“ผมเป็นห่วงหม่าชาว พรุ่งนี้เช้าคุณไปที่หมอเทวดาเฝิง หากคุณมีข่าวเกี่ยวกับหม่าชาว แจ้งให้ผมทราบโดยเร็วที่สุด”
หยางเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
ต่งจ้านกังรู้ว่าหยางเฉินไม่ต้องการดึงผู้อาวุโสเฝิงเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาไม่กล้าที่จะขัดคำสั่ง เขาทำได้เพียงกัดฟันแล้วพูดว่า “ครับ!”
หลังจากค่ำคืนแห่งความเงียบงันผ่านไป หยางเฉินก็ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อออกกำลังกายยามเช้า
ถ้าไม่ใช่เพราะทราบจุดประสงค์ของการมาที่เมืองกษัตริย์กวนของหยางเฉิน ต่งจ้านกังจะคิดว่า หยางเฉินมาที่เมืองกษัตริย์กวนเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ
“คุณหยาง!”
ทันทีที่หยางเฉินกลับมาที่ห้องของเขา ต่งจ้านกังก็รออยู่ที่ประตูแล้ว
“มีธุระ?”
หยางเฉินถือผ้าเช็ดตัวและถามขณะเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้า
“เมื่อกี้ได้ข่าวสำคัญมาว่า วันนี้เป็นวันหมั้นของตระกูลคิงกวนและตระกูลอู่หวง คนจากตระกูลอู่หวงมาถึงตระกูลคิงกวนแล้ว”
“ว่ากันว่า การแต่งงานกันครั้งนี้มีความสำคัญมากสำหรับทั้งตระกูลอู่หวงและตระกูลคิงกวน”
“ถ้าคุณไปคฤหาสน์คิงกวนในเวลานี้ เกรงว่าคุณจะทำให้ตระกูลอู่หวงขุ่นเคืองด้วย”
ต่งจ้านกังกล่าวด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล
“การแต่งงาน?”
หยางเฉินขมวดคิ้ว “ใครคือคนที่ตระกูลคิงกวนจะไปแต่งงาน?”
“ลูกสาวนอกสมรสของลูกชายคนที่สามของกษัตริย์กวน กวนเย่ว!”
ต่งจ้านกังรู้ดี และกล่าวในทันที
จริงด้วย!
ครั้งนี้ที่มาเยี่ยนตู นอกเหนือจากการช่วยเหลือหม่าชาวแล้ว หยางเฉินยังต้องการนำกวนเย่วไปด้วย
กวนเย่วเคยบังกระสุนให้กับหยางเฉิน แค่เรื่องนี้ ก็เพียงพอแล้วที่หยางเฉินจะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สาเหตุส่วนใหญ่ที่หยางเฉินปะทะกับตระกูลคิงกวนก็เพื่อกวนเย่ว
“คุณหยาง คุณรู้จักกวนเย่วคนนี้หรือ?”
ต่งจ้านกังถามอย่างระมัดระวัง
เขารู้เพียงว่า หยางเฉินมาที่เยี่ยนตูเพื่อช่วยหม่าชาว แต่เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินกับกวนเย่ว
“เธอเป็นลูกศิษย์ของผม!”
หยางเฉินกล่าวอย่างไร้ความรู้สึก
“อะไรนะ?”
ต่งจ้านกังเบิกตากว้างขึ้นทันใด
หลังจากติดต่อกันระยะสั้น เขาก็รู้แล้วว่าหยางเฉินเป็นคนที่เห็นคุณค่าของความรักและความชอบธรรม
เพื่อหม่าชาว หยางเฉินยอมที่จะเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลคิงกวน
ตอนนี้ มีศิษย์อีกคนของตระกูลคิงกวน ยังถูกบังคับให้แต่งงาน เป็นไปได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินและตระกูลคิงกวนจะแย่ลงขนาดไหน
“สถานการณ์ของตระกูลอู่หวงเป็นอย่างไร?”
หยางเฉินถามอย่างกะทันหัน “อู่หวงพาคนมาที่ตระกูลคิงกวนเป็นการส่วนตัวหรือไม่?”
ต่งจ้านกังรีบส่ายหัว “มันเป็นญาติของอู่หวงเป็นคนพามา และผู้นำคืออู่หนิง คราวนี้ที่ตระกูลอู่หวงแต่งงานกับตระกูลคิงกวน คือลูกชายของอู่หนิงที่ชื่ออู่จื่อไค”
“ว่ากันว่า อู่หนิงพาอู่จื่อไคไปที่คฤหาสน์คิงกวนเพื่อขอแต่งงานเมื่อเดือนก่อน แต่กวนเย่วหนีจากตระกูลคิงกวนในขณะนั้น”
“คราวนี้ กวนเย่วได้รับบาดเจ็บจากกระสุนปืนและยังไม่หายดี แม้ว่าเธอจะต้องการหนี ก็หนีไม่พ้น”
เมื่อพูดอย่างนั้น ต่งจ้านกังก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย และมองหยางเฉินอย่างระมัดระวัง
เมื่อเห็นว่าหยางเฉินไม่เป็นไร เขาพูดต่อ “ผมได้ยินมาว่า หลังจากงานเลี้ยงหมั้นสิ้นสุดลงในวันนี้ ผู้คนจากตระกูลอู่หวงจะพากวนเย่าไปที่เมืองอู่หวง”
“ตระกูลอู่หวงช่างเด็จการจริงๆ แค่หมั้นกัน ก็จะพาคนไปที่เมืองอู่หวง?”
หยางเฉินกล่าวอย่างประชดประชัน เขาไม่ได้เห็นตระกูลอู่หวงอยู่ในสายตาของเขาเลย
ตั้งแต่วินาทีที่เขาตัดสินใจมาที่เมืองกษัตริย์กวน บางสิ่งก็ได้ถูกลิขิตไว้แล้วว่าหนีไม่พ้น
ตอนนี้ตระกูลเดอะคิงทั้งห้า ราชวงศ์ทั้งสี่ ต่างก็อยากได้เยี่ยนตู
ความแตกต่างก็คือ ผู้คนจากตระกูลคิงได้ทะยอยปรากฏตัวในเยี่ยนตู ในขณะที่ผู้คนจากราชวงศ์ยังไม่ได้ไปที่เยี่ยนตู
บางที สำหรับราชวงศ์ พวกเขาอาจไม่เคยเห็นตระกูลคิงอยู่ในสายตาเลย เมื่อกษัตริย์เยี่ยนตูปรากฏตัว พวกเขาจึงจะไปที่เยี่ยนตู
เยี่ยนตูในตอนนี้ หยางเฉินมีความเป็นไปได้สูงที่สุดในการเป็นราชา เว้นแต่หยางเฉินจะออกจากเยี่ยนตู เขาจะได้พบกับคนในราชวงศ์ไม่ช้าก็เร็ว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นตอนนี้พบคนในราชวงศ์ก็ไม่เป็นไร
“การทำสิ่งต่างๆของตระกูลอู่หวงย่อมเผด็จการ ไม่เพียงแต่ตระกูลอู่หวงเท่านั้น แต่ราชวงศ์อีกสามตระกูลก็ยังเผด็จการด้วย”
ต่งจ้านกังกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ตั้งแต่ราชวงศ์ทั้งห้าถูกลดระดับเป็นตระกูลคิง ช่องว่างระหว่างราชวงศ์และตระกูลคิงก็ค่อยๆกว้างขึ้น”
“โดยเฉพาะจำนวนผู้แข็งแกร่งและจำนวนผู้แข็งแกร่งชั้นยอด ราชวงศ์นั้นมากกว่าตระกูลคิงมาก”
“นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมตระกูลคิงกวนจะหาและขอแต่งงานกับราชวงศ์ หากตระกูลคิงกวนต้องการที่จะพัฒนาต่อไป ก็ไม่สามารถทำได้หากปราศจากการสนับสนุนของตระกูลอู่หวง และตระกูลอู่หวงก็ต้องการให้ตระกูลคิงกวนมาช่วยทำบางอย่าง ดังนั้นทั้งสองตระกูลจึงตัดสินใจแต่งงานกัน เป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูล”
หยางเฉินพยักหน้า “ผมไม่สนว่าตระกูลคิงกวนจะแต่งงานกับราชวงศ์ไหน แต่ถ้าพวกเขาต้องการบังคับลูกศิษย์ของผม ผมก็ไม่ยอม”
“คุณหยาง คุณคงไม่ใช่จะไปแย่งคนจากตระกูลอู่หวงใช่ไหม?”
ต่งจ้านกังตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์
การมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับตระกูลคิงกวน ก็เพียงพอที่จะกดดันมากแล้ว หากมีตระกูลอู่หวงมาด้วย ผลกระทบจะใหญ่มากจริงๆ
“มีปัญหาอะไรหรือไม่?”
หยางเฉินขมวดคิ้ว และพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ “นี่เป็นเรื่องของผม และไม่เกี่ยวอะไรกับใคร ถ้าคุณกลัว ฝั่งหม่าชาว คุณก็ไม่ต้องไปแล้ว กลับไปที่เยี่ยนตูโดยตรงเลย! ”
ผู้อาวุโสเฝิงจัดต่งจ้านกังมา หากเรื่องลุกลามจริงๆ ผู้อาวุโสเฝิงอาจได้รับแรงกดดันอย่างมาก
นี่คือสิ่งที่หยางเฉินไม่ต้องการเห็น
“คุณหยาง ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ผมแค่เป็นห่วง มันไม่ดีสำหรับคุณถ้าเรื่องใหญ่ขึ้น”
ต่งจ้านกังอธิบายอย่างรวดเร็ว
“ไม่ต้องพูดแล้ว ตอนนี้คุณมีทางเลือกเพียงสองทาง ออกจากเมืองกษัตริย์กวน หรือไปที่บ้านของ หมอเทวดาเฝิงและดูแลเพื่อนของผมแทนผม”
หยางเฉินมีใบหน้าที่แน่วแน่ และไม่ได้ให้ตัวเลือกที่สามแก่ต่งจ้านกังเลย
“โอเค ผมจะไปดูแลหม่าชาวแทนคุณ!”
หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ต่งจ้านกังก็กัดฟันและพูด
เนื่องจากผู้อาวุโสเฝิงสั่งให้เขาติดตามหยางเฉิน แม้ว่าท้องฟ้าจะถล่ม เขาจะไม่เลือกที่จะถอยกลับ
“โอเค!”
หลังจากหยางเฉินพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและจากไปเพียงลำพัง แล้วเดินตรงไปยังคฤหาสน์คิงกวน
หลังจากที่หยางเฉินจากไป ต่งจ้านกังก็โทรออก
“ผู้อาวุโสเฝิง วันนี้ตระกูลอู่หวงและตระกูลคิงกวนกำลังหมั้นกัน และหญิงสาวที่ตระกูลคิงกวนเอามาเป็นเป้าหมายของการแต่งงานก็คือลูกศิษย์ของคุณหยาง”
ต่งจ้านกังรายงานทันที”เมื่อกี้ คุณหยางไปที่คฤหาสน์คิงกวนตัวคนเดียว”
“ทุกอย่างตามใจเขาเถอะ ทุกอย่างยังมีผม!”
ผู้อาวุโสเฝิงพูดเพียงประโยคเดียว แต่กลับทำให้ต่งจ้านกังเต็มไปด้วยความตกใจ
ผู้อาวุโสเฝิงวางสายไปหลายสิบวินาทีแล้ว เขาจึงจะค่อยๆฟื้นจากอาการช็อก
“ดูเหมือนว่า ผู้อาวุโสเฝิงให้ความสำคัญกับคุณหยาง เกินคาดมาก”
ต่งจ้านกังพึมพำ
ตัวตนและสถานะของผู้อาวุโสเฝิง เขาชัดเจนมาก กล่าวได้ว่า เมื่อผู้อาวุโสเฝิงกระทืบเท้า ทั้งจิ่วโจวก็จะสั่นสะท้าน
ไม่น่าเชื่อว่าคนที่มีอำนาจและทรงพลังเช่นนี้ จะวางความหวังสูงต่อหยางเฉิน ช่างเหลือเชื่อจริงๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดถึงสิ่งที่หยางเฉินทำเพื่อจิ่วโจว ต่งจ้านกังก็ยอมรับได้
เขาโยนความคิดที่ฟุ้งซ่านในใจออกไป ออกจากโรงแรม และตรงไปที่บ้านของหมอเทวดาเฝิงคฤหาสน์คิงกวนในวันนี้มีชีวิตชีวามาก มีโคมไฟทุกที่และบรรยากาศรื่นเริง
สำหรับเรื่องที่หม่าชาวได้ฆ่ากวนซินเมื่อคืนนี้ ไม่มีใครพูดถึงมัน ราวกับว่าเรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้น
คฤหาสน์คิงกวน ในบ้านเป็นบ้านสไตล์แบบคลาสสิก มีหญิงสาวนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง โดยมีทีมแต่งหน้าอยู่ด้านหลังเธอ
เธอเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ปล่อยให้ช่างแต่งหน้าหลายคนแต่งตัวให้เธอ
“คุณหนูเย่ว ดูสิ คุณพอใจกับการแต่งแบบนี้ไหม?”