บทที่ 673
หม่าหลันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเกลียดชังเซียวฉางควนไปพลาง พร้อมทั้งรีบเปิดแอพธนาคารในโทรศัพท์ของเขาพลาง เตรียมจะเข้าไปโอนเงินที่เย่เฉินให้เขาสองล้านออกทั้งหมด
เมื่อเข้าไปยังแอพธนาคารและต้องป้อนรหัสผ่านเข้าไป เธอก็ป้อนวันเกิดของหานเหม่ยฉิง แล้วก็เข้าได้จริงๆด้วย！
ในเวลานี้ ยอดเงินคงเหลือในธนาคาร มี 2027232.15 หยวน
ในนั้น เงินสองล้านเป็นเงินที่เซียวฉางควนเพิ่งจะโอนเข้ามา และยังมีอีกสองหมื่นเป็นเงินที่เย่เฉินให้เซียวฉางควนสำหรับเลี้ยงข้าวลูกค้า แต่เงินก้อนนี้เซียวฉางควนกลับว่าไม่ได้ใช้จ่ายไป
ส่วนเจ็ดหมื่นกว่าที่เหลือ ถือเป็นเงินเก็บส่วนตัวของเซียวฉางคุณ
หม่าหลันรีบกดโอนเงินทันที ป้อนเลขบัญชีของตัวเอง หลังจากนั้นช่องใส่จำนวนเงินโอน ป้อนเข้าไป2027232.14 เธอตัดสินใจจะเหลือไว้ให้เซียวฉางควนแค่เศษสตางค์เดียว ให้เขาได้รู้ถึงผลตอบแทนที่ทำให้ตัวเองขุ่นเคือง！
ดังนั้นเมื่อใส่ข้อมูลการโอนเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ตรวจสอบแล้วว่าไม่มีปัญหา หม่าหลันยิ้มเยาะพร้อมกดโอนออกไปทันที
หลังจากนั้น เด้งกล่องข้อความขึ้นมา : “กรุณาป้อนรหัสการชำระเงิน”
หม่าหลันป้อนวันเกิดของหานเหม่ยฉิงไปอีกครั้ง ผลที่ได้ในครั้งนี้กลับว่าไม่สำเร็จ！
แอพธนาคารเด้งแสดงออกมาทันที : “รหัสผิด วันนี้สามารถลองได้อีก 2 ครั้ง！”
“แม่งเอ้ย！” หม่าหลันขบเคี้ยวฟันด่าด้วยความเกลียดชังว่า : “ไอ้แก่คิดไม่ถึงว่าจะตั้งรหัสชำระเงินให้แตกต่างเป็นการเฉพาะ……”
ด่าไปพลาง เธอก็คิดในใจไปพลางว่า เซียวฉางควนจะตั้งรหัสการชำระเงินเป็นรหัสอะไรกันแน่？
ในเมื่อรหัสปลดล็อคหน้าจอ รหัสที่ใช้เข้าแอพธนาคารต่างก็เป็นวันเกิดของหานเหม่ยฉิง งั้นรหัสชำระเงิน คาดว่าก็น่าจะเกี่ยวพันกับหานเหม่ยฉิง
แต่ว่า ตัวเองคิดไม่ออกถึงรายละเอียดอื่นๆแล้วจริงๆ！
เธอนึกถึงเลขห้องนอน+เลขเตียงนอนในตอนนั้นของหานเหม่ยฉิง ในระบบก็แจ้งเตือนอีกครั้งว่ารหัสผิด และเตือนว่าวันนี้คุณมีโอกาสลองอีกแค่ครั้งเดียว ถ้าหากยังคงผิดอยู่ แอพธนาคารก็จะถูกล็อคทันที
หม่าหลันไม่กล้าลองอีกครั้งแล้ว
ถ้าเกิดผิดขึ้นมา ไม่สามารถเข้าสู่แอพธนาคารได้ในวันนี้ เมื่อเซียวฉางควนเห็นเข้าจะไม่เป็นการถูกเปิดโปงล่วงหน้าเหรอ？
คิดมาถึงตรงนี้ เธอทำได้เพียงกดฟันด้วยความเกลียดแล้วยอมแพ้ไป นำโทรศัพท์ของเซียวฉางควนวางกลับไปที่เดิมแล้ว
แต่ว่า ในใจของเธอในเวลานี้เกลียดเซียวฉางควนพร้อมกัดฟันด้วยความแค้น เตรียมหาคนสักกี่คน จัดการเขาซะ ทำให้ในสมองของเขายังคงจำนังจิ้งจอกนั่นได้ไม่มีวันลืม！
สิบนาทีผ่านไป เซียวฉางควนเปลี่ยนชุดเสื้อกางเกงลองจอนที่สะอาดเอี่ยมแล้ว เดินออกมาจากในห้องน้ำ เดินไปพลาง ร้องเพลงเบาๆไปพลาง
ในเวลานี้หม่าหลันได้เดินออกมาจากห้องนอน แสร้งทำเป็นนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก เซียวฉางควนรีบกลับไปที่ห้อง รีบไปตรวจดูโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียงของตัวเองทันที
ตำแหน่งของโทรศัพท์ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เส้นผมที่อยู่บนโทรศัพท์ไม่รู้หายไปไหนแล้ว
ดูแล้ว ยายเฒ่านั่นน่าจะแอบมาลองปลดล็อคโทรศัพท์ของตัวเองแล้ว！
ที่เธอปลดล็อคโทรศัพท์ของตัวเอง เป้าหมายเดียวก็คือ เงินอย่างแน่นอน！
โชคดีที่ตัวเองฉลาด เปลี่ยนรหัสผ่านล่วงหน้าไว้ มิเช่นนั้นแค่ละสายตาเพียงสองนาที เงินสองล้านก็อาจจะถูกหม่าหลันเอาไปได้แล้ว！
ในใจของเซียวฉางควนดีใจ ดูเหมือนว่าตัวเองระวังตัวสักหน่อยเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว รหัสปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์และรหัสเข้าแอพธนาคาร ใช้เป็นวันเกิดของหานเหม่ยฉิง ส่วนรหัสชำระเงิน ใช้เป็นวันที่ตัวเองมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกกับหานเหม่ยฉิง
หลังจากนั้นวันที่นี้ ทั้งโลกใบนี้ก็มีเพียงตัวเองและหานเหม่ยฉิงสองคนเท่านั้นที่รู้กัน ดังนั้น เขาจึงไม่เป็นกังวลเลยว่าหม่าหลันจะสามารถเดาออกได้
ความจริงก็พิสูจน์ให้เห็นแล้ว หม่าหลันเดาไม่ออกจริงๆด้วย
แต่ว่าถ้าหากหม่าหลันรู้เรื่องนี้เข้า เกรงว่าจะโมโหจนเอามีดมาสับเซียวฉางควนในตอนนั้นเลย
ทั้งบ่าย เห็นได้ชัดว่าหม่าหลันมีเรื่องหนักอกหนักใจ
เธอกำลังคิดถึงเรื่องที่จะจัดการเซียวฉางควน พร้อมทั้งคิดวิธีที่จะเอาเงินออกมา แต่เมื่อคิดไปคิดมาแล้วก็ไม่มีความคืบหน้าที่เป็นสาระสำคัญอะไร
ตอนเย็น เย่เฉินทำกับข้าวเสร็จแล้ว เซียวชูหรันกลับมาแล้ว
เมื่อเซียวชูหรันกลับมาแล้ว เซียวฉางควนก็พูดกับเธอว่า พรุ่งนี้เช้าให้เธอไปซื้อของที่ห้างเฟอร์นิเจอร์ด้วยกัน