ตอนที่ 2,383 : ไม่สนคำขู่!
“คุกเข่าโขกหัวให้ข้าหรือตาย!”
คำพูดของต้วนหลิงเทียนดังออกมาจากกระบี่สีขาวราวน้ำนม 3 ฉื่อที่แผ่จิตสังหารเล็งจี้ไปยังหว่างคิ้วหัวมังกรเทพยดาสีทอง 7 กรงเล็บตัวเขื่อง! ทั่วกระบี่ยังเปล่งกลิ่นอายพลังคมกล้าหาใดเปรียบออกมาไม่หยุด ให้ความรู้สึกทรงพลังทั้งน่ากลัวนัก!!
กระทั่งคนอย่างตี้เฉินเองพอได้ยินคำขู่นี้ของต้วนหลิงเทียนมันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวจับใจ!
เพราะตอนนี้น่ากลัวว่าในบรรดาทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์คงมีเพียงมันเท่านั้นที่รู้ซึ้งถึงพลังของกระบี่สีขาว 3 ฉื่อเล่มนี้ดี! กระบี่นั่นสามารถทะลวงผ่าร่างมันได้ง่ายดายราวมีดร้อนผ่าเนย!!
พลังที่อัดแน่นไปทั่วตัวกระบี่นั่น มันเป็นพลังของเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์!!
“ต้วนหลิงเทียน ให้เรื่องมันแล้วกันไปเถอะ…เจ้าไม่ต้องคุกเข่าโขกศีรษะให้ข้าแล้วก็ได้”
เผชิญหน้ากับกระบี่ 3 ฉื่ออันทรงพลัง สุดท้ายตี้เฉินก็ได้แต่ลดศีรษะที่หยิ่งผยองถือดีของมันลง
“ฮ่าๆๆๆ!!!”
อย่างไรก็ตามเมื่อเสียงของตี้เฉินดังจบคำ เสียงหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังของต้วนหลิงเทียนพลันระเบิดดังออกมาจากกระบี่สีขาวราวน้ำนม 3 ฉื่อ ที่เพ่งเล็งหว่างคิ้วเศียรมังกรของตี้เฉินทันที ราวกับได้ยินเรื่องราวที่ตลกขบขันที่สุดในโลกหล้า!
ซู่ม!
แทบจะพร้อมกันกับที่เสียงหัวเราะของต้วนหลิงเทียนหยุดลง กระบี่สีขาวราวน้ำนม 3 ฉื่อเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง มันพุ่งทะลวงแหวกฟ้าออกไปด้วยประกายเยียบเย็น!!
ทว่าการพุ่งทะลวงแหวกฟ้าไปครานี้ของกระบี่สีขาว 3 ฉื่อ หาได้รวดเร็วฉับไวจนเกินไปไม่ กระทั่งในบรรดาระดับสูงที่พลังฝึกปรืออ่อนด้อยที่สุดของลัทธิบูชาไฟก็แลเห็นได้อย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตามไม่อาจมีผู้ใดสัมผัสได้ถึงพลังสะกดมหาศาลที่แผ่ออกมาจากกระบี่ดังกล่าวเลย!
“กรรรรร!!!”
เสียงคำรามของมังกรเทพยดาสีทอง 7 กรงเล็บตัวเขื่องดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นลำตัวของมันที่ถูกสับหั่น!
เรียกว่าส่วนที่ถูกหั่นสับออกกไปครานี้มันยาวนับร้อยๆหมี่! ถึงแม้จะไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิตตี้เฉิน แต่ก็ทำให้ตี้เฉินเจ็บปวดใจแทบขาด!
ถึงร่างกายของเหล่าเซียนอมตะเสเพล ในระดับหนึ่งถือว่าเป็นร่างพลังงาน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด!
วิ๊ง! วิ๊ง! วิ๊ง!
……
ภายใต้สายตาของทุกคน ร่างมังกรเทพยดาสีทอง 7 กรงเล็บพลันเปล่งแสงสว่างขึ้นมา ยังเจิดจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ!
หลังจากนั้นภายใต้แสงดังกล่าวร่างที่ถูกสับสะบั้นของมันก็เริ่มฟื้นคืนสภาพ ไม่ว่าจะลำตัวหรือกรงเล็บทั้งหมดเริ่มฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิม!
อย่างไรก็ตามเมื่อร่างฟื้นฟูสมบูรณ์ดีแล้ว ทุกคนสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน ว่ากลิ่นอายพลังทั่วร่างของตี้เฉินนั้นอ่อนโทรมลงไปอย่างมาก!
เห็นได้ชัดว่าหากเซียนอมตะเสเพลคิดฟื้นฟูร่างกาย ก็ต้องใช้พลังไม่น้อย!
วู้มมม!!
และหลังจากที่ร่างมังกรเทพยดาสีทองฟื้นฟูดังเดิมแล้ว ทั่วร่างของมันพลันปรากฏแสงสีทองสาดส่องออกมาปานดวงตะวันอีกครั้ง แสงยังสว่างเจิดจ้าเสียจนทำให้ผู้คนต้องหลับตาลงเพื่อหลบแสง
และเมื่อพบว่าแสงทองสว่างจ้าเริ่มซาลงแล้วทุกคนก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา จึงพบว่าร่างมังกรเทพยดาสีทอง 7 กรงเล็บตัวเขื่อง บัดนี้ก็ได้อันตรธานหายไปแล้ว ถูกแทนที่ด้วยร่างมนุษย์ของตี้เฉิน!
ตี้เฉินได้กลับมาใช้ร่างจำแลงมนุษย์!
วู้ม!
อย่างไรก็ตามแม้ตี้เฉินจะกลับมาอยู่ในร่างมนุษย์แล้ว แต่กลิ่นอายสังหารขุมหนึ่งจากกระบี่ขาวยาว 3 ฉื่อยังเล็งจี้ไปยังหว่างคิ้วมันไม่หยุด ราวกับหากไม่ได้ปลิดชีวิตมันกลิ่นอายเพ่งเล็งนี้ไม่มีวันดับลง!
“ต้วนหลิงเทียน!!”
สีหน้าท่าทีของตี้เฉินยามนี้มืดมนเหลือเกิน ลำคอมันสะท้านไปเล็กน้อยก่อนที่จะคำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด “เจ้าอย่าได้รังแกกันให้มันมากเกินไป!!”
“รังแกเจ้ามากเกินไป?”
ตำพูดของต้วนหลิงเทียนเริ่มดังออกจากกระบี่ขาว 3 ฉื่ออีกครั้ง น้ำเสียงยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน “ประโยคนี้ไม่ใช่ควรเป็นข้าที่บอกเจ้ารึไง?”
“ข้าคร้านจะกล่าวเรื่องเหลวไหลอะไรกับเจ้าแล้ว…ภายใน 10 ลมหายใจหากเจ้าไม่คุกเข่าโขกหัวขอขมาข้า 3 ครั้ง เจ้าก็ตายมันซะที่นี่!”
หลังกล่าวเย้ยหยันจบ เสียงกล่าวประโยคท้ายของต้วนหลิงเทียนยังเย็นชานัก!
“ต้วนหลิงเทียน! บิดาข้าคืออาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกร เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!”
ได้ยินคำพูดของต้วนหลิงเทียนลูกตาตี้เฉินก็หดเล็กลงทันที ยังกล่าวยกอ้างบิดาออกมา ด้วยเจตนาใช้พลังของบิดาข่มขู่สะกดต้วนหลิงเทียน!
ในความคิดของมัน…
บิดาของมันนั้นเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ ถึงแม้ต้วนหลิงเทียนจะมีพลังทัดเทียมเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ แต่ก็ยังไม่ใช่คู่มือบิดามัน เช่นนั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะไม่กลัวบิดาของมัน!!
“เหลืออีก 8 ลมหายใจ”
ในขณะที่ตี้เฉินคิดว่าต้วนหลิงเทียนจะเลิกรากลับไปเพราะหวาดกลัวบิดา เสียงต้วนหลิงเทียนพลันดังเข้าหูมันอีกครั้ง แถมถ้อยคำดังกล่าว ยังทำให้มันอื้ออึงไปอยู่นานกว่าจะดึงสติกลับมาได้
ต้วนหลิงเทียนผู้นี้ แม้จะรู้ว่าบิดาของมันเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ แต่ยังไม่สนใจ?
ต้วนหลิงเทียนผู้นี้มันไม่กลัวบิดาของมันมาตามล้างแค้นในภายหลังหรือไง?!
ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด!
…
ขณะเดียวกันด้านเหล่าระดับสูงของลัทธิบูชาไฟหลังดึงสติกลับเข้าร่างได้สำเร็จ ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าด้วยความหนาวเหน็บ!
เรียกว่าทันทีที่ตี้เฉินกล่าวออกมาว่าบิดาของมันคืออาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรที่มีพลังขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ ระดับสูงของลัทธิบูชาไฟทั้งหลายก็หวาดกลัวนัก!
ทว่าพอเห็นต้วนหลิงเทียนไม่สนใจคำขู่ของตี้เฉิน พวกมันก็อดอึ้งไปไม่ได้!
“ตี้เฉินผู้นี้กลับมีบิดาเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!”
“ว่าแต่ต้วนหลิงเทียนมิกลัวเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์เลยหรือไร?”
“อย่าบอกข้านะ…ว่านี่ยังมิใช่ทั้งหมดของต้วนหลิงเทียน! ยังไม่ใช่การลงมือเต็มพลัง!?”
“ไม่จริงน่า…!”
……
ในขณะที่เหล่าระดับสูงของลัทธิบูชาไฟได้แต่หันมากระซิบถามกันด้วยความตกตะลึง เสียงของต้วนหลิงเทียนก็ดังขึ้นอีกครั้ง “เหลืออีก 5 ลมหายใจ…”
เหลืออีก 5 ลมหายใจ!
วาจานี้ย่อมทำให้ตี้เฉินแตกตื่นยิ่งกว่าใคร มันได้แต่มองไปยังต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาเหลือเชื่อทำราวกับเห็นผีกลางวันแสกๆ “ต้วนหลิงเทียน เจ้าไม่กลัวพ่อข้าตามมาล้างแค้นเจ้ารึไง!?”
“เหลืออีก 4 ลมหายใจ…”
เสียงต้วนหลิงเทียนดังขึ้นอีกครั้ง และยังเป็นการตอบคำถามของตี้เฉินไปโดยปริยาย…
“เจ้า…เจ้า…!”
มาตอนนี้ตี้เฉินอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลขึ้นมา ว่าเพราะอะไรกันแน่ไฉนต้วนหลิงเทียนถึงไม่หวาดกลัวการล้างแค้นของบิดามันเลย และยิ่งคิดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่มันก็ยิ่งกลัวมากเท่านั้น ‘ระ…หรือว่าเมื่อครู่ยังมิใช่พลังทั้งหมดของมัน?’
‘พลังทั้งหมดของมันเทียบได้กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์เลยงั้นเหรอ!?’
‘ดูเหมือนว่าจะมีแค่เหตุผลนี้เหตุผลเดียวเท่านั้น ที่ทำให้มันไม่กลัวท่านพ่อ!’
คิดถึงเรื่องนี้ ลูกตาตี้เฉินก็อดไม่ได้ที่จะหดหยีลงด้วยความผวา…
‘แต่ว่าก็เป็นไปได้ที่ตอนนี้มันกำลังแสร้งวางมาดลึกลับไม่กลัวตาย…’
ตี้เฉินเริ่มนึกถึงความเป็นไปได้อื่น
“เหลืออีก 2 ลมหายใจ…”
เสียงต้วนหลิงเทียนที่ยังคงดังขึ้นอีกครั้ง ได้ดึงสติที่เหม่อลอยของตี้เฉินให้กลับเข้าร่างทันที ขณะเดียวกันในใจของมันก็มี 2 ความคิดตีกันอย่างหนัก
หนึ่งยอมคุกเข่าโขกหัวตรงนี้อย่างไม่เหลือแล้วศักดิ์ศรีเพื่อเอาชีวิตรอด…
อีกหนึ่งคือ ตาย!
มันไม่อยากเสียศักดิ์ศรี แต่มันก็ไม่อยากตาย
“เหลืออีกลมหายใจเดียว”
เสียงต้วนหลิงเทียนยังคงดังขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้น้ำเสียงยังเย็นชายิ่งกว่าก่อนหน้า!
นอกจากนั้นขณะเดียวกันกับที่เสียงเย็นชาดังขึ้น กลิ่นอายพลังที่แผ่ออกมาจากกระบี่ 3 ฉื่อทั้งสำนึกเทวะเพ่งเล็งไปยังหว่างคิ้วของตี้เฉินก็รุนแรงมากยิ่งขึ้น ยังเปล่งจิตสังหารอำมหิตปานกำลังจะกลืนกินเลือดเนื้อผู้คน!!
วูบ!
ด้วยความหวาดกลัวที่กัดกินหัวใจ ในที่สุดตี้เฉินก็ทนไม่ไหวสืบไป ได้แต่คุกเข่าลงไปด้วยใบหน้าอับอาย!
ตอนนี้สีหน้าของมันยังแดงก่ำเผยให้รู้ว่าโทสะของมันล้นปรี่เจียนระเบิดเต็มที อนิจจาโทสะนี้กลับไร้ที่ระบายออก…
“คุกเข่า…คุกกเข่าลงแล้วจริงๆ!!”
เมื่อเห็นตี้เฉินนคุกกเข่าลง ระดับสูงทั้งหมดของลัทธิบูชาไฟเรียกว่าตกอยู่ในความโกลาหลยกใหญ่ทันที!
กระทั่งจ้าวลัทธิบูชาไฟอย่างก่านหรูเยี่ยน ยังทำตาโตด้วยความตกตะลึง!
ชายหนุ่มหล่อเหลาพลังบรรลุเซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์ อันมีภูมิหลังยิ่งใหญ่ในเผ่ามังกร กำลังคุกเข่าลงตรงหน้าต้วนหลิงเทียนจริงๆ!!
‘แต่บิดาตี้เฉินผู้นี้จะอย่างไรก็เป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์…แล้วมันทำแบบนี้จะดีหรือ?’
ในขณะที่กำลังตกใจ ส่วนหนึ่งในใจก่านหรูเยี่ยนก็อดเป็นกังวลแทนต้วนหลิงเทียนไม่ได้
“ฮู่ว…”
เฉินอี้หรูที่ลอยร่างมองชมเรื่องราวไกลตาพอเห็นฉากดังกล่าวก็อดไม่ได้ที่จะระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ‘โชคดีที่นายท่านไม่ได้ฆ่ามัน…หากฆ่ามันไปจริงๆบิดามันไม่มีวันเลิกราแน่!’
‘อย่างไรก็ตามถึงจะไม่ฆ่า แต่ทำให้มันเสียศักดิ์ศรีขนาดนี้ บิดามันยังจะอยู่เฉยอีกหรือ…’
คิดถึงเรื่องนี้ตี้เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล
ซู่ม!
ประหนึ่งมีสายลมพัดกรรโชกผ่านมา เป็นกระบี่ขาว 3 ฉื่อที่แผ่สำนึกเทวะเพ่งเล็งไปยังหว่างคิ้วของตี้เฉินพลันพร่าเลือนไหววูบ
จากนั้นก็ปรากฏร่างในชุดสีม่วงขึ้นมาแทนที่ เป็นต้วนหลิงเทียนที่คืนร่างเดิม!
“โขกหัวลงไป!”
ต้วนหลิงเทียนที่ลอยร่างกลางหาวมองตี้เฉินด้วยสายตาไม่ยินดียินร้ายๆ น้ำเสียงที่กล่าวยังเฉยเมยไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกใดๆ
“ต้วนหลิงเทียนเจ้า…เจ้ากล้า!!”
แทบจะทันทีที่เสียงต้วนหลิงเทียนดังจบคำ ชายวัยกลางคนเผ่ามังกรขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์ที่ติดตามตี้เฉินมาก็อดไม่ได้ที่จะร้องตะโกนออกมาอย่างดุร้าย ทำราวกับจะหยุดต้วนหลิงเทียนไม่ให้กำแหงอีกต่อไป!
ในขณะที่หน้าเฉินอี้หรูจมลงและเตรียมจะลงมือ
ฟั่ฟฟฟ!
ปรากฏเสียงหอนของกระบี่กรีดฟ้าดังขึ้นฉับไว ก่อนที่เฉินอี้หรูจะทันได้ลงมือใดๆ
เป็นต้วนหลิงเทียนที่สะบัดมือออกไปตามอำเภอใจ หากทว่าปรากฏกระบี่พลังมีสภาพสีขาวพุ่งออกไปปานลำแสง พริบตามันก็พุ่งวนเวียนรอบกายเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์ หั่นมือเท้าแขนขาของมันจนขาดด้วน! จนคนคล้ายตอไม้พิกล!!
“อ๊าคคคค!!”
เซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์ของเผ่ามังกรได้แต่ร่ำร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นมันก็ใช้พลังส่วนใหญ่ที่มีเร่งงอกมือเท้าทั้งแขนขาออกมาทันที ใบหน้ายังซีดลงอย่างหนัก!
และพอมองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง สายตามันก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกแม้ครึ่งคำ!
“ต้วนหลิงเทียนเจ้าแน่ใจหรือว่าจะให้ข้าโขกหัวให้เจ้า…”
ตี้เฉินที่คุกเข่าลงกลางอากาศเบื้องหน้าต้วนหลิงเทียนกล่าวถามออกมาด้วยน้ำเสียงเล็ดรอดไรฟัน…
“ทำไม? เจ้าอยากให้ข้าพูดซ้ำหรือ?”
ต้วนหลิงเทียนแสยะยิ้มกล่าวเยาะ “อย่าได้ลืมไปเสียเล่า ว่าเรื่องคุกเข่าโขกหัวขอขมาเป็นเจ้าเสนอขึ้นมาเอง!”
“ดะ..ได้…ได้!!”
ตี้เฉินแทบจะกล่าววาจาออกมาไม่เป็นคำ หลังกล่าวจบร่างมันก็สั่นสะท้านไปอย่างแรง ก่อนที่จะเริ่มโขกหัวลงกลางอากาศให้ต้วนหลิงเทียน
ในระหว่างที่มันโขกหัวนั้นมือมันกำแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อหลั่งโลหิต ยังขบฟันอย่างแรงจนโลหิตไหลย้อยออกมุมปาก ร่างสั่นระริกไปไม่หยุด!
ฟุ่บ!
หลังโขกหัวครบ 3 ครั้งแล้ว ร่างตี้เฉินก็ลุกพรวดขึ้นยืน ก่อนที่จะพุ่งร่างออกจากลัทธิบูชาไฟทันที! ไม่สบตาหรือกล่าวคำใดกับใครแม้ครึ่งคำ!
มันไม่อยากรั้งอยู่ในสถานที่แห่งนี้ต่อแม้วินาทีเดียว สถานที่ๆทำให้ศักดิ์ศรีของมันพังทลายหมดสิ้น!
“ต้วนหลิงเทียน…หากจ้าไม่ตายข้าไม่ขออยู่เป็นผู้คน! หากเจ้าไม่ตายข้าไม่ขออยู่เป็นผู้คน!!”
หลังออกห่างจากลัทธิบูชาไฟแล้ว โทสะของตี้เฉินก็ถูกระบายออกมาหมดสิ้น มันคำรามออกมาเสียงดังสนั่นประหนึ่งสัตว์ร้ายมหึมา สุรเสียงเปี่ยมล้นไปด้วยพลังมหาศาลกวาดทำลายออกไปอย่างเกรี้ยวกราด สะท้านขุนเขาสะเทือนปฐพีนัก!!