เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1679
ประตูเปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ สัตว์อสูรมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่นานทั้งสวรรค์ชั้นแปดเต็มไปด้วยเสียงคำรามของสัตว์อสูร
สำหรับสัตว์อสูรพวกนี้ พวกของจำพวกม่านเทพ เป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
สัตว์อสูรเป็นลูกรักของฟ้าดินอยู่แล้ว ทุกอย่างของพวกมันมาจากฟ้าดิน
สัตว์อสูรโดยส่วนใหญ่จิตใจบริสุทธิ์ ไม่ได้มีความโหยหาและเพ้อเจ้อมากเหมือนมนุษย์ ด้วยเหตุนี้สวรรค์ชั้นแปดในสายตาพวกมัน จึงเป็นสถานที่ที่วิถีแห่งฟ้าดินรวมตัวกัน
ไม่มีอะไรขวางกั้น ไม่มีอะไรบดบัง สัตว์อสูรสูงหลายร้อยเมตร พละกำลังเหนือกว่านักบู๊แดนปราณฟ้า เห็นของศักดิ์สิทธิ์สามอย่างที่อยู่ไกลๆ ทันที
โดยเฉพาะผลวิถียาอายุวัฒนะ!
ตอนพวกมันอยู่ที่สวรรค์ชั้นเจ็ด ก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของผลวิถียาอายุวัฒนะ ดังนั้นพวกมันจึงรวมตัวกันที่เสาแสง เผื่อวันหนึ่งอาจพุ่งเข้ามาหาผลวิถียาอายุวัฒนะที่สวรรค์ชั้นแปดได้
แม้แต่ลู่ฝานยังประเมินคุณค่าของผลวิถียาอายุวัฒนะต่ำเกินไปที่มีต่อสัตว์อสูรพวกนี้
มนุษย์ทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อจุดประสงค์สามประการ เงิน อำนาจ พละกำลัง!
แต่สัตว์อสูรไม่เหมือนกับมนุษย์ สำหรับสัตว์อสูรจำนวนมาก การกลายร่างคือเรื่องสำคัญที่สุด
สัตว์อสูรทุกตัว แค่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ส่วนใหญ่มีชีวิตหลายร้อยปีจนไปถึงพันปีได้สบายๆ ถ้าแข็งแกร่งสักหน่อย มีชีวิตเป็นหมื่นปีแล้วยังไงล่ะ
อายุขัยสำหรับพวกมันเป็นเพียงสิ่งที่จับต้องไม่ได้
มีเพียงการพยายามไปถึงจุดสูงสุดของสัตว์อสูร นั่นคือสิ่งที่พวกมันแสวงหาทั้งชีวิต
ผลวิถียาอายุวัฒนะสำหรับสัตว์อสูรที่กลายร่างอีกครั้งยากแบบพวกมัน เหมือนผลไม้วิเศษจากเทพ
แม้มีเพียงโอกาสหนึ่งในหมื่น สัตว์อสูรใสซื่อเหล่านี้ก็ยอมเดิมพันด้วยชีวิตตัวเอง
ตายไปก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพวกมันประสบความสำเร็จ พวกมันอาจอาศัยพลังของผลวิถียาอายุวัฒนะ ทำให้กลายเป็นอมตะก็ได้
เหมือนสัตว์เทพทั้งสี่ที่เฝ้าประตูทั้งสี่ด้านของประเทศตันเซิ่ง!
เสียงคำรามของสัตว์ดังอย่างต่อเนื่อง สัตว์อสูรพวกนี้พุ่งเข้าไปหาผลวิถียาอายุวัฒนะอย่างบ้าคลั่ง
ตอนนี้พวกผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินมาถึงกันแล้ว ทั้งสี่คนแผ่เขตวิถีออกมา พยายามขวางสัตว์อสูรที่บ้าคลั่งพวกนี้เอาไว้
ผู้อาวุโสทั้งห้าคนลงมือพร้อมกัน หยุดสัตว์อสูรเกือบครึ่งเอาไว้ได้ทันที
ผู้อาวุโสหั่วยู่เฉินตะโกนเสียงดังว่า “เกิดอะไรขึ้น สุ่ยเหมี่ยว นายปล่อยสัตว์อสูรพวกนี้ออกมาเหรอ”
ผู้อาวุโสสุ่ยเหมี่ยวกัดฟันพูดว่า “ทำไมฉันต้องทำเรื่องโง่แบบนั้น เดี๋ยวค่อยอธิบายให้นายฟัง เราห้าคนร่วมมือกันก่อน!”
“ได้!”
พวกผู้อาวุโสจินอี้ขานรับเสียงดัง ทั้งห้าคนยืนหันหลังชนกันทันที
เขตวิถีซ้อนทับกัน ทั้งห้าคนตั้งใจควบคุมพลังตัวเองให้ถึงจุดสูงสุด
ทั้งห้าคนเริ่มบีบวิชาพร้อมกัน ลู่ฝานมองเพียงแวบเดียวก็รู้ว่านี่คือวิชาอะไร
ที่แท้เขาก็เคยใช้เหมือนกัน!
“ค่ายกลทำลายห้าธาตุ!”
ทันใดนั้นเขตวิถีของทั้งห้าคนกลายเป็นเสาแสงห้าอันพุ่งขึ้นไปบนฟ้า
พลังห้าสีซ้อนทับกันกลางอากาศ พลังแข็งแกร่งแผ่ซ่านไปทั่ว สัตว์อสูรที่โดนแสงห้าธาตุ ลำตัวเริ่มพังทลายแล้วหายไปเหมือนสายลม
อริยปราชญ์ทั้งห้าคนร่วมมือกันวางค่ายกล พลานุภาพของค่ายกลไม่ด้อยไปกว่าขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่โดนฟ้าดินผนึกพลังเอาไว้
พวกสัตว์อสูรส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมาเป็นระยะ คิดไม่ถึงว่าพวกมันจะพากันถอยหลังไป
นัยน์ตาของผู้อาวุโสทั้งห้าคนเป็นประกายเล็กน้อย ดูเหมือนยังพอรับมือสัตว์อสูรพวกนี้ได้
แต่ขณะนั้นเอง ในบรรดาสัตว์อสูรมีสัตว์อสูรที่เหมือนหมี ตัวใหญ่เหมือนภูเขาสามตัว ตบอกและคำรามอย่างโมโหพร้อมกัน เริ่มมีแสงสีดำขลับปล่อยออกมาจากตัวพวกมัน