“พี่เย่ เจ้ายังไหวหรือไม่?” หวู่เจียงที่เห็นสีหน้าซีดๆ ของเย่หยวนได้เข้ามาถามด้วยท่าทางกังวลไม่น้อย
เย่หยวนพยักหน้ารับ “ยังไหวอยู่ ข้ายังพอเดินต่อได้!”
ต่อตัวหวู่เจียงนี้เย่หยวนที่เพิ่งเคยได้พบเจอเขาก็ย่อมจะไม่ปล่อยให้หวู่เจียงได้รับรู้ถึงความจริงทุกสิ่งอย่าง
เพราะผีเต๋าและศพเต๋าทั้งหลายนั้นต่างล้วนแล้วมีเหตุผลของตนในการดำรงอยู่ พวกเขาทั้งหลายนี้เดิมทีก็มีนิสัยโหดร้ายเลือดเย็นเป็นธรรมชาติ
มันมิใช่ว่าเหล่าผีเต๋าทั้งหลายนั้นมีแต่คนเลวชั่ว เพียงแค่ว่าเย่หยวนนั้นก็ย่อมจะไม่อยากเปิดเผยเรื่องราวให้แก่คนแปลกหน้าที่เพิ่งได้พบรู้จักกัน
เขานั้นเดินทางไกลมาตลอดชีวิตได้พบเจอเรื่องราวมากมาย สามัญสำนึกเช่นนี้มันย่อมฝังลึกอยู่ในกระดูกของเขา
หวู่เจียงนั้นถอนหายใจยาวออกมา “พี่เย่ เรานั้นยังมีมือไม่ใหญ่พอ พวกเขาทั้งหลายนี้เป็นถึงจักรพรรดิเทพสวรรค์ เวลานี้เราได้แต่ต้องทนและหาโอกาสหนีเอาภายหน้า!”
เย่หยวนพยักหน้ารับ “ข้าเข้าใจเรื่องนั้นดี เพียงแค่ข้าไม่อาจจะปล่อยมันผ่านไปได้ง่ายๆ เช่นนี้!”
หวู่เจียงนั้นพยักหน้ารับออกมา “พี่เย่นั้นเป็นเด็กหนุ่มที่สวรรค์เลือกอย่างแท้จริง เจ้ามีไม้ตายมากมายจนทำให้หวู่เจียงผู้นี้ต้องอับอายทีเดียว!”
เขานั้นแปลกประหลาดใจไม่น้อย เพราะก่อนหน้านี้เย่หยวนได้ใช้วิชาจิตศักดิ์สิทธิ์ออกมาในระดับที่เหล่าผีเต๋าทั้งหลายต้องมุดหน้าหนีด้วยความอับอาย
เพราะเหล่าผีเต๋าทั้งหลายนั้นไม่มีร่างกายให้บ่มเพาะ สิ่งที่พวกเขาบ่มเพาะพลังขึ้นมามันล้วนเป็นกายจิตวิญญาณสิ้น!
เย่หยวนนั้นยังอายุไม่มาก หวู่เจียงได้แต่สงสัยว่าเหตุใดเขาถึงได้เก่งกาจปานนั้น
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเย่หยวนนั้นยังมีดวงตาที่เหนือล้ำผู้คน สามารถมองเห็นเจ้าเงาสีเทาที่เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นไม่อาจจะจับสัมผัสใดๆ ได้แม้แต่น้อย
เมื่อผสานกับวิชาดาบอันเหนือล้ำที่รับได้แม้แต่การโจมตีของจักรพรรดิเทพสวรรค์แล้ว มันก็ย่อมจะทำให้เย่หยวนกลายเป็นสุดยอดเด็กหนุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย!
น่าเสียดายที่ว่าเขานั้นไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากพอจึงได้ใช้ไม้ตายนั้นออกมาช่วยเหลือคนรับใช้ผู้หนึ่งของตน
ที่สำคัญไปกว่านั้นสุดท้ายยังไปทำให้เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายไม่พอใจ!
การเดินทางครั้งนี้ของเขามันคงจบไม่สวย
คนทั้งหลายค่อยๆ เดินลงลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนตัวถ้ำก็เริ่มขยายกว้างขึ้นตามพร้อมเห็นบ่อเลือดมากมายที่เริ่มมีขนาดขยายใหญ่ขึ้น
หากให้พูดคงต้องบอกว่ามันเริ่มเปลี่ยนจากบ่อเลือดน้อยๆ กลายเป็นทะเลสาบเลือดด้วยกลิ่นคาวของเลือดที่เหม็นอบอวลทำให้คนที่สูดดมเข้าไปแทบต้องอ้วกออกมา
เวลานี้แม้จะเป็นตัวเย่หยวนเองก็ยังต้องเบิกตามองภาพตรงหน้านี้อย่างตกตะลึง
ด้วยสายตาของเขานี้เขาย่อมจะเข้าใจได้ทันทีว่าทะเลสาบเลือดนี้มันล้วนเกิดขึ้นมาจากเลือดจริงๆ ทั้งสิ้น
ที่สำคัญไปกว่านั้นในเลือดนั้นมันยังแฝงพลังไว้ไม่น้อย
ดูท่าแล้วเจ้าของเลือดทั้งหลายนี้คงเป็นยอดฝีมืออย่างไม่ต้องสงสัย
เลือดมากมายขนาดสร้างทะเลสาบได้เช่นนี้ มันจะต้องมียอดฝีมือตายลงมากเท่าใด?
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
แต่ในพริบตาที่เย่หยวนกำลังมองดูทะเลสาบเลือดนั้นเองมันก็ปรากฏเงาสีเขียวพุ่งทะยานออกมาอย่างรวดเร็ว
จากนั้นมันก็ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวน
เหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นถูกเจ้าเงาสีเขียวนั้นลากไปหลายต่อหลายตน
แต่เจ้าเงาสีเขียวนั้นมันก็ไม่ได้ไปไกลนัก มันพุ่งตัวไปแค่พ้นระยะโจมตีของคนทั้งหลาย
เย่หยวนนั้นหรี่ตาลงมองก่อนจะพบว่าเจ้าเงาสีเขียวนั้นแท้จริงแล้วมีรูปร่างเหมือนจิงโจ้ตัวน้อยๆ
ส่วนที่คาอยู่ในปากของพวกมันก็คือเหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายที่ถูกกัดเข้าและไม่แสดงท่าทีจะขัดขืนใดๆ ออกมา
จากนั้นพวกมันทั้งหลายนั้นก็เริ่มกลืนตัวผีเทพสวรรค์ทั้งหลายลงไปต่อหน้าผู้คนทั้งๆ อย่างนั้น
กินลงไปอย่างไม่สนใจว่าใครจะมองดู!
เหล่าสัตว์ร้ายทั้งหลายนี้ไม่คิดกังวลแม้ต้องเผชิญกับผีเทพสวรรค์มากมาย!
“ตัวเขมือบวิญญาณ! มันเป็นตัวเขมือบวิญญาณ!” ผีเทพสวรรค์ผู้หนึ่งร้องกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าแฝงความหวาดกลัวอย่างสุดขีด
พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏเงาร่างของเหล่าตัวเขมือบวิญญาณขึ้นมาอีกหลายตัวจากภายในถ้ำ
พวกมันยิ่งออกมามากเข้ามากเข้าจนล้อมเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายไว้สิ้น
เวลานี้เหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างซีดขาวจนเขียว
“ตัวเขมือบวิญญาณคืออะไร?” เย่หยวนถามขึ้นมาอย่างมึนงง
หวู่เจียงจึงตอบกลับมา “ตัวเขมือบวิญญาณนั้นมันคือศัตรูตัวร้ายของเหล่าผีเต๋าและเป็นสัตว์ประจำถิ่นของสามยอดบ่อโลหิต มันนั้นจะกินกายวิญญาณ สำหรับเหล่าผีเต๋าทั้งหลายที่บ่มเพาะตัวในที่แห่งนี้หากพวกเขาไปเจอกับตัวเขมือบวิญญาณเข้า พวกเขาก็จะต้องตายลงอย่างแน่นอน น้ำลายของเหล่าตัวเขมือบวิญญาณนี้มันมีฤทธิ์พิเศษต่อกายวิญญาณช่วยย่อยและยังทำให้เหล่าผีเต๋าทั้งหลายไม่อาจจะขยับเคลื่อนร่างกายได้หากถูกน้ำลายของมันเข้า ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือการพุ่งตัวผ่านมิติของพวกมันนั้น พวกมันแต่ละตัวจึงมีความเร็วที่เหนือฟ้าดินไม่อาจจะป้องกันตัวได้แม้แต่น้อย ต่อให้จะเป็นเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์เองก็คงไม่กล้าจะรับมือมันตรงๆ เช่นกัน”
เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องเบิกตากว้างเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดทันที ดูท่ามันจะเป็นตัวอันตรายกว่าที่เห็นมาก
เหล่าตัวเขมือบวิญญาณนี้มันเป็นศัตรูร้ายของผีเต๋า แต่กับศพเต๋าหรือมนุษย์แล้วมันย่อมจะไม่เป็นปัญหามากมาย
และพวกมันนั้นก็อาศัยอยู่แค่ในสามยอดบ่อโลหิตเท่านั้น
เพราะว่าที่แห่งนี้มันมีอาหารของพวกมันอยู่มาก
ฟุบ ฟุบ!
ตัวเขมือบวิญญาณอีกหลายตัวพุ่งทะยานเข้ามาอย่างรวดเร็ว
พร้อมกันนั้นเหล่าผีเต๋าทั้งหลายก็หวาดกลัวถึงที่สุดคิดโจมตีสวนกลับไปสุดตัว
แต่เจ้าตัวเขมือบวิญญาณทั้งหลายนั้นมันรวดเร็วอย่างมาก มันพุ่งตัวผ่านและหลบรอดจากการโจมตีทุกรูปแบบสิ้น
“อ่า!”
“อัก!”
“อ้าก!”
…
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นมาอีกคราพร้อมๆ กับเหล่าผีเทพสวรรค์ที่ถูกลากออกไปกินอย่างเอร็ดอร่อยโดยเหล่าตัวเขมือบวิญญาณ
เมื่อกินเหล่าผีเทพสวรรค์ลงเสร็จพลังของเหล่าตัวเขมือบวิญญาณเองก็พัฒนาเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนต่อหน้าต่อตาผู้คน!
มีหรือที่เหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายจะยังกล้าสู้ไม่คิดหนี?
แต่เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งเจ็ดนั้นกลับหัวเราะขึ้นมาและกางพลังออกมาที่ด้านหลังทำให้เหล่าผีเทพสวรรค์ทั้งหลายหน้าซีดขาวลง
ข้างหน้ามีเสือ ข้างหลังมีสิงโต พวกเขาไม่อาจจะหนีไปทางใดได้เลย!
เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งเจ็ดนั้นย่อมจะสนใจในความผิดปกติครั้งนี้อย่างมาก แน่นอนว่าเขาย่อมจะไม่ยอมกลับไปเฉยๆ เช่นนี้
ในเวลานั้นเองตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งก็ชี้นิ้วสั่งเย่หยวนอีกครั้ง “เจ้า ไปจัดการตัวเขมือบวิญญาณทิ้งเสีย!”
ทุกผู้คนต่างตะลึง แต่ตัวเย่หยวนนั้นต้องผงะ
“ข้า? คนเดียว?” เย่หยวนถามขึ้นมาอย่าไม่คิดอยากเชื่อ
เจี่ยวมิ่งพยักหน้ารับ “ใช่! เจ้าเลือกเอาว่าจะสู้มันหรือสู้พวกเราทั้งเจ็ด!”
เย่หยวนหรี่ตาลงทันทีที่ได้ยิน เจ้าจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งมันจะทำตัวเกินขอบเขตไปแล้ว!
ไม่ว่าจะดูอย่างไรมันก็หาเรื่องกันชัดๆ
เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์คนอื่นๆ เองก็แสดงสีหน้าเห็นด้วยออกมา ดูท่าแล้วพวกเขาทั้งหลายนี้คงคิดอยากเห็นเย่หยวนลำบากมาก
ส่วนเรื่องความเป็นความตายใดนั้น พวกเขาทั้งหลายย่อมไม่สนใจ
เย่หยวนกัดฟันแน่นก่อนจะตอบกลับไป “ได้ ข้าจัดการเอง!”
เย่หยวนยกดาบขึ้นมาเดินนำหน้าคนทั้งหลายออกไปยังเหล่าตัวเขมือบวิญญาณ
เวลานี้เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างหันมามองหน้ากันด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน
เหล่าตัวเขมือบวิญญาณตรงหน้าเขานี้ล้วนแล้วแต่เป็นระดับเจ็ดสิ้น
ปกติแล้วมันย่อมจะไม่มีตัวเขมือบวิญญาณระดับเจ็ดปรากฏออกมามากมายปานนี้
แต่ความผิดปกติของบ่อโลหิตนี้มันได้ทำให้พวกมันทั้งหลายนี้มารวมตัวกัน
“ตาย!”
เย่หยวนร้องลั่นก่อนจะพุ่งตัวหายวับไปใส่ตัวเขมือบวิญญาณ
เป้าหมายของเขานั้นคือตัวเขมือบวิญญาณระดับเจ็ดขั้นกลาง เจ้าตัวเขมือบวิญญาณที่สัมผัสได้เช่นนั้นก็พุ่งตัวสวนเข้าใส่เย่หยวนเช่นกัน
แต่พริบตาเดียวมันก็ส่งเสียงร้องก่อนจะหายไปต่อหน้าต่อตาเย่หยวน
จากนั้นมันก็เกิดเสียงฉัวะ
ท่ามกลางสายตาของทุกผู้คนนั้นเจ้าตัวเขมือบวิญญาณที่เดิมทีได้หายไป มันกลับมาปรากฏขึ้นอีกครั้งที่ปลายดาบกระดูกของเย่หยวน!
เจ้าตัวเขมือบวิญญาณนี้ถูกดาบของเย่หยวนแทงเสียบจนตายอย่างแน่นอน
ก่อนที่มันจะตายนั้นเจ้าตัวเขมือบวิญญาณเบิกตากว้างมองดูเย่หยวนราวกับไม่อยากเชื่อภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า ไม่อยากเชื่อว่าตัวมันจะตายลงง่ายๆ เช่นนี้
“อี้ อี้ อี้…”
ตัวเขมือบวิญญาณทั้งหลายร้องออกมาพร้อมๆ ก่อนจะพุ่งทะยานเข้าใส่ตัวเย่หยวนแทบจะพร้อมๆ กัน
เล็บของเจ้าตัวเขมือบวิญญาณทั้งหลายนี้มันคมกริบ พร้อมๆ กับการโจมตีที่ผสานแนวคิดแห่งห้วงมิติมาด้วย!
หากเป็นเทพสวรรค์ทั่วๆ ไปแล้วพวกมันคงเอาชนะได้อย่างไม่มีใครต้านทาน
เพียงแค่ว่าศัตรูของพวกมันในเวลานี้คือเย่หยวน
นอกจากเหล่าตัวเขมือบวิญญาณระดับเจ็ดขั้นปลายทั้งหลายแล้วที่พอรับมือเย่หยวนได้บ้าง เหล่าตัวเขมือบวิญญาณตัวอื่นๆ ไม่อาจจะหลบรอดดาบของเย่หยวนไปได้เลย
ดาบของเย่หยวนนี้มันเป็นเหมือนดั่งเคียวยมทูตที่ตัดผ่านไปที่ใดมันก็จะมีแต่ซากศพความตายเกิดขึ้นที่นั่น เอาชีวิตของเหล่าตัวเขมือบวิญญาณมาอย่างไม่ยั้งมือ
……………..