ในฐานะผู้ควบคุมของตระกูลคิงกวน กษัตริย์กวนสามารถมาเข้าร่วมด้วยตนเอง และมาดูหัวหน้ารองของตระกูลอู่หวง ซึ่งได้ให้หน้าแก่ตระกูลอู่หวงเพียงพอแล้ว
สำหรับการหมั้น ไม่จำเป็นต้องให้เขาอยู่
ทันทีที่กษัตริย์กวนจากไป ทุกคนรู้สึกว่าแรงกดดันลดลงทันที
ในฐานะลูกชายคนโตของกษัตริย์กวน กวนหงอี้มีแนวโน้มที่จะสืบทอดบัลลังก์ของกษัตริย์กวน ในอนาคต เหมาะมากสำหรับเขาที่จะต้อนรับอู่หนิงด้วยตนเอง
หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายกล่าวทักทายกันแล้ว อู่หนิงก็หยิบรายการที่สวยงามออกมายื่นให้กวนหงอี้และพูดด้วยรอยยิ้ม
“เจ้าชายใหญ่ นี่คือรายการสินสอดทองหมั้น ลองดูสิ ถ้าไม่มีปัญหา เราจะพากวนเย่วกลับไปที่ตระกูลอู่หวงเมื่องานเลี้ยงหมั้นสิ้นสุดลง”
“ฮ่าฮ่า หัวหน้าหนิงเกรงใจเกินไปแล้ว รายการสินสอด ไม่ต้องดูหรอก หลังจากงานเลี้ยงหมั้นจบลงก็พาไปได้เลย”
กวนหงอี้หัวเราะและพูด จากนั้นจึงยกแก้วของเขาขึ้น “ผมคารวะหัวหน้าหนิงหนึ่งแก้ว!”
อู่หนิงหัวเราะเบาๆ ยกแก้วขึ้นและชนแก้วของกวนหงอี้ จากนั้นดื่มมันจนหมด
“ในอนาคต ตระกูลอู่หวงและตระกูลคิงกวนก็จะเป็นครอบครัวเดียวกัน และขอให้เจ้าชายใหญ่ดูแลพวกเราด้วย”
อู่หนิงกระตือรือร้นมาก และไม่ถือตัวเลย ดูเหมือนว่าต่อหน้ากวนหงอี้ คนที่ต้องประจบควรเป็นเขา
อู่หนิงให้หน้าแก่กวนหงอี้มาก และกวนหงอี้ก็มีความสุขมากและพูดว่าได้ซ้ำๆ
กล่าวกันว่าเป็นงานเลี้ยงหมั้น แท้จริงแล้ว เป็นธุรกรรมระหว่างสองตระกูลชั้นนำ หลังจากงานเลี้ยงจบลง กวนหงอี้โบกมือของเขา “นำกวนเย่วออกมา!”
“ครับ!”
มีคนตอบกลับทันที
ในเวลานี้ ในห้องของกวนเย่ว เธอนั่งอยู่คนเดียวบนเตียงด้วยใบหน้าเศร้าโศก
เมื่อคิดถึงว่าตนเองต้องเสียสละความสุขของตัวเองและแต่งงานกับตระกูลอู่หวง เธอก็ยิ่งเสียใจมากขึ้นเท่านั้น
“แม่คะ หนูขอโทษ หนูยังคงไม่สามารถหนีจากการควบคุมของตระกูลคิงกวนได้ แต่ท่านไม่ต้องห่วง หนูจะเชื่อฟังแม่และหนูจะมีชีวิตอยู่อย่างดี”
ดวงตาของกวนเย่วเป็นสีแดง และเธอพูดด้วยใบหน้าที่หนักแน่น”วัสักนหนึ่ง ฉันจะมีชีวิตออกจากตระกูลอู่หวงให้ได้!”
“ปัง!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น และประตูห้องก็ถูกเปิดจากด้านนอก
“กวนเย่ว คุณนี่มันหยิ่งผยองจริงๆ งานหมั้นของตนเอง ไม่ไปด้วยตนเอง คุณต้องการให้คนอื่นเชิญคุณออกไปอีกเหรอ?”
กวนฉินพูดประชดประชัน
มีผู้พิทักษ์สองคนของตระกูลคิงกวนอยู่ข้างหลังเธอ และแม้แต่ดวงตาของผู้พิทักษ์ก็ยังเต็มไปด้วยความรังเกียจและดูถูก
ในตระกูลคิงกวน คุณค่าของผู้หญิงเป็นแค่การแต่งงาน
ยิ่งไปกว่านั้น กวนเย่วยังเป็นลูกสาวนอกสมรสและจะไม่ได้รับความสำคัญจากตระกูล
“หุบปากได้รึยัง?”
กวนเย่วเย็นชาอย่างยิ่งและถามทันทีว่า “ถือตัวต่อหน้าฉัน คุณมีคุณสมบัตินี้ไหม?”
“แม้ว่าแม่สามีของคุณมาจากตระกูลอู่หวง แล้วยังไงล่ะ?”
“อย่าลืมว่าสามีในอนาคตของฉัน อยู่ในสายเลือดตรงของตระกูลอู่หวง เทียบกับฉัน คุณเทียบได้ไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ กวนฉินก็เบิกตากว้างทันที
เธอไม่เคยคิดเกี่ยวกับปัญหานี้ และเมื่อได้ยินกวนเย่วพูดเช่นนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นความจริง
แม้ว่าอู่จื่อไคจะปัญญาอ่อน นั่นคือสายเลือดตรงของตระกูลอู่หวง ส่วนเธอ มีเพียงแม่สามีของเธอเท่านั้นที่เป็นสายเลือดของตระกูลอู่หวง
ไม่ว่าจะเป็นตระกูลคิงกวนหรือตระกูลอู่หวง สถานภาพของผู้หญิงก็ต่ำมาก
เมื่อเป็นเช่นนี้ สถานะของเธอในตระกูลอู่หวงนั้นด้อยกว่ากวนเย่วมาก
“ในอนาคต คุณควรเก็บหางและเป็นมนุษย์ดีๆซะ ถ้าคุณทำให้ฉันไม่พอใจ อย่าโทษฉันหยาบคายนะ!”
กวนเย่วกล่าวอย่างภาคภูมิใจ โดยมองไปที่กวนฉินด้วยความดูถูกในสายตาของเธอ
เวลานี้ เธอดูเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความโศกเศร้าในเมื่อกี้ไม่มีเหลือเลย?
“คุณขู่ฉัน?”
กวนฉินกัดฟันและถาม
“ฉันขู่คุณแล้วไง คุณจะทำอะไรฉัน?”
กวนเย่วดูถูกเหยียดหยามและพูดอย่างเย้ยหยัน “ตอนนี้ ฉันเป็นคู่หมั้นของตระกูลอู่หวงแล้ว คุณคิดว่าตนเองเป็นใคร?”
“ทำไม? คุณโกรธมากใช่ไหม?อยากตบฉันมากใช่ไหม?”
“ฉันจะนั่งอยู่ตรงนี้ ถ้าเก่งจริง ก็ลองเตะต้องฉันดูสิ”
กวนฉินตัวสั่นด้วยความโกรธ และเมื่อกวนเย่วดื้อร้านจริงๆ เธอก็ทำอะไรไม่ได้เลย
ใครให้คนที่กวนเย่วจะแต่งงานด้วยคือสายเลือดของตระกูลอู่หวงล่ะ?
“ฉันจะคอยดู ว่าภรรยาของคนปัญญาอ่อนจะสามารถทำอะไรได้ในตระกูลอู่หวง?”
กวนฉินกัดฟันแล้วพูดอย่างเย็นชา “เจ้าชายใหญ่ให้คุณไปเดี๋ยวนี้!”
หลังจากพูดเสร็จ กวนฉินก็กำลังจะจากไป
“เดี๋ยว!”
กวนเย่วก็พูดขึ้นกะทันหัน
กวนฉินหันกลับมาและถามอย่างเย็นชา “คุณต้องการอะไรอีก”
“คุณบอกว่า สามีของฉันเป็นคนปัญญาอ่อน?”
กวนเย่วหัวเราะออกมาทันที “กล่าวคือ ทายาทสายตรงของตระกูลอู่หวงที่ฉันกำลังจะแต่งงานเป็นคนปัญญาอ่อนเหรอ?”
“กวนฉิน ต้องยอมรับว่า คุณช่างกล้าจริงๆ กล้าที่จะเรียกทายาทสายตรงของตระกูลอู่หวงว่าเป็นคนปัญญาอ่อน”
“คุณว่า ถ้าตระกูลอู่หวงรู้เรื่องนี้ ปากของคุณจะถูกฉีกจนแหลกสลายหรือไม่?”
ส่วนคนที่กำลังจะแต่งงานเป็นคนปัญญาอ่อนหรือไม่ กวนเย่วไม่สนใจเลย แต่รูปลักษณ์ที่เย่อหยิ่งของกวนฉิน ทำให้เธอไม่มีความสุขมาก
ถ้าเธอสามารถใช้โอกาสนี้สอนบทเรียนให้กวนฉิน เธอจะมีความสุขมาก
“ฉันพูดตอนไหน?”
กวนฉินก็โกรธจัด “กวนเย่ว ฉันเตือนคุณแล้ว อย่าพูดมั่ว ถ้าคุณต้องการใส่ร้ายฉัน คุณยังไม่มีคุณสมบัติ!”
“ใช่เหรอ?”
กวนเย่วมองไปที่ผู้พิทักษ์ของตระกูลคิงกวนสองคนที่อยู่หลังกวนฉินด้วยรอยยิ้ม และถามว่า “พวกคุณได้ยินที่กวนฉินพูดหรือไม่?”
“ไม่……”
ผู้พิทักษ์ทั้งสองส่ายหัวอย่างรวดเร็ว เพื่อจะบอกว่าไม่
เพียงแต่ว่า พวกเขายังไม่ทันพูดจบ กวนเย่วก็กล่าวอีกครั้งว่า “ห้องของฉัน เต็มไปด้วยกล้องวงจรปิด ถ้าพวกคุณกล้าที่จะช่วยกวนฉินปิดบัง ด้วยตัวตนของพวกคุณ เกรงว่าจะมีทางเดียวเท่านั้นคือตาย ?”
“ตุ้ม!”
ผู้พิทักษ์ทั้งสองคุกเข่าลงทีละคนทันที และพูดด้วยสีหน้าหวาดกลัวว่า “คุณเย่ว เราไม่มีอะไรต้องปิดบัง คุณฉินพูดจริงๆ บอกว่าสามีของคุณปัญญาอ่อน”
กวนฉินเบิกตากว้าง “พวกคุณอย่าพูดไปเรื่อย!”
เพียงแต่ว่า ผู้พิทักษ์ทั้งสองกล้าไปสนใจกวนฉินได้อย่างไร ศีรษะของพวกเขาอยู่บนพื้น สั่นสะท้านไปทั้งตัว
“กวนฉิน ตอนนี้มีพยานและหลักฐานก็มีแล้ว คุณอยากจะพูดอะไรอีก?”
กวนเย่วถามด้วยรอยยิ้ม
กวนฉินกัดริมฝีปากสีแดงของเธอแน่น จากนั้นเธอก็กัดฟัน “ฉันประเมินคุณต่ำไปจริงๆ บอกฉันสิ คุณต้องการอะไร?”
“ตบปากตนเองสิบครั้ง ถ้าไม่แรง หากฉันได้เจอสามี ฉันไม่รู้ว่าปากของฉันจะพูดอะไรไหม”
กวนเย่วมองไปที่กวนฉินด้วยรอยยิ้ม
สีหน้าของกวนฉินเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และใบหน้าของเธอก็เหลือเชื่อมาก “คุณให้ฉันตบตัวเองเหรอ?”
“ดูเหมือนจะไม่ได้หูหนวกนะ”
กวนเย่วกล่าวอย่างประชดประชัน
“กวนเย่ว คุณอย่าทำเกินไปนะ!”
กวนฉินเริ่มอายจนโกรธ “แม้ว่าคุณกำลังจะแต่งงานเข้าไปในตระกูลอู่หวง อย่าคิดแม้แต่จะเข้าสู่ศูนย์กลางของตระกูลอู่หวง”
“สามีในอนาคตของฉันคือสายเลือดตรงของตระกูลอู่หวง!” กวนเย่วกล่าว
“คุณยังไม่ได้แต่งเข้าไปในตระกูลอู่หวง ก็ถือว่าตัวเองเป็นคุณหญิงแล้ว คุณไม่กลัวคนของตระกูลอู่หวงดูถูกคุณเหรอ?”
กวนฉินถามด้วยความโกรธ
“สามีในอนาคตของฉันคือสายเลือดตรงของตระกูลอู่หวง!” กวนเย่วยังคงตอบด้วยประโยคนี้
“คุณ……”
กวนฉินโกรธมาก แต่เมื่อคิดถึงว่ากวนเย่วกำลังจะแต่งงานเข้าไปในตระกูลอู่หวง เธอก็รู้สึกถึงความไร้อำนาจในใจของเธอ
“ให้ฉันตบตัวเอง เป็นไปไม่ได้!”