ตอนที่ 1256: ฆ่าสัตว์อสูรและรับใบชา
ร่างกายของสัตว์อสูรหยานหวงนั้นยุ่งยากอย่างมาก การโจมตีทั่วไปของเจี้ยนเฉินนั้นทำให้เลือดออกเท่านั้น แต่การบาดเจ็บเล็กน้อยนั้นไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย อย่างไรก็ตามมันโกรธเพราะการโจมตีของเจี้ยนเฉิน มันคำรามก่อนที่จะพุ่งเข้าเจี้ยนเฉินอย่างแรง
เจี้ยนเฉินไม่โจมตีต่อเมื่อเขาเห็นว่าสัตว์อสูรหยานหวงพุ่งเข้ามา เขาพุ่งถอยออกมาอย่างนุ่มนวลเหมือนกับสัตว์ป่าราวกับใบไม้ที่ค่อย ๆ ร่วงลงพื้น
เมื่อเจี้ยนเฉินถึงพื้น เขาก็อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้หยุดอยู่กับที่ เขาพุ่งกลับเข้าไปอีกครั้งอย่างรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม
สัตว์อสูรหยานหวงกลายเป็นเกรี้ยวกราดเมื่อเจี้ยนเฉินทำร้ายมัน มันไล่ตามเขาอย่างไม่หยุดพักและคำรามอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามมันไม่อาจเข้าใกล้เขาได้เกินกว่า 10 เมตรห่างจากตัวเจี้ยนเฉิน ความเร็วของเจี้ยนเฉินทำให้มันยากที่จะเข้าใกล้
ท้ายที่สุดสัตว์อสูรหยานหวงก็ไม่อาจควบคุมความลึกลับของโลกได้ พวกมันไม่อาจใช่พลังพื้นที่เพื่อเพิ่มความเร็ว
เจี้ยนเฉินยังคงถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เขาล่อสัตว์ร้ายออกมา เขาหยุดห่างจากมัน 5 กิโลเมตร ขณะที่สัตว์อสูรหยานหวงยังคงจ้องมองเขาด้วยสายตาที่วาวโรจน์ ดูเหมือนว่าสัตว์อสูรจะไม่ใช่ระดับ 8 ธรรมดา มันกลับกลายเป็นว่ามันคือแกนอสูรระดับ 8 ที่มีค่าอย่างยิ่ง
เถี่ยต้ายังคงอยู่ในดงดอกไม้บนเนินเขาที่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินก่อนที่จะละความสนใจ เขายังคงโน้มตัวลงสูดดมกลิ่นหอมของดอกไม้ เขาหลับตาขณะที่สูดดมหายใจอย่างแรง ดูเหมือนว่าเขาจะเกิดอาการมึนเมา
ปราณกระบี่ราวกับมีชีวิตที่พุ่งออกมาจากเจี้ยนเฉิน มันได้พัวพันการต่อสู้ครั้งใหญ่กับสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 8 ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิในมือของเขาเปล่งประกายสดใส ใบมีดสีขาวราวกับหิมะสะท้อนสภาพแวดล้อมรอบ ๆ
ฟึ่บ !
เจี้ยนเฉินยังคงแทงออกไปอย่างรวดเร็ว เงาสีขาวที่เกิดจากอาวุธจักรพรรดิที่พุ่งไปยังหัวของสัตว์อสูรราวกับสายฟ้า
ในเวลาเดียวกันสัตว์อสูรหยานหวงก็เริ่มต้นการโจมตีเจี้ยนเฉินด้วยร่างกายของมัน การโจมตีของมันเรียบง่ายและไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใด ๆ มันอ้าปากและกัดไปยังอาวุธของเจี้ยนเฉิน
ติ้ง ! ราวกับเสียงของโลหะที่กระทบกัน อาวุธจักรพรรดิของเจี้ยนเฉินถูงรั้งไว้ด้วยฟันที่แหลมคมของสัตว์อสูร ความทนทานของขากรรไกรของมันไม่อาจจินตนาการได้
สัตว์อสูรหยานหวงสะบัดหัวอย่างรุนแรงทันทีที่มันงับอาวุธของเจี้ยนเฉินได้ มันพยายามที่จะดึงอาวุธออกจากมือของเจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตามยุทธภัณฑ์จักรพรรดินี้คือสิ่งของที่เซียนจักรพรรดิเหลือทิ้งเอาไว้ ไม่ว่าสัตว์อสูรจะพยายามอย่างไรมันก็ไม่อาจทำลายใบมีดลงได้ เนื่องจากกระบี่แข็งกว่าฟันของมัน ฟันของมันไม่แม้แต่จะทิ้งร่องรอยไว้บนยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ
สัตว์อสูรหยานหวงเข้าใจว่ามันไม่อาจทำลายอาวุธของเจี้ยนเฉินได้ ดังนั้นมันจึงต้องการกระชากอาวุธออกจากมือของเจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินได้เป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่เมื่อเขาได้จับมัน ไม่ว่าสัตว์อสูรจะพยายามแค่ไหน มันก็ไม่อาจทำให้เจี้ยนเฉินถอยออกไปได้ง่าย ๆ มีรอยแตกเกิดขึ้นบนรอยเท้าออกไปทุกทิศทางอย่างรวดเร็วโดยมีพวกเขาอยู่ตรงกลาง มันลากยาวออกไปหลายกิโลเมตร
สัตว์อสูรหยานหวงระดับ 8 มีความแข็งแกร่งที่น่าตกใจ แต่เจี้ยนเฉินมีทักษะมากมาย เขายืนอยู่ที่นั่นราวกับว่าเท้าของเขาเป็นรากไม้ที่หยั่งลงพื้นดินและเปลี่ยนทิศทางไปตามแรงที่สัตว์อสูรหยานหวงทำ เขาทำได้สำเร็จราวกับว่าเขาเชื่อมต่อกับพื้นดิน มันเป็นไปไม่ได้ที่สัตว์อสูรหยานหวงจะเป็นคู่ต่อสู้ให้กับเจี้ยนเฉินที่มีความแข็งแกร่งทางร่างกายมากเป็นพิเศษ
เจี้ยนเฉินถอนหายใจออกมาจากภายใน หากสัตว์อสูรด้านหน้ามีสติปัญญา การจะฆ่ามันต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แต่มันก็ยังคงขาดไป สิ่งที่มันมีคือความแข็งแกร่งตามสัญชาตญาณของสัตว์ป่า ดังนั้นการจัดการกับมันจึงเป็นเรื่องง่าย ทันใดนั้นการจ้องมองของเจี้ยนเฉินก็เริ่มเย็นชาและจู่ ๆ เขาก็ส่งพลังปราณไปยังกระบี่ที่ถือ เขาชูกระบี่ที่ถูกสัตว์อสูรกัดและเหวี่ยงกระแทกตัวมันกระแทกลงกับพื้น มันสร้างหลุมขนาดใหญ่ แต่ปากของสัตว์อสูรยังคงกัดอาวุธของเขาเอาไว้อย่างเหนียวแน่น
เจี้ยนเฉินยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นและกระทืบลงไปที่หัวของสัตว์อสูร มันแรงจนดินที่อยู่ด้านใต้แตกกระจายจนยุบลงไป
กรร ! สัตว์อสูรหยานหวงโกรธจากการที่ถูกเจี้ยนเฉินกระทืบ ดังนั้นมันจึงส่งเสียงคำรามจนพื้นสะเทือน สุดท้ายมันก็ปล่อยอาวุธจักรพรรดิและหันไปงับเท้าของเจี้ยนเฉินแทน
เจี้ยนเฉินเผยยิ้มเย็นชา เขาหลบปากขนาดใหญ่ของมัน ขณะที่เขาห่อกระบี่ด้วยปราณของพลังบรรพกาล และใช้ประโยชน์จากตอนนี้โจมตีไปที่หัวของสัตว์อสูร คราวนี้เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ถึงแรงต้านอย่างมากที่หัวของมัน หัวของมันแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ เจี้ยนเฉินเชื่อว่าแม้กระทั่งเหล็กที่ถูกการหลอมและกลั่นมานับครั้งไม่ถ้วนก็ยังไม่แข็งเท่ากับหัวของสัตว์อสูรตัวนี้
นี่เป็นเพราะเจี้ยนเฉินสามารถผ่าเหล็กได้ทุกประเภท ไม่ว่ามันจะยอดเยี่ยมเพียงใด เมื่อถูกกระบี่ของเขามันก็ราวกับมีดร้อนตัดผ่านเนย อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินต้องใช้กำลังอย่างมากรวมถึงพลังบรรพกาลในการฟันไปที่หัวของมันและเขาก็ทำได้เพียงผ่าหัวของมันลงไปได้ครึ่งเดียว
เจี้ยนเฉินไม่ได้เปิดโอกาสแก่สัตว์อสูรในการลงมือครั้งสุดท้าย ปราณกระบี่ที่เกิดจากพลังบรรพกาลพุ่งออกจากอาวุธจักรพรรดิไปยังหัวของสัตว์อสูรในเวลาเดียวกัน สัตว์อสูรขั้นเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ก็ตายในที่สุดและไม่อาจแม้แต่จะส่งเสียงคร่ำครวญออกมาด้วยความเสียใจ
เจี้ยนเฉินพบผลึกพลังงานขนาดนิ้วหัวแม่มืออีกครั้งในร่างกายของสัตว์อสูรหยานหวง หลังจากที่ได้สัมผัสพลังงานที่ท่วมท้นของมัน เขาก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ พลังงานในผลึกนั้นเทียบเท่ากับแกนอสูรระดับ 8
แกนอสูรระดับ 8 นั้นหาได้ยากมากในทวีปเทียนหยวน มีเพียงตระกูลกิลลิแกนเท่านั้นที่มีแกนอสูรระดับ 8 ในครอบครอง