บทที่ 1018 ทำอย่างไรได้อย่างนั้น

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1018 ทำอย่างไรได้อย่างนั้น

ขวัญเมืองได้ยินเสียงนี้แล้ว ทันใดนั้นความหวาดกลัวก็ปีนป่ายขึ้นมาบนศีรษะทันที เสียงร้องไห้ตะโกนกรีดร้องได้หยุดลง!

“นิ……น้องนิษา?”

“ใครเป็นน้องสาวของคุณ? หืม? คุณยังมีหน้ามาเรียกฉันว่าน้องสาว?”

ออกแรงดึงเส้นผมของเธออย่างแรง ส่งเสียงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง หญิงสาวแสนสวยคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาที่ด้านหลังของขวัญเมืองแล้ว

นิษา!

ไม่ผิดหรอก ผู้หญิงคนนี้ที่มาซ้ำเติมขวัญเมือง ที่เธอบอกกับม็อกโกพวกเขาเอง นำตัวเธอไปให้กับแก๊งลักลอบขนของเถื่อน สุดท้ายถูกจับเป็นตัวประกันอีกจนมาถึงที่นี่ก็คือนิษา

เพียงแต่ว่า ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นอย่างตอนที่อยู่เมืองหลวงแล้ว

เธอสวมใส่กระโปรงสายเดี่ยวสีแดงที่โป๊เปลือยอย่างมาก ผมตรงสีดำคลับ ถูกดัดจนเป็นลอนใหญ่แล้ว

เธอแต่งหน้าจัด สีหน้าดูโหดเหี้ยม มองไปแวบหนึ่ง ไม่ได้เหลือเค้าโครงของคุณหนูผู้สูงศักดิ์ที่มาจากตระกูลบัณฑิตที่สะอาดบริสุทธิ์จนน่าดึงดูดในตอนนั้นอีกแล้ว? ตอนนี้เธอ เหมือนกับหญิงโสเภณีพวกนั้นก็ไม่ต่างอะไรเลย

“น้องสาว? ฉันคาดไม่ถึงจริงๆนะ ฉันที่ชั่วร้ายที่สุดของตระกูลโชคศักดา คนที่ทำทุกวิธีไม่เลือกก็คือคุณ หลายปีมานี้ เสแสร้งว่าเป็นกระต่ายน้อยช่างลำบากใจคุณเสียแล้ว”

นิษาดึงเส้นผมของหญิงสาวที่อยู่บนพื้นหิ้วขึ้นมา หิ้วขึ้นมาจนมาอยู่เบื้องหน้าของตัวเองแล้ว

“อ๊าย——”

ทันใดนั้น ขวัญเมืองรู้สึกได้ว่าหนังศีรษะของตัวเองถูกดึงจนเลือดออกแล้ว ร้องโอดครวญออกมาอย่างรุนแรงแล้ว

เธอหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เริ่มดิ้นรนอ้อนวอน:“ไม่ ไม่ใช่เลย นิษา คุณ……คุณฟังฉันอธิบายก่อน เรื่องนี้ไม่ใช่ฉันเป็นคนทำ”

“ไม่ใช่คุณ? งั้นจะเป็นใคร?”

“คือ……คือแสงดาวบอกให้ฉันทำ!!”เธอนึกถึงผู้หญิงคนนี้อย่างกะทันหัน นำเอาแสงดาวผลักออกไป ให้เธอแบกรับแทนเธอ

ปรากฏว่า คำพูดนี้พูดออกมา นิษาที่หิ้วตัวเธอเอาไว้ฟาดลงมาหนึ่งฉาด!

“แกยังคิดว่าฉันยังจะเชื่อคำพูดหลอกลวงเหล่านี้ของแกอีกเหรอ? ตอนนั้นที่แกวางยาที่ซีจาร์ พูดเอาไว้ดิบดีว่าวางแผนเพื่อฉัน ความจริงแล้วเพื่อตัวเองต่างหากล่ะ? หลังจากนั้นแผนการผิดพลาด ฉันแบกหน้ารับความเสี่ยง แกเพื่อจะปกป้องตัวเอง ก็เปิดโปงฉันออกมา จุดประสงค์ก็เพื่อจะทำลายชื่อเสียงของฉัน นำเอาความซวยทั้งหมดผลักมาให้ฉันนิษาคนนี้ใช่ไหม?”

นิษาเหมือนกับปีศาจร้ายยังไงอย่างนั้น อยู่ที่หน้าประตูโรงพยาบาลพุ่งเข้ามาต่อว่าผู้หญิงคนนี้อย่างไม่เหลือชิ้นดี

เกลียดจนอยากจะสับร่างของเธอเป็นหมื่นชิ้น!

ยิ่งไปกว่านั้นอยากจะบดเนื้อของเธอจนละเอียด หลังจากนั้นทั้งสองค่อยกลับไปที่ซีจาร์ก่อนคืนวันนั้น

คืนวันนั้น ความจริงแล้วเดิมทีเธอไม่ได้คิดเรื่องที่จะวางยาม็อกโก เป็นขวัญเมืองคนนี้ที่มาหาเธอ พูดว่าม็อกโกพัวพันอยู่กับผู้หญิงตระกูลหิรัญชาคนนั้น ใช้โอกาสนี้ที่คนในครอบครัวของเขาทั้งสองเสียชีวิตลง ในขณะที่อารมณ์ความรู้สึกยังไม่ค่อยมั่นคง ทั้งสองก็ชิงสุกก่อนห่าม

แบบนี้ นายหญิงของเรด พาวิเลี่ยน ก็แน่นอนว่าต้องเป็นนิษาแล้ว

แน่นอนว่านิษาอยากจะเป็นนายหญิงของเรด พาวิเลี่ยน

นั่นเป็นถึงตระกูลเทวเทพ

จากนั้นจึงรับปากแล้ว ใครจะไปรู้ ในคืนวันนั้น เธอไปที่ซีจาร์แล้ว แต่สุดท้ายแล้วคนที่เสียตัว กลับกลายเป็นแสงดาวผู้หญิงคนนั้น

เธอโมโหอย่างมาก

ในขณะเดียวกัน ก็กระวนกระวายอย่างมาก เพราะว่าตอนนั้นแสงดาวก็มองเห็นเธอแล้ว

ดังนั้น ก่อนที่แสนรักจะลงมาตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ภายใต้ความหวาดหวั่น จึงรีบไปตามหาผู้หญิงคนนี้ทันที

ปรากฏว่า สิ่งที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงคือ หลังจากเกิดเรื่องขึ้นที่ซีจาร์ผู้หญิงคนนี้ก็หายไปอย่างไร้เงา กลับได้รับโทรศัพท์จากเธอ นัดเธอออกมาเจอที่บาร์แห่งหนึ่งในเมืองหลวง

หลังจากนั้น ในบาร์แห่งนั้น เธอถูกคนวางยาเข้าแล้ว

ในตอนที่ตื่นขึ้นมา ก็เปลือยเปล่าอยู่ยนเตียงแล้ว

“ขวัญเมือง แกรู้ไหมว่าฉันโกรธเกลียดขนาดไหน? ฉันเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ของตระกูลโชคศักดา แต่ว่าแก กลับทำให้ฉันกลายเป็นหมอนตัวหนึ่งในท่อน้ำเสีย ทำลายชีวิตทั้งหมดของฉันลง และแกก็ได้ทำลายตระกูลโชคศักดาแล้ว!”

นิษาโกรธเกลียดจนเส้นเอ็นบริเวณลำคอปูดนูนขึ้นมา ในแววตา จ้องมองผู้หญิงคนนี้อย่างแดงฉาน

ขวัญเมืองไม่เหลือแม้สีเลือดอีกแล้ว

ทั้งร่างของเธอสั่นเทา ยังอยากจะอธิบาย แต่ว่าตอนนี้ ด้านหลังของนิษา ผู้ชายคนหนึ่งที่สวมสร้อยทองขนาดใหญ่และสวมแว่นกันแดดอยู่บนใบหน้า บนร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักที่น่ากลัวได้เดินเข้ามาแล้ว

“นิษา คุณกำลังทำอะไร?”

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่หาเมนูเรียกน้ำย่อยให้พวกคุณคืนนี้ จะเอาไหม?”

นิษาจ้องมองไปที่หญิงสาวที่อยู่ในมือ ทันใดก็เผยรอยยิ้มออกมาแล้วพูดออกมาหนึ่งประโยค

ขวัญเมืองได้ยินแล้ว นิ่งอึ้งไปทันที เมื่อได้สติขึ้นมา ทันใดก็ดิ้นรนขึ้นมาแล้ว “ไม่……ไม่เอา ษา ฉันขอร้องล่ะอย่าทำแบบนี้ คุณปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้องล่ะคุณปล่อยฉันไปเถอะ”

“ปล่อยแกไป? ในตอนนั้นใครปล่อยฉันไปล่ะ? แกเคยคิดที่จะปล่อยฉันไปหรือเปล่า?!!”

นิษาต่อว่าขึ้นมาอีกครั้ง

เธอหิ้วตัวเธอ แต่ว่าเพียงแป๊บเดียว ก็นำตัวของหญิงสาวโยนให้กับผู้ชายที่สวมแว่นตาดำที่อยู่ด้านหลังแล้ว

ทันใดนั้น หลังจากนั้นก็ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องของหญิงสาว ชายสวมแว่นตาดำนำตัวขวัญเมืองแบกขึ้นบนบ่า เหมือนกับจับเหยื่ออันโอชะได้ ยิ้มกว้างเดินออกไปแล้ว

ทว่าคนรอบด้านที่มองอยู่ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงออกมา

ที่นี่ ไม่ได้มีหลักนิติธรรมที่เข้มงวดอย่างกับภายในประเทศ

นิษาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เธอมองเห็นประตูบานนั้นที่ปิดลง หัวเราะออกมาจนน้ำตาแทบจะไหลออกมาแล้ว

ขวัญเมือง ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น คุณคิดว่าจะหนีผลกรรมอันนี้ไปได้เหรอ?