ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1132 เป็นคนไม่ดีทั้งหมด
“ฉันบอกคุณให้นะ คุณเส้นหมี่ ชุดกี่เพ้า มันมาจาก เจียงหนานรุ่นแรก โดยเฉพาะบ้านเกิดของฉัน มณฑลS นั่นยิ่งมีประวัติมากกว่าร้อยปีแล้ว”
ภรรยาเสนาธิการทหารอากาศ อธิบายเจียงหนานด้วยเสียงอู้อี้ไปด้วย และปลดเสื้อคลุมขนมิงค์บนตัวออกด้วยท่าทางที่เหมือนว่าไม่ได้ตั้งใจ
เส้นหมี่: “…”
“ว้าว คุณนายสมศรี ที่แท้คุณก็สวมชุดกี่เพ้าเหรอคะ นี่ซื้อกลับมาจากที่ไหนคะ? ดูสวยมากจริงๆ”
“จริงด้วย คุณนายสมศรี นี่น่าจะเป็นระดับไฮเอนด์ใช่ไหมคะ?”
“…”
เสียงประหลาดใจที่โอเว่อร์เป็นอย่างมากดังขึ้น เส้นหมี่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร คุณนายท่านอื่นๆ เริ่มพูดชมต่างๆ นานาแล้ว
กี่เพ้ายังมีระดับไฮเอนด์ด้วยเหรอ?
เส้นหมี่เหลือบมองชุดบนตัวภรรยาเสนาธิการทหารอากาศท่านนี้ แล้วมองชุดของตัวเอง แสดงความงุนงง
เพราะว่าเธอจำได้ว่า เสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของเธอ แสนรักให้ช่างตัดเสื้อเก่าสั่งทำกลับมา เนื้อผ้า แน่นอนว่าก็เป็นผ้าทอมือด้วยเช่นกัน
แต่ว่าคุณนายสองสามท่านตรงหน้า จากที่ภรรยาเสนาบดีท่านนี้เผยชุดกี่เพ้าออกมา กลับเริ่มเปลี่ยนคำชม
สำหรับชุดบนตัวของเธอ หลังจากเปรียบเทียบกัน ในคำพูดเผยความดูถูกเหยียดหยามและความเยาะเย้ย
เส้นหมี่: “…”
ขี้เกียจจะสนใจผู้หญิงเหล่านี้ เธอกำลังจะไปดูเด็กๆ ที่ด้านนอก ในตอนนี้เองภรรยาเจ้ากรมการขนส่งทหารบกที่ดูความคึกคักแล้วยังจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ มาที่ข้างตัวเธอ
“คุณเส้นหมี่ ในเมื่อคุณนายสมศรีมีความใส่ใจเรื่องนี้ขนาดนี้ ไม่อย่างนั้นคุณให้เธอชี้แนะเถอะค่ะ กระดุมของกี่เพ้านี้ ควรจะเป็นอย่างไรกันแน่นะ?”
“ใช่ค่ะ คุณเส้นหมี่ ตอนนี้สถานะของคุณไม่เหมือนเดิมแล้ว ทำเรื่องน่าขำต่อหน้าสมาชิกครอบครัวสภาผู้แทนราษฎรอย่างพวกเราค่อยยังชั่วหน่อย เรื่องแบบนี้ถ้าวันไหนไวท์ พาเลซจัดงานเลี้ยง คุณไม่รู้เรื่อง ก็น่าอนาถแน่”
“อะไรนะคะ?”
เส้นหมี่เห็นทั้งสองเดินมาตรงหน้าตัวเอง ผู้หญิงที่แทบจะปลดกระดุมเธอด้วยตัวเอง
เธอรู้สึกงุนงงมากๆ!
เธอทำเรื่องน่าขำ?
เธอทำให้พวกเขารู้สึกน่าขำตรงไหน?
ในที่สุดเส้นหมี่หมดความอดทน ใบหน้าเคร่งขรึมลง
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ถึงแม้ฉันจะไม่รู้เรื่องกี่เพ้า แต่สามีของฉันชัดเจนเป็นอย่างมาก”
“สามีของคุณ?”
“ใช่ค่ะ กี่เพ้าในท้องที่ เจียงหนาน คือธุรกิจของเขา มีอุปทานรัฐบาลอยู่หลายที่ แถมยังมีช่างตัดเสื้อเก่า ดูแลมาหลายรุ่นแล้ว ชุดนี้บนตัวฉัน เป็นช่างที่อายุเยอะที่สุดท่านนั้นช่วยฉันตัด น่าจะไม่มีปัญหาอะไร”
เส้นหมี่พูดอย่างเรียบเฉย
เธอพูดจบ ในห้องรับแขก ในที่สุดก็เงียบกริบ!
ใช่ คนพวกนี้มักจะพูดเองเออเอง และลืมไปแล้วว่าเธอมาจากที่ไหน ใช่ ตอนนี้เธอได้ลาภภรรยาสภาผู้แทนราษฎร ไม่มีน้ำหนักอะไร
แต่ว่าพวกเธออย่าลืม ว่าสถานะเดิมของเธอคือภรรยาของประธานประเทศมหาอำนาจ
แล้วพวกเธอเหล่านี้ล่ะ?
เกรงว่าไม่ใช่ภรรยาของครอบครัวนี้ ก็ยังไม่รู้เลยว่ามีสถานะอะไร
เส้นหมี่เห็นสีหน้าของผู้หญิงพวกนี้ค่อยๆ จืดชืดลง ก็ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไร เธอยังคงพูดอีกประโยคอย่างเรียบเฉย: “แน่นอนว่า ถ้าหากพวกคุณยังสงสัยอีก ครั้งหน้าฉันสามารถให้สามีของฉันส่งมาให้พวกคุณสักสองสามชุด”
“…สองสามชุด?”
“ค่ะ สามีของฉันบอกไว้ กี่เพ้าสวยไม่สวย อันที่จริงยังจะต้องดูเนื้อผ้า อย่างเช่นชุดนี้บนตัวฉัน ลายนี้คืองานทอเค่อซือ ไม่รู้ว่าพวกคุณทราบหรือเปล่า?”
“…”
เสียงหายใจเฮือกดังขึ้นอีก!
และครั้งนี้ ภรรยาเจ้ากรมการขนส่งทหารบกท่านนั้น หน้าเขียวไปหมดแล้ว
เค่อซือ ใครไม่รู้บ้างล่ะ?
เป็นหนึ่งในงานปักทอที่มีคุณค่าและราคาแพงมากที่สุด มีคำพูดที่ว่าไหมหนึ่งนิ้วทองหนึ่งนิ้ว คนธรรมดาไม่มีกำลังซื้อด้วยซ้ำ
รวมทั้งคุณนายอย่างพวกเธอ ก็ไม่มีความสามารถนี้
ยิ่งไปกว่านั้น ในตอนนี้ผู้หญิงคนนี้สวมชุดกี่เพ้าทั้งชุด
ทุกคนไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย พวกเธอจ้องมองกี่เพ้าชุดนี้บนตัวเส้นหมี่ ความอิจฉา ริษยา เกลียดชัง…อารมณ์ต่างๆ พรั่งพรูออกมา
แต่มีเพียงหนึ่งเดียวคือ ไม่กล้าวิจารณ์อย่างหนักอีกต่อไป!
—
สวนด้านนอก เด็กน้อยน่ารักสามคน ตอนนี้ก็ได้เล่นกับเด็กๆ พวกนั้นแล้ว
“เธอชื่ออะไร?”
“ฉันชื่อหนูรินจัง ว้าว พี่สาว พวกพี่สีไวโอลินเพราะมากเลย นี่เพลงอะไรเหรอคะ?”
หนูรินจังเป็นพวกห่วงเล่น
หลังจากมาถึงในสวน เห็นพี่สาวสองคนที่แต่งกายสวยงามกำลังสีไวโอลินอยู่ตรงนั้น เธอปล่อยมือของพวกพี่ชายทันที แล้ววิ่งเหยาะไปมาทางพวกเธอ
เด็กหญิงสองคนนี้ อันที่จริงก็คือลูกสาวของเสนาธิการทหารอากาศ
จู่ๆ เห็นเด็กผู้หญิงที่ยังไม่รู้ความมาตรงนี้ เด็กหญิงสองคนหยุดลงอย่างหงุดหงิด
“เธอไม่รู้เรื่องสักหน่อย ฉันบอกเธอก็ไม่รู้!”
“ห๊ะ?”
หนูรินจังถลึงตาโตน้ำตาคลอเบ้า แสดงความเสียใจทันที
เธอไม่พูด จะรู้ได้อย่างไรว่าหนูรินจังไม่รู้? เธอเคยฟังมาหลายเพลงนะ พี่ชินจังก็เล่นเปียโนเป็นนะ อีกอย่างเก่งมากๆ ทุกครั้งที่เล่น เธอก็จะฟังอยู่ข้างๆ
หนูรินจังทำได้เพียงเบะปากน้อยๆ เตรียมจะไปเล่นกับพี่ชาย
“กลับมา เธอคือลูกสาวของตระกูลเทวเทพเหรอ?” จู่ๆ เด็กผู้หญิงสองคนเรียกเธอไว้