WSSTH ตอนที่ 2,488 : ไม่แพ้ไม่ชนะ
“ในเมื่อต้วนหลิงเทียนเจ้ารีบร้อนอยากตายนัก! เช่นนั้นข้าจักสงเคราะห์ให้!!”
พร้อมกันกับที่ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงดุร้าย ร่างประมุขเผ่ามังกรก็บึ่งทะยานปรี่ตงเข้าหาต้วนหลิงเทียนดั่งมหาพายุ!
ฟิ่ว! ฟิ่ว! ฟิ่ว! ฟิ่ว! ฟิ่ว!
…
และในขณะเดียวกันกับที่ร่างประมุขเผ่ามังกรพุ่งเข้าใส่ต้วนหลิงเทียน กระบี่เซียนอมตะในมือต้วนหลิงเทียนก็ลอยล่องออกจากมือ ก่อนที่จะเหินวนไปรอบกายต้วนหลิงเทียนพร้อมเปล่งรังสีกระบี่ออกมาไม่หยุด!
จากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน! รังสีกระบี่ผุดขึ้นมาไม่หยุดยั้ง!!
สุดท้ายรังสีกระบี่ดังกล่าวก็เริ่มม้วนวนขึ้นไปก่อตัวเป็นค่ายกลกระบี่เหนือศีรษะต้วนหลิงเทียน เปล่งกลิ่นอายพลังลี้ลับอันแสนลึกล้ำออกมาในบรรยากาศ
“13 กระบี่บงกชฟ้า!”
เผชิญหน้ากับการโถมเข้ามาอย่างดุร้ายของประมุขเผ่ามังกร ต้วนหลิงเทียนก็ไม่ลังเลที่กระตุ้นรังสีกระบี่ส่วนหนึ่ง ทั้งผนึกอำนาจเวทย์พลังจู่โจม 13 กระบี่บงกชฟ้าไว้ในนั้น!
ทันใดนั้นเอง รังสีกระบี่กลุ่มหนึ่งก็พุ่งออกไปถักทอสร้างข่ายกระบี่เบื้องหน้าเพื่อป้องกัน!
ปงงงงง!!
เสียงระเบิดดังสนั่นขึ้นมาก้องฟ้า เป็นประมุขเผ่ามังกรที่โจนทะยานมาถึง เร่งเร้าพลังอำมหิตซัดเข้าใส่ข่ายกระบี่เบื้องหน้าต้วนหลิงเทียนอย่างเกรี้ยวกราด หมายทำลายทั้งข่ายกระบี่และต้วนหลิงเทียนให้ย่อยยับไปพร้อมกัน!!
ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!
…
ข่ายกระบี่ที่ถูกพลังซัดสาดจนสะเทือนสะท้าน ยังอุบัติเป็นคลื่นพลังกระแทกซัดกวาดออกไปทั่วทิศทาง!
จังหวะนี้นอกจากอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 ที่ยังพอแข็งขืนต้านทานไม่ให้ร่างปลิดปลิวได้แล้ว…
สมาชิกเผ่ามังกรที่เหลือต่างถูกคลื่นพลังกระแทกจากการระเบิดซัดจนล่าถอยเป็นพัลวัน!
แน่นอนว่าระยะทางที่ถูกซัดจนล่าถอยของคนเผ่ามังกร ก็มีมากมีน้อยแตกต่างกันไปตามพลังฝึกปรือ!
ผู้ที่เข้มแข็งหน่อยก็ล่าถอยออกไปไม่ไกล
พวกที่อ่อนแอก็ถึงกับถูกคลื่นพลังซัดจนตัวปลิว!
“เป็นไปไม่ได้!!”
และก่อนที่คนเผ่ามังกรทั้งหลายจะทันได้ฟื้นสติ เสียงประมุขเผ่ามังกรของพวกมันก็ร้องดังลั่นฟ้า พาลให้ใจของคนเผ่ามังกรเต้นไปไม่เป็นจังหวะทันที หลังจากนั้นพวกมันก็พยายามเร่งรุดมองไปทางต้นเสียง
จึงได้พบว่า…
การลงมือซัดพลังจู่โจมออกไปของประมุขเผ่ามังกรของพวกมันกระบวนแรก มิคาดกลับไม่อาจทลายฝ่าข่ายรังสีกระบี่ที่ถักทออยู่เบื้องหน้าต้วนหลิงเทียนต่างกำแพงได้!
อีกทั้งข่ายกระบี่ที่ว่า ยังไม่มีรังสีกระบี่เล่มใดสลายหาย เพียงแค่อ่อนแสงลงไปเล็กน้อยเท่านั้น!
ทว่าเพียงพริบตาเดียว เมื่อต้วนหลิงเทียนจ่ายพลังลงไปเล็กน้อย รังสีกระบี่ที่อ่อนแสงลงก็กลับมาส่องประกายเจิดจ้าเปี่ยมล้นไปด้วยพลังอีกครั้ง!
“นี่มัน…”
คนเผ่ามังกรทั้งหลายที่ได้แลเห็นฉากนี้ อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกจนสองตาเบิกโพลง!
“การลงมือของท่านประมุข…มิอาจฝ่าการป้องกันของต้วนหลิงเทียนไปได้งั้นเหรอ!?”
“ล้อกันเล่นหรือไร ท่านประมุขเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์เชียวนะ!?”
“นี่มิได้หมายความว่า…ต้วนหลิงเทียนผู้นี้มีความแข็งแกร่งทัดเทียมท่านประมุขหรือ!?”
“หากเป็นเช่นนั้นจริงย่อมอธิบายเรื่องราวได้ทันที…ว่าไฉนตั้งแต่ต้นจนจบแม้มันจักรู้ว่าท่านประมุขเป็นเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ แต่สีหน้ามันยังคงสงบไม่แปรเปลี่ยน! ที่แท้พลังของมันก็มิได้อ่อนด้อยไปกว่าเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์!!”
“ครึ่งก้าวเซียนอมตะที่มีพลังทัดเทียมเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์งั้นเหรอ…นี่มัน…หมายความว่าต้วนหลิงเทียนไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าฟงชิงหยางในปีนั้น!?!”
…
เหล่าสมาชิกของเผ่ามังกรตกใจกับการป้องกันของต้วนหลิงเทียนไม่น้อย ขณะเดียวกันพวกมันก็เริ่มจะตระหนักได้รางๆ
ว่าต้วนหลิงเทียนในตอนนี้ ให้เทียบกับฟงชิหยางเมื่อแสนปีที่แล้วก็ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่ากันเลย!
นั่นเพราะฟงชิงหยางก็คือตัวตนครึ่งก้าวเซียนอมตะที่สามารถเข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์ และรับมือเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ได้!
กล่าวได้ว่าความแข็งแกร่งของฟงชิงหยางก็ทัดเทียมกับเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์!
ทว่าตอนนี้ข่ายรังสีกระบี่ที่ต้วนหลิงเทียนเผยให้เห็น กลับมีพลังป้องกันไม่ได้ด้อยไปกว่าการลงมือของเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์!
“เจ้ามันเป็นแค่ครึ่งก้าวเซียนอมตะเท่านั้น แต่ไฉนถึงมีพลังระดับนี้ได้!?”
ประมุขเผ่ามังกรที่มองจ้องไปยังต้วนหลิงเทียนนั้น ตอนนี้ใบหน้าสง่างามแต่เดิมของมันได้แปรเปลี่ยนไปเป็นเหลือเชื่อ สองตาฉายชัดถึงความตกตะลึง “เซียนกระบี่ฟงชิงหยางผู้นั้น แม้ก่อนขึ้นสวรรค์ไปจักมีความเข้มแข็งระดับนี้…”
“แต่เหตุผลที่มันทรงพลังได้ขนาดนั้น…เป็นเพราะมันได้เข้าสู่แดนลับต่างสวรรค์ และพบพานวาสนาอันยิ่งใหญ่!”
วาจาท้ายประโยคของประมุขเผ่ามังกร เผยให้เห็นถึงความไม่อยากจะเชื่อ
“โฮ่? เจ้าเองก็รู้จักแดนลับต่างสวรรค์ด้วยงั้นรึ?”
ด้านต้วนหลิงเทียนเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำของประมุขเผ่ามังกร
“ไหนเลยข้าจะไม่รู้ได้!”
ประมุขเผ่ามังกรกล่าวออกเสียงหนัก “ในยุคนั้นตอนที่เซียนกระบี่ฟงชิงหยางเข้าสู่แดนลับต่างสวรรค์ บรรพบุรุษของเผ่ามังกรข้ารวมถึงเผ่าหงส์ฟ้าก็เข้าไปในแดนลับต่างสวรรค์ด้วยเช่นกัน…แต่นอกจากฟงชิงหยางแล้วกลับมิมีผู้ใดรอดกลับออกมาได้!”
ขณะกล่าวถึงแดนลับต่างสวรรค์ น้ำเสียงของประมุขเผ่ามังกรเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวไม่น้อย
“อ้อ…แล้วเจ้ารู้หรือไม่ ว่าสาเหตุที่ข้าหายหน้าไปไม่กี่ปีที่ผ่าน เป็นเพราะข้าเองก็เข้าไปในแดนลับต่างสวรรค์ที่ว่า…”
ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกเสียงเบา
“อะไร?!”
ได้ยินคำพูดของต้วนหลิงเทียน ประมุขเผ่ามังกรตกใจไม่น้อยลูกตายังหดเล็กลง ก่อนจะพยักหน้าลงมาด้วยตระหนักใดได้ “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง…หากเป็นเช่นนั้นทุกเรื่องราวล้วนมีคำอธิบายทันที มิน่าแปลกใจเลยที่ไฉนเจ้าถึงมีความแข็งแกร่งทัดเทียมเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ได้…เป็นเพราะเจ้าเข้าไปในแดนลับต่างสวรรค์นั่นและได้รับโชควาสนามาแล้วนี่เอง!”
“เช่นนั้น…ยอดสมบัติสวรรค์ในมือเจ้า ก็ได้รับมาจากแดนลับต่างสวรรค์?”
กล่าวถึงจุดนี้ สายตาของประมุขเผ่ามังกรก็มองจ้องไปยังกระบี่เซียนอมตะของต้วนหลิงเทียน ลึกลงไปในแววตายังเผยความโลภอันร้อนแรงไม่ต่างเพลิงไฟ!
“ไม่ผิด”
ต้วนหลิงเทียนพยักหน้าเบาๆ
“ที่แท้ต้วนหลิงเทียนมันได้เข้าไปในแดนลับต่างสวรรค์นี่เอง!”
ตอนนี้เองด้านอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 ที่ล่วงรู้ถึงการคงอยู่ของแดนลับต่างสวรรค์ ก็ตระหนักเรื่องราวได้ทันที
หากเป็นอย่างที่ว่า ก็ไม่แปลกที่ต้วนหลิงเทียนจะร้ายกาจขนาดนี้!
“แดนลับต่างสวรรค์?”
“มันคืออะไร?”
…
เป็นธรรมดาว่าแตกต่างจากอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 ที่ล่วงรู้การคอยู่ของแดนลับต่างสวรรค์ สมาชิกเผ่ามังกรคนอื่นๆในที่นี้ไม่มีผู้ใดรู้จักแดนลับต่าสวรรค์กันเลย กระทั่งยังพึ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกจึงอดไม่ได้ที่จะงุนงง
“กรรร!!”
ในขณะที่คนของเผ่ามังกรกำลังสับสนงุนงง ร่างของประมุขเผ่ามังกรก็เริ่มสั่นสะท้าน ยังคำรามออกมาปานสัตว์ร้ายดังสนั่นหวั่นไหว!
ทันใดนั้นเหล่าคนของเผ่ามังกรที่กำลังงุนงงสงสัยก็ได้สติกลับคืนเพราะเสียงสนั่นดังกล่าว
และท่ามกลางสายตาทุกคน ร่างประมุขเผ่ามังกรพลันเปล่งแสงสว่างออกมาเจิดจ้า ก่อนที่จะเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นมังกรเทพยดาสีทองที่มีลำตัวยาวร่วมหมื่นหมี่ ขนดลอยล่องอยู่กลางหาวอย่างน่าเกรงขาม
“มังกรเทพยดาสีทอง 8 กรงเล็บ?”
ทันทีที่ประมุขเผ่ามังกรคืนร่างเดิม ต้วนหลิงเทียนย่อมสังเกตเห็นได้ทันทีว่าแต่ละอุ้งมืออุ้งเท้าของมันล้วนมีกรงเล็บถึง 8 กรงเล็บ! มังกรเทพยดา 8 กรงเล็บ!!
ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นมังกรเทพยดาสีทอง 8 กรงเล็บ!
“ต้วนหลิงเทียน! ให้ข้าดูว่าเจ้าจักรับพลังของร่างที่แท้จริงข้าได้หรือไม่!!”
ทันใดนั้นประมุขเผ่ามังกรที่กลายร่างเป็นมังกรเทพยดาสีทอง 8 กรงเล็บก็กล่าวขึ้น เสียงของมันยังก้องกังวาลไปทั่วฟ้า ดังประหนึ่งฟ้าร้องจนหูแทบหนวก!
ครู่ต่อมาภายใต้สายตาของสมาชิกเผ่ามังกร ร่างมังกรตัวเขื่องก็คล้ายจะอันตรธานหายไปในอากาศว่างเปล่า!
มีเพียงต้วนหลิงเทียนเท่านั้นที่มองเห็นมันได้ชัดเจน!
ร่างมหึมาทว่าปราดเปรียวของประมุขเผ่ามังกร ได้พุ่งแหวกฟ้ามาดั่งแส้ทองเส้นเขื่อง ไม่ว่าจะเลื้อยลดแหวกฟ้าไปที่ใด ความว่างเปล่าล้วนฉีกขาดปานกระดาษ!
ประมุขเผ่ามังกรโจนทยานเข้ามาด้วยสภาวะดุร้ายอำมหิต! เห็นชัดว่าคิดเข่นฆ่าสังหารต้วนหลิงเทียนให้จงได้!!
“ไป!”
ต้วนหลิงเทียนที่เผชิญหน้ากับมังกรตัวเขื่องที่กำลังโถมถันเข้ามาอย่างดุร้าย ไม่ได้คิดหลีกลี้หนีหลบ เพียงควบคุมบังคับค่ายกลกระบี่เพื่อรับมือมันทันที!
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
…
เสียงกระบี่ดังเสียดฟ้าดังขึ้นถี่ยิบ! เป็นค่ายกลกระบี่ที่ถูกต้วนหลิงเทียนควบคุมได้แปรสภาพจากวังวนพายุกลับกลายเป็นมังกรที่ก่อร่างจากรังสีกระบี่ตัวเขื่อง! พุ่งทะยานแหวกฟ้าสวนออกไปอย่างไร้หวั่นหวาด!!
ปงงงง!!
เสียงระเบิดดังสนั่นลั่นขึ้นพร้อมประกายแสงจากการปะทะของพลังพร่างพราวจนสมาชิกเผ่ามังกรทำได้แค่หยีตาหลบแสง!
และในขณะที่พวกมันหยีตานั้นเอง!
เปรี๊ยงงงง!!
เสียงระเบิดพลันดังขึ้นสนั่นอีกครั้ง!
ตูม! ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!
…
หลังจากนั้นเสียงอึกทึกครึกโครมปานฟ้าถล่มก็ระเบิดดังระรัวถี่ยิบ ปานชั้นฟ้ากำลังถล่มทลายลงมาแล้วจริงๆ!!
“อั๊ค!!”
และหลังจากที่สมาชิกเผ่ามังกรค่อยๆลืมตาขึ้นมาหยีมองเรื่องราวอีกครั้ง ก็พอดีกับได้เห็นฉากที่ร่างต้วนหลิงเทียนกระเด็นล่าถอยออกมา เมื่อหยุดร่างลงได้คนก็กระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง!
“ฮ่าๆๆ! สุดท้ายก็เป็นท่านประมุขที่มีชัย!!”
สองตาสมาชิกเผ่ามังกรมากมายพลันสุกสกาวขึ้นมาทันใด!
ทว่าทันใดนั้นเอง
“อ๊อคค!!”
เสียงกระอักโลหิตอีกเสียงพลันดังขึ้น!
และทั้งหมดพบว่า
ประมุขเผ่ามังกรของพวกมัน ที่ไม่ทราบหวนคืนสู่ร่างมนุษย์ตั้งแต่เมื่อไหร่และร่นถอยไปอยู่ห่างจากจุดปะทะไกลตา ตอนนี้ก็กำลังกระอักโลหิตออกมาเช่นกัน!
“อะไรกัน…ท่านประมุขก็บาดเจ็บด้วยหรือ!?”
“นี่มัน…บาดเจ็บทั้งคู่!”
…
จังหวะนี้สมาชิกเผ่ามังกรย่อมตระหนักถึงผลลัพธ์การปะทะได้ชัดเจน
ถึงแม้ว่าประมุขเผ่ามังกรของพวกมันจะหวนคืนสู่ร่างที่แท้จริงอย่างมังกรเทพยดา 8 กรงเล็บแล้ว มิคาดยังไม่มีเปรียบอะไรต้วนหลิงเทียน!
“ต้วนหลิงเทียน ข้ายอมรับว่าวันนี้คงฆ่าเจ้าไม่ได้…แต่เจ้าเองก็ไม่มีปัญญาฆ่าข้า!!”
ครู่ต่อมาหลังประมุขเผ่ามังกรยกมือขึ้นมาปาดเช็ดเลือดที่มุมปาก มันก็หันไปมองกล่าวกับต้วนหลิงเทียนเสียงหนัก “แต่วันนี้เจ้าได้เข่นฆ่าสังหารอาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรข้าไป เจ้าจักต้องชดใช้ให้ข้า! หาไม่แล้วยามใดที่เจ้าขึ้นสู่ระนาบเทวโลก…ข้าจักออกตามล่าสังหารคน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของเจ้าไปทั่วทั้งดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าด้วยตัวเอง!!”
“อ้อ!”
ได้ยินคำของประมุขเผ่ามังกร สองตาต้วนหลิงเทียนหดเล็กลง พยายามระงับโทสะที่พวยพุ่งขึ้นมาในใจ ค่อยกล่าวถามออกไปเสียงหนักว่า “เช่นนั้นข้าเองก็อยากรู้…ว่าประมุขเผ่ามังกรคิดให้ข้าชดใช้เช่นไร?”
“ขอเพียงเจ้าทิ้งยอดสมบัติในมือนั่นให้ข้า…ตัวข้าและเผ่ามังกรทั้งหมดยินดีอภัยให้คน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของเจ้า!”
ประมุขเผ่ามังกรกล่าวออกด้วยความโลภ
“ที่แท้ประมุขเผ่ามังกรก็อยากได้กระบี่เซียนอมตะของข้านี่เอง…”
สองตาต้วนหลิงเทียนทอประกายเรืองวูบ มุมปากฉีกยิ้มเล็กน้อยค่อยกล่าวว่า “ถ้าประมุขเผ่ามังกรต้องการแบบนั้น ทำไมข้าจะให้ไม่ได้เล่า?”
และพอต้วนหลิงเทียนกล่าวจบคำ เขาก็โยนกระบี่เซียนอมตะในมือไปให้ประมุขเผ่ามังกรทันที!