คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1910

ฟุ่บ

จีเซลล์และลาน่าหน้าแดงก่ำทันทีเมื่อได้ยิน พวกเธอตัวสั่นระริก

พวกเขายังอยู่ในห้องโถงจัดเลี้ยง วอลเตอร์กล้าพูดเรื่องต่ำ ๆ แบบนี้ในที่สาธารณะได้อย่างไรกัน? นี่มันเลวร้ายมาก

เมื่อพวกเธอไม่โต้ตอบอะไร วอลเตอร์ก็ตาเป็นประกาย เขายิ้มและบอกว่า “อะไร? พวกเธอทั้งสองอายเหรอ? ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเตรียมห้องพิเศษไว้แล้ว จะได้ไม่ต้องกระอักกระอ่วน”

จากนั้นวอลเตอร์ก็หัวเราะออกมาเสียงดัง

ในที่สุดสาวงามทั้งสองก็ต้องยอมทำตามที่เขาสั่ง แล้วเขาจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?

“แก–”

จิเซลล์นั้นโมโหมากจนตัวสั่นเทา ในที่สุดเธอก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอกำลังจะพูดบางอย่างขณะที่แดร์ริลก้าวเข้ามาตรงหน้าเธอ เขากันเธอจากสายตาของวอลเตอร์

“คุณคือวอลเตอร์ ฮาร์ต? ประธานของกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ใช่ไหม?” แดร์ริลถามเย็นชาพร้อมมองวอลเตอร์

วอลเตอร์อึ้งไปพักหนึ่ง แต่สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง เขาคำรามใส่แดร์ริลและดวงตาเขาก็ฉายแววมุ่งร้าย

ทำไมคนขับรถถึงได้กล้ามาพูดกับเขาแบบนี้? ชายคนนี้ใส่แถบไว้ทุกข์ไว้ที่แขนด้วย เจ้าหมอนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ

วอลเตอร์จ้องแดร์ริลเขม็งและคำรามตอบ “แกก็รู้ว่าฉันเป็นใคร แต่ยังกล้ามาขัดจังหวะฉันเหรอ? แกเชื่อไหมว่าฉันจะไล่แกออกจากงานเดี๋ยวนี้เลยได้? แกไม่มีสิทธิ์มาพูดอะไรแถวนี้ ไสหัวไปซะ”

เพียะ

แดร์ริลตบหน้าวอลเตอร์โดยไม่บอกกล่าว

เขานั้นไม่ได้ใช้กำลังภายในในการตบ ไม่อย่างนั้นวอลเตอร์คงหัวหลุดไปแล้ว แต่ถึงอย่างไรแดร์ริลก็เกือบอยู่ในขั้นเทพยุทธ์ คนธรรมดาไม่มีทางทนรับการตบของเขาได้

แต่ถึงอย่างนั้นวอลเตอร์ก็ร้องโอดโอยออกมา เขากระเด็นไปไกลสองสามเมตรก่อนที่ร่างจะกระแทกเข้ากับบาร์และร่วงไปกองกับพื้น

ขวับ

ฝูงชนต่างก็พากันมาดู พวกเขาจ้องแดร์ริลอย่างฉงนและตะลึง

คนนี้คือใครกัน? ทำไมเขาถึงได้กล้าตบประธานวอลเตอร์? เขาอยากตายหรือไงกัน?

แดร์ริลไม่สนใจสายตาของคนรอบข้าง แต่เขากลับจ้องวอลเตอร์เขม็ง ในแววตาของเขาฉายแววเย็นเยียบ

ที่จริงแดร์ริลไม่ได้อยากตบเขาเพราะว่ามันดูป่าเถื่อนไปหน่อย

แต่ว่าเขาก็หดหู่มากแล้วจากการตายของพ่อทูนหัว แถมวอลเตอร์และความหื่นของเขาก็ทำให้แดร์ริลทนไม่ไหวอีกต่อไป

สวะอย่างวอลเตอร์ควรจะโดนอัดอยู่แล้ว ถึงอย่างไรแดร์ริลก็ตบเขาไปแล้วก็คงต้องเลยตามเลย

“แก–”

วอลเตอร์กุมหน้าและตะโกนใส่แดร์ริล “ไอ้เวร แกกล้าตบฉันเหรอ? ฉันรับรองเลยว่าวันนี้แกไม่ได้เดินออกไปจากที่นี่แน่”

จากนั้นวอลเตอร์ก็ตะโกนบอกรอบข้าง “จัดการเลย จัดการมันซะ”

วอลเตอร์โมโหเดือด เขานั้นเป็นประธานของบริษัทบันเทิงแต่ไอ้เจ้าคนขับรถต้อยต่ำกลับกล้าตบเขา หากว่าข่าวเรื่องนี้แพร่ออกไปเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

ฮือฮา

ชายในสูทสีดำพายามของโรงแรมสิบกว่าคนเข้ามาด้วยเมื่อได้ยินเสียงตะโกนของวอลเตอร์

ชายคนนี้คือผู้จัดการของโรงแรมเมืองมิด จิมมี่ ทอมป์สัน

จิมมี่เห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าของวอลเตอร์เมื่อเขาเดินเข้าไปถึงตัววอลเตอร์ เขาสะดุ้ง “ประธานวอลเตอร์ เกิดอะไรขึ้นครับ?”

“จิมมี่ ที่นี่เป็นโรงแรมชั้นหนึ่ง ทำไมคุณถึงปล่อยให้คนแบบเจ้าหมอนั่นเข้ามาได้?” วอลเตอร์ตะโกนลั่น เขาโมโหมาก

จากนั้นวอลเตอร์ก็ชี้ไปที่แดร์ริลและตวาดว่า “ไอ้ชั่วนั่นมันตบผม จับมันมาคุกเข่าโขกหัวขอโทษผมซะ”

อะไรนะ?

จิมมี่อึ้งไป ต่อมาเขาก็โมโหจัด

วอลเตอร์นั้นเป็นแขกวีไอพีคนสำคัญของโรงแรมแต่ว่ามีคนมาอัดเขาที่นี่ หากว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับชายผู้นี้โรงแรมก็ต้องเป็นผู้รับผิดชอบ เขานั้นเป็นแค่ผู้จัดการแล้วเขาจะแบกรับภาระนี้ได้อย่างไรกัน?

จิมมี่มองแดร์ริลอย่างเย็นชาและคำรามว่า “แกไม่ได้ยินที่ประธานวอลเตอร์บอกเหรอ? มาคุกเข่าขอโทษซะ ไม่อย่างนั้น-”

การ์ดมากกว่า 20 คนด้านหลังจิมมี่เอื้อมมือไปคว้ากระบองที่เหน็บหลังไว้