เซียวฉางควนจงใจพูดถึงเรื่องป่า ก็แค่อยากเห็นหานเหม่ยฉิงหน้าแดง
แม้ว่าเธอจะนิ่ง แต่เธอก็รู้สึกอายที่จะนึกถึงความเยาว์วัยที่ทำตามอำเภอใจ และอดีตอันอ่อนหวานและคลุมเครือของทั้งสอง
เซียวฉางควนรู้สึกว่า เขาต้องทำให้หานเหม่ยฉิงคิดถึงอดีตมากขึ้น และคิดถึงอดีตที่ทำให้ตื่นเต้น แน่นอนว่ามันจะจุดไฟในใจเธอที่รอมานานกว่ายี่สิบปีได้
หานเหม่ยฉิงรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไรแน่นอน ก็อายจนเปลี่ยนเรื่องอย่างช่วยไม่ได้ และพูดออกมาว่า:”จริงสิ ตอนนี้อดีตครูประจำชั้นของเราเป็นยังไงบ้าง?”
เซียวฉางควนพูดว่า:”ยังใช้ได้ แต่แขนขาไม่สะดวก ครั้งก่อนที่งานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นเก่า ได้เชิญเขาไปที่โรงเรียนเก่าเป็นพิเศษ และเชิญเขามาสอนเราในห้องเรียน”
“จริงเหรอ?”หานเหม่ยฉิงอุทาน:”น่าเสียดาย ที่ไม่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนั้นได้!”
เซียวฉางควนยิ้มและพูดว่า:”ครั้งนั้นแค่การรวมตัวแบบเล็กๆ คนที่มามีแต่เพื่อนเก่าจากเมืองจินหลิงไม่ก็แถวๆเมืองจินหลิง และเป็นเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายทั้งนั้น”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้าและพูดว่า:”งานเลี้ยงวันนี้ดูเหมือนจะมีเพื่อนร่วมชั้นเยอะ เพราะฉันได้ติดต่อกับผู้หญิงหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉัน และพวกเธอยินดีที่จะมา”
“งั้นก็ดี”เซียวฉางควนพูดด้วยรอยยิ้ม:”ถ้างั้นคราวนี้เราจะได้รวมตัวกันดีๆสักที”
หานเหม่ยฉิงพูดว่า:”แต่ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้พันหยวนหมิงดูเหมือนจะถูกจัดการ เนื่องจากการทุจริต? ตอนนี้เขาถูกควบคุมตัวเพื่อรอการดำเนินคดี”
“ใช่”พอเซียวฉางควนนึกถึงครั้งก่อนหยวนหมิงพาลูกเขยของเขามาโอ้อวดเขา ก็โมโหมาก
คราวที่แล้วไอ้เลวนั่น เขาใส่ร้ายและเยาะเย้ยตัวเองต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขามากๆ
ตอนนี้เขาอยู่ในคุก และเขารู้สึกสบายใจมาก
เขาก็เลยยิ้มแล้วพูดว่า:”คนอย่างเหล่าพาน เขาสมควรได้รับมัน ดูสิงานดีๆ ไม่ตั้งใจทำ วันๆเอาแต่คิดว่าโกงทุจริต ทำแบบนั้นได้ไงล่ะ? ตอนนั้นอาจารย์ของเราสอนเราว่า ไม่ได้ขอให้เราเป็นคนเก่ง แต่เราต้องทำให้เราเป็นคนชอบธรรม คนอย่างเขาเป็นเพราะปัญหาของเขาเองล้วนๆ!”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้าเห็นด้วย อันที่จริง ปัญญาชนรุ่นเธอ คนส่วนใหญ่ในรุ่นของพวกเขานั้นซื่อตรงมาก ทุกคนไปเรียนที่วิทยาลัยด้วยทัศนคติในการอุทิศตนเพื่อประเทศและสังคม
แม้ว่าหานเหม่ยฉิงจะอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกามาโดยตลอด แต่เธอก็เป็นห่วงประเทศนี้มาโดยตลอด มีภัยพิบัติทางธรรมชาติครั้งใหญ่หลายครั้งในประเทศ หานเหม่ยฉิงได้บริจาคเงินสดและวัสดุจำนวนมาก และยังได้รับคำชมจากประเทศอีกด้วย
แต่ว่าเธอมักจะถ่อมตัวอยู่เสมอ และไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลย ดังนั้นเพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างเซียวฉางควนจึงไม่รู้ว่าหานเหม่ยฉิง ยังคงเป็นองค์กรการกุศลชาวจีนที่ยิ่งใหญ่
ในขณะนี้ โทรศัพท์ของเซียวฉางควนก็ดังขึ้นทันที
เขาหยิบมันขึ้นมาและพบว่ามันคือกลุ่มวีแชทของสหภาพนักศึกษาในช่วงปีวิทยาลัย ไม่มีใครพูดในกลุ่มนี้มาหลายวันแล้ว ขณะนี้จู่ๆก็มีใครบางคนที่แท็กทุกคน แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า:”เพื่อนๆ วันนี้ตอนเที่ยงเหม่ยฉิงได้จัดงานเลี้ยงรวมตัว พวกเธอมากันครบรึยัง?”
“ฉันอยู่ที่เมืองจินหลิง กำลังเตรียมไปงานเลี้ยงอยู่แล้ว!”
“ฉันกำลังเดินทางไปเมืองจินหลิง อีกร้อยกิโลเมตร ครึ่งชั่วโมงก็ถึง!”
“ฉันเพิ่งลงจากเครื่องบิน! บินมาจากเย่นจิงโดยเฉพาะเลย!”
ทันใดนั้น ก็มีคนแท็กเซียงฉางควน พูดว่า:”ฉางควน รีบออกมา รักแรกของนายกลับมาแล้ว! เจ้านั่นยังไม่รู้ตัวเหรอ?”
คนที่บอก คือโจวชิ่งที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเซียวฉางควน
ครั้งก่อนพันหยวนหมิงเยาะเย้ยเซียวฉางควน ก็ต้องขอบคุณเขาที่ช่วยแก้ให้เซียวฉางควน
เมื่อเซียวฉางควนเห็นโจวชิ่งแท็กเขา เขายิ้มแล้วส่งสติ๊กเกอร์กลอกตา แล้วบอกว่า:”ทำไมนายถึงคิดว่าฉันไม่รู้? ถ้าฉันบอกว่า ตอนนี้ฉันอยู่กับเหม่ยฉิง นายเชื่อไหม?”
โจวชิ่งส่งข้อความเสียงมา และยิ้มพูดว่า:”ฉันเชื่อ ฉันเชื่อแน่นอน ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอสองคนคืออะไรนะ? ตอนนั้นพวกเธอเป็นคู่ที่ฟ้าประทาน ที่พวกเรายอมรับกันในโรงเรียนเลยนะ!”
เมื่อเซียวฉางควนได้ยินสิ่งนี้ เขารู้สึกมีความสุขมาก ดังนั้นเขาจึงส่งข้อความเสียงไป และหัวเราะเสียงดัง:”ฮ่าฮ่า โจวชิ่ง นายพูดความจริงอะไรกัน!”
หลี่หลันเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่สนิทกับหานเหม่ยฉิง รีบส่งสติ้กเกอร์โกรธตามหลังเขา และตอบว่า:”เซียวฉางควน นายไอ้คนเลวยังมีหน้ามาหัวเราะ? ตอนนั้นนายทำให้พี่เหม่ยฉิงโกรธจนจากไปเอง! ฉันไม่มีโอกาสได้เจอพี่เหม่ยฉิงมาหลายปีแล้ว!”
จู่ๆเซียวฉางควนก็ลำบากใจอีกครั้ง ตอนนั้นเขาดื่มเหล้าเมาแล้วนอกใจหม่าหลันโดยไม่ได้ตั้งใจ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่โรงเรียน ทุกคนรู้หมด แม้แต่ตอนนี้ เขาก็รู้สึกขายหน้าอย่างยิ่ง มันเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา
เมื่อเซียวฉางควนไม่รู้จะตอบอย่างไร คนในกลุ่มที่ไม่ได้พูดก็ออกมา ให้ซองแดงโดยตรง