หลัวซิวลอยขึ้นไปข้างหน้าแล้วบินไปข้างหน้า ในขณะนี้ ท้องฟ้าเหนือเขามังกรบินถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยมือคู่ใหญ่และร่างสูงตระหง่านสูงใหญ่ปรากฏขึ้น พร้อมกับปราณแข็งแกร่งลึกลับของเทพมาร
บนยอดเขามังกรบินระฆังสีทองขนาดใหญ่ลอยอยู่ ในขณะที่เทพมารเหล่านี้ปรากฏขึ้น ระฆังก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เขามังกรบินรับมารของสำนักเทียนช่าควรจะทำลาย!”
มีเทพมารอยู่สามตนกลางอากาศ หนึ่งในเทพมารกล่าวอย่างเฉยเมย ยกมือขึ้น แล้วทุบระฆังขนาดใหญ่ของเขามังกรบินให้เป็นผง
“โครม!”
ระฆังขนาดใหญ่นี้เป็นสมบัติวิเศษระดับมหาจักรพรรดิ หลังจากถูกฝ่ามือทุบก็เกิดเสียงระฆังดัง แล้วคลื่นเสียงก็เหมือนกับกลายเป็นสิ่งจับต้องได้ ทันใดนั้น หมอกโลหิตผลิบานบนเขามังกรบินไม่รู้ว่ามีศิษย์กี่คนที่ถูกเสียงกระแทกตายไปทันที
เมื่อหลัวซิวเห็นฉากนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก กฎปริภูมิทำงานเต็มกำลัง ปีกเทพดาราไร้มลทินกางออกจากด้านหลัง พุ่งไปที่เขามังกรบินด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด
“พรึบ!”
ร่างหนึ่งผุดขึ้นจากฟากฟ้าและบินสู่ท้องฟ้าอันไกลโพ้น เป็นชายชราที่มีเคราและผมสีขาว อุ้มเด็กอายุเจ็ดแปดขวบไว้ในอ้อมแขนของเขา
ในเวลานี้ สีหน้าของเด็กเต็มไปด้วยความกลัวและความแค้น เพราะเขารู้ดีว่าคนเหล่านี้ที่ปรากฏตัวอยู่บนท้องฟ้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเขา
สำนักเทียนช่าถูกทำลาย แม้แต่เด็กอายุเจ็ดแปดขวบก็ไม่ไว้ชีวิต จิตใจเย็นชาของมนุษย์นั้นชัดเจนมาก
“พวกเจ้าทำลายเขามังกรบินข้าจะกำจัดมารที่รอดมาได้นี้เอง” เทพมารในชุดยาวสีดำกล่าวอย่างเย็นชา
เห็นเพียงร่างกายเขาเคลื่อนไหวแล้วไล่ตามชายชราที่บินออกไปด้วยความเร็วที่เร็วกว่า ตัวสำนึกผู้แข็งแกร่งเทพมารได้ล็อคอีกฝ่ายไว้แน่น ไม่ว่าจะหนีไปไหนก็ไม่มีประโยชน์
“ตาย!”
ทันทีที่ความคิดของเทพมารนี้เคลื่อนไหว ความคิดอันศักดิ์สิทธิ์ก็แผ่ขยายออกไปหลายพันลี้ ราวกับดาบที่แหลมคม ฟันเข้าใส่ชายชราที่บินอยู่
“อึก!”
ผลการฝึกตนของชายชราคนนี้เป็นเพียงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 เท่านั้นเอง และเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของตัวสำนึกผู้แข็งแกร่งเทพมารได้ ตัวหยั่งรู้ได้พังทลายลงในทันที ศีรษะแตกออกกลายเป็นหมอกเลือด และเลือดยังกระเซ็นโดนศีรษะและใบหน้าของเด็กในอ้อมแขนของเขา
“เจ้าก็ไปตายเหมือนกันเถอะ จะโทษก็โทษเจ้าที่เป็นทายาทของจ้าวเซียนเทียนช่า”
เทพมารผู้นี้เฉยเมยอย่างยิ่ง คว้าฝ่ามือของเขาขึ้นไปในอากาศ และมีมือใหญ่ปรากฏขึ้น บีบเด็กจนตาย
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
ในขณะนี้ เสียงตะโกนโกรธจัดก็ดังขึ้น หลัวซิวกระตุ้นปีกเทพดาราไร้มลทินบินมา ความเร็วนั้นเร็วมาก
ความเร็วของปีกเทพดาราไร้มลทิน ทำให้ตัวสำนึกของผู้แข็งแกร่งเทพมารคนนี้ยากที่จะล็อคตัวเขาได้ ปีกทั้งสองคู่ราวกับคริสตัลสีน้ำเงินสั่นช้าๆ ปรากฏขึ้นระหว่างเทพมารและเด็กน้อย
“บูม!”
หลัวซิวแทงออกไปด้วยหอกยุทธ์มังกรดำ หอกรูปมังกรทุบมือใหญ่ที่ยื่นออกมาแล้วฉีกเป็นชิ้น ๆ
“เจ้าเป็นใคร? เจ้ากล้าที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของสำนักเซียนไร้เจตสิกหรือ?” เทพมารชุดดำโกรธจัด ร่างกายของเขาดูแข็งแกร่ง ดวงตาของเขาราวกับคบไฟ สายตาจับจ้องหลัวซิว
“เด็กเจ็ดแปดขวบก็ไม่ปล่อยไป ตดสุนัขสำนักเซียนไร้เจตสิกอะไรกัน ข้าเป็นผู้ที่มาฆ่าเจ้า!”
หลัวซิวตะคอกด้วยความโกรธ ความรู้สึกผิดในใจที่มีต่อสำนักเทียนช่าและช่าจื่อเยียน ทำให้เจตนาฆ่าของเขาเพิ่มขึ้น ถ้าเขามาช้ากว่านี้เล็กน้อย กลัวว่าคนสุดท้ายของสำนักเทียนช่าก็จะไม่มีเหลืออีกต่อไป
“ไม่ต้องกลัว ข้ามาเพื่อปกป้องเจ้า”
หลัวซิวอุ้มเด็กที่ตกใจหวาดกลัวขึ้นมาจากศพของชายชราหัวขาด หลัวซิววางเขาบนไหล่ของเขา “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าจะฆ่าทุกคนที่กล้าทำร้ายเจ้า!”
“กล้าพูกมาก ดูเหมือนเจ้าเองก็เป็นมารที่เหลือของสำนักเทียนช่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ตายด้วยกันเถอะ!”
เทพมารชุดดำเยาะเย้ย ปราณของอีกฝ่ายแค่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ เป็นเพียงมดตัวน้อยต่อหน้าเทพมารเท่านั้นนเอง