คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1779
หัวใจเอร่าแทบกระดอนออกมาจากปากเมื่อเห็นจางจือคุยกับตัวเองแบบน่ากลัว เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
จางจือหันมามองเอร่าแล้วตอนนี้ “เจ้าเด็กคนที่เอาดาบแทงข้ามันไปไหนแล้วล่ะ? เจ้าเป็นใครกัน?”
เอร่าไปต่อไม่ถูกเธออึ้งไป “เด็กเหรอ? เด็กอะไร? ที่นี่มีฉันแค่คนเดียว”
‘หมอนี่บ้าไปแล้วเหรอเปล่า?’
ตอนนี้เอร่ายังไม่รู้ว่าคนที่จางจือพูดถึงก็คือเมแกน
อืม
จางจือขมวดคิ้วเพราะว่าจากสีหน้าจริงจังของเอร่านั้นดูเหมือนว่าเธอไม่ได้โกหก สายตาเขาเลื่อนมาจับจ้องที่ดาบยาวในมือเธอแทน “เอาล่ะ เจ้าบอกว่าไม่เกี่ยวกับเด็กนั่นแต่ว่าเจ้าก็ถือดาบจ่อตรงหน้าข้าทำไม? เจ้าจะฆ่าข้าเหรอ?”
เสียงเขาไม่ดังนักแต่ว่าก็มีพลังกดข่มมาก
“ฉัน…”
เอร่าตัวสั่นสะท้านและส่ายหน้าทันที “ผู้อาวุโส ท่านเข้าใจผิดแล้ว ฉันแค่คิดว่าจะตัดโซ่ที่ล่ามท่านออกแล้วก็ฝังท่านให้ดี…”
ดวงตาของจางจือเปล่งประกายเมื่อได้ยินดังนั้นและสีหน้าเขาก็เปลี่ยนเป็นสงบนิ่ง เขาชื่นชมเธอว่า “กลายเป็นว่าข้ากล่าวหาเจ้าผิด ๆ มันหายากนะที่เด็กเยาว์วัยอย่างเจ้าจะมีจิตใจดีแบบนี้”
จากนั้นจางจือก็คิดถึงเมแกนพร้อมกัดริมฝีปากและพูดอย่างใส่อารมณ์ว่า “ใครจะไปคิดว่าคนที่มีรูปโฉมงดงามอย่างนางจะโหดร้ายเยี่ยงนั้น?”
เอร่ารู้สึกได้ว่ารังสีฆ่าฟันจากตัวเขาลดน้อยลงแล้ว แต่เธอก็ยังไม่วางใจและถามอย่างระมัดระวังว่า “ผู้อาวุโส ทะ-ทะ-ท่านเป็นใครกันเหรอ?์”
“ฮ่าฮ่า…”
จางจือหัวเราะแต่สีหน้าเขาแฝงแววเปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง “ข้าคือคนที่โดนโลกนี้ลืม เจ้าหนู เจ้าเคยได้ยินชื่อแม่ทัพสวรรค์จางจือหรือไม่?”
‘จางจือเหรอ?’
เอร่าเค้นสมองคิดและงุนงงเมื่อได้ยินชื่อนี้ จางจือคือใครกัน? เธอเหมือนว่าจะไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลยในโลกของผู้บ่มเพาะ
ถึงอย่างไรเอร่าก็ยังเป็นเด็ก ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ของเธอยังมีไม่มากดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าจางจือเป็นใคร
“ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน” เอร่าพูดออกมาตรง ๆ พร้อมกับก้มหัวเป็นการขอโทษจางจือ “ฉันไม่ค่อยมีความรู้มากเท่าไร ผู้อาวุโสได้โปรดอภัย”
เอ่อ…
จางจือดูตึงเครียดและมีสีหน้ากระอักกระอ่วน
จากนั้นจางจือก็ยิ้มและโบกมือให้เอร่า “เด็กน้อย เจ้าจิตใจดีนัก ข้าจะตำหนิเจ้าได้ยังไง? มาเถอะมา ช่วยข้าปลดโซ่พวกนี้ออกหน่อย”
สีหน้าของจางจือดูใจดีและเป็นมิตรเมื่อเขาพูดออกมาเช่นนั้น แต่ว่าแววตานั้นแฝงเจตนาร้ายอยู่
เอร่าไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายใด ๆ เธอพยักหน้าและค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเขา
ซูม
ทันใดนั้นพลังภายในอันแข็งแกร่งก็พวยพุ่งออกจากร่างของจางจือเมื่อเธอเกือบเดินไปอยู่ตรงหน้าเขา พลังภายในนั้นรวมตัวเป็นพลังดูดที่กระชากตัวเอร่าเข้ามา
ทุกอย่างนั้นเกิดขึ้นเร็วมากจนเอร่ารับมือไม่ทัน พลังก็แข็งแกร่งมากจนเธอไม่สามารถที่จะใช้พลังของตนต้านทานไหว
เอร่าตะโกนออกมาขณะที่เธอโดนดึงให้ไปอยู่ข้างจางจือ
เธอรู้สึกได้ถึงมือใหญ่คู่หนึ่งที่บีบรอบคอเธอแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่เธอดิ้นรน จางจือยิ้มขณะที่บีบคอเธอ เขาบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ
เอร่าเริ่มหายใจลำบากและใบหน้างดงามของเธอก็แดงก่ำ
สีหน้าจางจือดูบ้าคลั่งขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าหนู อย่าคิดว่าข้าจะโดนเจ้าหลอกได้นะ เจ้าต้องมากับเด็กอีกคนที่แทงข้าแน่ใช่ไหม? อย่ามาโกหกข้าเพราะว่าเจ้าใช้วิชาบ่มเพาะแบบเดียวกันกับนาง”