ไห่ฝานปรากฏตัวขึ้นตรงหน้ามู่เฉียนซี เขากล่าว “มู่เฉียนซี ตั้งแต่เข้ามาในดินแดนโอสถก็เอาแต่หลบหนีอยู่ห่างข้า ไม่นึกเลยว่าจะถูกข้าเจอตัวเข้าได้ เจ้ามันช่างโชคดีจริง ๆ”

ฟึ่บ! ทันทีที่ข้อมือของมู่เฉียนซีขยับ เข็มยาเข็มหนึ่งก็พุ่งออกไป

“สุนัขที่ดีมันไม่ขวางทาง อย่าทำให้ข้าต้องเสียเวลาเลย” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เดิมทีเวลาก็มีจำกัดอยู่แล้ว เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสุนัขเกะกะขวางทางเช่นนี้ มู่เฉียนซีก็ไม่อยากพูดจาไร้สาระกับพวกเขามาก

“นายน้อย ระวัง!”

มู่เฉียนซีลงมือทันที แถมยังเป็นกระบวนท่าสังหารอีกด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเขาไม่ได้คาดคิดเอาไว้เลย

ชายชราผู้หนึ่งรีบลงมือขวางเข็มยานี้ของมู่เฉียนซี

เขาจ้องเขม็งไปที่มู่เฉียนซีพลางกล่าว “สาวน้อย เจ้านี่ช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะกล้าลอบโจมตีนายน้อยของพวกข้าเช่นนี้!”

ไห่ฝานออกคำสั่ง “จับตัวนางมาให้ข้าเดี๋ยวนี้”

“ขอรับ!” แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของชายชราเหล่านั้นและพลันพวกเขาก็ตบมู่เฉียนซีอย่างรุนแรง

ไห่ฝานมองดูมู่เฉียนซีถูกพลังของชายชราเหล่านี้โจมตีด้วยความตื่นเต้น แต่ภายในชั่วพริบตาเดียวก็พบว่าร่างที่โดนโจมตีเมื่อครู่นั้นได้หายไปแล้ว

ร่างที่พวกเขาโจมตีนั้นแท้จริงก็เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถทำร้ายมู่เฉียนซีได้แม้แต่น้อย

สีหน้าของไห่ฝานโหดเหี้ยมขึ้น ไม่นึกเลยว่าทักษะร่างของหญิงสาวผู้นี้จะเก่งกาจเพียงนี้

มู่เฉียนซีที่หลบหลีกการโจมตีของพวกเขาตอนนี้กลับพุ่งไปที่ไป๋เหยียนเอ๋อร์ นายน้อยไห่ผู้ไร้สมองผู้นี้รับมือได้ไม่ยากเลย งูพิษอย่างไป๋เหยียนเอ๋อร์ต่างหากที่รับมือได้ยาก

“เหยียนเอ๋อร์ ระวัง!” สีหน้าไห่ฝานพลันเปลี่ยนไปและรีบพุ่งไปที่มู่เฉียนซี

มู่เฉียนซีถีบไห่ฝานที่พุ่งเข้ามา “ขวางหูขวางตายิ่งนัก!”

ร่างของไห่ฝานกระเด็นลอยออกไป และในที่สุดมู่เฉียนซีก็มาถึงตัวของไป๋เหยียนเอ๋อร์

ไป๋เหยียนเอ๋อร์รีบตอบโต้ เดิมทีนางตั้งใจจะไม่ลงมือ อยากให้คนของนายน้อยไห่ซ้อมมู่เฉียนซีให้ปางตาย นางก็จะได้กำจัดมู่เฉียนซีโดยไม่ต้องออกแรงมาก

แต่นางนึกไม่ถึงเลยว่ามู่เฉียนซีจะชิงลงมือกับนางก่อน ทำลายแผนการของนางจนสิ้น

แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะมู่เฉียนซีในตอนนี้ยากที่จะหนีได้แล้ว!

ไห่ฝานกล่าว “มัวแต่ยืนนิ่งอยู่ทำไมล่ะ รีบเข้าไปช่วยเหยียนเอ๋อร์เร็วเข้า หากเหยียนเอ๋อร์เป็นอะไรไป ข้าเอาเรื่องพวกเจ้าแน่!”

คนของเกาะไห่เทียนกับคนของตำหนักตงจี๋ลงมือแล้ว กระบวนทัพสามสิบกว่าคน แต่ละคนนั้นไม่ได้อ่อนแอเลย

ไป๋เหยียนเอ๋อร์กล่าว “มู่เฉียนซี ท่านพ่อข้ามีคุณธรรมลึกซึ้ง ไม่อยากเปิดศึกกับสองตำหนัก ไม่อยากทำให้คนอื่นต้องมาบาดเจ็บล้มตาย ท่านพ่อจึงส่งข้ามาร่วมการประลองการปรุงยาในครั้งนี้เพื่อมาขอกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์จากเจ้า”

ไห่ฝานกล่าว “เหยียนเอ๋อร๋ใจดีมีเมตตาเกินไปแล้ว ไม่เพียงแต่จะคิดแทนทำแทนคนอื่นเท่านั้น แถมยังให้อภัยหญิงสาวที่เคยทำร้ายเจ้าผู้นี้อีก”

พร้อมกันนั้นเขาก็คิดในใจว่า ‘น้องเหยียนเอ๋อร์อภัยให้เจ้า ยอมปล่อยเจ้าไป แต่ข้าจะทำให้เจ้าตายทั้งเป็น’

มู่เฉียนซีกล่าวเย้ยหยันว่า “ไป๋เหยียนเอ๋อร์ นี่เจ้าฝันไปรึไง!”

“อู๋ตี้ เสี่ยวหง ออกมา!”

อู๋ตี้กับเสี่ยวหงตื่นเต้นยิ่งนัก “อาหารมื้อนี้ไม่เลวเลย!”

พลังของอู๋ตี้ที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกทำให้สีหน้าของคนเหล่านั้นพลันเปลี่ยนไปมาก เสี่ยวหงเห็นพลังอันยิ่งใหญ่นั้นของอู๋ตี้ มันก็แอบกัดฟันกรอด มันเองก็ต้องรีบเลื่อนขั้นให้เร็วที่สุดถึงจะได้

มู่เฉียนซีกล่าว “ข้ารู้ว่าเจ้าต้องพายอดฝีมือระดับสูงสุดมาด้วยแน่นอน ให้พวกเขาออกมาเถอะ! หลบซ่อนไปมันจะมีความหมายอะไร?”

ครั้นแล้วยอดฝีมือระดับสูงสุดสองคนก็ปรากฏตัวขึ้น

มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “ชิงอิ่ง สองคนนี้มอบให้เป็นหน้าที่เจ้า”

สีหน้าของไป๋เหยียนเอ๋อร์พลันเปลี่ยนไป “เขาเข้ามาได้ยังไง เขาไม่ใช่นักปรุงยานี่”

“นั่นมันไม่ใช่เรื่องของเจ้า!”

แม้ว่าชิงอิ่งจะไม่ใช่นักปรุงยา แต่ดินแดนโอสถแห่งนี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธในการเข้ามาของเขา แถมยังดูเหมือนอยากจะต้อนรับเขาเสียด้วยซ้ำไป

ในตอนนี้ทั้งสองฝ่ายได้เผยไพ่เด็ดออกมาแล้ว ต่อไปก็เป็นการเปิดศึกต่อสู้กันแล้ว!

สู้!

มู่เฉียนซีลงมือกับไป๋เหยียนเอ๋อร์อีกครั้ง เปลวไฟสีดำนั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง แต่ก็เป็นได้เพียงแค่เปลวไฟที่สั่นไหวเล็กน้อยเมื่ออยู่ภายใต้กระบี่มังกรเพลิงเท่านั้น

และยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่ต้องการลอบโจมตีมู่เฉียนซี ร่างทักษะร่างของมู่เฉียนซีนั้นรวดเร็วมาก ปฏิกิริยาการตอบสนองก็เร็วมาก พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนางเลย

ชิงอิ่งขวางยอดฝีมือระดับสูงสุดไว้ ส่วนอู๋ตี้กับเสี่ยวหงก็ขวางคนจำนวนมากเอาไว้ได้ ทว่า จำนวนคนของฝ่ายตรงข้ามยังไม่เป็นที่พึงพอใจมากสำหรับนาง

ไห่ฝานมีความมั่นใจมากว่าจะเป็นฝ่ายชนะ ต่อให้มีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์สองตัวคอยปกป้องนางอยู่ แต่มู่เฉียนซีก็ยากที่จะหนีได้

เมื่อเห็นไป๋เหยียนเอ๋อร์ถูกมู่เฉียนซีโจมตีเช่นนี้ นายน้อยไห่ก็แสดงตัวเป็นสุภาพบุรุษพรวดเข้าไปช่วยสาวงามทันที

ระดับพลังความแข็งแกร่งของไห่ฝานนั้นไม่ได้อ่อนแอเลย อยู่ในระดับเดียวกันกับไป๋เหยียนเอ๋อร์ มหาจักรพรรดิแห่งภูตระดับเก้า

แต่คาดว่าเขาใช้ชีวิตอยู่ในเกาะไห่เทียนสบายเกินไปแล้ว และกินยาลูกกลอนไปไม่น้อย กำลังในการต่อสู้ของเขาไม่อาจเทียบไป๋เหยียนเอ๋อร์ได้เลย

การลอบโจมตีของไห่ฝานเป็นเพียงแค่ของเล่นเด็ก ๆ ในสายตาของมู่เฉียนซี ชั่วครู่หนึ่งมู่เฉียนซีได้แผ่ซ่านพลังอันแข็งแกร่งออกมาและโจมตีไปที่ไห่ฝาน

“ทักษะโยวหลัว!”

พลังแห่งการทำลายล้างพัดกระโชกมา ไห่ฝานที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้จริงไม่มากนักไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีนี้ได้

ปัง! ร่างของเขากระเด็นพุ่งขึ้นกลางอากาศ กระดูกในร่างกายแตกหักอย่างต่อเนื่อง

อ๊า!

พรวด พรวด!

เขากรีดร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดพลางกระอักเลือดออกมา

“นายน้อย!” ชายชราผู้หนึ่งรีบพุ่งตัวไปรับเขา

ไห่ฝานเจ็บปวดทรมานจนแทบจะสิ้นสติ แม้ว่าจะใช้ยาลูกกลอนรักษาที่ดีที่สุดของเกาะไห่เทียนก็ไม่สามารถระงับความเจ็บปวดได้

เขามองมู่เฉียนซีด้วยดวงตาแดงก่ำ “ฆ่านาง! ฆ่านางเดี๋ยวนี้!”

คนของเกาะไห่เทียนเหล่านี้ก็ทวีความโกรธมากขึ้นกว่าเดิม พลังวิญญาณพรั่งพรูไปที่มู่เฉียนซีอย่างบ้าคลั่ง

เผชิญหน้ากับการโจมตีจากทั่วทุกทิศเช่นนี้ มู่เฉียนซีก็รีบหลบหลีก และตอบโต้พวกเขาอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน

“มังกรเพลิงสังหาร!”

“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”

“บัวแดงพิฆาต!”

“ทักษะโยวหลัว!”

การตอบสนองในการต่อสู้ของมู่เฉียนซีนั้นน่ากลัวเกินไปแล้ว พลังวิญญาณดูเหมือนจะใช้อย่างไรก็ใช้ไม่หมด แม้ว่าจะมีคนมากมายล้อมโจมตีนาง แต่นางก็ยังจัดการได้

กำลังในการต่อสู้ของอู๋ตี้กับเสี่ยวหงนั้นไม่ได้อ่อนแอเลย ฝ่ายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บไปไม่น้อย

สีหน้าของไป๋เหยียนเอ๋อร์พลันโหดร้ายขึ้น เหตุใดถึงยังจัดการกับมู่เฉียนซีไม่ได้อีก บัดซบ!

พลังแห่งนรกถูกใช้ไปอย่างบ้าคลั่ง ผ้าแพรไหมสีดำผืนหนึ่งพุ่งโจมตีไปทางมู่เฉียนซี

ตอนนี้ไป๋เหยียนเอ๋อร์ต้องการจะฆ่ามู่เฉียนซีในที่แห่งนี้โดยที่ไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้น

ผ้าแพรไหมสีดำผืนนี้มีพลังดึงดูดอันทรงพลัง หากมันจับเหยื่อได้ก็แล้วละก็ เหยื่อนั้นจะไม่สามารถหนีรอดไปได้

ทว่า ไป๋เหยียนเอ๋อร์ประเมินค่ากระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ต่ำเกินไปแล้ว มังกรเพลิงกล่าว “นายท่าน ในร่างของหญิงผู้นี้มีวิญญาณนั่นอยู่ ดูท่าคงจะอร่อยมาก ข้าอยากกิน”

มู่เฉียนซีกล่าว “หากเจ้าอยากกิน ก็ออกแรงหน่อยนะ! หญิงผู้นั้นรับมือยาก!”

“เรื่องเล็ก! คอยดูฝีมือข้าก็แล้วกัน!”

เนื่องจากมีของสิ่งนั้นที่สามารถฟื้นฟูพลังของมังกรเพลิงได้ พลังของมังกรเพลิงจึงแข็งแกร่งขึ้นในทุกวัน ถึงแม้ว่าอยู่ต่อหน้านายท่าน อยู่ต่อหน้าเจ้าพิฆาตวิญญาณและมหาศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์อื่น ๆ แล้วมันจะดูเหมือนเป็นถุงลมเล็ก ๆ แต่หากอยู่ต่อหน้าสิ่งอื่นหรือคนอื่น มันก็มีความเย่อหยิ่งมาก และคิดว่าทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นเพียงแค่มดปลวกเท่านั้น

.

.