อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1276 อภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์กับแคว้นอี้
กู้ชูหน่วนเกือบคิดว่านางได้ยินผิดไป
“ฮ่องเต้อี้ไม่มีบุตรสาว มีเพียงบุตรชายคนเดียว ภายภาคหน้าองค์ชายอี้ต้องขึ้นรับตำแหน่งแน่นอน ถ้าฝ่าบาทอภิเษกสมรสกับเขา ในอนาคตทุกอย่างในแคว้นอี้ก็อาจจะเป็นของฝ่าบาท แค่ข้าวสาร ยังกลัวว่าจะหาไม่ได้อีกหรือ”
กู้ชูหน่วนโกรธจนหัวเราะออกมา
นางเข้าใจแล้ว
อ๋องเสวี่ยฉินคนนี้ วันๆ คิดแต่จะหาผู้ชายยัดให้นาง
ไม่ใช่สิ นี่เขาคิดจะขายนางเลยนะ
กู้ชูหน่วนถามกลับ “อภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์? ฟังดูแล้วไม่เลวเลย แต่ข้าเป็นถึงจักรพรรดินี ฮ่องเต้อี้มีพระโอรสเพียงองค์เดียว ซึ่งในภายภาคหน้าจะต้องขึ้นรับตำแหน่ง เจ้าบอกข้าที ถ้าเราอภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์กัน จะให้เขาแต่งเข้ามา หรือข้าแต่งออกไป”
“แน่นอนว่าต้องเป็นองค์ชายอี้แต่งเข้ามาอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เขาเป็นรัชทายาทที่จะขึ้นครองราชย์ในภายภาคหน้า เขาจะยอมแต่งเข้ามาหรือ”
“กระหม่อมได้ส่งสาส์นสอบถามฮ่องเต้อี้แล้ว ฮ่องเต้อี้เองก็ไม่ขัดข้อง อีกทั้งยังสัญญาว่าจะใช้ข้าวสารล้านต้านเป็นสินสอดพ่ะย่ะค่ะ”
เหอะ……
ตาแก่เจ้าเล่ห์
คิดจะขายนางจริงๆ ด้วย
“ข้าวสารล้านต้าน หินและธัญพืชหลายล้านก้อน ดูเหมือนว่าข้าจะยังมีค่าอยู่บ้าง”
“ฝ่าบาท ถ้าพระองค์อภิเษกสมรสกับองค์ชายอี้ พระองค์ก็จะมีคนรู้ใจคอยปรนนิบัติเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน อีกทั้งยังสามารถแก้ปัญหาการขาดแคลนอาหารในแคว้นน้ำแข็งได้ นี่เป็นเรื่องดีสำหรับทั้งสองฝ่าย พระองค์คิดว่าอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”
“ข้าคิดว่า เสด็จอายังรูปงามมาก แม้ว่าจะอายุสามสิบกว่าแล้ว แต่ก็ยังรูปงานไม่แพ้เมื่อก่อน ในจวนก็ไม่มีพระชายา ควรหาคนรู้ใจให้เสด็จอาก่อน”
“เอ่อ…ฝ่าบาท พระองค์ก็ทราบดี ตั้งแต่พระชายาของกระหม่อมจากไป กระหม่อมเคยให้สัญญาไว้ว่ากระหม่อมจะไม่อภิเษกสมรสอีก”
“หลิงเอ๋อ เจ้าคิดว่าตำแหน่งพระชายาจะได้บริจาคเงินเท่าไหร่”
หลิงเอ๋อปิดปากหหุบยิ้ม ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง “ข้าหลวงเจ็ดหมื่นตำลึง ตำแหน่งพระชายาอย่างน้อยก็สามแสนตำลึง อ๋องเสวี่ยฉินรับตำแหน่งพระปิตุลาด้วย บ่าวเดาว่าตำแหน่งพระชายาของอ๋องเสวี่ยฉินสามารถเพิ่มขึ้นได้ถึงห้าแสนตำลึงเพคะ “
กู้ชูหน่วนลูบคางตัวเอง ก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงจัง
“ห้าแสนตำลึง ไม่ใช่เงินก้อนเล็กๆ เลย เอาไปซื้อข้าวสารกี่ต้าน ซื้อผ้าได้จำนวนไม่น้อยเลย”
“แล้วถ้าเพิ่มตำแหน่งพระสนมอีกสองตำแหน่งล่ะ จุ๊จุ๊จุ๊ จะเพิ่มอีกหนึ่งแสนสองแสนตำลึงก็ไม่ใช่ปัญหา”
“ฝ่าบาท ทำเช่นนี้ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”
“เหตุใดถึงไม่ได้ อ๋องเสวี่ยฉิน ข้าทำทุกอย่างก็เพื่อแคว้นน้ำแข็ง หรือเจ้าไม่คิดจะรวบรวมเงินเพื่อช่วยเหลือราษฎรแคว้นน้ำแข็งบ้างเหรอ”
“ฝ่าบาท กระหม่อมทำไม่ได้จริงๆ จะขอให้กระหม่อมทำอะไรก็ได้ มีแค่เรื่องนี้ที่ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”
“ท่านทำไม่ได้ แล้วคิดว่าข้าทำได้เช่นนั้นหรือ”
อ๋องเสวี่ยฉิน รู้สึกไม่รู้จะทำยังไง
เขาทำอย่างนี้ก็เพราะหวังดีฝ่าบาท เพื่อแคว้นน้ำแข็ง
แคว้นอี้เป็นแคว้นที่ใหญ่ เทียบกับแคว้นน้ำแข็งแล้วไม่ด้อยไปกว่ากันเลย
ถ้าสามารถอภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์ได้ ก็จะเป็นประโยชน์มากกว่าเสีย
เหตุใดฝ่าบาทถึงไม่เข้าใจกัน
“ประกาศออกไป ข้าจะสรรหาพระชายาให้อ๋องเสวี่ยฉิน ใครบริจาคเงินมากที่สุด ตำแหน่งพระชายาก็จะเป็นของคนนั้น ใช่แล้ว นอกจากพระชายาแล้ว ยังมีพระสนมเจ็ดคน และอนุภรรยาอีกสิบคนด้วย”
“พ่ะย่ะค่ะ”
“ฝ่าบาท ฝ่าบาท โปรดทรงคืนคำสั่งด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
“คืนคำสั่งไม่ได้แล้ว ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน”
“ฝ่าบาท”
“ถ้าพูดอีก ข้าจะให้คุณรับสนมเพิ่มเป็นยี่สิบคน”
“…”
“มาทำหน้าอาลัยตายอยากให้ใครดู”
เขาถือโอกาสตอนที่นางไม่มีสติ หาสามีให้นางถึงสามคน นางยังไม่ได้บ่นว่าอะไรเลย เขาจะมาบ่นอะไร
อ๋องเสวี่ยฉินอ้ำอึ้งอยู่นาน ก่อนจะพูดออกมา “พระราชาต้องการให้ขุนนางตาย ขุนนางก็ต้องยอมตาย”
อารมณ์ไม่ดีของกู้ชูหน่วนผ่อนคลายลงเล็กน้อย แล้วอดที่จะหยอกล้อเขาไม่ได้ “อ๋องเสวี่ยฉิน ท่านบอกว่าท่านให้ข้าอภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์กับแคว้นอี้ แต่ข้ามีฮองเฮาแล้ว ถ้าอภิเษกสมรสอภิเษกสมรสเชื่อมสัมพันธ์ ท่านจะให้ข้าแต่งตั้งแคว้นองค์ชายอี้ อยู่ในตำแหน่งใด?”
“เขาเป็นถึงองค์ชาย และยังเป็นองค์ชายเพียงคนเดียวของแคว้นอี้ ท่านคิดว่า เขาจะเต็มใจแต่งเข้ามาเป็นอนุหรือ”
“ถ้าไม่ให้เป็นอนุ ท่านจะเอาฮองเฮาไปไว้ที่ใด? ข้าเพิ่งเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับฮองเฮาท่านจะให้ข้าถอนตำแหน่งฮองเฮาของเวินเส้าหยีหรือ?”