จักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานหนีออกจากเขาแปดโมฆะนี้ได้มันก็เป็นดั่งเสือที่ได้กลับป่า ปลาที่ได้กลับน้ำ!
ตราบเท่าที่เขาฟื้นฟูตัวมาได้แม้แต่น้อย กำลังฝีมือใดๆ ของเย่หยวนนี้มันย่อมจะถูกฆ่าสังหารลงได้อย่างง่ายดายเว้นเสียแต่ว่าอีกฝ่ายจะบรรลุเต๋าได้ในเขาแปดโมฆะ
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่หยวนทางตัวเจียงซือก็ต้องหน้าเปลี่ยนสีไปร้องบอกขึ้นมา “ธนูสาบานสังหารเทพนี้มันสุดแสนทรงพลัง ด้วยพลังบ่มเพาะของเจ้านี้…”
เย่หยวนตอบกลับไป “วางใจเถอะ! ข้ามีวิธีอยู่! จักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานผู้นี้แข็งแกร่งเกินกว่าที่จะปล่อยไปเฉยๆ!”
เจียงซือนั้นหรี่ตาลงนิดหน่อยก่อนจะพยักหน้ารับ “ได้ เจ้าระวังด้วย!”
พูดจบตัวเขาก็หยิบเอาธนูสาบานสังหารเทพออกมายื่นส่งให้เย่หยวน
เย่หยวนไม่พูดจาใดๆ อีกรีบปลดปล่อยผนึกบนธนูสาบานสังหารเทพออกมาทำให้เกิดคลื่นพลังคลั่งปะทุไปทั่วบริเวณ!
เหล่ายอดฝีมือบนเขาแปดโมฆะต่างต้องสัมผัสได้ถึงความบ้าคลั่งของธนูสาบานสังหารเทพนี้
“เครื่องรางเต๋า! มันเป็นเครื่องรางเต๋า! พลังน่าหวาดกลัวนักไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดสามเจ้าฟ้าดินนั้นจึงได้ตามไล่เขามาถึงที่นี่!” เมื่อได้เห็นธนูสาบานสังหารเทพคนทั้งหลายต่างก็ต้องร่ำร้องขึ้นพร้อมๆ กัน
คลื่นพลังสะท้อนกลับรุนแรงพุ่งออกมาจากธนูสาบานสังหารเทพคิดสังหารเย่หยวนลงเหมือนที่เคยสังหารเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้น
แต่ในวินาทีเดียวกันนั้นพลังที่หนักแน่นกว่าก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของเย่หยวนทำการกดพลังของธนูสาบานสังหารเทพไว้ทันที
นี่มันคือแรงกดดันจากเขาน้อยแห่งถงเทียน!
เครื่องรางเต๋า! เหตุผลที่มันถูกเรียกว่าเครื่องราวเต๋านั้นก็เพราะว่ามันมีพลังของเต๋าอันแน่นไว้จนเหมือนดั่งการจุติของเต๋าสวรรค์เอง
แต่จะอย่างไรเครื่องรางเต๋ามันก็ยังไม่อาจเทียบเคียงพลังของเขาน้อยแห่งถงเทียนได้!
ธนูสาบานสังหารเทพนั้นยังไม่ทันจะได้ขัดขืนใดๆ มันก็ถูกเย่หยวนสะกดลงอย่างอยู่หมัด
พลังของมันนั้นค่อยๆ เบาบางลงปล่อยให้เย่หยวนได้จับถือมันไว้โดยคนที่ภายนอกไม่อาจสัมผัสได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด
เมื่อทุกผู้คนได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็ต้องหน้าถอดสีขาวซีดแม้แต่ตัวเจียงซือก็ยังต้องมองดูอย่างตกตะลึง
สมบัติล้ำค่าปานนี้มันย่อมไม่มีทางควบคุมได้หากคนผู้นั้นไม่มีกำลังมากพอ
แต่เย่หยวนกลับไม่ถูกคลื่นพลังตีกลับใดๆ ทั้งๆ ที่ถือมันไว้มั่นในมือ
และหากมองดูดีๆ แล้วมันเหมือนกับว่าเจ้าธนูสาบานสังหารเทพนี้แสดงอารมณ์กลัวออกมาเสียด้วยซ้ำ!
เรื่องนี้มันทำให้เขาแทบคลั่ง!
ทำไมเครื่องรางเต๋ากลับกลัวเทพสวรรค์เล่า?
แต่ยิ่งปฏิเสธไปมากเท่าใดมันก็ยิ่งทำให้ความมึนงงหนักหน่วงขึ้นในใจมากเท่านั้น
เย่หยวนจับธนูสาบานสังหารเทพมั่นใจมือพร้อมส่งคลื่นพลังล้นฟ้าดินออกมาโดยรอบ
มันราวกับว่าบนเขาแปดโมฆะนี้มีเพียงแค่ตัวเขาที่เป็นยอดฝีมือ!
“ดาบ จงมา!”
เย่หยวนยื่นมืออกมาดึงจิตของดาบมากมายเข้ามาจากรอบด้าน รวมเป็นดาบแสงหนึ่งเล่ม!
ธนูตั้ง ดาบแนบ!
การเคลื่อนไหวนี้มันเรียบเนียนไร้ท่าทางติดขัดราวกับสายน้ำที่ไหลอย่างเป็นธรรมชาติ
เหล่ายอดฝีมือบนเขาแปดโมฆะนั้นต่างจ้องมองดูภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึงเพราะเย่หยวนกลับคิดใช้ดาบนี้แทนที่แหล่งพลังงานของธนู!
ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้มันไม่ควรจะเกิดขึ้นด้วยน้ำมือของเทพสวรรค์เลย
ทั้งๆ อย่างนั้นคนผู้นี้กลับทำมันได้สิ้น!
เย่หยวนนั้นปล่อยปราณเทวะ พลังกายและจิตศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่ธนูสาบานสังหารเทพแต่จะอย่างไรเครื่องรางเต๋ามันก็คือเครื่องรางเต๋า
เวลานี้เย่หยวนแทบจะหมดแรงลงสิ้นทันที
ทั้งๆ ที่เขาเพิ่งจะง้างคันธนูไปได้เพียงแค่ไม่ถึงคืบ
แต่แค่คืบเดียวนี้มันก็มากเกินพอแล้ว!
“ไป!”
เย่หยวนร้องบอกพร้อมปล่อยนิ้วออกมาส่งดาบแสงพุ่งหายไปลับจากสายตาผู้คน
ตูม!
อึดใจต่อมานั้นมันก็เกิดเสียงระเบิดดังลั่นขึ้นจากพื้นที่สุดแสนห่างไกล
พูดถึงวิธีการนี้มันอาจจะดูช้าแต่แท้จริงแล้วเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นในเวลาแค่ชั่วพริบตาตั้งแต่ที่เย่หยวนจับคันธนูขึ้นมาง้างและปล่อยออกไป
ด้วยความเร็วของจักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานที่บาดเจ็บนั้น เขาจึงยังไปได้ไม่กี่ล้านกิโลเมตร
ระยะทางเพียงเท่านี้สำหรับเครื่องรางเต๋าประเภทธนูแล้วมันไม่นับว่าไกลเลย
เย่หยวนนั้นได้ปักจิตลงไปที่ตัวเป้าหมาย แน่นอนว่าธนูดอกนี้มันจึงถูกยิงไปและถึงภายในพริบตา
เครื่องรางเต๋าบวกกับพลังของจิตดาบ พลังของมันนั้นจะต้องรุนแรงถึงขั้นใด?
แม้จะไม่อาจยืนยันแต่เย่หยวนก็รู้ได้ว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์เทียนหยานนั้นแม้ไม่ตายก็คงต้องพักรักษาตัวไปอีกนับพันๆ ปี
ทั้งเทือกเขานั้นมันถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบงัน ทุกผู้คนต่างทิ้งทุกสิ่งอย่างที่เคยทำและหันมามองดูที่เด็กหนุ่มคนนี้เป็นตาเดียว
ในเวลาไม่กี่วันนี้เหล่าเจ้าฟ้าดินผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสาม สองคนได้ตายไป ส่วนอีกหนึ่งก็บาดเจ็บหนัก
ความสำเร็จในระดับนี้มันคงนับได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
เมื่อคิดไปถึงตรงนี้ทุกผู้คนต่างก็รู้สึกราวกับตัวเองได้ฝันไป
“เจ้าเด็กคนนี้มันเป็นสัตว์ประหลาดมาจากที่ใดกัน? จักรพรรดิผู้นี้ศึกษาเต๋าบนเขาแปดโมฆะมาหลายต่อหลายปีแต่กลับไม่อาจเทียบเวลาแค่ไม่กี่วันของมันได้!”
“นอกจากจะมีทักษะในการเรียนรู้ที่รวดเร็วแล้วเขายังมีอำนาจที่จะกดดันเครื่องรางเต๋าได้ทั้งยังดึงพลังของเต๋าดาบออกมาใช้งาน! คนๆ หนึ่งจะเก่งกาจไปได้ทุกเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“เจ้าเด็กคนนี้มันมีเครื่องรางเต๋าอยู่ในมือแท้ๆ แต่เหตุใดข้ากลับไม่รู้สึกอยากเข้าไปแย่งชิงมันเลย?”
“หาเรื่องคนเช่นนี้มันจะมีแต่ผลเสีย! หากสังหารเขาไม่ได้แล้ววันหน้าคงมีแต่ความฉิบหายรอเจ้าอยู่!”
…
เขาแปดโมฆะนี้มันเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งเต๋าค่ายกลสมบัติล้ำค่ามากมายนั้นหลับใหลอยู่ภายใน
เหล่ายอดฝีมือที่มาเรียนรู้เต๋าค่ายกลและตามหาสมบัติโชคลาภนั้นมีมากมายนับไม่ถ้วน แม้แต่เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นสูงก็ยังมากันไม่น้อย
หลายวันมานี้เย่หยวนได้ปะทะกับเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์มากมายทำให้ทั้งเขาต้องสั่นสะเทือน
เมื่อได้เห็นว่าเย่หยวนนั้นฆ่าสังหารเจ้าฟ้าดินลงไปติดๆ กันจิตใจของคนทั้งหลายก็ยังรู้สึกสั่นสะท้านแม้เห็นสมบัติอยู่ตรงหน้าก็ไม่กล้าจะแย่งชิงมันมา
หลายวันก่อนนั้นคนที่คิดหาเรื่องเด็กหนุ่มคนนี้ต่างต้องตายกลายเป็นแค่เถ้าถ่าน
แม้แต่เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายก็ยังไม่รอด แล้วมีหรือที่พวกเขาจะกล้า?
แน่นอนว่าหลายต่อหลายคนที่ได้เห็นเช่นนั้นก็ยังคงมองมาด้วยสายตาเปี่ยมจิตสังหาร
แต่มันกลับไม่มีใครกล้าเข้ามาหาเรื่องจริงๆ
เพราะที่ที่เย่หยวนอยู่นั้นมันเป็นจุดขอบของค่ายกลพอดี เป็นจุดที่เขาจะกลับเข้ามาควบคุมค่ายกลในเขาแปดโมฆะได้ทุกเมื่อ
ภายในค่ายกลปิดกั้นนั้น เย่หยวนไร้เทียมทาน!
แน่นอนว่าบนๆ ของยอดเขาขึ้นไปมันก็จะมีเหล่าเจ้าฟ้าดินซ่อนตัวอยู่ไม่น้อย
เดิมทีการต่อสู้ๆ ใดๆ มันย่อมมิใช่เรื่องราวที่พวกเขาคิดมายุ่งเกี่ยวด้วย
แต่ในวินาทีที่เย่หยวนเอาธนูสาบานสังหารเทพออกมานั้นคนทั้งหลายต่างก็ต้องหันมาให้ความสนใจตามๆ กัน
แต่สุดท้ายมันก็ไม่มีใครกล้าจะลงมือจริงๆ
สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้มันเป็นสัญญาณเตือนอย่างถึงที่สุด การเสี่ยงจะเสียฐานพลังบ่มเพาะแลกกับเครื่องรางเต๋าสวรรค์นั้นมันไม่ค่อยจะคุ้มกันสักเท่าไหร่!
“ไป ขึ้นเขากัน!”
เย่หยวนนั้นโยนธนูสาบานสังหารเทพกลับไปให้ตัวเจียงซือก่อนจะกลืนโอสถลงไปรักษาฟื้นฟูปราณเทวะและพลังกายของตน
การออกจากเขาแปดโมฆะในเวลานี้คงไม่ดีนัก
เขาแปดโมฆะนั้นมียอดฝีมือมากหลาย ออกไปเวลานี้มันอาจจะกลายเป็นเหยื่อเข้าปากเสือได้ง่ายๆ
เวลานี้ทุกผู้คนต่างมองดูที่เขา มันไม่มีอะไรมายืนยันว่าความโลภจะไม่กลืนกินจิตใจของคนทั้งหลายนี้
ก่อนหน้าที่ถูกเย่หยวนสั่งสอนนั้นมันได้ทำให้มีจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นกลางและขั้นปลายไม่น้อยลงมาศึกษาค่ายกลใหม่ยังตีนเขา
ในตอนนี้มันจึงมียอดฝีมือมากล้นรวมตัวกันที่ตีนเขา
ส่วนพวกที่มีกำลังไม่มากพอนั้นต่างก็ได้แต่ยืนตัวสั่นอย่างหวาดกลัว
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียเครื่องรางเต๋านั้นมันก็ทรงพลังจนเกินไป!
ตอนที่เย่หยวนยกธนูสาบานสังหารเทพขึ้นยิงนั้นมันได้ส่งคลื่นพลังออกมาโดยรอบครอบคลุมฟ้าดิน!
ธนูดอกนี้มันมากพอที่จะสังหารได้แม้แต่จักรพรรดิเทพสวรรค์หนึ่งดาว
ธนูดอกนี้มันได้ทำให้คนทั้งหลายเข้าใจถึงพลังของเครื่องรางเต๋ามากขึ้นและมีหลายต่อหลายคนที่คิดอยากได้มัน
เย่หยวนนำพาคนทั้งสองเดินขึ้นกลับไปยังระยะสองพันแปดร้อยกิโลเมตร
จากนั้นเขาก็ยกนิ้วขึ้นมาดีดเปิดใช้พลังปิดกั้นของค่ายกล
ภาพนี้มันทำให้คนทั้งหลายขนลุกขนพอง
“เขาคิดจะทำอะไรกัน? คิดฆ่าตัวตายหรือ?” เสียงแห่งความสงสัยดังขึ้น
แต่ในวินาทีต่อมาเขาแปดโมฆะก็ต้องสั่นสะเทือนไปด้วยคลื่นพลังวิญญาณที่ปะทุขึ้นพร้อมพุ่งเข้ามาหาที่ตัวของเย่หยวน
เหนือระยะสามพันกิโลเมตรขึ้นไปนั้นเหล่าเจ้าฟ้าดินจอมเทพค่ายกลต่างมองดูภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง “นี่มัน… ค่ายกลปิดกั้นบนเขาแปดโมฆะก็ทำเช่นนี้ได้? ดูท่าเจ้าฟ้าดินผู้นี้จะเข้าใจผิดมาหลายต่อหลายปีแล้ว!”
เพราะค่ายกลที่เย่หยวนเปิดใช้งานขึ้นมานั้นมันคือมหาค่ายกลเก็บเกี่ยววิญญาณ!
………….