ตอนที่ 1619

Alchemy Emperor of the Divine Dao

‘พรึบ’ คลื่นดาบที่ทะยานออกไปส่งผลให้ห้วงอวกาศเต็มไปด้วยแสงสว่างเจิดจ้า

ฉัวะ!

คลื่นดาบผ่าร่างของฉงปาตู้ออกเป็นส่องส่วนพร้อมกับโลหิตที่สาดกระจายไปทั่วบริเวณ

“ไม่!” ฉงปาตู้โอดครวญเสียงสั่น ใครบ้างจะไม่หวาดกลัวความตาย? สุดยอดอัจฉริยะเช่นเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งความตายจะเกิดขึ้นกับตัวเอง

มือซ้ายและขวาของเขาพยุงร่างส่วนล่างเอาไว้และพยายามต่อทั้งสองส่วนติดเข้าหากัน

เพียงแต่ว่าเมื่อถูกดาบอสูรนิรันดร์โจมตีผ่าร่างโดยตรงแล้วก็อย่าหวังว่าจะรอด!

‘ตูม’ ร่างของฉงปาตู้ระเบิดกระจุยเป็นฝนโลหิต วิญญาณของเขาถูกอำนาจของดาบอสูรนิรันดร์บดขยี้สิ้นซาก

“ฮึ่ม!” เสียงคำรามของใครบางคนดังสนั่นราวกับฟ้าผ่า พริบตานั้นร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวกลางอวกาศ เขาคือชายร่างสูงผมขาวโพลนที่แก่ชราเป็นอย่างมาก ออร่าที่เขาปลดปล่อยออกมาทรงพลังและรุนจนทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกหวาดกลัวไม่กล้ามองไปที่เขา

เขาคือประมุขตระกูลหลง… เซียนระดับกลาง

“เจ้าหนู ช่างรนหาที่ตาย!” ประมุกตระกูลหลงปล่อยหมัดทันใด

หืม?

หลิงฮันมีท่าทางประหลาดใจ ถึงแม้หมัดของอีกฝ่าจะดูทรงพลังมากแต่อำนาจที่พุ่งเข้ามาใส่เขากลับถูกจำกัดเอาไว้ในระดับหนึ่ง หากถูกจู่โจมด้วยหมัดนี้ร่างของเขาอาจจะถูกซัดลอยกระเด็นแต่ก็ไม่ถึงขั้นบาดเจ็บหนัก

อีกฝ่ายกำลังเสแสร้งทำเป็นลงมือ!

น่าสนใจ!

ดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่ตัวของหลงอวี่ซานที่ไม่ต้องการแต่งงาน ความจริงแม้แต่ประมุขตระกูลหลงเองก็ไม่ปรารถนาเช่นนั้นเหมือนกัน เพียงแต่ว่าAnchorดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆาเป็นขุมอำนาจที่ทรงพลังเกินกว่าที่พวกเขาจะปฏิเสธได้ แต่ตอนนี้หลิงฮันได้สังหารฉงปาตู้ไปแล้ว เมื่อไม่มีเจ้าบ่าว งานแต่งจะถูกจัดได้อย่างไร?

เพียงแต่จะให้ประมุขตระกูลหลงตบไหล่หลิงฮันแล้วบอกว่าทำได้ดีมากพร้อมกับปล่อยไปได้อย่างไร?

ด้วยเหตุนั้นเขาจึงจำเป็นต้องแสดงละครต่อหน้าคนอื่น อันดับแรกเขาจะซัดหลิงฮันให้ลอยกระเด็นไปก่อนแล้วค่อยไล่ตามไป

หลิงฮันสามารถสังหารฉงปาตู้ได้แสดงว่าเขามีพลังต่อสู้เทียบเท่าเซียนระดับต้น ซึ่งการที่เซียนระดับกลางจะไล่ตามเซียนระดับต้นไม่ทันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก บางครั้งแม้แต่ราชาเซียนก็ไม่อาจไล่ตามเซียนระดับต้นได้ทันเช่นกัน

เมื่อถูกหมัดของประมุขหลงโจมตีหลิงฮันก็แสร้งทำเป็นกระอักโลหิตออกมา ร่างของเขาลอยกระเด็นไปไกลหลายพันไมล์ในพริบตาจนเห็นเป็นเพียงจุดเล็กๆ

“อย่าคิดว่าจะหนีพ้น!” ประมุขตระกูลหลงเค้นเสียงพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นแห่งเต๋าสีทองไล่ตาม เขาแอบชื่นชมหลิงฮันในใจ อีกฝ่ายเป็นเด็กหนุ่มที่ฉลาดไม่น้อยที่สามารถมองแผนออกเขาออกได้ในทันทีและให้ความร่วมมือ

หากหลิงฮันไม่ร่วมมือ คนอื่นอาจจะสงสัยได้ว่าหมัดของเขาทำให้หลิงฮันบาดเจ็บได้จริงรึเปล่า

ประมุขตระกูลหลงไล่ตามไปแต่กลับพบว่าตนเองหาหลิงฮันไม่พบ

อะไรกัน?

คราวนี้เขาตกตะลึงอย่างแท้จริง หลิงฮันเคลื่อนที่ได้ด้วยความเร็วที่แม้แต่เขาก็ไม่สามารถไล่ตามทัน?

ประมุขตระกูลหลงหยุดยืนกลางห้วงอวกาศและทำเป็นใช้สัมผัสสวรรค์ตรวจสอบ เขาตั้งใจจะใช้ความทรงจำส่วนนี้ในเป็นหลักฐานในการต่อรองกับดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆาในอนาคต

ยอดเยี่ยม หากหลิงฮันมีวิธีหลบหนีที่รวดเร็วขนาดนี้ก็ช่วยเขาได้มาก

หลังจากตรวจสอบเสร็จเสร็จสิ้นเขาก็เคลื่อนที่กลับดาวหลัวไห่ การตายของเซียนที่มีผู้หนุนหลังคือราชาเซียนนั้นเป็นปัญหาใหญ่ที่ต้องจัดการให้รอบคอบ

……

หลิงฮันออกมาจากหอคอยทมิฬและใช้อุปกรณ์บินแหวกเมฆาเคลื่อนที่จากไปอย่างสบายใจ

จุดหมายในครั้งนี้ของเขาไม่ใช่ดาวมู่ถูแต่เป็นดาวเหอหนิง

เมื่อเตรียมวัตถุทั้งสี่ครบแล้ว แน่นอนว่าเขาต้องกลับไปหาจักรพรรดิเพลิงอัสนี

การเดินทางครั้งนี้ใช้เวลานานถึงสองปีครึ่ง เพียงแต่หลิงฮันก็ไม่ได้ทิ้งเวลาไปโดยเสียเปล่า เขากินเม็ดยาและบ่มเพาะพลังใต้ต้นสังสารวัฏอย่างต่อเนื่อง

เมื่อถึงดาวเหอหนิง จักรพรรดินีก็ตื่นจากการบ่มเพาะพลังอันยาวนาน

นางทำสำเร็จ!

ดวงดาวสิบล้านดวง ขีดจำกัดที่แท้จริงของระดับวารีนิรันดร์

หลิงฮันรู้สึกดีใจแทนจักรพรรดินี ในโลกบรรพกาลไม่เคยมีใครบรรลุขีดจำกัดดวงดาวสิบล้านดวงของระดับวารีนิรันดร์สมบูรณ์มาก่อน ซึ่งหมายความว่าอนาคตของจักรพรรดินีย่อมส่องสว่างยิ่งกว่าใคร

“คงอีกไม่นานที่ข้าจะทะลวงผ่านเป็นเซียน” จักรพรรดินีกระซิบข้างหูหลิงฮัน

หลิงฮันสูดหายใจลึกและกอดเอวจักรพรรดินีแน่น “เจ้ากำลังยั่วยุข้า?”

“ไม่ผิด!” จักรพรรดินีพยักหน้าและยิ้มอย่างมีเสน่ห์

ทั้งสองออกจากหอคอยทมิฬโดยปล่อยให้สตรีนกอมตะฝึกฝนต่อไป วาสนาจากนกอมตะสวรรค์สามตัวช่างน่าอัศจรรย์ พลังบ่มเพาะในตอนนี้ของนางอยู่ห่างหากระดับเซียนอีกแค่ก้าวเดียว

พวกเขามาถึงจักรวรรดิต้าหลิงฮันในอีกหนึ่งวันต่อมา

“องจักรพรรดิ!”

“องจักรพรรดิ!”

“องจักรพรรดิ!”

คนของจักรวรรดิกล่าวต้อนรับเขาทีละคน พี่ชายทั้งสองของเขาอย่างเฟิงโปหยุนและมู่หลงชิงก็ปรากฏตัวเช่นกัน อสูรศิลาวิ่งวนไปมารอบรอบกายเขาราวกับกำลังเลียนแบบสุนัข

หลิงฮันหัวเราะและกอดไหล่พี่ชายทั้งสองกลับเข้าปราสาท

เขาใช้เวลาเล็กน้อยสำหรับพูดคุยระลึกความหลังกับพี่ชายทั้งสองกับยกระดับให้อสูรศิลาก่อนจะมุ่งหน้าไปยังภูเขาที่จักรพรรดิเพลิงซ่อนตัวอยู่ เขาไม่รู้ว่าที่จักรพรรดเพลิงอัสนีอยู่ที่นั่นเป็นเพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถูกกักเขาเอาไว้

ในทวีปฮงเทียนมีความลับมากมายถูกซ่อนเอาไว้ ยกตัวอย่างเช่นหอคอยทมิฬ

หลิงฮันและจักรพรรดินีมายังส่วนลึกที่สุดของภูเขา ถ้ำอันมืดมิดไร้ที่สิ้นสุดปรากฏต่อหน้าพวกเขา แม้จะเป็นระดับพลังของทั้งสองคนในตอนนี้ก็ยังไม่สามารถมองทะลุผ่านความมืดมิดของถ้ำไปได้

“เข้าจะผูกเชือกเอาไว้กับเอว หากข้ายังไม่ออกมาหลังจากผ่านไปหนึ่งวัน ให้เจ้าดึงเชือกลากร่างของข้ากลับออกมา” หลิงฮันกล่าวกับจักรพรรดินี

จักรพรรดินีพยักหน้า

ครั้งนี้เขาเตรียมเอาไว้พร้อม เชือกที่ผูกเอาไว้ที่เอวถูกสานขึ้นจากใยของแมงมุมเมฆาครามที่เหนียวทนทานยากจะทำให้ขาด

หลิงฮันก้าวเท้าเดินเข้าสู่ความมืดมิด