ตอนที่ 1284 หายตัวไป + ตอนที่ 1285 เป็นการกลั่นแกล้งหรือ โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1284 หายตัวไป
เหมยซูหานเห็นข้อมือข้างซ้ายที่โดนตัวเองเฉือนจนใกล้ขาดก็ยืนชะงักและไม่รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด
ทำไมมีดถึงได้เร็วขนาดนี้?
เขายังไม่ทันออกแรงเลย!
เลือดกระฉูดออกมาทันทีราวกับน้ำพุรวมถึงความเจ็บจี๊ดถึงหัวใจ เหมยซูหานหน้าซีดในฉับพลันและหน้ามืด
“ซูหานอย่ากลัว ตอนนี้ฉันจะพานายไปโรงพยาบาล แขนจะไม่เป็นอะไร”
เฮ่อเหลียนเช่อปวดใจแทบแย่เจ็บยิ่งกว่าเขาด้วยซ้ำ ไม่คิดเลยว่าเหมยซูหานที่ปกติอ่อนแอปวกเปียกราวกับซาลาเปาวันนี้จะเด็ดเดี่ยวขึ้นมาบอกกรีดข้อมือก็กรีดเลย!
“เหยียนซินหย่า…” เหมยซูหานเอ่ยขึ้นพลางกลั้นความเจ็บเอาไว้
เฮ่อเหลียนเช่อในเวลานี้จะยังมีกะจิตกะใจอะไรไปสนเหยียนซินหย่าเลยพยักหน้ารัว “ฉันจะให้พวกมันกลับมาเดี๋ยวนี้ รับรองว่าไม่ทำอะไรเหยียนซินหย่าอีก แล้วก็จ้าวเหมย…ฉันสัญญา จะไม่ทำอะไรครอบครัวนี้อีกแล้ว!”
เหมยซูหานถึงได้สลบไปอย่างสบายใจ
เขารู้ว่าในเมื่อเฮ่อเหลียนเช่อตอบตกลงก็ไม่มีทางทำร้ายเหมยเหมยอีก
เฮ่อเหลียนเช่อพยุงแขนข้างที่เหมยซูหานกรีดข้อมือแล้วให้ลูกน้องรีบขับรถพาไปส่งโรงพยาบาล “เร็วหน่อย…ไสหัวไปฉันจะขับเอง!”
“คุณชายเช่อ…แล้วทางเหยียนซินหย่า?” ลูกน้องถามอย่างลังเล ยังอาลัยอาวรณ์คนสวย ๆแบบนั้นมากจริงๆ!
ในตอนนี้เฮ่อเหลียนเช่อแค่ได้ยินชื่อเหยียนซินหย่าก็ปวดศีรษะ หากไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนี้เหมยซูหานจะบาดเจ็บหนักได้ถึงเพียงนี้หรือ?
“หูตึงกันหรือไง? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเมื่อกี้เหรอ? รีบถอนตัวกลับมาให้หมด หลังจากนี้ห้ามไปหาเรื่องครอบครัวนี้อีก!” เฮ่อเหลียนเช่อยกเท้ากระทืบอย่างแรง พลันเหยียบคันเร่งให้สุดพุ่งทะยานไปที่โรงพยาบาลโดยไม่สนใจลูกน้องพวกนี้อีก
เหมยเหมยไปโรงเรียนอย่างอารมณ์ดี อู่เชาเองก็มาเรียนด้วยแต่กลับไม่มีชีวิตชีวา เจ้าตัวดูเศร้าหมองจนแม้แต่เนื้อซี่โครงเมนูสุดโปรดยังเรียกความสนใจจากเขาไม่ได้เลย
“นายอย่าคิดมากไปเลย การตายของคุณอาของนายไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น เธอคิดสั้นเอง” เหมยเหมยปลอบเขา
เด็กคนนี้เองก็น่าสงสาร อีกด้านก็เป็นแม่แท้ ๆ กับอดีตอาเขยที่กลายเป็นพ่อเลี้ยง ส่วนอีกทางเป็นอาแท้ ๆ เขาเป็นคนกลาง ไม่ว่าจะพูดอะไรก็พูดไม่ได้ทั้งนั้น
“เมื่อคืนคุณย่าฉันไปอาละวาดที่บ้าน บอกว่าแม่ฉันกับอาจี้เป็นตัวต้นเหตุการตายของอาฉัน…ฮือ จากนี้ไปฉันกลับบ้านคุณปู่ไม่ได้อีกแล้ว” อู่เชาทำหน้าสลดเอามือปิดหน้าพลางถอนหายใจ
เมื่อคืนเขาฝันร้ายตลอดคืน ในฝันมีแต่เลือดทำเขาตกใจแทบตาย!
เหมยเหมยตบบ่าเจ้าเด็กน่าสงสารคนนี้เบา ๆ ไม่รู้ว่าควรปลอบเขาอย่างไรดี
“แม่นายกับอาจี้เป็นอย่างไรบ้าง?” เหมยเหมยถาม
“พวกเขาก็รู้สึกแย่เหมือนกัน แม่ฉันเสียใจมากบอกว่าไม่ควรจัดโต๊ะจีนเพราะอารมณ์โกรธชั่ววูบเลย อาจี้เองก็บอกว่าเขาพูดผิดเอง เขารู้สึกแย่ยิ่งกว่าแม่ของฉันเสียอีก”
เหมยเหมยส่ายศีรษะ ชักจะเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีต่ออนาคตของเว่ยชิวเยวี่ยกับจี้เจี้ยนโปเสียแล้ว
แม้อู่เจิ้งหงจะโง่แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือคนโง่มักทำเรื่องโง่ ๆ อู่เจิ้งหงได้สังเวยชีวิตตัวเองฝังตะปูไว้ระหว่างเว่ยชิวเยวี่ยกับจี้เจี้ยนโปสำเร็จแล้ว มันจะผุดออกมาทิ่มแทงทั้งคู่เป็นพัก ๆ ทำให้พวกเขาไม่อาจใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุข
บางทีหนามตัวนี้อาจทำลายความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา ยังเป็นปัญหาด้วยซ้ำว่าจะเดินไปถึงสุดปลายทางได้หรือไม่!
เกือบถึงตอนบ่ายเหมยซูหานก็ผ่าตัดสำเร็จ เพราะส่งถึงโรงพยาบาลทันเวลาเลยรักษาแขนซ้ายของเหมยซูหานไว้ได้ เพียงแต่อนาคตไม่สามารถยกของหนักได้อีกก็ยังส่งผลกระทบอยู่ดี
เฮ่อเหลียนเช่อตบหัวตัวเองหลายทีอย่างหงุดหงิด ตัดสินใจว่ารอผ่านไปสักพักจะพาเหมยซูหานไปรักษาที่ต่างประเทศ ต้องสามารถกลับมาฟื้นตัวได้เหมือนเดิมแน่นอน
เหมยซูหานยังไม่ฟื้นจากฤทธิ์ยานอนหลับ เฮ่อเหลียนเช่อคอยเฝ้าอยู่เคียงข้างเขาเสมอและขณะนั้นเองลูกน้องถึงกล้าวิ่งมารายงาน “คุณชายเช่อ เหอปี้อวิ๋นกับเหยียนซินหย่าหายตัวไปครับ”
…………………………………………….
ตอนที่ 1285 เป็นการกลั่นแกล้งหรือ
เดิมทีลูกน้องของเฮ่อเหลียนเช่อได้รับคำสั่งเตรียมปล่อยตัวเหยียนซินหย่าหลังเหอปี้อวิ๋นพามาส่ง แต่พวกเขารอแล้วรอเล่า รอจนหมดช่วงเช้าก็ไม่เห็นเงาหัวเหอปี้อวิ๋น ถึงเริ่มรู้สึกผิดปกติเลยวิ่งไปตามหาในสนามบิน
ลูกน้องพบว่าเหยียนซินหย่าไม่ได้เช็คอินขึ้นเครื่องบิน เจ้าตัวก็ไม่อยู่สนามบิน เหอปี้อวิ๋นเองก็หายตัวไป
ลองโทรถามหวงอวี้เหลียนแต่ยายป้าคนนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น พูดย้ำอยู่นั่นว่าเหอปี้อวิ๋นต้องพาตัวไปส่งแน่ ๆ ฟังจนพวกเขาอยากจะด่าถึงบุพการีเสียจริง
เฮ่อเหลียนเช่อนิ่งงัน ไม่อาจยอมรับได้ในทันที
เขาเฮ่อเหลียนเช่อท่องยุทธภพมาหลายปีแต่ตอนนี้กลับโดนหญิงแก่ที่แสนโง่เขลาหลอกเข้าให้ หากให้คนนอกรู้เข้าโดยเฉพาะตาแก่กับเหยียนหมิงซุ่น สองคนนี้จะต้องหัวเราะเยาะเย้ยเขาแน่
“ไปตามหาตัวมา ต่อให้พลิกแผ่นดินก็ต้องหาให้เจอ เหอปี้อวิ๋นนั่นถ้าหาเจอก็ฆ่าหล่อนซะ…ยายป้าแก่นี่กล้าปั่นหัวฉัน!” เฮ่อเหลียนเช่อระเบิดอารมณ์
เขาไม่เพียงแค่โกรธที่เหอปี้อวิ๋นแอบตลบหลัง แต่ยิ่งแค้นที่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เหมยซูหานต้องกรีดข้อมือ
ทางนี้เขาได้รับโทษทำร้ายเหยียนซินหย่า แต่ทางนั้นเหอปี้อวิ๋นกลับไม่คิดจะส่งตัวเหยียนซินหย่ามาแต่แรก เกรงว่าผู้หญิงคนนี้กำลังหัวเราะเยาะหาว่าเขาโง่อยู่ด้วยซ้ำ!
ให้ตายเถอะ ผู้หญิงคนนี้บังอาจมาก!
“หาผู้หญิงคนนี้เจอแล้วอย่าเพิ่งให้ตาย ฉันจะจัดการหล่อนเอง!” เฮ่อเหลียนเช่อเผยยิ้มสยอง ลูกน้องตัวสั่นระริกอย่างอดไม่ได้ พอจะคาดเดาจุดจบน่าเศร้าของเหอปี้อวิ๋นได้แล้ว!
ผู้หญิงคนนี้ใจกล้าเหลือเกินที่กล้าหลอกแม้แต่คุณชายเฮ่อเหลียน หึ ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วสินะ!
ขณะกำลังเรียนช่วงบ่ายอยู่เพจเจอร์ในกระเป๋าเสื้อของเหมยเหมยสั่นครืดอย่างกะทันหัน หากเป็นปกติเธอคงรอเรียนหมดคาบค่อยหยิบมาดู แต่ไม่รู้ทำไมวันนี้เธอถึงใจว้าวุ่นเหลือเกิน มักรู้สึกว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น
ถือโอกาสที่คุณครูหันหลังไปเขียนกระดานเหมยเหมยหยิบเพจเจอร์ออกมาดูก่อนที่จะหน้าถอดสี
“ฉันคือเหอปี้อวิ๋น แม่ของเธอกำลังมาเป็นแขกของฉัน”
ข้อความไร้ที่มาทั้งยังไม่เหลือช่องทางติดต่อไว้ เหมยเหมยอยากคิดว่ามันเป็นเพียงการกลั่นแกล้งเหลือเกิน ทั้งที่เหยียนซินหย่าควรอยู่ทางใต้แล้ว ไม่แน่อาจกำลังเดินเล่นอยู่ริมชายหาดแล้วก็ได้!
อีกอย่างเหอปี้อวิ๋นกำลังรับโทษอยู่ในเรือนจำ แล้วจะหลุดออกมาได้อย่างไร?
ต้องเป็นการกลั่นแกล้งของคนอื่น!
ต้องใช่แน่ๆ!
แม้ปากจะปลอบตัวเองอย่างนั้นแต่เหมยเหมยฟุ้งซ่านขึ้นเรื่อยๆ หากเป็นเรื่องจริงล่ะ?
“คุณครูคะ…หนูปวดท้อง…”
เหมยเหมยเอามือกุมท้องทำหน้าเจ็บปวด คุณครูให้อู่เชาพาเธอไปส่งห้องพยาบาลโดยไม่คิดสงสัยสักนิด พอออกจากห้องเรียนเหมยเหมยก็ยืดหลังตรงบอกกับอู่เชาว่า “เดี๋ยวนายกลับไปบอกว่าฉันปวดท้องรุนแรง คุณหมอให้ฉันกลับไปพักผ่อนที่บ้านนะ”
“เหมยเหมยเธอแกล้งป่วยเหรอ?” อู่เชาตกตะลึง
“ฉันมีธุระด่วน นายทำตามที่ฉันบอก ฉันไปล่ะ”
เหมยเหมยไม่มีเวลาอธิบายก็วิ่งหุนหันออกไป เธอต้องไปตามสืบความจริงของข้อความฉบับนี้ หลังออกจากประตูโรงเรียนเธอก็ไปใช้โทรศัพท์สาธารณะแถวละแวกนั้นเพื่อโทรหาพี่เสือ
“พี่เสือ พี่รีบไปเรือนจำหญิง ดูว่าเหอปี้อวิ๋นยังอยู่มั้ย!”
หากเหอปี้อวิ๋นไม่อยู่เรือนจำถ้าอย่างนั้นข้อความฉบับนี้ก็ไม่ใช่การกลั่นแกล้งแต่อาจส่งมาจากเหอปี้อวิ๋นจริง ๆ
เหมยเหมยยังคิดจะไปตรวจเช็คที่สนามบินว่าเหยียนซินหย่าได้เช็คอินหรือเปล่า เมื่อคืนเหยียนซินหย่าแอบบอกเธอว่าวันนี้เธอจะขึ้นเครื่องรอบแปดโมงครึ่งเพื่อไปร่วมกิจกรรมไฉ่เฟิง ณ เมืองแห่งหนึ่งทางใต้ แต่เสียดายเธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของทางผู้จัดไม่อย่างนั้นแค่โทรไปหาเหยียนซินหย่าก็พอ
เพจเจอร์ดังขึ้นอีกครั้ง เหมยเหมยรีบล้วงออกมาดู
“โทรหาเบอร์นี้ ภายในห้านาที”
…………………………………………….