เขาเพิ่งสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลหลิน เขากำลังจะถูกฆ่าเหรอ?
เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เขารู้สึกว่าตนเองดูเล็กน้อยเหลือเกิน
หากมีชาติหน้า เขาจะฝึกฝนบูโดให้หนักขึ้นอย่างแน่นอน และมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่แท้จริง แม้กระทั่งแข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพด้วย
“ตาย!”
ทันใดนั้น เสียงตะโกนโกรธก็ดังขึ้น และชายชราในชุดเสื้อคลุมลัทธิเต๋าก็ตบลงไปที่หน้าผากของหลินเฮ่า
“หลินเฮ่า!”
เมื่อหลินเทียนเสียงเห็นฉากนี้ เขาก็คำรามอย่างเดือดดาล
หลินเฮ่าเป็นลูกชายที่เขารักที่สุด และเป็นความหวังมากที่สุดของตระกูลหลิน เขาอายุไม่ถึงห้าสิบ แต่เขาได้กลายเป็นแดนราชาขั้นปลายแล้ว และเขาอาจกลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพในตำนานในอนาคตได้ด้วย
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแดนเทพ หลินเฮ่ามีทางเดียวเท่านั้นคือตาย
“ปัง!”
เสียงต่ำดังขึ้น และในความตกใจของทุกคน ร่างเล็กปรากฏตัวต่อหน้าหลินเฮ่า โดยไม่เคลื่อนไหว
ในทางกลับกัน ผู้แข็งแกร่งแดนเทพของสำนักมารที่กำลังจะฆ่าหลินเฮ่า กลับถอยกลับเจ็ดแปดก้าวโดยไม่คาดคิดในเวลานี้
“คุณหยาง!”
หลินเฮ่ามองไปที่ร่างเล็กที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขา ตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วตะโกน
ซ่า!
ในเวลานี้ ทุกคนต่างจับจ้องไปที่หยางเฉิน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
โดยเฉพาะบรรดาผู้นำระดับสูงของเมืองกษัตริย์กวนที่ได้เห็นหยางเฉินเป็นครั้งแรกนั้นยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก
เมื่อก่อนที่พวกเขาได้ยินกษัตริย์กวนและเจียงสยงพูดถึงคุณหยาง พวกเขาคิดว่าคุณหยางเป็นผู้อาวุโสที่ความแข็งแกร่งน่าสะพรึงกลัว
จนถึงขณะนี้ พวกเขาได้เห็นด้วยตาของพวกเขาเองว่า ในขณะที่หลินเฮ่ากำลังจะถูกฆ่า หยางเฉินเหมือนทหารศักดิ์สิทธิ์ที่ลงมาจากฟากฟ้ายืนอยู่ข้างหน้าหลินเฮ่า และก็กระแทกผู้แข็งแกร่งแดนเทพด้วยฝ่ามือเดียวจนทำให้อีกฝ่ายถอยไปเจ็ดแปดก้าว
ในโลกนี้ มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่รุ่นเยาว์เช่นนั้นจริงหรือ?
ในเวลานี้ พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อ ทันใดนั้นก็มีความรู้สึกว่า บูโดที่พวกเขาได้เรียนรู้มาหลายสิบปีนั้น ซึ่งทั้งหมดเป็นของปลอม
กษัตริย์กวนดูกำลังจะตาย ในทันทีที่เขาเห็นหยางเฉินปรากฏขึ้น รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าซีดของเขา “คุณ ในที่สุดคุณก็มาสักที!”
หยางเฉินเหลือบมองกษัตริย์กวนด้วยความรู้สึกผิด และหยิบขวดแก้วขึ้นมาทันที หยิบเม็ดยาสีดำออกมา ดีดนิ้วของเขา และเม็ดยาก็พุ่งเข้าใส่ปากของกษัตริย์กวนโดยตรง
“ยาเม็ดนี้ สามารถป้องกันไม่ให้คุณตายได้!”
หยางเฉินกล่าว
นี่คือยาช่วยชีวิตที่เฝิงเสียวหว่านมอบให้เขาก่อนหน้านี้ ไม่ว่าอาการบาดเจ็บจะร้ายแรงแค่ไหน ตราบใดที่เขากลืนมันเข้าไปทันเวลา เขาก็สามารถเก็บชีวิตไว้ได้
ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ เฝิงเสียวหว่านก็มีความมั่นใจอย่างมากในการช่วยชีวิตคนนั้นได้
“คุณคือคุณหยางที่พวกเขาพูดถึงใช่ไหม?”
ชายชราที่สวมชุดลัทธิเต๋าซึ่งถูกกระแทกจนถอยหลัง มองไปที่หยางเฉินด้วยท่าทางเคร่งขรึมในขณะนี้และถาม
จากตัวของหยางเฉิน เขารู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรงมาก
หยางเฉินไม่ได้สนใจชายชราในชุดคลุมเต๋า เหลือบมองทุกคนในเมืองกษัตริย์กวน และกล่าวขอโทษ “ขอโทษ ผมมาช้าไป!”
แผนการล่องูออกจากหลุมในครั้งนี้ เขาได้หารือกับกษัตริย์กวน
ตอนนี้ งูออกมาจากรูแล้ว แต่เขาเพิ่งมา กษัตริย์กวนบาดเจ็บสาหัส นี่เป็นความผิดของเขาเอง หลังจากที่กษัตริย์กวนกลืนยาลงไป ผิวสีที่ซีดของเขาก็มีเลือดขึ้นมาเล็กน้อย เขารีบพูดว่า “คุณหยางพูดเกินไป เมืองกษัตริย์กวนทำให้คุณเดือดร้อนต่างหาก นอกจากนี้ วิธีการรับมือเราได้เจรจาด้วยกัน แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพของสำนักมารจะเข้ามาเร็วขนาดนี้”
หลินเฮ่าก็กล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ใช่ คุณหยางไม่ผิด คุณสามารถปรากฏตัวที่นี่ในเวลานี้ ไม่สายเลย”
“คุณหยาง รบกวนคุณแล้วนะ!”
เจียงสยงก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างจริงจัง
“คุณหยาง ฝากไว้ที่คุณแล้วนะ!”
หลินเทียนเสียงและบุคคลสำคัญอื่นๆอีกหลายคนของเมืองกษัตริย์กวนก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทีที่จริงใจอย่างยิ่ง
การปรากฏตัวของหยางเฉิน ทำให้พวกเขารู้ว่า ตอนนี้มีเพียงหยางเฉินเท่านั้นที่สามารถจัดการกับชายชราในชุดลัทธิเต๋าได้
ชายชราในชุดคลุมลัทธิเต๋าเห็นว่าหยางเฉินเมินเฉยต่อเขา สีหน้าของเขาก็มืดมนมากในทันใด
“เจ้าหนู คุณกำลังหาที่ตายชัดๆ!”
เขากัดฟันและพูด “แม้แต่ในเมืองเหมียว ก็ไม่มีใครกล้าเมินเฉยต่อผมแบบนี้!”
“พูดมาก!”
หยางเฉินกล่าวจางๆ
“ผัวะ!”
ทันใดนั้น เสียงตบดังก้องไปทั่วห้องประชุม
เห็นเพียงรอยตบที่ชัดเจนบนใบหน้าของชายชราที่สวมชุดลัทธิเต๋า และเลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของเขา
สักพัก ทุกคนก็ตกตะลึง
เมื่อกี้หยางเฉินตบชายชราจนถอยหลังไปเจ็ดแปดก้าวด้วยฝ่ามือเดียว และตอนนี้เขาก็ตบฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง
ชายชราในชุดเต๋าเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเทพเลยนะ!
กลับถูกตบหน้าโดยหยางเฉินในที่สาธารณะ?
“ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาลอบโจมตีผม!”
ชายชราในชุดคลุมเต๋าก็โกรธทันที
เขามีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้ และเขายังไม่เคยถูกตบหน้าเลย วันนี้ เขาถูกชายหนุ่มอายุต่ำกว่า 30 ปีตบหน้า นี่เป็นความอัปยศอดสูของเขา
“ผัวะ!”
อย่างไรก็ตาม เสียงของเขาลดลง และเขาก็ถูกตบหน้าอีกครั้ง
หยางเฉินเยาะเย้ยและกล่าวว่า “นี่คือผู้แข็งแกร่งแดนเทพสำนักมารเมืองเหมียวหรือ? ทำไมถึงโจมตีง่ายจัง?โทษทีนะ ไม่ก็ ผมจะลอบโจมตีคุณอีกครั้ง?”
“คุณ……”
“ผัวะ!”
ก่อนที่ชายชราในชุดลัทธิเต๋าจะพูดจบ เขาถูกตบหน้าอีกครั้ง
ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เขาถูกหยางเฉินตบไปสามครั้งแล้ว
และการตบแต่ละครั้ง ทำให้เลือดไหลออกจากมุมปากของเขา
บรรดาผู้มีเกียรติในเมืองกษัตริย์กวนโดยรอบ ต่างตกตะลึงในเวลานี้ ตัวแข็งทื่อ และพวกเขาต่างก็ตกตะลึงกับการที่หยางเฉินตบหน้าชายชราในชุดเสื้อคลุมลัทธิเต๋าอย่างต่อเนื่อง
หากการตบครั้งแรกของหยางเฉินเป็นการลอบโจมตี แล้วเกิดอะไรขึ้นกับการตบสองครั้งหลังล่ะ? จะเรียกว่าลอบโจมตีก็ไม่ใช่มั้ง?
สิ่งนี้สามารถแสดงให้เห็นได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น ความแข็งแกร่งของหยางเฉินอยู่เหนือชายชราในชุดคลุมลัทธิเต๋า
ในบรรดาผู้มีเกียรติในเมืองกษัตริย์กวน คนที่ตกใจที่สุดคือกษัตริย์กวน
เมื่อกี้ เขาเป็นคนเดียวที่เกือบถูกชายชราลัทธิเต๋าเกือบฆ่า ในมือของชายชราชุดเต๋า เขาไม่มีพลังที่จะโต้กลับด้วยซ้ำ
อาจกล่าวได้ว่า ชายชราในชุดเต๋าฆ่าเขาได้ด้วยกระบวนท่าเดียว ซึ่งก็ไม่ได้เกินจริง
การดำรงอยู่ที่ทรงพลังเช่นนี้ ต่อหน้าหยางเฉิน เขาถูกตบหน้าซ้ำๆ และดูเหมือนว่าเขาจะฝันอยู่ในทันใด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาคิดถึงก่อนหน้านี้ที่หยางเฉินเคยไปที่คฤหาสน์คิงกวน และผู้แข็งแกร่งที่คฤหาสน์คิงกวนยังต้องการจะฆ่าหยางเฉิน
ช่างเป็นเรื่องตลกระดับชาติจริงๆ?
อย่าว่าแต่ผู้แข็งแกร่งคฤหาสน์คิงกวนเลย แม้แต่ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของเมืองกษัตริย์กวนรวมกัน เกรงว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน
มีเพียงการที่ได้ลองสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพเท่านั้นที่จะสัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งแดนเทพ
ในเวลานี้ ดวงตาของกษัตริย์กวนเต็มไปด้วยไฟ
คนรุ่นเยาว์ที่ยอดเยี่ยมอย่างหยางเฉิน ซึ่งมีอายุเพียงไม่ถึง30 ปีนั้น ก็แข็งแกร่งมากขนาดนี้ หากให้เวลาเขาอีกสักสองสามปี เขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน?
กษัตริย์กวนไม่กล้าคิดเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ มีเพียงความคิดเดียวในใจของเขา นั่นคือ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาควรกอดต้นขาของหยางเฉินให้แน่น
“เจ้าหนู คุณหาที่ตายชัดๆ!”
ชายชราที่สวมชุดลัทธิเต๋ารู้สึกหงุดหงิด แผดเสียงด้วยความโกรธ และรีบวิ่งไปข้างหน้าด้วยกำปั้น
“ปัง!”
หยางเฉินยืนอยู่ตรงนั้น และเตะออกไปอย่างสบายๆ
ทุกคนเห็นเพียงชายชราในชุดคลุมเต๋า ถูกเตะและบินออกไปเหมือนลูกบอล