เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1589
แสงแผ่ขยายยืดยาวออกไป หลากหลายสีสันสะดุดตา เห็นเป็นคลื่นน้ำไหลวน
ราวกับความฝัน ทันใดนั้นสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าลู่ฝานและคนอื่นคือพื้นที่รกร้าง
บนฟ้าไม่มีดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ พื้นดินไม่มีต้นไม้ใบหญ้า กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา
ผู้อาวุโสชุดดำลอยอยู่กลางอากาศด้านหน้าทุกคน เขาพูดว่า “ขอพูดเงื่อนไขในการประลองให้พวกนายฟังก่อน ที่นี่เต็มไปด้วยอันตราย มีผู้ฝึกฝนชั่วร้าย สัตว์อสูรและกับดักมากมายหลายหลาก รวมถึงความน่ากลัวต่างๆ ที่พวกนายพอจินตนาการได้ สิ่งเดียวที่พวกนายต้องทำคืออดทนอยู่ที่นี่เป็นเวลาสามชั่วโมง”
หั่วหลงจู้ที่อยู่ข้างๆ หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “แค่สามชั่วโมงเอง ง่ายเกินไปหรือเปล่า”
ผู้อาวุโสชุดดำเงยหน้ามองหั่วหลงจู้แล้วพูดว่า “ง่ายเหรอ หวังว่านายจะอยู่ได้สักชั่วโมง! ฉันจะเตือนพวกนายอีกครั้ง ทุกการกระทำของพวกนายจะถูกบันทึกไว้ทั้งหมด อีกทั้งคนทั้งประเทศตันเซิ่งกำลังดูอยู่ด้วย ระวังทุกคำพูดและการกระทำของพวกนายด้วย!”
พูดจบ ตัวของผู้อาวุโสชุดดำค่อยๆ โปร่งแสงจนกระทั่งหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ลู่ฝานหันมองรอบๆ มองพื้นที่รกร้างกว้างสุดลูกหูลูกตา แม้แต่หินสักก้อนก็ยังไม่มี ไม่รู้จริงๆ ว่าที่นี่มีอันตรายอะไร
ผู้ฝึกชี่ทั้งหมดในประเทศตันเซิ่ง เริ่มรวมตัวกันด้านหน้าห้าธาตุสรวงสวรรค์ รับชมและดื่มชาพูดคุยกัน
“วันนี้การประลองของห้าตระกูลใหญ่มีแผนหลอกล่อแล้ว แดนมายาเขตปีศาจคืออะไร ไม่เคยเห็นมาก่อน!”
“ไม่เคยเห็นก็ดีสิ ถ้าเอาแต่ดูวิชาที่ลูกหลานห้าตระกูลใหญ่ใช้เป็นพันครั้งก็หมดสนุกสิ ปีนี้ไม่ได้มีแค่ลู่ฝานเพิ่มมาหนึ่งคน ยังมีการประลองแบบนี้ด้วย น่าสนุกมาก!”
“สหายท่านนี้พูดถูกต้องมาก มาๆ พนันกันหน่อยไหม 1:2 เป็นไง ดูว่าใครจะได้ที่หนึ่งในรอบแรก”
“ฉันลงลู่ฝาน! ฉันเชียร์เขา สร้างสิ่งมหัศจรรย์อีกครั้ง!”
“ฉันลงสุ่ยหมิงคง!”
“ฉันก็ลงสุ่ยหมิงคง ดูให้ดีนะ นี่หินวิญญาณระดับสูงสิบก้อนเลยนะ!”
……
ด้านนอกหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ผู้อาวุโสของห้าตระกูลใหญ่มองหุ่นเชิดเกราะดำเลื่อนโต๊ะเก้าอี้มาให้พวกเขา อีกทั้งยังมีห้าธาตุสรวงสวรรค์ขนาดใหญ่ด้วย
ชาและขนมเตรียมไว้เรียบร้อย ทุกคนนั่งดูคนในห้าธาตุสรวงสวรรค์
“ฉันพอรู้แล้วว่าผู้อาวุโสซินเซิ่งจะทำอะไร เด็กพวกนี้อันตรายแล้ว”
“ใช่ แต่สังคมนี้เต็มไปด้วยอันตราย ตอนนี้เจออันตรายสักหน่อย ต่อไปจะได้ไม่ลำบาก”
“ผู้อาวุโสสี่ของตระกูลสุ่ย คราวนี้ตระกูลสุ่ยได้เปรียบสุดๆ ใครไม่รู้บ้างว่าวิชาสายน้ำสงบจิตของตระกูลสุ่ยไร้เทียมทานเรื่องจิตใจสงบ”
ผู้อาวุโสคนอื่นมองผู้อาวุโสสี่ของตระกูลสุ่ยด้วยรอยยิ้ม
ผู้อาวุโสสี่ของตระกูลสุ่ยส่ายหน้าพูดว่า “พวกนายคิดง่ายเกิน แดนมายาฝีมือผู้อาวุโสซินเซิ่งจะธรรมดาขนาดนั้นเหรอ”
เหมือนผู้อาวุโสทุกคนกำลังคิดอะไรอยู่ พากันพยักหน้าเบาๆ
ในแดนมายาเขตปีศาจ
คนหลายสิบคนยังมองรอบๆ อย่างสับสน ลู่ฝานยื่นมือออกมาเรียกพลังฟ้าดินรอบๆ ลูกไฟในฝ่ามือเปลี่ยนเป็นรูปร่างต่างๆ อย่างรวดเร็ว
ทุกอย่างเหมือนปกติ ลู่ฝานไม่รู้สึกว่าที่นี่มีอะไรผิดปกติ
เรียกไอ้เก้าในใจ จู่ๆ ไอ้เก้าตอบว่า “เจ้านายเรียกฉันเหรอ”
ลู่ฝานพูดในใจว่า “อืม ฉันแค่เรียกดู แกกลับไปเถอะ!”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกร “……”
ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ แดนมายาที่เขารู้จักมีสองประเภท
ประเภทแรกคือรบกวนประสาทสัมผัสของคน เอาวิญญาณและสติของคนเข้าไปสู่ภาพลวงตาในแดนมายา แดนมายาประเภทนี้ทำให้คนไม่รู้ที่มาที่ไป เหมือนตกอยู่ในความฝันโดยไม่รู้ตัว
แต่ลู่ฝานกลับจำทุกอย่างได้เป็นอย่างดี ขนาดเมื่อวานกินอะไรยังจำได้เลย เหมือนไม่ใช่แดนมายาประเภทนี้!
ส่วนอีกประเภทคือสติและร่างกายเข้าไปพร้อมกัน โดนปกคลุมด้วยแดนมายาที่คนอื่นใช้พลังสร้างขึ้นมา
ถ้าพลังด้อยกว่าคนที่สร้างแดนมายาขึ้นมาหรือหาวิธีไม่เจอ จะโดนขังตายในแดนมายาแห่งนี้
อย่างเช่นแดนมายาของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาลที่ลู่ฝานเคยเข้าไป ถ้าครั้งนั้นไอ้เก้าไม่ช่วย ไม่รู้เขาต้องโดนทรมานในนั้นนานแค่ไหน
แต่ครั้งนั้นไอ้เก้าไม่สามารถเข้าไปในแดนมายาได้ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ไม่ใช่แค่ไอ้เก้าที่อยู่ด้วย พลังของเขาไม่เปลี่ยนแปลงเลยด้วยซ้ำ
ลู่ฝานนั่งยองลง ยื่นมือไปกำเศษดินแล้วบีบเบาๆ ปล่อยให้มันปลิวไปตามสายลม
มองเส้นทางที่เศษดินปลิวออกไป รวมถึงการเปลี่ยนแปลงของพลังฟ้าดิน ลู่ฝานจมอยู่ในความคิด
เหมือนกันมาก อย่าบอกนะว่านี่คือโลกจริงๆ