าร่วมกิจกรรมนี้ แต่ว่าเธออยากจะเอากังหันน้ำมาให้ลูกๆ เธอทนสายตาเฝ้าปรารถนาและแปลกใจของพวกเขาไม่ไหว

ดังนั้นเส้นหมี่จึงพับขากางเกงขึ้นเดินมาที่นาข้าว

รวมทั้งลูกๆทั้งสาม

“หม่ามี๊ครับ ทำไมนานี้ถึงต่างจากหมู่บ้านดอกหอมล่ะครับ? เล็กจัง กล้าข้าวก็ต่างจากที่เราเคยอยู่?”

ตอนที่คิวคิวเห็นแม่ลงในนาแล้วถอดรองเท้าเล็กๆตามลงไป เขาถามอย่างไม่เข้าใจขณะที่มองดูนาข้าว

เส้นหมี่จึงหยิบต้นกล้าแล้วมองไปด้านหลัง

เห็นเหล่าผู้ปกครองเหล่านั้นด้านหลัง บางส่วนก็ถูกคุณครูพาไปเก็บผลไม้ บางส่วนก็ไปเก็บผัก แต่ทุกคนล้วนได้งานเล็กๆที่ทำกับครอบครัว

เธอยิ้ม “เพราะที่นี่เป็นเพียงสถานที่ที่ให้ทุกคนมาเที่ยว มาดูก็พอ แต่หมู่บ้านดอกหอมที่เราอยู่เป็นชนบทจริงๆ”

“ใช่ ที่หมูบ้านดอกหอมมีสุนัขสีเหลืองตัวใหญ่ และยังมีวัว วัวตัวใหญ่ๆ แต่ที่นี่ไม่มี พี่ ที่นี่ไม่ใช่ชนบทจริงๆ เป็นแค่ที่เที่ยว”

หนูรินจังที่ในมือถือดอกไม้ป่าก็ยืนอยู่บนคันนาติดกับหม่ามี๊

เดิมทีชินจังก็จะลงไป

แต่หลังจากที่เห็นน้องสาวยืนอยู่บนคันนาแคบๆ เขาก็กลัวว่าเธอจะล้มลงไป ดังนั้นเขาจึงยืนเงียบๆข้างหลังเพื่อปกป้องเธอ

เส้นหมี่ลงมือดำนา

ไม่ไกลนักเหล่าผู้ปกครองที่แสร้งทำงาน เมื่อเห็นเธอถือกล้าข้าวอย่างชำนาญ จึงหยิบกล้องในมือขึ้นมาถ่ายรูปทันทีอย่างตื่นเต้น

ไม่กี่นาทีต่อมาภาพถ่ายเหล่านี้ก็ถูกโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต ถูกแสดงอย่างเห็นได้ชัดว่าฐานะ”ความลับของนายหญิงตระกูลเทวเทพ”

ไม่นานก็ลงอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว

แต่ตอนที่พวกเขาคิดจะเอาเรื่องนี้มาฆ่ากลางสื่ออย่างกระตือรือร้น ขณะที่นายหญิงอันดับหนึ่งของตระกูลเทวเทพจะถูกคนทั้งแผ่นดินหัวเราะเยาะ

ทันใดนั้นด้านนอกฟาร์มก็มีรถออฟโรดสีเขียวทหารขับเข้ามาจากทางที่พวกเขาเพิ่งมา

“หม่ามี๊! หม่ามี๊! แด๊ดดี้มาแล้ว ดูสิ!!”

ดวงตาหนูรินจังเฉียบคมเป็นพิเศษ หลังจากที่ยืนอยู่บนคันนามองเห็นรถที่คุ้นเคยของแด๊ดดี้ออกอย่างรวดเร็ว เธอก็โบกมือเล็กอ้วนๆที่ถือดอกไม้ป่าทันที

เส้นหมี่ได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นจากนาข้าว

จริงๆด้วย รถคันที่เพิ่งจอดตรงสนามหญ้าของฟาร์ม ผู้ชายที่เดินออกมา ถ้าไม่ใช่คนที่บอกว่าจะมารับพวกเธอแม่ลูกแล้วจะเป็นใครไปได้?

“หม่ามี๊คะ หนูจะไปหาแด๊ดดี้”

“ได้จ้ะ ไปได้เลย ให้พี่ไปส่งนะคะ”

เส้นหมี่บอกลูกชายคนโตให้ตามก้อนแป้งน้อยไป จากนั้นเธอก็ดำนาในมือต่อ

สรุปแล้วเธอก็ดำนาในพื้นดินส่วนเล็กๆ ทำเสร็จเธอก็สามารถเอากังหันน้ำกลับไปได้

แต่ทางด้านแสนรักที่มาที่นี่ หลังจากเจอลูกสาว เขาก็โค้งตัวก้มลงอุ้มเธอขึ้น แล้วจูบมือลูกชายคนโตเดินมา

“เธอทำอะไรอยู่? ไม่ได้บอกว่าโรงเรียนจัดงานเลี้ยงเหรอ? มาทำอะไรที่นี่?”

“เอ่อ…”

เส้นหมี่ยืดตัวขึ้นมองชายหนุ่มด้วยท่าทางที่อธิบายไม่ถูก

ในตอนนั้นเองผู้ปกครองที่กำลังถ่ายรูปอยู่ไม่ไกล หลังจากสังเกตเห็นสถานการณ์นี้ ท่าทางนี้ของเธอ โทรศัพท์ในมือก็หันไปทางนี้ พวกเขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นกว่าเดิม!

ที่แท้คุณชายน้อยตระกูลเทวเทพที่เคยกล่าวขานกันก็มาแล้ว

คราวนี้เยี่ยมไปเลย ในหนึ่งปีที่ผ่านมาตัวละครตัวนี้ทำให้เมืองหลวงเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่หาตัวได้ยาก วันนี้กลับแสดงตัวให้เห็น

ก็ยิ่งดีไปเลย!!

ทุกคนต่างถ่ายรูปอย่างบ้าคลั่ง

เป็นไปตามคาดตอนที่ชายหนุ่มรูปงามที่มาถึงทุ่งนาที่อยู่ไม่ไกลถอดรองเท้าและถุงเท้าออก ม้วนกางเกงขึ้นแล้วก้าวเข้าไปในนาข้าว

บนอินเทอร์เน็ต ยอดการดูและหัวข้อสนทนาก็พุ่งจนถึงที่สุด

[ชาวเน็ตA: นี่เป็นครั้งแรก นี่คือคุณชายเล็กตระกูลเทวเทพในตำนานใช่ไหม? ลูกชายของผู้บัญชาการตระกูลเทวเทพที่เสียชีวิตตั้งแต่ยังหนุ่มคนนั้น?

ชาวเน็ตB: ดูเหมือนว่าจะใช่นะ

ชาวเน็ตA: โอ้ว! หล่อมาก!!

ชาวเน็ตC: ใช่ ใช่ ฉันหลงเขาจะตายอยู่แล้ว ที่แท้ความบ้าคลั่งในตำนานที่เขาว่ากันกลับหล่อมากจริงๆ ฉันโดนขโมยหัวใจไปแล้ว]

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที หัวข้อสนทนาที่เกิดขึ้นทั้งหมดล้วนพูดถึงหน้าตาอันหล่อเหลาของแสนรัก

แน่นอนว่ายังมีบอกว่าเขาซึ่งเป็นถึงลูกแก้วตาดวงใจของตระกูลเทวเทพ แล้วทำไมถึงมาปลูกข้าวในสถานที่แบบนี้ได้ แถมท่าทางยังคล่องแคล่วราวกับเคยอาศัยในชนบท

ผู้ปกครองเหล่านั้นเห็นก็ยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่

แต่ว่าในตอนนั้นเองจู่ๆบนอินเทอร์เน็ตก็มีคนตั้งคำถามขึ้น

[ชาวเน็ตF: ไม่ใช่สิ ฉันเหมือนเคยเห็นภาพนี้ที่ไหนสักแห่ง คุณชายเล็กตระกูลเทวเทพคนนี้ทำไมดูแล้วเหมือนคนคุมอำนาจหิรัญชากรุ๊ปที่เคยเข้าร่วมรายการล่ะ?

ชาวเน็ตG: ว่าไงนะ? ผู้คุมอำนาจหิรัญชากรุ๊ป?!!”]

คำพูดนี้เหมือนหินที่โยนลงน้ำแล้วทำให้เกิดคลื่นนับพันจริงๆ ทันใดนั้นผู้คนจำนวนมากบนอินเทอร์เน็ตก็กรูกันเข้ามา

คนที่ตั้งคำถามคนแรกก็ค่อนข้างยอดเยี่ยมมาก เขาเผชิญหน้ากับคำถามที่ถามเข้ามาอย่างดุเดือด เขาปล่อยรูปถ่ายครอบครัวแสนรักที่เข้าร่วมกิจกรรมโรงเรียนอนุบาลในหมู่บ้านดอกหอมลงไปใบหนึ่ง