คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1914
วอลเตอร์นั้นดีใจจนอธิบายไม่ถูก เขาแอบหัวเราะเบา ๆ
ประมุขสำนักประตูสุราลัยที่โด่งดังยืนอยู่ตรงหน้าเขา มีเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่สามารถทำให้ชายคนนี้คุกเข่าโขกหัวขอร้องได้
ชีวิตนี้ของวอลเตอร์ก็คุ้มแล้วหากว่าแดร์ริลยอมก้มหัวขอร้องเขาต่อหน้าผู้คน
‘เวรเอ๊ย’
แดร์ริลนิ่วหน้า เขานั้นโมโหมาก
แค่บิดเบือนคำพูดก็แย่มากพอแล้ว แต่นี่เขากล้าดีอย่างไรมาฉวยโอกาสจากเรื่องนี้? แดร์ริลนั้นเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยและเขาก็ไม่เคยก้มหัวให้ใคร วอลเตอร์กล้าดีอย่างไรมาขอให้เขาทำ?
แดร์ริลอยากจะพุ่งเข้าไปอัดสั่งสอนวอลเตอร์ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะอดกลั้นไว้ ถึงยังไงที่นี่ก็มีพยานมากไป
เขาทำเรื่องยบุ่มบ่ามอย่างการตบคนอื่นไปแล้ว หากว่าเขาโจมตีอีกครั้งคนก็จะบอกว่าเขานั้นรังแกคนอ่อนแอกว่า
ที่สำคัญสำนักประตูสุราลัยลงโทษคนพาล อภิบาลคนดีมาหลายปี การที่จะได้ชื่อเสียงดี ๆ เช่นนี้มาไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะฉะนั้นเขาจะทำพังไม่ได้
หากว่าเป็นเมื่อหลายปีก่อนแดร์ริลก็คงไม่สนใจเรื่องนี้เท่าไรนัก แต่ว่าตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นและนิ่งขึ้น เขาก็เลยสนใจเรื่องพวกนี้
“ดูครึกครื้นกันจังนะ เกิดอะไรขึ้น?”
ขณะที่แดร์ริลกำลังสิ้นหวังกับเรื่องนี้ ก็มีเสียงทรงเสน่ห์ดังก้องมาจากด้านหลังพวกเขา
ขวับ
ทุกคนต่างก็หันกลับไปมองหาเสียงนั้นและก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าห้องโถงมา
ชายคนนี้ดูหล่อเหลามากมีใบหน้าคมสัน บรรดาสาว ๆ ต่างก็หลงเสน่ห์เขาเพียงแค่ได้เห็นหน้า เขานั้นใส่สูทแบบลำลองและดูอ่อนโยนมาก
สาว ๆ หลายคนในห้องต่างก็พากันเงียบ ดวงตาพวกเธอเป็นประกายระยิบระยับ
หล่อเหลาอะไรอย่างนี้
ดวงตาวอลเตอร์เป็นประกายและเขารีบเข้าไปต้อนรับผู้มาใหม่ทันที เขายิ้มและบอกว่า “ท่านประธานพอล ทำไมถึงออกมาจากห้องวีไอพีล่ะครับ? ผมก็แค่จัดการเรื่องเล็กน้อย เดี๋ยวผมจะรีบเข้าไปหาท่าน”
“ประธานพอลเหรอ?”
“ตายจริง นั้นประธานพอลจากดราก้อนเทคเหรอ?”
“ดราก้อนเทค? บริษัทที่ร่วมมือกับทุกอุตสาหกรรมไอทีน่ะเหรอ? ฉันเคยได้ยินมาว่าพวกเขามีสาขาทั่วทั้งเก้าทวีปเลย ใครจะไปคิดว่าประธานของพวกเขาจะยังหนุ่มและหล่อเหลาแบบนั้น”
ฝูงชนต่างก็พากันพูดถึงชายหนุ่ม
ส่วนแดร์ริลนั้นก็ยิ้ม เขาไม่คิดว่าจะเจอคนคุ้นเคยที่นี่
ใช่แล้ว ชายคนนี้ก็คือพอล เจมส์ ประธานของดราก้อนเทคนั่นเอง
เมื่อสิบปีก่อนตระกูลลินดันเคยประสบปัญหาด้านการเงิน ทั้งตระกูลนั้นสร้างปัญหามากมายให้ลิลี่จนแดร์ริลบอกให้พอลใช้ชื่อของดราก้อนเทคเข้าไปซื้อหุ้น 51 เปอร์เซ็นต์ของลินดันและโอนมาให้ลิลี่ จากนั้นสถานะของลิลี่ก็สูงขึ้นและเธอก็กลายเป็นผู้นำของตระกูล
ลิลี่นั้นเป็นคนใจอ่อนมาแต่ไหนแต่ไร สุดท้ายเธอก็คืนหุ้นของเธอให้ยายไป
พอลพยักหน้าให้วอลเตอร์ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูสงบนิ่ง ไม่มีอารมณ์ใด
วอลเตอร์ที่ทั้งมั่นใจและจองหองมากก็เปลี่ยนท่าทีทันที เขานั้นทั้งอ่อนน้อมและถ่อมตนเมื่ออยู่ต่อหน้าพอล เจมส์ ท่าทางเย่อหยิ่งและเจ้าเล่ห์ของเขาหายไปสิ้น
ทุกคนคิดว่าวอลเตอร์นั้นเป็นนายใหญ่ของกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ แต่ที่จริงคือพอล เจมส์ต่างหาก
เมื่อสองปีก่อนกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ยังเป็นแค่บริษัทเล็ก ๆ และพวกเขาก็มีเงินทุนไม่พอ ดังนั้นสาขาหลักจึงล้มละลาย แต่ว่าพอลมักมีสายตาคอยมองเรื่องธุรกิจในอนาคตอยู่ เขาจึงลงทุนเงินไปและกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด
ดังนั้นจึงอาจบอกได้ว่าหัวหน้าที่แท้จริงของกาแล็กซี่เอนเตอร์เทนเมนต์ก็คือพอล ส่วนวอลเตอร์ก็เป็นแค่คนออกหน้า ไม่มีทางที่บริษัทนี้จะเติบโตขึ้นได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้หากว่าไม่ได้รับการสนับสนุนจากพอล
จากนั้นพอลก็เห็นแดร์ริล เขานั้นทั้งแปลกใจและยินดีที่ได้พบ
“พี่ใหญ่แดร์ริลเหรอ?” พอลรีบเดินเข้ามาหาและทักทายเขาอย่างนับถือ
แดร์ริลยิ้มและพยักหน้าให้ชายหนุ่ม
“วอลเตอร์ เกิดอะไรขึ้น?” เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าสีหน้าของแดร์ริลไม่ดี พอลก็นิ่วหน้า เขาหันมาหาวอลเตอร์เพื่อฟังคำอธิบาย
พอลนั้นมีสัญชาตญาณเฉียบคม แบบนี้เขาถึงได้เป็นนักธุรกิจสุดยอดที่น่านับถือได้ เขารู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
วอลเตอร์รีบเดินเข้าไปหาและอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง
เมื่อเขาพูดจบ วอลเตอร์ก็พูดเสียงเบาว่า “ท่านประธานพอล ก็แค่เรื่องดาราหญิงสองคนเองครับ ไม่ใช่อะไรสำคัญหรอก”