บทที่ 751 มาตรฐานงานเลี้ยงรับรองของรัฐ โดย Ink Stone_Fantasy
รถแคมรี่ขับเข้ามา ฉินสือโอวคิดว่าแฮมเล็ตมาส่งเออร์บัก ผลสุดท้ายนอกจากเออร์บักและแฮมเล็ตแล้วยังมีสาวสวยสง่าคนหนึ่งเปิดประตูหลังรถลงมาด้วย
ฉินสือโอวหันไปมองจนตาแทบหลุด เป็นน้องสาวของแฮมเล็ต นักข่าวสาวสวยแพรีส แฮมเล็ตคนนั้น
“วันนี้คุณมีแขกเหรอ?” แฮมเล็ตตะลึง เมื่อเห็นว่าที่นี่มีคนเยอะขนาดนี้
วินนี่พูดพลางยิ้ม “วิลเลียม พวกคุณมาถูกเวลาพอดีเลย ค่ำนี้พวกเราต้องต้อนรับเพื่อนที่น่าทึ่งสองคน ยินดีต้อนรับพวกคุณเข้าร่วมกับเราในฐานะแขกนะคะ”
ในจุดนี้ชาวแคนาดาได้เรียนรู้จากลุงแซมที่สหรัฐอเมริกามาดีมาก พวกเขาชอบที่จะเข้าร่วมงานปาร์ตี้ พวกเขาคิดว่ายิ่งคนเยอะมากเท่าไหร่ก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้น ถึงจะมีคนแปลกหน้าเยอะก็ไม่เป็นไร เพราะเดิมทีงานปาร์ตี้ก็มีไว้ทำความรู้จักกับเพื่อนฝูงอยู่แล้ว
เช่นนี้พอวินนี่เชิญแฮมเล็ตก็เลยอยู่ร่วมด้วยพร้อมแนะนำน้องสาวให้ทุกคนรู้จัก
ฟอกส์มองไปที่ใบหน้าอันน่ารักของนักข่าวตัวน้อยแล้วพูดพลางอมยิ้ม “เป็นผู้หญิงที่น่ารักจริงๆ ฉันเดาว่าเธอต้องบริสุทธิ์ดั่งดอกบัวแน่ๆ เลย”
วินนี่แนะนำเซลียาและการ์เซียให้ทั้งสามคนรู้จัก แฮมเล็ตได้ฟังประสบการณ์ของพวกเขาแล้วก็แสดงท่าทางชื่นชม แล้วถามว่า “ผมกล้าพนันได้เลย ระหว่างทางพวกคุณต้องถ่ายภาพที่สวยงามโดดเด่นไว้เยอะมากแน่ๆ ให้พวกเราชมหน่อยได้ไหมครับ?”
วิธีสร้างความสัมพันธ์ของนักการเมืองนั้นสุดยอดมาก เมื่อแฮมเล็ตพูดแบบนี้ เซลียาก็พูดพลางยิ้มอย่างดีใจ “เป็นเกียรติกับพวกเรามากค่ะ อันที่จริงพวกเราก็มีรูปสวยๆ ไม่น้อยเลยจริงๆ นั่นแหละค่ะ รอฉันไปเอาไอแพดมา พวกคุณก็ดูได้ตามสบายเลย”
ความรู้เรื่องการรักษาลิขสิทธิ์ของชาวแคนาดาและแต่ละประเทศในยุโรปนั้นดีมาก ทุกคนต่างตระหนักในเรื่องนี้ ดังนั้นเซลียาจึงไม่ได้พูดว่า หากทุกคนชอบรูปของพวกเราก็ก๊อบปี้เอาไปได้และก็ไม่มีใครถามว่าสามารถก๊อบปี้รูปเหล่านี้ได้ไหม?
สำหรับการ์เซียและเซลียาแล้ว รูปที่ถ่ายมาพวกนี้ก็เป็นรายได้ส่วนหนึ่งพวกเขาที่สามารถส่งไปให้นิตยสารด้านภูมิศาสตร์ได้
พวกเขาเริ่มส่งไอแพดวนกันไป ฉินสือโอวเห็นพวกเขาส่งเสียงฮือฮากันไม่หยุดก็ไปมุงดูเห็นรูปภูเขาไฟปะทุเข้าพอดีพลางพูดชม “เป็นรูปที่สุดยอดมาก นี่คือภูเขาอะไร?”
“ถ่ายตอนที่อยู่ทวีปแอฟริกาค่ะ นี่เป็นชนเผ่าที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงชื่อว่าเผ่าเมารีมูโต ความหมายคือ ‘บุตรแห่งภูเขาไฟ’ ภูเขาไฟลูกนี้เป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา พวกเราเคยปีนขึ้นไปเพื่อเอาเกลือมาให้พวกเขา และเพื่อชนะใจและสร้างมิตรภาพกับพวกเขา” เซลียาพูดเรื่องพวกนี้แล้วออกสีหน้าชัดเจนว่านั่นเป็นประสบการณ์ที่ไม่เลวเลย
เกือบจะมีเรื่องราวอยู่ในทุกๆ รูป เซลียาพูดอย่างลื่นไหล ทุกคนในกลุ่มฟังอย่างเคลิบเคลิ้ม
ในระหว่างนี้การ์เซียก็ยังคงเสิร์ฟอาหารที่ทำเสร็จแล้วมาเรื่อยๆ เขาไม่ได้เป็นคนขี้โม้และยังเชี่ยวชาญในอาหารที่มีชื่อเสียงของหลายประเทศจริง ถ้าหากเป็นไปได้ฉินสือโอวก็อยากจะจ้างหนุ่มสุดหล่อคนนี้ให้มาทำงานที่ฟาร์มปลาของเขาจริงๆ
การ์เซียสามารถเดินทางไปรอบโลก เรื่องสมรรถภาพแล้วความสามารถทางน้ำของเขานั้นไม่ต้องพูดถึง ความรู้ความเข้าใจเรื่องมหาสมุทรและปลาทะเลก็มีมากพอ อย่างไรเสียเขาอยู่ที่ทะเลเป็นส่วนมากก็ต้องกินปลาประทังชีวิตควบคู่ไปกับฝีมือการทำอาหารขั้นสุดยอดของเขาแล้ว มันช่างสุดยอดจริงๆ
“นี่คือเนื้อย่างกับยอร์คเชอร์ พุดดิ้ง อาหารชนิดนี้ถูกขนานนามว่าเป็นอาหารประจำชาติของอังกฤษ เป็นอาหารที่คนอังกฤษใช้รับรองแขก ลองชิมดูนะครับ ผมเรียนวิธีทำกับบุรุษไปรษณีย์ชาวอังกฤษคนหนึ่ง” การ์เซียแนะนำอาหารทุกครั้งที่เอาขึ้นมาเสิร์ฟ
เนื้อย่างกับยอร์คเชอร์ พุดดิ้ง ใช้เนื้อส่วนท้องของวัวแล้วใส่ไข่ไก่ นมวัว แป้ง และเนื้อวัวอบกับมันฝรั่งลงไปในเตาอบ ว่ากันว่าเป็นอาหารที่ประธานาธิบดีของอังกฤษใช้ต้อนรับผู้นำต่างประเทศ
“อาหารฝรั่งเศสเป็นที่เลื่องลือสรรเสริญในหมู่อาหารเลิศรสของประเทศทางตะวันตก ผมอยากทำหอยทากอบ แต่แน่นอนว่าวัตถุดิบไม่เอื้ออำนวย แต่เนื้อลูกวัวผัดมันฝรั่งเส้นก็ไม่เลว ผมคิดว่ารสชาติน่าจะใช้ได้”
วินนี่และคนอื่นๆ ปรบมือแฮมเล็ตพูดกับเซลียา “ยินดีด้วยครับคุณผู้หญิง คุณหาคู่ชีวิตที่ยอดเยี่ยมเจอแล้ว”
ถ้าเป็นอาหารยุโรปก็จะขาดอาหารอิตาเลียนไปไม่ได้ แน่นอนว่าอาหารหลักก็คือพาสต้า
แน่นอนว่าที่นี่เป็นฟาร์มปลา อาหารหลักๆ ยังคงเป็นอาหารทะเล สเปนเองก็เป็นประเทศแห่งทะเล การ์เซียยิ้มพลางพูดว่าที่จริงที่เขาเชี่ยวชาญที่สุดก็คืออาหารทะเลและครั้งนี้เขาก็ทำเช่นนี้
อาหารหลักอย่างที่สองคือ ‘ปาเอยาสเปน’ ซึ่งก็เป็นข้าวที่มีของทะเล ในความคิดของฉินสือโอว สิ่งนี้ก็คือการวางของทะเลแต่ละอย่างไว้ด้านบนข้าวผัด แต่ดูแล้วน่าอร่อย มีกลิ่นหอม และน่าลิ้มลองมากจริงๆ
ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงการ์เซียก็ทำอาหารออกมาถึงสิบสองอย่าง นับว่าเทพจริงๆ อาหารหลายอย่างในนั้นดูแล้วเป็นประเภทที่ใช้เวลาและแรงในการทำมาก
พาลีมองอาหารพวกนี้พลางยิ้มแล้วพูด “เพื่อน พวกคุณเดินทางรอบโลกเสร็จแล้วก็สามารถเปิดร้านอาหารได้เลยนะคะเนี่ย ฉันแนะนำให้คุณไปเปิดที่เกาะไอซ์ไฟเออร์ของพวกเรา ฝีมือการทำอาหารของคุณยอดเยี่ยมเหลือเกิน ร้านอาหารหนึ่งร้านก็สามารถฟื้นฟูเกาะเล็กๆ ได้”
มือขวาของการ์เซียตบที่อกด้านซ้าย มือขวาไพล่หลังโค้งคำนับแบบราชวงศ์ พร้อมอมยิ้มแล้วพูด “ของคุณที่ชมครับ คุณผู้ว่าการเมือง ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ขอเชิญพวกคุณลองชิมอาหารของผมดูว่ารสชาติถูกปากไหม”
ปาร์ตี้ครั้งนี้มีคนไม่น้อย เพราะฉะนั้นอาหารพวกนี้จึงไม่เพียงพอ ดีที่หมูป่าที่ล่ามาครั้งที่แล้วยังเหลืออยู่อีกครึ่งหนึ่ง ฉินสือโอวเลยให้ชาร์คและซีมอนส์เตอร์เอามาย่างและยังย่างไก่ เป็ด ห่านอีกหลายตัว พร้อมอาหารทะเลอีกหลายจานปาร์ตี้ยกระดับขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ตรงหน้าผู้ชายทุกคนวางแก้วเบียร์แก้วใหญ่ ส่วนของผู้หญิงเป็นไวน์แดง แน่นอนว่าถ้าอยากดื่มเบียร์ก็ย่อมได้
ตรงหน้าแพรีสก็วางแก้วเบียร์ไว้แก้วหนึ่ง เธอค่อยๆ มองแก้วเบียร์แล้วถามเสียงเบา “เปลี่ยนเป็นแก้วที่เล็กหน่อยได้ไหมคะ?”
นีลเซ็นดูเหมือนจะสนใจสาวน้อยคนนี้ก็พูดอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณแพรีส ผมขอแนะนำคุณสักหน่อย ที่ฟาร์มปลาของเรามีประเพณีอยู่อย่างหนึ่ง คือเพื่อนใหม่มาถึงแล้วต้องดื่มกับคนทั้งโต๊ะก่อนหนึ่งรอบ”
“ตอนที่ดื่มเบียร์ผมจะช่วยแนะนำชื่อและรายละเอียดของเพื่อนแต่ละคนให้ ดื่มเสร็จแล้วถ้าคุณสามารถพูดชื่อของพวกเขาออกมาได้ก็คือคุณให้ความสำคัญกับพวกเรา พวกเราจะดื่มเองหนึ่งแก้ว ถ้าคุณพูดออกมาไม่ได้ก็คือมิตรภาพยังไม่ถึง คุณก็ต้องดื่มเองหนึ่งแก้ว”
“มีปัญหาอะไรไหมครับ? โอเคไม่ต้องพูดแล้วไม่มีปัญหาแน่นอนใช่ไหมครับ? มาเริ่มจากการ์เซีย เปาลิโนเรนัล ทีโอโดโร ฟรังโก ฟลอเรสที่อยู่ข้างๆคุณก่อนเลย แล้วค่อยเป็นเซลียา ลูซิโอ มอรีโน โคลินา เดโวลา…”
แพรีสมองนีลเซ็นด้วยแววตาเจื่อนๆ นีลเซ็นตื่นตัวในชั่วพริบตาแล้วพูดว่า “มาครับ คุณพูดชื่อเพื่อนสองคนนี้ก่อนเลยพูดผิดคุณดื่ม พูดถูกพวกเราดื่ม”
ฉินสือโอวรู้สึกว่านี่เป็นการรังแกกันมากเกินไปเลยยืนขึ้นประนีประนอม ผลสุดท้ายแพรีสก็ถามอย่างเขินๆ “คุณคือการ์เซีย เปาลิโนเรนัล ทีโอโดโร ฟรังโก ฟลอเรสใช่ไหมคะ? เซลียา ลูซิโอ มอรีโน โคลินา เดโวลาใช่ไหม?”
นีลเซ็น “…”
การ์เซียและเซลียามองนีลเซ็น “แม่งเอ้ย!”
…………………………………………………